សាសនាគ្រឹស្តគឺជាប្រភពដើមនៃសារមួយដ៏ទេវភាព ដែលគ្រឹះគឺជាការអំពាវនាវដល់ភាពតែមួយនៃព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដា ហើយថ្វាយបង្គំទ្រង់តែម្នាក់ ហើយជឿលើអ្នកបំរើ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវ ជាកូនរបស់ម៉ារា ដែលព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិបានជ្រើសរើស និងជ្រើសរើសដើម្បីអនុវត្តសារនេះ។
ប៉ុន្តែសាសនានេះត្រូវរងការបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយ និងការកែប្រែ ហើយបានប្រែក្លាយទៅជាសាសនាដែលជឿលើ «ព្រះត្រីឯក» ពោលគឺព្រះបី៖ ព្រះវរបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ពួកគេហៅទាំងបីនេះថាជា«អាបស្តូសទាំងបី»។
នេះគឺដោយសារតែពួកគេបាននិយាយថា: ព្រះបិតាគឺជាមនុស្សម្នាក់, ព្រះរាជបុត្រាគឺជាមនុស្សម្នាក់, ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាមនុស្សម្នាក់, ប៉ុន្តែពួកគេមិនមែនជាបីនាក់, ប៉ុន្តែមានមនុស្សម្នាក់ !!
ពួកគេក៏និយាយថា៖ ព្រះវរបិតាគឺជាព្រះ ព្រះរាជបុត្រាគឺជាព្រះ ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាព្រះ ប៉ុន្តែពួកគេមិនមែនជាព្រះបីទេ ប៉ុន្តែជាព្រះតែមួយ!!
គ្រិស្តបរិស័ទនិយាយនៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ៖ ក្នុងព្រះនាមព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ព្រះតែមួយ...!!
នៅទីនេះ... ចិត្តរបស់មនុស្សជាតិទាំងអស់មិនអាចយល់សមីការគណិតវិទ្យាដែលមិនអាចទៅរួចទេនេះ។
បុគ្គលមួយអង្គ និងបុគ្គលមួយ មិនមែនបីអង្គទេ ព្រះជាព្រះ និងព្រះមិនមែនបីទេ គឺបុគ្គលមួយ និងព្រះតែមួយ!
គ្រិស្តសាសនិកខ្លួនឯងបានសារភាពថាហេតុផលមិនអាចយល់ការពិតនៃរឿងនេះបានទេ។
ព្រះត្រីឯកក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទាន៖ វាមានន័យថាជំនឿលើអត្ថិភាពនៃ hypostases បី (មនុស្សបរិសុទ្ធ, hypostasis ឯកវចនៈ) នៅក្នុងព្រះ។ នេះត្រូវបានគេហៅថា Holy Trinity ហើយវាត្រូវបានចាត់ទុកថាជាជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទកណ្តាល ដែលអះអាងថាព្រះជាម្ចាស់ជាអង្គតែមួយ ប៉ុន្តែមានអរូបីចំនួនបី (មនុស្ស) - ព្រះត្រូវបានលើកតម្កើងលើសពីនោះ - ហើយ hypostases ទាំងនេះគឺជាព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
គោលគំនិតនេះមិនអាចទទួលយកបានចំពោះអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាម ឬចំពោះក្រុមគ្រិស្តសាសនិកច្រើនឡើយ។ វាត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថាពាក្យ "ព្រះត្រីឯក" ឬ "ព្រះត្រីឯក" មិនត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អទេ ប៉ុន្តែអ្នកដើរតាមព្រះវិហារកាតូលិក និងប្រូតេស្តង់ ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការបង្រៀនទាំងនេះ ហើយជឿថាពួកគេស្របនឹងអត្ថបទព្រះគម្ពីរ។
ការជជែកវែកញែកនេះបានក្លាយទៅជាខ្លាំងជាពិសេសនៅបូព៌ា ហើយអ្នកដែលបដិសេធគំនិតនេះត្រូវដាក់ទណ្ឌកម្មដោយសាសនាចក្រពីបទខុសឆ្គង។ ក្នុងចំណោមអ្នកដែលប្រឆាំងវាមានពួក Ebionites ដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគំនិតដែលថាព្រះគ្រីស្ទគឺជាមនុស្សដូចមនុស្សដទៃទៀតទាំងអស់។ ពួក Sabellians ដែលជឿថា ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជារូបភាពផ្សេងគ្នា ដែលព្រះបានបើកសម្តែងអង្គទ្រង់ដល់មនុស្ស។ Eunuchs, ដែលជឿថាព្រះរាជបុត្រាគឺមិនអស់កល្បជានិច្ចដូចព្រះបិតា, ប៉ុន្តែត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយទ្រង់មុនពេលពិភពលោក, ដូច្នេះហើយស្ថិតនៅក្រោមព្រះបិតានិងចុះចូលនឹងទ្រង់; និងជនជាតិម៉ាសេដូន ដែលបដិសេធថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាមនុស្សមានជំនឿ
ចំពោះគោលគំនិតនៃព្រះត្រីឯកដូចដែលពួកគ្រីស្ទានជឿលើវាសព្វថ្ងៃនេះ វាបានប្រែជាបណ្តើរៗជាលទ្ធផលនៃកិច្ចពិភាក្សា ការពិភាក្សា និងជម្លោះដ៏វែងឆ្ងាយ ហើយមិនបានយកទម្រង់ចុងក្រោយរបស់វាឡើយ រហូតដល់បន្ទាប់ពីក្រុមប្រឹក្សានីកានៅឆ្នាំ 325 នៃគ.ស.
យើងរកឃើញការបញ្ជាក់អំពីភាពតែមួយនៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិនៅកន្លែងជាច្រើននៅក្នុងសៀវភៅបរិសុទ្ធរបស់ពួកគេ ទោះបីជាមានការបំភ្លៃ និងការកែប្រែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពលោកក៏ដោយ៖
នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់: នៅក្នុងចោទិយកថា 6/4: "អូអ៊ីស្រាអែលអើយ ចូរស្តាប់: ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃយើង គឺជាព្រះអម្ចាស់តែមួយ" ។
ហើយនៅក្នុងវា 4/35: “ជាការពិតណាស់ អ្នកត្រូវបានបង្ហាញថា អ្នកអាចដឹងថាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះ គ្មាននរណាក្រៅពីទ្រង់ឡើយ”។ បញ្ចប់សម្រង់។
ចំពោះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ទោះជាមានការបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយជាបន្តបន្ទាប់ក៏ដោយ វាផ្ទុកនូវអ្វីដែលបង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពឯកកោ និងបង្ហាញថាព្រះយេស៊ូវមិនមែនជាព្រះ ឬជាព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះឡើយ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន (១៧/៣)៖ «នេះហើយជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីឲ្យគេបានស្គាល់ទ្រង់ ជាព្រះពិតតែមួយ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានចាត់មក»។
ហើយនៅក្នុងម៉ាកុស (13/32): "ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃនិងម៉ោងនោះគ្មាននរណាម្នាក់ដឹងទេ សូម្បីតែទេវតានៅស្ថានសួគ៌ ឬព្រះរាជបុត្រា មានតែព្រះវរបិតាប៉ុណ្ណោះ"។
តើព្រះគ្រីស្ទអាចជាព្រះបានយ៉ាងណា បើមិនដឹងម៉ោងច្បាស់លាស់?! ហើយតើពួកគ្រីស្ទានអាចនិយាយបានថាព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវរបិតាមានអំណាចស្មើគ្នាដោយរបៀបណា?!
ហើយនៅក្នុងម៉ាថាយ (27/46)៖ «ហើយប្រហែលជាម៉ោងទីប្រាំបួន ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បន្លឺសំឡេងខ្លាំងៗថា 'អេលី អេលី ឡាម៉ា សាបាកថានី ?
បើទ្រង់ជាព្រះ តើទ្រង់អាចអំពាវនាវរកព្រះផ្សេងទៀតដោយរបៀបណា តើទ្រង់អាចស្រែកយំ និងរងទុក្ខដោយរបៀបណា? ហើយតើទ្រង់អាចមានបន្ទូលថា “ហេតុអ្វីបានជាអ្នកបោះបង់ចោលខ្ញុំ?” ពេលទ្រង់យាងចុះមក គេអះអាងថាត្រូវគេឆ្កាង?!
ហើយនៅក្នុងយ៉ូហាន (20/17)៖ «ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលទៅកាន់នាងថា កុំពាល់ខ្ញុំឡើយ ដ្បិតខ្ញុំមិនទាន់បានឡើងទៅឯព្រះវរបិតាទេ តែត្រូវទៅឯបងប្អូនរបស់ខ្ញុំ ហើយប្រាប់ពួកគេថា ខ្ញុំជាព្រះរបស់ខ្ញុំ និងជាព្រះរបស់អ្នក»។
នេះជាអត្ថបទច្បាស់លាស់ និងច្បាស់លាស់ដែលស្មើនឹងព្រះយេស៊ូវ សន្តិភាពមានលើទ្រង់ជាមួយមនុស្សដទៃទៀត។ ពួកគេទាំងអស់គឺជាកូនរបស់ព្រះ - ក្នុងន័យប្រៀបធៀប - ហើយពួកគេថ្វាយបង្គំព្រះតែមួយ ដែលជាអល់ឡោះ។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះត្រូវបានធ្វើឡើងដោយព្រះគ្រីស្ទមិនយូរប៉ុន្មានមុនពេលការឡើងសោយរាជ្យរបស់ទ្រង់ ដែលបង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូជាម្ចាស់របស់យើង សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ កំពុងប្រកាសថាគាត់ជាអ្នកបំរើរបស់អល់ឡោះ ហើយថាអល់ឡោះជាព្រះរបស់គាត់រហូតដល់ពេលចុងក្រោយនៃការស្នាក់នៅលើផែនដី។ មិនមានអត្ថបទតែមួយនៅក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូវ សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ និយាយថាទ្រង់ជាព្រះ ឬថាទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះតាមពូជពង្ស និងកំណើត ហើយទ្រង់មិនបានបង្គាប់នរណាម្នាក់ឱ្យថ្វាយបង្គំទ្រង់ ឬក្រាបថ្វាយបង្គំទ្រង់ឡើយ។
ចំពោះការអះអាងថាការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវដោយគ្មានឪពុកគាំទ្រភាពទេវភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នេះមិនមែនជាការពិតទេ ព្រោះវាមិនមែនជាអ្វីដែលពិសេសសម្រាប់ព្យាការីយេស៊ូទេ។ ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិបានបង្កើតអ័ដាមដោយគ្មានឪពុក ឬម្តាយ ហើយបានបង្កើតអេវ៉ាពីឪពុកតែមួយគត់ ហើយដូចគ្នានេះដែរបានបង្កើតព្រះយេស៊ូវពីម្តាយតែមួយគត់ ហើយបានបង្កើតមនុស្សផ្សេងទៀតទាំងអស់ពីឪពុក និងម្តាយ ដូច្នេះហើយបានបំពេញនូវការបង្កើតមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ។