
ការរងទុក្ខរបស់ម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើង សន្តិភាពនឹងកើតមានលើគាត់ ជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់គឺធ្ងន់ធ្ងរជាងការរងទុក្ខរបស់គាត់ជាមួយផារ៉ោន។
- ដោយ admin
ថ្ងៃទី 24 ខែឧសភា ឆ្នាំ 2018
ការរងទុក្ខរបស់ម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើង សន្តិភាពនឹងកើតមានលើគាត់ ជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់គឺធ្ងន់ធ្ងរជាងការរងទុក្ខរបស់គាត់ជាមួយផារ៉ោន។
តាមពិត ការរងទុក្ខរបស់ចៅហ្វាយរបស់យើង ម៉ូសេ មិនបានឈប់ជាមួយនឹងស្តេចផារ៉ោន និងការជិះជាន់ និងការគៀបសង្កត់របស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានផ្សំឡើងដោយប្រជាជនរបស់គាត់ កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ដែលត្រូវបានកំណត់ដោយភាពអាម៉ាស់ ភាពទន់ខ្សោយ ការឈ្លោះប្រកែក និងនិស្ស័យអាក្រក់។ ពួកគេមិនព្រមលះបង់ចំពោះរឿងនោះទេ សូម្បីតែព្យាការីរបស់ពួកគេដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេពីជីវិតនៃការអាម៉ាស់ និងការជិះជាន់។
ព្រឹត្ដិការណ៍ អព្ភូតហេតុ និងទីសំគាល់ទាំងអស់ដែលបានកើតឡើងរវាងម៉ូសេ និងផារ៉ោន និងរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ ក្នុងពេលដំណាលគ្នាជាសញ្ញាសម្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ដូចដែលពួកគេបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកអំពីរបៀបដែលព្រះបានគាំទ្រពួកគេ និងរបៀបដែលទ្រង់ សិរីល្អដល់ទ្រង់ ឆ្លើយតបនឹងការហៅរបស់ព្យាការីរបស់ពួកគេ ដូច្នេះពួកគេអាចផ្លាស់ប្តូរធម្មជាតិដ៏វេទនារបស់ពួកគេ និងផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់អាក្រក់របស់ពួកគេដែលពួកគេបានទទួលបានជាយូរមកហើយ។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានទៅជួយព្យាការីរបស់ពួកគេក្នុងបេសកកម្មរបស់គាត់ទេ ហើយក៏គ្មាននរណាស្តាប់ដែរ។
1- ពួកគេបានស្តីបន្ទោសលោកម៉ូសេ ដែលជាអ្នកការពាររបស់ពួកគេ ហើយបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថាៈ ពួកយើងបានរងទុក្ខ និងរងទុក្ខដោយការកាប់សម្លាប់កូនប្រុសរបស់យើង និងធ្វើជាទាសករនៃស្ត្រីរបស់យើង នៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ផារ៉ោន និងប្រជាជនរបស់គាត់ មុនពេលអ្នកមករកយើង និងបន្ទាប់ពីអ្នកមករកយើង។
២- បន្ទាប់ពីពួកគេបានឃើញអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យនៃសមុទ្របំបែក និងការរត់គេចពីផារ៉ោន និងពួកទាហានរបស់ទ្រង់ អល់ឡោះបានបញ្ជូននំម៉ាណា និងសត្វក្រួចធ្វើជាអាហារ ដើម្បីកុំឱ្យពួកគេស្លាប់ដោយភាពអត់ឃ្លាននៅក្នុងវាលខ្សាច់។ ពួកគេមិនពេញចិត្តនឹងរឿងនេះទេ ហើយនិយាយថា « ឱម៉ូសេ យើងខ្ញុំមិនអាចទ្រាំទ្រនឹងអាហារមួយប្រភេទបានទេ ដូច្នេះ ចូរអំពាវនាវដល់ម្ចាស់របស់អ្នកឲ្យជួយយើងពីអ្វីដែលផែនដីដុះឡើងពីរុក្ខជាតិ ត្រសក់ ខ្ទឹម សណ្ដែក និងខ្ទឹមបារាំង»។ ដូច្នេះ លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើងនិយាយទៅពួកគេថា៖ «តើអ្នកនឹងដូររបស់ដែលល្អជាងទៅនឹងរបស់ដែលអាក្រក់ជាងនេះទេ?
៣- កាលប្រជាជនម៉ូសេឃើញមនុស្សផ្សេងទៀតថ្វាយបង្គំរូបព្រះរបស់ខ្លួន គេក៏ពោលថា “ឱលោកម៉ូសេអើយ ចូរធ្វើព្រះឲ្យយើង ដូចគេមានព្រះ”។ ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើងមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ»។
4- នៅពេលដែលលោកម៉ូសេ សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ ហើយបានទៅជួបព្រះអម្ចាស់របស់គាត់ ហើយបានចាកចេញពីអើរ៉ុនជាប្អូនរបស់គាត់ សន្តិភាពនឹងកើតមានដល់គាត់ ជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់ កូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានថ្វាយបង្គំកូនគោដែលជនជាតិសាម៉ារីបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេពីគ្រឿងអលង្ការរបស់ពួកគេ។ ពេលម៉ូសេត្រឡប់មកវិញ គាត់ភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញរាស្ដ្ររបស់គាត់ថ្វាយបង្គំកូនគោជំនួសព្រះជាម្ចាស់នៃពិភពលោក។
៥- រឿងមិនចប់ត្រឹមហ្នឹងទេ តែគេនិយាយទៅកាន់ហោរារបស់គេថាៈ យើងនឹងមិនជឿអ្នកទេ ទាល់តែយើងឃើញព្រះយ៉ាងច្បាស់!!! ដូច្នេះគេត្រូវរន្ទះបាញ់ដោយសារអ្វីដែលគេនិយាយ។
6- នៅពេលដែលលោកម៉ូសេបានបញ្ជាឱ្យពួកគេសម្លាប់គោមួយ ភាពក្លាហាន និងភាពព្រងើយកន្តើយរបស់ពួកគេបានឈានដល់ការតបតយ៉ាងអាក្រក់ចំពោះព្យាការីម៉ូសេរបស់ពួកគេ សន្តិភាពនឹងកើតមានលើគាត់ ដូចដែលពួកគេត្រូវឆ្លើយតបនឹងពាក្យរបស់គាត់ថា (ព្រះទ្រង់បង្គាប់អ្នក) ជាមួយនឹងពាក្យ (យើងឮ ហើយយើងគោរពតាម) ប៉ុន្តែជំនួសឱ្យការដែលពួកគេបានចោទប្រកាន់គាត់ថា ចំអក និងចំអកឱ្យយើង? លើព្រះអម្ចាស់របស់អ្នកសម្រាប់យើង) ដូចជាប្រសិនបើគាត់គ្រាន់តែជាព្រះអម្ចាស់របស់ម៉ូសេប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជាម្ចាស់របស់ពួកគេ លោកម៉ូសេម្ចាស់របស់យើងមិនបានបញ្ជាក់ពីការពិពណ៌នាអំពីសត្វគោនោះទេ ដូចជាប្រសិនបើពួកគេបានសំលាប់គោណាមួយដែលវានឹងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ពួកគេ ប៉ុន្តែពួកគេមានភាពតឹងរ៉ឹងជាមួយពួកគេ ដូច្នេះព្រះទ្រង់តឹងរ៉ឹងជាមួយពួកគេ ហើយពួកគេមិនបានរកឃើញគោដែលមានការពិពណ៌នាទាំងនោះទេ លើកលែងតែមានការលំបាកខ្លាំង និងតម្លៃខ្ពស់បំផុត។
៧- បន្ទាប់មក បញ្ញត្តិបានមកដល់ពួកគេឲ្យទៅក្រុងយេរូសាឡឹម (ដែនដីបរិសុទ្ធ) ដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងយក្ស ហើយបណ្តេញពួកគេចេញពីវា ហើយសម្អាតវាពីភាពកខ្វក់របស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកម៉ូសេថា សូមមានសេចក្ដីសុខសាន្តដល់គាត់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាទៅជាម្ចាស់របស់អ្នក ហើយប្រយុទ្ធ យើងនឹងស្នាក់នៅទីនេះ»។ ដូច្នេះ ព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្តាទ្រង់បានបង្គាប់ឲ្យពួកគេវង្វេងអស់រយៈពេលសែសិបឆ្នាំនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន និងភ្នំ មុនពេលការសន្យារបស់ព្រះដើម្បីចូលទៅក្នុងដែនដីបរិសុទ្ធត្រូវបានសម្រេចសម្រាប់ពួកគេ។
ជាអកុសល យើងតែងតែដឹង និងចងចាំរឿងរបស់ចៅហ្វាយរបស់យើងជាមួយព្រះចៅផារ៉ោន ប៉ុន្តែយើងភ្លេច និងមិនដឹងរឿងរបស់លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើងជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់ បើទោះបីជាការរងទុក្ខរបស់គាត់ជាមួយប្រជាជនរបស់គាត់ធ្ងន់ធ្ងរជាងការរងទុក្ខរបស់គាត់ជាមួយផារ៉ោនក៏ដោយ។
អ្នកនាំសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់គាត់ និងផ្តល់សន្តិភាពដល់គាត់ បាននិយាយការពិតនៅពេលដែលគាត់បាននិយាយថា "សូមព្រះជាម្ចាស់អាណិតមេត្ដាដល់លោកម៉ូសេ គាត់រងគ្រោះថ្នាក់ជាងនេះទៅទៀត ប៉ុន្តែគាត់អត់ធ្មត់" ។
ដាវដែលចាក់អ្នកពីក្រោយពីអ្នកដែលអ្នកការពារ គឺតែងតែឈឺចាប់ជាងដាវដែលមកពីមុខអ្នកដែលជិះជាន់បៀតបៀនអ្នកទៅទៀត។
Tamer Badr
តាមពិត ការរងទុក្ខរបស់ចៅហ្វាយរបស់យើង ម៉ូសេ មិនបានឈប់ជាមួយនឹងស្តេចផារ៉ោន និងការជិះជាន់ និងការគៀបសង្កត់របស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានផ្សំឡើងដោយប្រជាជនរបស់គាត់ កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ដែលត្រូវបានកំណត់ដោយភាពអាម៉ាស់ ភាពទន់ខ្សោយ ការឈ្លោះប្រកែក និងនិស្ស័យអាក្រក់។ ពួកគេមិនព្រមលះបង់ចំពោះរឿងនោះទេ សូម្បីតែព្យាការីរបស់ពួកគេដែលត្រូវបានបញ្ជូនមកដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេពីជីវិតនៃការអាម៉ាស់ និងការជិះជាន់។
ព្រឹត្ដិការណ៍ អព្ភូតហេតុ និងទីសំគាល់ទាំងអស់ដែលបានកើតឡើងរវាងម៉ូសេ និងផារ៉ោន និងរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ ក្នុងពេលដំណាលគ្នាជាសញ្ញាសម្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ដូចដែលពួកគេបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកអំពីរបៀបដែលព្រះបានគាំទ្រពួកគេ និងរបៀបដែលទ្រង់ សិរីល្អដល់ទ្រង់ ឆ្លើយតបនឹងការហៅរបស់ព្យាការីរបស់ពួកគេ ដូច្នេះពួកគេអាចផ្លាស់ប្តូរធម្មជាតិដ៏វេទនារបស់ពួកគេ និងផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់អាក្រក់របស់ពួកគេដែលពួកគេបានទទួលបានជាយូរមកហើយ។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានទៅជួយព្យាការីរបស់ពួកគេក្នុងបេសកកម្មរបស់គាត់ទេ ហើយក៏គ្មាននរណាស្តាប់ដែរ។
1- ពួកគេបានស្តីបន្ទោសលោកម៉ូសេ ដែលជាអ្នកការពាររបស់ពួកគេ ហើយបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថាៈ ពួកយើងបានរងទុក្ខ និងរងទុក្ខដោយការកាប់សម្លាប់កូនប្រុសរបស់យើង និងធ្វើជាទាសករនៃស្ត្រីរបស់យើង នៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ផារ៉ោន និងប្រជាជនរបស់គាត់ មុនពេលអ្នកមករកយើង និងបន្ទាប់ពីអ្នកមករកយើង។
២- បន្ទាប់ពីពួកគេបានឃើញអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យនៃសមុទ្របំបែក និងការរត់គេចពីផារ៉ោន និងពួកទាហានរបស់ទ្រង់ អល់ឡោះបានបញ្ជូននំម៉ាណា និងសត្វក្រួចធ្វើជាអាហារ ដើម្បីកុំឱ្យពួកគេស្លាប់ដោយភាពអត់ឃ្លាននៅក្នុងវាលខ្សាច់។ ពួកគេមិនពេញចិត្តនឹងរឿងនេះទេ ហើយនិយាយថា « ឱម៉ូសេ យើងខ្ញុំមិនអាចទ្រាំទ្រនឹងអាហារមួយប្រភេទបានទេ ដូច្នេះ ចូរអំពាវនាវដល់ម្ចាស់របស់អ្នកឲ្យជួយយើងពីអ្វីដែលផែនដីដុះឡើងពីរុក្ខជាតិ ត្រសក់ ខ្ទឹម សណ្ដែក និងខ្ទឹមបារាំង»។ ដូច្នេះ លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើងនិយាយទៅពួកគេថា៖ «តើអ្នកនឹងដូររបស់ដែលល្អជាងទៅនឹងរបស់ដែលអាក្រក់ជាងនេះទេ?
៣- កាលប្រជាជនម៉ូសេឃើញមនុស្សផ្សេងទៀតថ្វាយបង្គំរូបព្រះរបស់ខ្លួន គេក៏ពោលថា “ឱលោកម៉ូសេអើយ ចូរធ្វើព្រះឲ្យយើង ដូចគេមានព្រះ”។ ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើងមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ»។
4- នៅពេលដែលលោកម៉ូសេ សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ ហើយបានទៅជួបព្រះអម្ចាស់របស់គាត់ ហើយបានចាកចេញពីអើរ៉ុនជាប្អូនរបស់គាត់ សន្តិភាពនឹងកើតមានដល់គាត់ ជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់ កូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានថ្វាយបង្គំកូនគោដែលជនជាតិសាម៉ារីបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេពីគ្រឿងអលង្ការរបស់ពួកគេ។ ពេលម៉ូសេត្រឡប់មកវិញ គាត់ភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញរាស្ដ្ររបស់គាត់ថ្វាយបង្គំកូនគោជំនួសព្រះជាម្ចាស់នៃពិភពលោក។
៥- រឿងមិនចប់ត្រឹមហ្នឹងទេ តែគេនិយាយទៅកាន់ហោរារបស់គេថាៈ យើងនឹងមិនជឿអ្នកទេ ទាល់តែយើងឃើញព្រះយ៉ាងច្បាស់!!! ដូច្នេះគេត្រូវរន្ទះបាញ់ដោយសារអ្វីដែលគេនិយាយ។
6- នៅពេលដែលលោកម៉ូសេបានបញ្ជាឱ្យពួកគេសម្លាប់គោមួយ ភាពក្លាហាន និងភាពព្រងើយកន្តើយរបស់ពួកគេបានឈានដល់ការតបតយ៉ាងអាក្រក់ចំពោះព្យាការីម៉ូសេរបស់ពួកគេ សន្តិភាពនឹងកើតមានលើគាត់ ដូចដែលពួកគេត្រូវឆ្លើយតបនឹងពាក្យរបស់គាត់ថា (ព្រះទ្រង់បង្គាប់អ្នក) ជាមួយនឹងពាក្យ (យើងឮ ហើយយើងគោរពតាម) ប៉ុន្តែជំនួសឱ្យការដែលពួកគេបានចោទប្រកាន់គាត់ថា ចំអក និងចំអកឱ្យយើង? លើព្រះអម្ចាស់របស់អ្នកសម្រាប់យើង) ដូចជាប្រសិនបើគាត់គ្រាន់តែជាព្រះអម្ចាស់របស់ម៉ូសេប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជាម្ចាស់របស់ពួកគេ លោកម៉ូសេម្ចាស់របស់យើងមិនបានបញ្ជាក់ពីការពិពណ៌នាអំពីសត្វគោនោះទេ ដូចជាប្រសិនបើពួកគេបានសំលាប់គោណាមួយដែលវានឹងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ពួកគេ ប៉ុន្តែពួកគេមានភាពតឹងរ៉ឹងជាមួយពួកគេ ដូច្នេះព្រះទ្រង់តឹងរ៉ឹងជាមួយពួកគេ ហើយពួកគេមិនបានរកឃើញគោដែលមានការពិពណ៌នាទាំងនោះទេ លើកលែងតែមានការលំបាកខ្លាំង និងតម្លៃខ្ពស់បំផុត។
៧- បន្ទាប់មក បញ្ញត្តិបានមកដល់ពួកគេឲ្យទៅក្រុងយេរូសាឡឹម (ដែនដីបរិសុទ្ធ) ដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងយក្ស ហើយបណ្តេញពួកគេចេញពីវា ហើយសម្អាតវាពីភាពកខ្វក់របស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកម៉ូសេថា សូមមានសេចក្ដីសុខសាន្តដល់គាត់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាទៅជាម្ចាស់របស់អ្នក ហើយប្រយុទ្ធ យើងនឹងស្នាក់នៅទីនេះ»។ ដូច្នេះ ព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្តាទ្រង់បានបង្គាប់ឲ្យពួកគេវង្វេងអស់រយៈពេលសែសិបឆ្នាំនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន និងភ្នំ មុនពេលការសន្យារបស់ព្រះដើម្បីចូលទៅក្នុងដែនដីបរិសុទ្ធត្រូវបានសម្រេចសម្រាប់ពួកគេ។
ជាអកុសល យើងតែងតែដឹង និងចងចាំរឿងរបស់ចៅហ្វាយរបស់យើងជាមួយព្រះចៅផារ៉ោន ប៉ុន្តែយើងភ្លេច និងមិនដឹងរឿងរបស់លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើងជាមួយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់ បើទោះបីជាការរងទុក្ខរបស់គាត់ជាមួយប្រជាជនរបស់គាត់ធ្ងន់ធ្ងរជាងការរងទុក្ខរបស់គាត់ជាមួយផារ៉ោនក៏ដោយ។
អ្នកនាំសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់គាត់ និងផ្តល់សន្តិភាពដល់គាត់ បាននិយាយការពិតនៅពេលដែលគាត់បាននិយាយថា "សូមព្រះជាម្ចាស់អាណិតមេត្ដាដល់លោកម៉ូសេ គាត់រងគ្រោះថ្នាក់ជាងនេះទៅទៀត ប៉ុន្តែគាត់អត់ធ្មត់" ។
ដាវដែលចាក់អ្នកពីក្រោយពីអ្នកដែលអ្នកការពារ គឺតែងតែឈឺចាប់ជាងដាវដែលមកពីមុខអ្នកដែលជិះជាន់បៀតបៀនអ្នកទៅទៀត។
Tamer Badr