Avvaliga shuni ta'kidlash kerakki, men o'z kitobimda ("Kutilgan xabarlar") o'tmishda ham, hozirda ham Alloh taoloning elchisi sifatida paydo bo'lgan hech kimga ishora qilmayman va ularga yo'l ochmayman. Men bu kitobda keltirgan, Alloh taolo kelayotgan Payg‘ambarni qo‘llab-quvvatlaydigan dalillar, dalil va mo‘jizalar o‘tmishda ham, hozirgi zamonda ham o‘zini Mahdiy yoki Rasul deb da’vo qilgan birorta zotda paydo bo‘lmagan. Shuningdek, men bu kitobda o'zimga yoki o'zimning yaqin yoki uzoqdan biladigan biron bir insonga murojaat qilmayman. Men Payg'ambarlar bilan kelgan dalillarga ega emasman va Qur'oni Karimning hofizi ham emasman. Alloh taolo Qur’oni Karimdagi noaniq oyatlarning tafsirini ham, ajratilgan harflarni ham menga bermagan. Men hozirda yoki o'tmishda o'zini Mahdiy deb da'vo qilganlar orasida kutilgan Mahdiyman deb da'vo qiladigan hech bir odamda buni topa olmadim. Kelayotgan payg'ambar "aniq payg'ambar" (Duxon: 13) deb ta'riflanadi, ya'ni kimki ilm va fahm egasi bo'lsa, u aniq va ravshan bo'ladi va u zotning Alloh taolo tomonidan yuborilgan Payg'ambar ekanini isbotlovchi aniq dalillarga ega bo'ladi, faqat vahiylar, tushlar va xayollar bilan emas, balki butun bir toifaga va ma'lum bir toifadagi odamlar uchun aniq bo'lmagan dalillarga ega bo'ladi.
Bu kitob mendan sizlarga va kelajak avlodlarga Alloh taoloning roziligi uchun, Alloh taolodan sizni azobidan ogohlantiruvchi Payg‘ambarning zohir bo‘lishidan hayratda qoladigan kun kelmasin, deb yuborgan xabardir. Unga ishonmang, kufr qilmang yoki la'natlamang, balki qilgan ishingizga pushaymon bo'lib qolasiz. Sunniy mazhabidagi musulmon ekanligimni ham tasdiqlayman. Mening e'tiqodim o'zgarmadi va men bahoiylik, qodiyanlik, shialik, so'fiylik yoki boshqa dinlarni qabul qilganim yo'q. Qaytishga ham, Mahdiyning tirikligi va yuzlab yillardan beri yerto‘lada yashiringanligi yoki Mahdiy yoki Iso alayhissalomning avval paydo bo‘lganliklari va vafot etganliklariga yoki shunga o‘xshash e’tiqodlarga ishonmayman.
Muhimi, men ko‘p asrlar davomida meros bo‘lib qolgan e’tiqodni o‘zgartirdim, ya’ni ustozimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam elchilar muhri ekan. Endi mening e’tiqodim Qur’oni Karim va sof sunnatda ta’kidlanganidek, hazratimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam Payg‘ambarlarning yagona muhridir. Bu yangi e’tiqoddan kelib chiqib, Qur’oni Karimning ko‘p oyatlariga qarashim o‘zgardi, bu esa Alloh taoloning kelajakda Payg‘ambarimiz shariatiga amal qiladigan va tatbiq etadigan yana bir Payg‘ambar yuborishini ko‘rsatmoqda.
Mening Alloh taoloning kelayotgan azob alomatlari paydo bo‘lishidan oldin yangi Payg‘ambar yuborishiga ishonganim uzoq vaqtdan beri bo‘lgan e’tiqod emas edi, balki bu 1440-hijriy sha’bon oyining 27-si bomdod namozidan oldin, milodiy 2019-yil 2-mayga to‘g‘ri keladi. har doimgidek bomdod namozi oldidan Qur'onni o'qib, Duxon surasining tutun azobi oyati haqida gapiradigan oyatlariga to'xtadim. Alloh taolo aytdi: "Bas, ular shak-shubhada, oʻynamoqdalar. (9) Bas, osmon ochiq tutun chiqaradigan kunni (10) odamlarni qoplaydi. Bu alamli azobdir. (11) Robbimiz, bizdan azobni olib tashla. (12) Ularga eslatmani qanday qabul qilsinlar? (13) So'ngra undan yuz o'girdilar va: «Jinni domla», dedilar. (14) «Biz azobni oz muddatga ketkazurmiz va albatta qaytasizlar». (15) Biz eng katta zarba beradigan kunda, albatta, o'ch olguvchimiz. (16) [Ad-Duxon] Shunday qilib, Ad-Duxon voqealari haqida so‘z yurituvchi va kelajakda sodir bo‘ladigan oyatlarning o‘rtasida “aniq Payg‘ambar” deb ta’riflangan bir Payg‘ambar zikr etilgani uchun, xuddi umrimda birinchi marta o‘qiyotgandek, birdaniga o‘qishni to‘xtatdim. Shunday qilib, men bugun bu oyatlarni yaxshi tushunish uchun qayta-qayta o‘qib chiqdim, men ushbu oyatlarning barcha tafsirlarini o‘qiy boshladim va bu oyatlarning tafsirida farq borligini, shuningdek, bu oyatlarning tafsirining vaqtinchalik aloqasida ham farq borligini aniqladim. Oyat Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam davrida paydo bo‘lgan va tugatgandek tafsir qilinadi, undan keyin bir oyat keladiki, xuddi kelajakda tutun oyati bo‘ladi, deb tafsir qilinadi, undan keyingi oyatning tafsiri esa Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam davridagi holga qaytadi. O‘sha kundan boshlab, men Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning yolg‘iz emasligiga to‘liq amin bo‘lgunimcha, Alloh taoloning: “Biz Payg‘ambar yubormagunimizcha (15)” (Isro: 15) degan so‘zlarini tasdiqlovchi “tutun” oyati oldidan Alloh taolo yuboradigan payg‘ambar borligini izlash uchun safarga chiqdim. Payg'ambarlar muhri, Alloh taolo "Ahzob" surasida aytganidek: "Muhammad sizning erlaringizdan birortasining otasi emas, balki u Allohning elchisi va payg'ambarlarning muhridir. Alloh har bir narsani biluvchidir". (40) [Al-Ahzob]. Demak, hamma narsani biluvchi Alloh taolo bu oyatda “va Payg‘ambarlar muhri” demagan. Shuningdek, oyat har bir payg'ambarning payg'ambar ekanligiga ishora qilmaydi, shuning uchun ular o'rtasida zaruriy aloqa yo'q.
Mashhur qoida (har bir payg'ambar payg'ambardir, lekin har bir payg'ambar elchi emas) ko'pchilik ulamolarning gapidir. Bu hukm Qur’oni Karim oyatlaridan ham, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning so‘zlaridan ham emas va biz bilganimizcha, Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning sahobalaridan yoki ularning solih tarafdorlaridan naql qilinmagan. Bu qoida, shuningdek, Alloh taoloning yaratganlarga yuboradigan barcha turdagi xabarlarini, xoh ular farishtalardan, xoh shamoldan, bulutlardan va hokazolarni muhrlab qo'yishni talab qiladi.Bizning xo'jayinimiz Mikoil yomg'irni yo'naltirish uchun tayinlangan elchi, O'lim farishtasi esa odamlarning ruhini olish uchun tayinlangan elchidir. Farishtalardan “Yozuvchilar” deb ataluvchi elchilar borki, ularning vazifasi bandalarning yaxshi yoki yomon amallarini saqlash va yozib berishdir. Munkar va Nakir kabi boshqa ko'plab elchi farishtalar borki, ular qabr imtihoniga tayinlangan. Agar ustozimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamni bir vaqtning o‘zida payg‘ambarlar va payg‘ambarlarning muhri deb hisoblasak, Alloh taolodan odamlarning ruhini, masalan, Alloh taoloning elchilaridan va hokazolarni oladigan Payg‘ambar yo‘qdir.
Islom shariati o‘z ichiga olgan narsalari bilan birga namoz, ro‘za, haj, zakot, meros va Qur’oni Karim keltirgan barcha hukm va qonunlar, Alloh taoloning: “Bugun sizlar uchun diningizni mukammal qildim, sizga ne’matimni batamom qildim va sizlar uchun Islomni din sifatida ma’qulladim” (3-Maidah): 3-Maidah: “Alloh taoloning” so‘zlariga ko‘ra, qiyomatgacha saqlanib qoladigan qonunlardir. Biroq kelajakda keladigan elchilar, jumladan, ustozimiz Iso alayhissalom bu dinda hech narsani o‘zgartirmaydilar. Balki ular ham biz kabi musulmon bo‘lib, namoz o‘qib, ro‘za tutib, zakot berib, odamlar o‘rtasida Islom shariati asosida hukm qiladilar. Ular musulmonlarga Qur'on va Sunnatni o'rgatadilar va bu dinni yoyishga harakat qiladilar, chunki ular islomiy e'tiqodli va yangi din olib kelmaydilar.
Qur'on va Sunnatdan kutilgan va hali kelmagan buyuk azob alomatlari bor, jumladan (tutun, quyoshning g'arbdan chiqishi, Ya'juj va Ma'juj va uchta ko'chki: biri sharqda, biri g'arbda, biri Arabiston yarim orolida, oxirgisi esa yamanlar va yig'ilish joylariga chiqadigan olovdir). Bular millionlab odamlarga ta'sir qiladigan juda katta azob alomatlari bo'lib, ular Solih yoki Od qavmi bilan sodir bo'lgan voqea kabi bir qishloq, qabila yoki odamlarni qamrab oladigan azob alomatlari emas. Alloh azza va jallaning o‘ta buyuk azob oyatlari nozil bo‘lmasdan oldin millionlab odamlarni ogohlantiruvchi payg‘ambarlar jo‘natib, O‘zining “Payg‘ambar yubormagunicha azoblamaymiz” degan so‘zini tasdiqlagani ma’quldir” (Isro: 15). Agar elchilar ustozimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam bilan muhrlangan bo‘lsa, o‘sha millionlab odamlar jazolanmaydi va yiqilmaydi. Qur'on va Sunnatda zikr qilingan azob oyatlari ularga qarshidir, chunki Alloh taolo zolimlarga ogohlantiruvchi yubormaganligi ularga Alloh taoloning azobidan bilmaganliklari haqida dalil beradi..! Alloh taolo marhamat qilganidek: “Biz bir shaharni halok qildikki, faqat ogohlantiruvchilari bor edi (208) va Biz zolim bo‘lmaganmiz (209)” [Ash-Shuaro]. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bundan o'n to'rt asr oldin insoniyatni qiyomat alomatlari haqida ogohlantirgan deyish joiz emas, chunki hozirda millionlab odamlar Islom dinini ham, Payg'ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamning xabarlarini ham tushunmaydilar. Payg'ambarlarning odamlarga azob alomatlari kelmasidan oldin yuborilganligi va bu Payg'ambarlarning ana shu oyat-mo''jizalar sodir bo'lgan vaqtda yashashlari, Alloh taoloning: "Albatta, Biz Payg'ambarlarimizni va iymon keltirganlarni dunyo va qiyomat kunida ham qo'llab-quvvatlaymiz" (51) degan so'zining tasdig'i sifatida Alloh taoloning o'zgarmas sunnatidandir. [G‘ofir]. Bu Alloh azza va jallaning o'zgarmas sunnatidir, chunki Alloh taolo: «O'z egalarining yo'li...» Biz sendan oldin ham Payg'ambarlarimizni yubordik va Bizning yo'limizni o'zgartirganini topa olmassan. (77) [Al-Isro].
Qirq besh yoshga to‘lganimdan so‘ng, qalbimda mustahkam o‘rnashib olgan ustozimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamning payg‘ambarlar va elchilarning muhri ekanligi haqidagi e’tiqod, Muhammad sollallohu alayhi vasallam Payg‘ambarlar muhri emas, faqat payg‘ambarlar muhri, degan aqidaga aylandi. O‘sha o‘zgarish tufayli men Qur’oni Karimdagi keluvchi payg‘ambar haqida so‘z yuritilgan ko‘plab oyatlarning timsollarini, qiyomat alomatlari haqida so‘z yurituvchi oyatlarning timsollarini ochishga muvaffaq bo‘ldim. Shu orqali men Qiyomat alomatlarini Qur'oni Karim va sof Sunnatda kelgan narsalar bilan bog'lab, tartibga solishga muvaffaq bo'ldim, agar e'tiqodim o'zgarmaganida, ularni bog'lab, tartibga solib, tushuna olmagan bo'lardim.
Bu e'tiqodimni o'zgartirish men uchun oson bo'lmadi. Men shubha va ishonch o'rtasidagi ko'p qiyin bosqichlarni bosib o'tdim. Bir kun shubhali pallada bo'lib, o'zimga xabarchi kelmasligini aytsam, yana bir kun mashinamdagi radioni yoqib, Qur'oni Karim radiostantsiyasida meni ishonch bosqichiga qaytaradigan Qur'on oyatini eshitganimdan so'ng ishonch darajasiga etardim yoki Qur'ondan yangi payg'ambar borligini isbotlaydigan yangi oyatlarni o'qib berardim.
Hozir menda Qur'on va Sunnatdan keluvchi Payg'ambar borligiga ishonchim komil bo'lgan juda ko'p dalillar bor. Menda ikkita tanlov bor edi: yoki bu dalillarni o'zimga saqlash yoki e'lon qilish. Men bir al-Azhar shayxi bilan uchrashdim va u bilan e'tiqodim haqida gaplashdim. Men unga tutun oyatlarini o'qib berdim va unga dedim: Bu oyatlarda zikr qilingan aniq Rasul Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam emas, keluvchi Payg'ambardir. U meni bilvosita kufrda ayblashdan boshqa hech narsa qilmadi va menga: “Shu e’tiqodingiz bilan siz Islom dinidagi kufr bosqichiga kirdingiz...!” dedi. Men namoz o‘qiyman, ro‘za tutaman va guvohlik beramanki, Allohdan o‘zga iloh yo‘q, Muhammad Allohning rasulidir, Muhammad sollallohu alayhi vasallam Qur’onda zikr qilinganidek payg‘ambarlar muhri ekaniga, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning Payg‘ambarlar muhri emasligiga e’tiqodim meni hech qachon yolg‘on qilmasligini aytdim. Men unga mening nuqtai nazarimni tasdiqlovchi boshqa dalillarni aytib o'tdim, lekin u ishonmadi va meni tark etdi va uning ichki ovozi o'ziga ishonmaslik bosqichiga kirganimni aytdi. Kitobimning bir qismini o'qigan yana bir kishi menga nizolarni qo'zg'ashimni aytdi. Shunda men Maryam alayhissalomga uylanish haqidagi vahiyni 1440-yilning 2019-yilning 25-iyuliga to‘g‘ri keladigan 1440-yil zulqida oyining 22-kuni esladim. Ko‘rdimki, Maryam alayhissalomga turmushga chiqdim va u bilan yo‘lda ketayotgan edim, u mening o‘ng tomonimda edi. Men unga: “Alloh taolo menga sizdan farzand nasib etishini umid qilaman”, dedim. U menga: "Qilishi kerak bo'lgan ishni tugatmasdan oldin emas", dedi. Shunday qilib, u meni tashlab, yo'lida davom etdi, men esa oldinga qarab ketdim. O'ng tomonda men to'xtadim va uning javobi haqida o'yladim va u aytgan so'zlari to'g'ri ekanligini aytdim va vahiy tugadi.
Men bu vahiyni chop etganimdan so‘ng, bir do‘stim buni shunday talqin qildi: “Talqin diniy ta’limotdagi katta islohotga tegishli bo‘lib, ehtimol sizga yoki sizning avlodlaringizdan biriga xosdir. Garchi bu islohot haqiqat bo‘lsa-da, u qattiq, chidab bo‘lmas qarshiliklarga duch keladi”. O'shanda men bu vahiyning ta'birini tushunmadim.
Men bu kitobni yozishga qaror qildim va har gal uning bir qismini tugatsam, kitobni yakunlashga ikkilanib, yozganlarimni axlat qutisiga tashladim. Kitobda xavfli e’tiqod haqida so‘z yuritilib, Qur’oni Karimning o‘n to‘rt asr davomida mavjud bo‘lgan tafsirlariga zid bo‘lgan ko‘plab oyatlarining tafsiri haqida so‘z boradi. Mening ichki ovozim shunday deydi: "Men hech narsani tushunmagan bo'lardim, shunda men o'sha vasvasa va sarosimaga tushib qolmayman". Men vasvasaga tushib qoldim va oldinda aytib o'tganimdek, oldimda ikkita variant bor edi va ikkala variant ham meni juda chalkashtirib yuboradigan sabablarga ega.
Birinchi variant: Men Alloh taoloning o'zim uchun bo'lajak elchi yuborayotganiga dalilni quyidagi sabablarga ko'ra saqlayman:
1- Bu e'tiqodni e'lon qilishim men uchun o'limgacha tugamaydigan munozara, munozara va hujumlar uchun juda katta eshik ochadi. Meni kufr, so'fiylik, bahoiylik, qodiyanlik, shialik va boshqa ayblar bilan ayblashadi, ularsiz ham qila olardim. Men ahli sunna val-jamoa taʼlimotiga koʻra hali ham musulmonman, lekin hozirda yagona asosiy ixtilof – Alloh taoloning: “Biz Paygʻambar yubormagunimizcha, azoblanmaymiz” (15-oyat)ga koʻra, keluvchi paygʻambarning azob alomatlari oldidan paydo boʻlishiga ishonishdir” (15-oyat).
2- Bu mening jangim emas, balki kelajak payg'ambarning jangi bo'lib, u o'z dalilini tasdiqlovchi amaliy dalillar, dalillar, dalillar va mo''jizalar bilan keladi, holbuki menda faqat bu kitobda yozganlarim bor va bu odamlarni ishontirish uchun etarli bo'lmaydi va kelayotgan Rasul, garchi u o'z xabarini isbotlovchi dalillar va mo''jizalar bilan kelsa ham, men bilan nima deb o'ylayman, men bilan nima sodir bo'ladi, deb o'ylayman. keluvchi payg'ambar va unda bor dalillar..?!
3 – Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning Payg‘ambarlar muhri ekanligiga ishonish Islomning oltinchi ustunidek e’tiqodga aylandi, bu haqda hech kim muhokama qilishi mumkin emas. Bu e’tiqodni (o‘n to‘rt asr davomida musulmonlar qalbida chuqur ildiz otgan) qisqa vaqt ichida yoki bir kitob orqali o‘zgartirish oson ish emas. Balki, bu iymon davrining uzunligiga mutanosib bo'lgan juda uzoq vaqtni talab qiladi yoki bu e'tiqodni qisqa vaqt ichida o'zgartirish mumkin bo'lgan dalillar va mo''jizalar bilan kutilgan Payg'ambarning zohir bo'lishini talab qiladi.
Ikkinchi variant: Men topilgan barcha dalillarni ushbu e'tiqodni muhokama qiladigan kitobda quyidagi sabablarga ko'ra nashr etaman:
1 – Agar men bu dalillarni o‘zimga saqlasam, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Kimki ilmni yashirsa, Alloh taolo uni qiyomat kunida olov jilovi bilan jilovlaydi”, dedilar. [Abdulloh ibn Amr rivoyati] Bu kitobda erishgan ilmlarim, menga koʻp mashaqqatlarni talab qilsa ham, odamlarga yetkazishim lozim boʻlgan omonat sanaladi. Maqsadim Alloh taoloning roziligi, Alloh taoloning bandalarining rizoligi emas, men karvon bilan to‘g‘rida ham, noto‘g‘rida ham yuradigan toifa emasman.
2- Men o‘lib qolishimdan qo‘rqaman, keyin Alloh taolo tomonidan yuborilgan bir payg‘ambar kelib, odamlarni Alloh taologa itoatga qaytarishga chaqiradi, aks holda ular azobga duchor bo‘ladilar, musulmonlar esa uni inkor etadilar, kufrda ayblaydilar, la’natlaydilar va ularning barcha amallari Alloh taoloning o‘sha kunida qilgan gunohlari tarozisida bo‘ladi. Alloh taolo menga ato etgan edi, ular qiyomat kuni mening oldimda turib, yetgan va bilganimni ularga aytmaganim uchun meni malomat qiladilar.
Bu davrda o‘zimni haddan tashqari o‘ylashdan sarosimaga tushib, charchagandek his qildim, o‘ylashdan osonlik bilan uxlay olmadim. Shunday ekan, Alloh taolodan savolimga javob beradigan vahiy ato etishini so‘radim: kitob yozishni va nashr etishni davom ettirsammi yoki yozishni to‘xtatsam bo‘ladimi? 2019-yil 17-sentyabrga to‘g‘ri keladigan 1441-yilning 18-muharramida men shunday tush ko‘rdim.
(Qiyomat alomatlari haqidagi yangi kitobimni yozib tugatganimni ko'rdim va u bosilib, bir qancha nusxalari nashriyotga yetkazilgan, qolgan nusxalari esa boshqa nashriyotlarga tarqatish uchun mashinamda qolib ketgan. Kitobning bir nusxasini oldim, kitobning muqovasi qanchalik zo'r bo'lganini ko'rish uchun, kitobning muqovasi a'lo darajada bo'lganini ko'rdim. Uning o'lchamlari men loyihalashtirgandan kichikroq bo'lganiga hayron bo'ldim, natijada kitobning o'lchami kichikroq bo'lib qoldi va kitobimni o'qish uchun o'quvchi ko'zlarini varaqlarga yaqinlashtirishi yoki ko'zoynak ishlatishi kerak edi Menga bir kitob bosdi, bu kitob ("Cho'pon va suruvning xususiyatlari") edi va u bilan birga u boshqa muallif uchun chop etgan kitob edi va bu kitobda soatning asosiy belgilaridan biri bo'lgan tutun haqida gapirdim a'lo holatda, faqat sahifaning birinchi sahifasi va oxirgi sahifasi kitob bilan ketma-ket raqamlanmagan bo'lsa-da, men uning kitobining oxirgi sahifasida "Duxon" surasining oxirgi oyatini ko'rdim, ya'ni: "Bas, kuting, ular kutmoqdalar".
Bu vahiyning talqini, doʻstlarimdan biri menga aytganidek, shunday boʻldi: (Birinchi uchdan bir qismining baʼzi sahifalari aniq, lekin mustahkam boʻlmagan boʻlsa, bu sizning hayotligingizda sodir boʻladigan va isbotlanishi uchun hali sodir boʻlmagan ishlar bilan bogʻliqdir. Boshqa kitobga kelsak, zoʻr va ravshan nashr etilgan boʻlib, u eng yaxshi tutun oyati bilan bogʻliqdir. Bu oyatning vaqti keldi va eng yaxshisini Alloh biladi, bu oyatning boshlanishi biz kutmagan va oxiri biz tasavvur qilmagan bo'ladi.) Boshqa bir do'stim bu vahiyni tafsir qilib, shunday dedi: (Sening ko'rishing yaqinda paydo bo'lgan odamning paydo bo'lishi, uning atrofida odamlar to'planishi va u faqat o'sha oyatlarning cho'ponlari bo'lishidir. Alloh taoloning fahri, siz yozgan narsangizni tushunish uchun uni tushuna oladi, men ishonamanki, eskirgan varaqlar tafsir ulamolari orasida mustahkam o'rin olgan tafsirlardir va yangi tafsirlar eskilarini kesib tashlaydi. Bu kitob tufayli munozaralar, qoralashlar va oqibatlarini bilmagan muammolar nuqtai nazaridan duch keladigan narsadan qo'rqib, duch kelgan psixologik muammolarga qaramay, kitob yozishni davom ettirish.
Men ushbu kitob orqali Qur'on va Sunnatning to'g'ri matnini zamonaviy ilm-fanning so'nggi topilmalariga asoslangan ilmiy haqiqat bilan uyg'unlashtirishga harakat qildim. Men bu kitobga juda ko‘p oyatlarni kiritdim va ularni Qur’on va Sunnatga muvofiq va shu tafsirga mos keladigan zamonaviy ilmiy nazariyalar asosida tafsir qildim. Men qiyomat alomatlarini o‘z sa’y-harakatimga asoslanib tuzdim. Ehtimol, bir kun kelib, bu tartib amal qiladi yoki ulardan ba'zilarining tartibi boshqacha bo'ladi. Payg'ambarning kelishiga dalolat qiluvchi ba'zi oyatlarni, kutilgan Mahdiy yoki Iso alayhissalomdan boshqa Payg'ambarga ko'rsatishda xato qilishim mumkin. Biroq, men bu voqealarni tartibga solgunimcha, imkon qadar barcha mavzu va prognozlarni Qur'on va Sunnat haqiqati va ilmiy dalillar bilan bog'lashga harakat qildim. Biroq, oxir-oqibat, bu mening shaxsiy harakatlarim. Men ba'zi joylarda to'g'ri va boshqa joylarda noto'g'ri bo'lishim mumkin. Men ma'sum payg'ambar yoki elchi emasman. Ammo men Qur'on va Sunnatda bayon qilingan narsaga asoslanib amin bo'lgan yagona narsa shuki, odamlarni tutun azobidan ogohlantiruvchi Payg'ambar keladi va ko'pchilik bu Payg'ambarga ishonmaydi, shuning uchun ularga tutun azobi keladi. Keyin belgilar paydo bo'ladi. Undan keyin buyuk qiyomat keladi va Alloh bilguvchidir.
Men bu kitobga keluvchi Payg‘ambar zohir bo‘lishiga ishongan bo‘lsam-da, yolg‘onchi, yolg‘onchi payg‘ambarga ergashgan kimsa uchun javobgar bo‘lmayman, chunki men bu kitobimda Alloh taolo kelayotgan Payg‘ambarni qo‘llab-quvvatlashi sharti va dalillarini keltirdim, toki mening bu kitobimni o‘qigan hech kim unga aldanib qolmasin. Holbuki, oz sonli kishi kelayotgan Rasulga ergashadi va mening bu kitobim tarqalsa ham, agar Alloh taolo xohlamasa, bu oz songa qo‘shmaydi va kamaytirmaydi. Ammo yolg‘on gapiradigan, bahslashuvchi, keluvchi payg‘ambarni la’natlaganlarning og‘irligi Qur’on va Sunnatda keluvchi Payg‘ambarning kelishiga dalil bo‘lgan dalil va dalillarni o‘qib, tafakkur qilgan ulamolarning yelkasiga tushadi, lekin ular Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamning men emasligi haqida turib oldilar va fatvo berdilar. Qur'on va Sunnatda zikr qilingan payg'ambarlar. Ularning fatvolari tufayli ko‘p musulmonlar adashib, kelayotgan Rasul haqida yolg‘on gapiradilar, o‘z fatvolari va ularni yo‘ldan ozdirganlarning og‘irligini ko‘taradilar. Ularga: “Biz ota-bobolarimizni va avvalgi ulamolarimizni mana shu narsada topdik”, deyishlari hech qanday foyda keltirmaydi, chunki ularga dalil va dalillar kelgan va ular haqida tortishib, ularni rad etganlar. Shunday ekan, kelayotgan Payg‘ambar tutun azobidan ogohlantirganda, farzandlaringiz va nevaralaringiz taqdiri haqida o‘ylaysiz, degan umiddamiz. Payg'ambarlarning hammasini ko'pchilik inkor qildilar. Kelajakda keluvchi Payg'ambar bilan ham shunday bo'ladi. Alloh bilguvchidir. Payg'ambarlar birin-ketin, xalqlar ketma-ketligi bilan kelishda davom etdilar va ular bir-birining o'rnini egallaydilar. Vaqt o'tdi va har zamonda ko'pchilik odamlar tomonidan inkor etildi, chunki Alloh taolo: "Har bir ummatga payg'ambar kelsa, uni yolg'onga chiqardilar. Bas, Biz ulardan ba'zilarini boshqalarga ergashtirdik va ularni [vahiylarni] iymon keltirmaydigan qavmlardan holi qildik". (Mu’minun: 44)
Alloh taologa yuzlangan kishi iymonini boshqalarning fikriga asoslamaydi, aksincha, aqli bilan o‘ylaydi, birovning qulog‘i bilan emas, ko‘zi bilan qarab, qulog‘i bilan eshitadi, urf-odatlarning Alloh taologa yo‘lida to‘siq bo‘lib turishiga yo‘l qo‘ymaydi. Qanchadan-qancha eski an’ana va urf-odatlarimizdan voz kechdik, qancha eski nazariyalar o‘rnini yangilariga bo‘shatib berdi? Agar inson haqiqatni izlashga intilmasa, u urf-odat zulmatida qolib, avvalgilarning aytganlarini takrorlaydi: “Albatta, biz ota-bobolarimizni dinga ergashgan holda topdik va, albatta, biz ularning izidan hidoyat topdik” (22) [Az-Zuxruf].
Men bu kitobni Kahf surasidagi Alloh taoloning marhamati bilan yakunlayman: “Va, albatta, Biz bu Qur’onda odamlarga har bir misolni keltirdik, lekin inson har doim eng ko‘p tortishuvchidir”. (54) Qachonki, qavmga hidoyat kelganida iymon keltirishdan va Parvardigorlaridan mag'firat so'rashdan faqat o'tgan qavmlarning misoli kelishi yoki yuzma-yuz azob kelishigina to'sdi. (55) Biz payg'ambarlarni faqat xushxabar beruvchi va ogohlantiruvchi qilib yuborurmiz va kofirlar bir-birlari bilan tortishadilar. Botilga kofir bo'lgan kimsalar u bilan haqni inkor etish va Mening oyatlarimni va ular bilan ogohlantirilgan narsani masxara qilish uchun oladilar. (56) Parvardigorining oyatlari eslatilsa-yu, ulardan yuz o'girgan va o'z qo'llari bilan qilgan narsalarni unutgan kimsadan ham zolimroq kim bor?! Darhaqiqat, Biz ularni anglamasliklari uchun qalblariga parda va quloqlariga karlik qildik. Agar ularni hidoyatga chaqirsang, ular hech qachon hidoyat topmaslar. (57) Robbing mag'firatli va rahmli zotdir. Agar ularni qilgan amallari uchun azoblasa, ularga azobni tezlashtirgan bo'lur edi. Balki ular uchun vaqt borki, undan panoh topa olmaydilar. (58) Va o'sha qishloqlarni zulm qilganlarida halok qildik va halok qilishlari uchun ma'lum vaqtni belgilab qo'ydik. (59) [Kahf] va men bu kitobimdagi oyatlarni tafsir qilishda qanday amal qilgan bo'lsam, xuddi shu oyatlarni ham tafakkur qilishingizni sizga qoldiraman. Ishonchim komilki - va Alloh bilguvchidir - bu oyatlar hidoyat bilan keladigan Payg'ambar zohir bo'lganida takrorlanadi, lekin u janjal va inkorga duchor bo'ladi. Bu Alloh azza va jallaning o'zgarmas sunnatidir, chunki Alloh taolo: "Mana bu Biz sendan oldin yuborgan Payg'ambarlarimizning taqlididir. Sen Bizning yo'limizda hech qanday o'zgarish topa olmassan". (77) [Al-Isro].
Tamer Badr