Nga libri "Letrat në pritje" nga Tamer Badr
Duhet theksuar që në fillim se në librin tim (Mesazhet e Pritura) unë nuk i referohem ose nuk i hap rrugën asnjë personi që është shfaqur në të kaluarën ose në të tashmen si i dërguar nga Zoti i Plotfuqishëm. Provat, provat dhe mrekullitë që përmenda në këtë libër, me të cilat Zoti i Plotfuqishëm do ta mbështesë të Dërguarin e ardhshëm, nuk u shfaqën me asnjë person që pretendonte të ishte Mehdiu ose i Dërguar, qoftë në të kaluarën apo në të tashmen. Gjithashtu, unë nuk i referohem në këtë libër vetes ose ndonjë personi që njoh nga afër apo larg. Unë nuk i posedoj provat që vijnë me të Dërguarit dhe nuk jam një memorizues i Kuranit të Shenjtë. Zoti i Plotfuqishëm nuk më ka dhënë interpretimin e vargjeve të paqarta ose shkronjave të shkëputura në Kuranin e Shenjtë. Gjithashtu, nuk e gjeta këtë tek asnjë person që pretendon të jetë Mehdiu i pritur, qoftë në të tashmen apo midis atyre që pretendonin të ishin Mehdiu në të kaluarën. I Dërguari i ardhshëm përshkruhet si "Një i Dërguar i qartë" [Ed-Dukhan: 13], që do të thotë se do të jetë e qartë dhe e dukshme për këdo që ka dituri dhe mendjehollësi, dhe ai do të ketë prova të prekshme që do të vërtetojnë se ai është një i Dërguar nga Zoti i Plotfuqishëm dhe jo vetëm vizione, ëndrra dhe imagjinatë, dhe provat që ai ka do të jenë të qarta për të gjithë botën dhe jo specifike për një grup të caktuar njerëzish.
Ky libër është një mesazh nga unë për ju dhe për brezat e ardhshëm për hir të Zotit të Plotfuqishëm, në mënyrë që të mos vijë dita kur të ndiheni të tronditur nga shfaqja e një të dërguari nga Zoti i Plotfuqishëm i cili ju paralajmëron për ndëshkimin e Tij. Mos i besoni, mos e mohoni dhe mos e mallkoni, që të mos pendoheni për atë që keni bërë. Gjithashtu konfirmoj se jam mysliman i shkollës sunite të mendimit. Besimi im nuk ka ndryshuar dhe nuk jam konvertuar në Bahaizëm, Kadianizëm, Shiizëm, Sufizëm apo ndonjë fe tjetër. Unë nuk besoj në kthim, ose se Mehdiu është gjallë dhe i fshehur në një bodrum për qindra vjet, ose se Mehdiu ose Mjeshtri ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, janë shfaqur më parë dhe kanë vdekur, ose ndonjë besim të tillë.
E vetmja gjë që ka rëndësi është se unë kam ndryshuar një besim të trashëguar prej shumë shekujsh, që është se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve. Besimi im tani, siç thuhet në Kuranin e Shenjtë dhe në Sunetin e pastër, është se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e vetme e Profetëve. Bazuar në këtë besim të ri, pikëpamja ime për shumë vargje në Kuranin e Shenjtë ka ndryshuar, duke treguar se Zoti i Plotfuqishëm do të dërgojë një të Dërguar tjetër i cili do të ndjekë dhe zbatojë Sheriatin e Profetit tonë në të ardhmen.
Besimi im se Zoti i Plotfuqishëm do të dërgonte një të Dërguar të ri para shenjave të ardhshme të mundimit nuk ishte një besim i një kohe të gjatë, por përkundrazi ishte para namazit të agimit më 27 Shaban 1440 AH, që korrespondon me 2 Maj 2019 pas Krishtit, në Xhaminë Ibrahim Al-Khalil pranë shtëpisë sime në lagjen e 6 Tetorit në Kajron e Madhe, ku po lexoja Kuranin si zakonisht para namazit të agimit, dhe u ndala te vargjet e Sures Ed-Dukhan që flasin për vargun e mundimit të tymit. Zoti i Plotfuqishëm tha: "Përkundrazi, ata janë në dyshim, duke luajtur (9) Pra, prisni Ditën kur qielli do të nxjerrë një tym të dukshëm (10) që do t'i mbulojë njerëzit. Ky është një mundim i dhimbshëm (11) Zoti ynë, largoje prej nesh mundimin. Vërtet, ne jemi [tani] të tmerruar." Besimtarët (12) Si mund ta marrin përkujtimin kur u ka ardhur një i Dërguar i qartë? (13) Pastaj u larguan prej tij dhe thanë: "Një mësues i çmendur." (14) “Ne do ta heqim dënimin për pak kohë. Ju me siguri do të ktheheni.” (15) “Në Ditën kur Ne do të godasim me goditjen më të madhe. Vërtet, Ne do të hakmerremi.” (16) [Ed-Dukhan] Kështu që ndalova së lexuari papritur sikur po i lexoja këto vargje për herë të parë në jetën time për shkak të përmendjes së një të Dërguari të përshkruar si “një i Dërguar i qartë” në mes të vargjeve që flasin për ngjarjet e Ed-Dukhanit dhe që do të ndodhin në të ardhmen. Kështu që i përsërita këto vargje gjatë gjithë ditës së sotme, për ta kuptuar mirë, fillova të lexoja të gjitha interpretimet e këtyre vargjeve dhe zbulova se ka një ndryshim në interpretimin e këtyre vargjeve, dhe gjithashtu një ndryshim në lidhjen kohore të interpretimit të këtyre vargjeve. Një varg interpretohet sikur vargu i tymit u shfaq dhe mbaroi gjatë epokës së Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, pastaj një varg pas tij interpretohet sikur vargu i tymit do të ndodhë në të ardhmen, pastaj interpretimi i vargut që pas tij kthehet në atë se ishte gjatë epokës së Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të. Që nga ajo ditë, fillova një udhëtim në kërkim të ekzistencës së një të dërguari që Zoti i Plotfuqishëm do ta dërgojë para ajetit të tymit, duke konfirmuar thënien e të Plotfuqishmit: "Dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të dërgojmë një të dërguar (15)" [El-Isra': 15], derisa u binda plotësisht se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është vetëm Vula e Profetëve, dhe jo Vula e të Dërguarve, siç tha Zoti i Plotfuqishëm në Suren El-Ahzab: "Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Allahut dhe Vula e Profetëve. Dhe Allahu është i Dijshëm për çdo gjë." (40) [El-Ahzab] Pra, Allahu, Më i Larti, i cili është i Dijshëm për çdo gjë, nuk tha në këtë ajet "dhe Vula e të Dërguarve". Ajeti gjithashtu nuk tregon se çdo i dërguar është profet, kështu që nuk ka lidhje të domosdoshme midis tyre.
Rregulli i famshëm (se çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar) është thënia e shumicës së dijetarëve. Ky rregull nuk është nga vargjet e Kuranit të Shenjtë, as nga thëniet e Profetit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të), dhe nuk është transmetuar nga asnjë prej shokëve të Profetit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) apo nga ndonjë prej ndjekësve të tyre të drejtë, për aq sa dimë ne. Ky rregull gjithashtu kërkon vulosjen e të gjitha llojeve të mesazheve që Allahu, Më i Larti, i dërgon krijimit, qofshin ato nga engjëjt, erërat, retë, etj. Zotëria ynë Mikael është një i dërguar i caktuar për të drejtuar shiun, dhe Engjëlli i Vdekjes është një i dërguar i caktuar për të marrë shpirtrat e njerëzve. Ka të dërguar nga engjëjt të quajtur Regjistrues Fisnikë, puna e të cilëve është të ruajnë dhe regjistrojnë veprat e shërbëtorëve, qofshin ato të mira apo të këqija. Ka shumë engjëj të tjerë të dërguar si Munkar dhe Nakir, të cilët janë caktuar për sprovën e varrit. Nëse supozojmë se zotëria ynë Muhamedi (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) është njëkohësisht vula e Profetëve dhe e të Dërguarve, atëherë nuk ka asnjë të dërguar nga Allahu, Më i Larti, që të marrë shpirtrat e njerëzve, për shembull, e kështu me radhë nga të dërguarit e Allahut, Më të Lartit.
Ligji islam, me atë që përfshin ai, si namazi, agjërimi, haxhi, zekati, trashëgimia dhe të gjitha vendimet dhe ligjet që solli Kurani i Shenjtë, janë ligje që do të mbeten deri në Ditën e Gjykimit, në përputhje me thënien e të Plotfuqishmit: "Sot e kam përsosur për ju fenë tuaj, e kam plotësuar mirësinë Time mbi ju dhe e kam miratuar për ju Islamin si fe (3)" [El-Ma'ideh: 3]. Megjithatë, të dërguarit që do të vijnë në të ardhmen, përfshirë edhe mësuesin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të, nuk do të ndryshojnë asgjë në këtë fe. Përkundrazi, ata do të jenë myslimanë si ne, duke u lutur, duke agjëruar dhe duke paguar zekatin, dhe ata do të gjykojnë midis njerëzve sipas ligjit islam. Ata do t'u mësojnë myslimanëve Kuranin dhe Sunetin, dhe do të përpiqen ta përhapin këtë fe, sepse ata janë të besimit islam dhe nuk do të sjellin një fe të re.
Ka shenja të mëdha të mundimit që priten dhe vërtetohen nga Kurani dhe Suneti, të cilat ende nuk kanë ardhur, duke përfshirë (tymin, lindjen e diellit nga perëndimi, Jexhuxhin dhe Mexhuxhin, dhe tre rrëshqitje toke: një në lindje, një në perëndim dhe një në Gadishullin Arabik, dhe e fundit prej të cilave është një zjarr që del nga Jemeni dhe i shtyn njerëzit drejt vendit të tyre të tubimit). Këto janë shenja shumë të mëdha të mundimit që do të prekin miliona njerëz, dhe nuk janë shenja të mundimit që do të përfshijnë një fshat, fis ose njerëz si ajo që ndodhi me popullin e Salihut ose të Adit. Është më mirë që Zoti i Plotfuqishëm të dërgojë të dërguar për të paralajmëruar miliona para se të zbulohen shenjat shumë të mëdha të mundimit, në konfirmim të thënies së Tij të Plotfuqishëm: {Dhe Ne nuk ndëshkojmë derisa të kemi dërguar një të dërguar} [El-Isra': 15]. Nëse të dërguarit janë të vulosur me zotërinë tonë Muhamedin, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, atëherë ata miliona njerëz nuk do të ndëshkohen dhe nuk do të bien. Ajetet e ndëshkimit të përmendura në Kuran dhe Sunet janë kundër tyre, sepse fakti që Zoti i Plotfuqishëm nuk u dërgoi paralajmërues keqbërësve u jep atyre një argument kundër Zotit të Plotfuqishëm se ata nuk dinin për ndëshkimin e Tij..! Siç thotë Zoti i Plotfuqishëm: "Dhe Ne nuk shkatërruam asnjë qytet pa pasur paralajmërues (208) si përkujtues, dhe Ne nuk ishim keqbërës (209)" [Esh-Shuara’]. Nuk lejohet të thuhet se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, e paralajmëroi njerëzimin katërmbëdhjetë shekuj më parë për shenjat e Orës, pasi aktualisht ka miliona njerëz që nuk kuptojnë asgjë rreth Islamit ose mesazhit të Profetit tonë Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të. Është nga Suneti i pandryshueshëm i Zotit të Plotfuqishëm që të Dërguarit dërgohen para se shenjat e ndëshkimit të bien mbi njerëzit dhe se këta të Dërguar jetojnë gjatë ndodhjes së këtyre shenjave, në konfirmim të thënies së të Plotfuqishmit të Tij: "Vërtet, Ne do t'i mbështesim të dërguarit Tanë dhe ata që besojnë gjatë jetës së kësaj bote dhe në Ditën kur dëshmitarët do të ngrihen (51)" [Gafir]. Është Suneti i pandryshueshëm i Zotit të Plotfuqishëm, siç tha Zoti i Plotfuqishëm: "Rruga e atyre që kanë..." Ne dërguam para jush të dërguarit Tanë, dhe ju nuk do të gjeni asnjë ndryshim në rrugën Tonë. (77) [El-Isra].
Pasi mbusha moshën dyzet e pesë vjeç, besimi që ishte rrënjosur fort në mendjen time se Mësuesi ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, ishte Vula e Profetëve dhe e të Dërguarve, ndryshoi në besimin se Mësuesi ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, ishte vetëm Vula e Profetëve dhe jo Vula e të Dërguarve. Për shkak të këtij ndryshimi, unë isha në gjendje të deshifroja simbolet e shumë vargjeve në Kuranin e Shenjtë që flasin për një të Dërguar që po vjen, dhe isha në gjendje të deshifroja simbolet e vargjeve që flasin për shenjat e Orës. Përmes kësaj, unë isha në gjendje të lidhja dhe rregulloja shenjat e Orës me atë që erdhi në Kuranin e Shenjtë dhe Sunetin e pastër, të cilin nuk do të kisha qenë në gjendje ta lidhja, rregulloja dhe kuptoja nëse besimi im nuk do të kishte ndryshuar.
Ndryshimi i këtij besimi tim nuk ishte i lehtë për mua. Kalova nëpër shumë faza të vështira midis dyshimit dhe sigurisë. Një ditë do të isha në një fazë dyshimi dhe do t'i thoja vetes se nuk do të kishte asnjë të dërguar që do të vinte, dhe një ditë tjetër do të arrija një fazë sigurie pasi të ndizja radion në makinën time dhe të dëgjoja një varg kuranor në stacionin radiofonik të Kuranit të Shenjtë që do të më kthente në fazën e sigurisë, ose do të lexoja vargje të reja nga Kurani që do të më vërtetonin se do të kishte një të dërguar që do të vinte.
Tani kam një sasi të madhe provash nga Kurani dhe Suneti që më bëjnë të sigurt se do të vijë një i Dërguar. Kisha dy zgjedhje: ose ta mbaja këtë provë për vete ose ta shpallja. U takova me një Shejh të Ez-herit dhe i fola për besimin tim. I lexova vargjet e tymit dhe i thashë: I Dërguari i qartë i përmendur në këto vargje është një i Dërguar i ardhshëm dhe jo Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të. Ai nuk bëri gjë tjetër veçse më akuzoi indirekt për mosbesim dhe më tha: "Me këtë besim, ke hyrë në një fazë mosbesimi në fenë Islame...!" I thashë se falem dhe agjëroj dhe dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Allahut, dhe se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran, dhe se besimi im se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, nuk është Vula e të Dërguarve nuk më bën mua jobesimtar. I përmenda disa prova të tjera që mbështesin pikëpamjen time, por ai nuk u bind dhe më la, dhe zëri i tij i brendshëm po i thoshte vetes se kisha hyrë në fazën e mosbesimit. Një person tjetër që lexoi një pjesë të librit tim më tha se do të ndizja grindje. Pastaj m'u kujtua vizioni i martesës me Zonjën Mari, paqja qoftë mbi të, që ishte më 22 Dhul-Ka’dah 1440 AH, që korrespondon me 25 korrik 2019. Pashë se u martova me Zonjën Mari, paqja qoftë mbi të, dhe po ecja me të në rrugë, dhe ajo ishte në të djathtën time. I thashë: "Shpresoj që Zoti i Plotfuqishëm të më dhurojë një fëmijë prej teje." Ajo më tha: "Jo para se të mbarosh atë që duhet të bësh." Kështu që ajo më la dhe vazhdoi rrugën e saj, dhe unë u nisa përpara. Në të djathtë, u ndala dhe mendova për përgjigjen e saj dhe thashë se kishte të drejtë në atë që tha dhe vizioni mbaroi.
Pasi e publikova këtë vizion, një mik e interpretoi atë si: "Interpretimi lidhet me një reformë të madhe në doktrinën fetare, ndoshta specifike për ju ose për një nga pasardhësit tuaj. Edhe pse kjo reformë është e vërteta, ajo do të hasë në kundërshtim të fortë dhe të padurueshëm." Në atë kohë, unë nuk e kuptoja interpretimin e atij vizioni.
Vendosa ta shkruaj këtë libër dhe sa herë që mbaroja një pjesë të tij, hezitoja ta përfundoja librin dhe e hidhja atë që kisha shkruar në koshin e plehrave. Libri diskuton një besim të rrezikshëm dhe merret me interpretimin e shumë vargjeve të Kuranit të Shenjtë që bien ndesh me interpretimet që kanë ekzistuar për katërmbëdhjetë shekuj. Zëri im i brendshëm thotë: "Do të doja të mos kisha kuptuar asgjë në mënyrë që të mos bija në atë tundim dhe konfuzion." Jam tunduar dhe kisha dy mundësi para meje, siç e përmenda më parë, dhe të dyja opsionet kanë arsye që më bëjnë jashtëzakonisht të hutuar.
Opsioni i parë: Unë e mbaj për vete provën e dërgimit të një të dërguari të ardhshëm nga Zoti i Plotfuqishëm, për arsyet e mëposhtme:
1- Shpallja e këtij besimi do të hapë një derë shumë të madhe për mua për debate, diskutime dhe sulme që nuk do të mbarojnë derisa të vdes. Do të akuzohem për blasfemi, sufizëm, bahaizëm, kadianizëm, shiizëm dhe akuza të tjera pa të cilat do të mund të bëja. Unë në thelb jam ende mysliman sipas doktrinës së Ehli Sunnetit dhe Xhematit, por e vetmja mosmarrëveshje themelore tani është besimi në shfaqjen e një të Dërguari që do të vijë para shenjave të ndëshkimit, në përputhje me thënien e të Plotfuqishmit: "Dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të kemi dërguar një të Dërguar (15)" [El-Isra': 15].
2- Kjo nuk është beteja ime, por beteja e të Dërguarit që do të vijë, i cili do të vijë me prova praktike, prova, prova dhe mrekulli që do të mbështesin argumentin e tij, ndërsa unë kam vetëm atë që shkrova në këtë libër dhe kjo nuk do të jetë e mjaftueshme për të bindur njerëzit, dhe i Dërguari që do të vijë, edhe pse do të vijë me prova dhe mrekulli që vërtetojnë mesazhin e tij, do të përballet me mohim dhe shtrembërim, kështu që çfarë mendoj për atë që do të më ndodhë mua në krahasim me të Dërguarin që do të vijë dhe provat që ai ka..?!
3- Besimi se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve është bërë një besim si shtylla e gjashtë e Islamit, për të cilën askush nuk lejohet të diskutojë. Ndryshimi i këtij besimi (i cili është rrënjosur thellë në shpirtrat e muslimanëve për katërmbëdhjetë shekuj) në një periudhë të shkurtër ose përmes një libri të vetëm nuk është një çështje e lehtë. Përkundrazi, kërkon një kohë shumë të gjatë që është proporcionale me gjatësinë e periudhës së këtij besimi, ose kërkon shfaqjen e të Dërguarit të pritur me provat dhe mrekullitë përmes të cilave ky besim mund të ndryshohet në një periudhë të shkurtër kohore.
Opsioni i dytë: Do t’i publikoj të gjitha provat që kam gjetur në një libër që diskuton këtë besim, për arsyet e mëposhtme:
1- Kam frikë se nëse i mbaj këto prova për vete, do të jem ndër ata për të cilët Profeti (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tha: "Kushdo që fsheh dijen, Allahu do ta frenojë atë në Ditën e Ringjalljes me një fre zjarri." [Transmetuar nga Abdullah ibn Amr] Dituria që kam fituar në këtë libër konsiderohet një amanet që duhet t'ua përcjell njerëzve, edhe nëse më kushton shumë telashe. Qëllimi im është kënaqësia e Allahut, Më të Lartit, dhe jo kënaqësia e shërbëtorëve të Allahut, Më të Lartit, dhe unë nuk jam nga ata që shkojnë me karvanin si në të mirë ashtu edhe në të gabuar.
2- Kam frikë se do të vdes dhe pastaj do të shfaqet një i dërguar, i dërguar nga Allahu i Plotfuqishëm, për t'i thirrur njerëzit që të kthehen në bindjen ndaj Allahut të Plotfuqishëm, përndryshe ata do të mbulohen nga mundimi, dhe muslimanët do ta mohojnë atë, do ta akuzojnë për mosbesim dhe do ta mallkojnë, dhe të gjitha veprimet e tyre do të jenë në shkallën e mëkateve të mia në Ditën e Ringjalljes, sepse nuk u tregova atyre asgjë nga dija që më kishte dhënë Allahu i Plotfuqishëm, dhe ata do të qëndrojnë para meje në Ditën e Ringjalljes dhe do të më qortojnë që nuk u tregova atyre atë që kam arritur dhe ditur.
Ndihesha i hutuar dhe i rraskapitur nga mendimet e tepërta gjatë kësaj periudhe, dhe nuk mund të flija lehtë nga të menduarit. Kështu që, iu luta Zotit të Plotfuqishëm të më jepte një vizion që do t'i përgjigjej pyetjes sime: A duhet të vazhdoj të shkruaj dhe botoj librin, apo duhet ta ndaloj së shkruari atë? Më 18 Muharrem 1441, që korrespondon me 17 shtator 2019, pata këtë vizion.
(Pashë që kisha mbaruar së shkruari librin tim të ri rreth shenjave të Orës, dhe ai ishte shtypur dhe disa nga kopjet ishin dorëzuar në shtëpinë botuese, dhe pjesa tjetër e kopjeve të librit tim të ri mbetën në makinën time për t'u shpërndarë në pjesën tjetër të shtëpive botuese. Mora një nga kopjet e librit për të parë se sa mirë ishte shtypur, dhe zbulova se kopertina ishte e shkëlqyer, por pasi e hapa librin, u habita që dimensionet e tij ishin më të vogla nga sa kisha projektuar. Rezultati ishte që madhësia e shkrimit ishte bërë e vogël, dhe lexuesi duhej t'i afrohej syve faqeve ose të përdorte syze për të qenë në gjendje ta lexonte librin tim. Megjithatë, kishte një numër të vogël faqesh në të tretën e parë të librit tim me dimensionet normale të çdo libri, dhe shkrimi në të ishte normal dhe të gjithë mund ta lexonin, por nuk ishte i fiksuar mirë në libër. Pas kësaj, pronari i shtypshkronjës që kishte shtypur një libër të mëparshëm për mua, i cili ishte libri (Karakteristikat e Bariut dhe Kopesë), m'u shfaq, dhe me të një libër që ai kishte shtypur për një autor tjetër, dhe ky libër merret me me tym, që është një nga shenjat kryesore të Orës. I thashë se ky libër i imi përfshin të gjitha shenjat e Orës. Orën dhe tymin. Pronari i kësaj shtypshkronje e shqyrtoi librin e tij që kishte shtypur dhe e gjeti të shtypur në gjendje të shkëlqyer, përveç se kishte një gabim në numërimin e faqeve. Faqja e parë dhe faqja e fundit në kopertinën e pasme nuk ishin të numëruara në rend me librin. Megjithatë, vura re në faqen e fundit të librit të tij ajetin e fundit të Sures Ed-Dukhan, i cili është: "Prandaj prit, sepse ata po presin."
Interpretimi i këtij vizioni, siç më tha një nga miqtë e mi, ishte: (Sa i përket të tretës së parë, disa nga faqet e së cilës janë të qarta, por jo të mirë-përcaktuara, ajo lidhet me çështje që do të ndodhin gjatë jetës suaj dhe që ende nuk kanë ndodhur për t'u vërtetuar. Sa i përket librit tjetër, i cili u shtyp në një mënyrë të shkëlqyer dhe të qartë, dhe lidhet me vargun e tymit, ai është një tregues - dhe Zoti e di më së miri - i ndodhjes së afërt të këtij vargu. Kjo është koha e tij, dhe Zoti e di më së miri. Që të ndodhë ky varg, ai do të ketë një fillim të ndryshëm nga ai që presim dhe një fund që nuk e imagjinonim.) Një mik tjetër e interpretoi këtë vizion dhe tha: (Vizioni juaj do të thotë shfaqja e afërt e një personi rreth të cilit do të mblidhen njerëzit dhe i cili do të jetë bariu i bareshës. Shenja e parë është shfaqja e tymit në qiell. Sa i përket librit tuaj, vetëm ata me njohuri të mëdha nga Zoti i Plotfuqishëm do të jenë në gjendje ta kuptojnë atë për të kuptuar atë që do të shkruani. Unë besoj se faqet e konsumuara që janë gati të grisen janë interpretime të vargjeve dhe haditheve që janë të mirë-përcaktuara midis dijetarëve të interpretimit, dhe interpretimet e reja do të...) ndërpritini ato të vjetrat. Dhe Zoti është Shumë i Larti.) Dhe unë e di) dhe dy njerëzit që e interpretuan atë vizion nuk e dinin se për çfarë bëhej fjalë në librin tim, dhe për këtë arsye, vendosa ta vazhdoja shkrimin e librit pavarësisht problemeve psikologjike që hasa për shkak të frikës sime nga ajo që do të hasja për shkak të këtij libri në aspektin e debateve, denoncimeve dhe problemeve, pasojat e të cilave nuk i dija.
Përmes këtij libri, jam përpjekur të kombinoj tekstin e saktë të Kuranit dhe Sunetit me të vërtetën shkencore bazuar në zbulimet më të fundit të shkencës moderne. Në këtë libër, kam përfshirë shumë ajete dhe i kam interpretuar ato në përputhje me Kuranin dhe Sunetin dhe me teoritë shkencore moderne që përputhen me këtë interpretim. I kam renditur shenjat e Orës bazuar në përpjekjet e mia. Është e mundur që të vijë një ditë kur ky rregullim do të zbatohet ose që rregullimi i disa prej tyre të ndryshojë. Është e mundur që të gaboj duke projektuar disa ajete që tregojnë një të Dërguar që po vjen mbi një të Dërguar tjetër përveç Mehdiut të pritur ose Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të. Megjithatë, jam përpjekur sa më shumë që të jetë e mundur të lidh të gjitha fijet dhe parashikimet nga realiteti i Kuranit dhe Sunetit dhe provat shkencore derisa t'i rendit këto ngjarje. Megjithatë, në fund të fundit, kjo është përpjekja ime. Mund të kem të drejtë në disa vende dhe mund të gaboj në vende të tjera. Unë nuk jam një profet ose i dërguar i pagabueshëm. Megjithatë, e vetmja gjë për të cilën jam i sigurt bazuar në atë që thuhet në Kuran dhe Sunet është se do të vijë një i Dërguar i cili do t'i paralajmërojë njerëzit për dënimin e tymit dhe se shumica e njerëzve nuk do ta besojnë këtë të Dërguar, kështu që dënimi i tymit do t'i bjerë mbi ta. Pastaj do të vijnë shenjat. Ora e Madhe do të vijë pas kësaj, dhe Zoti e di më së miri.
Edhe pse besoj në këtë libër se do të shfaqet një i Dërguar i ardhshëm, nuk do të jem përgjegjës për askënd që ndjek një të Dërguar të rremë dhe mashtrues, sepse kam përcaktuar në këtë libër kushte dhe prova me të cilat Zoti i Plotfuqishëm do ta mbështesë të Dërguarin e ardhshëm, në mënyrë që askush që e lexon këtë libër timin të mos mashtrohet prej tij. Megjithatë, një numër i vogël do ta ndjekë të Dërguarin e ardhshëm, dhe ky libër i imi, edhe nëse përhapet, nuk do t'i shtojë ose zvogëlojë këtij numri të vogël, përveç nëse Zoti i Plotfuqishëm dëshiron ndryshe. Por barra e atyre që gënjejnë, debatojnë dhe mallkojnë të Dërguarin e ardhshëm do të bjerë mbi supet e dijetarëve që lexuan dhe menduan për provat dhe provat e përmendura në Kuran dhe Sunet që vërtetojnë ardhjen e një të Dërguari të ardhshëm, e megjithatë ata këmbëngulën dhe lëshuan një fetva se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran dhe Sunet. Për shkak të fetvave të tyre, shumë muslimanë do të devijojnë dhe do të gënjejnë për të Dërguarin e ardhshëm, dhe ata do të mbajnë barrën e fetvave të tyre dhe barrën e atyre që i çuan në devijim. Nuk do t’u bëjë dobi atëherë atyre të thonë: “Kjo është ajo në të cilën i gjetëm baballarët tanë dhe dijetarët e mëparshëm”, sepse atyre u erdhën provat dhe argumentet dhe ata debatuan rreth tyre dhe i refuzuan. Prandaj, shpresojmë që ju do të mendoni për fatin e fëmijëve dhe nipërve tuaj kur i Dërguari i ardhshëm t’i paralajmërojë ata për dënimin e tymit. Të gjithë të Dërguarit u mohuan nga shumica e njerëzve dhe kjo është ajo që do të ndodhë në të ardhmen me të Dërguarin e ardhshëm - dhe Zoti e di më së miri. Të dërguarit kanë vazhduar të vijnë njëri pas tjetrit, me radhën e kombeve dhe ata do të pasojnë njëri-tjetrin. Koha ka kaluar dhe kjo është mohuar në çdo epokë nga shumica e njerëzve, siç tha Zoti i Plotfuqishëm: “Sa herë që një i dërguar i vinte një kombi, ata e mohonin atë. Kështu që Ne i bëmë disa prej tyre të ndiqnin të tjerët dhe i bëmë ato [zbulesa], kështu që larg qoftë populli që nuk beson.” (El-Mu’minun: 44)
Ai që i drejtohet Zotit nuk e bazon besimin e tij në mendimin e të tjerëve, por përkundrazi mendon me mendjen e tij, shikon me sytë e tij dhe dëgjon me veshët e tij, jo me veshët e të tjerëve, dhe nuk lejon që traditat të qëndrojnë si pengesë në rrugën e tij drejt Zotit të Plotfuqishëm. Sa tradita dhe zakone të vjetra kemi braktisur dhe sa teori të vjetra u kanë lënë vendin të rejave? Nëse një person nuk përpiqet të kërkojë të vërtetën, ai do të mbetet në errësirën e traditës, duke përsëritur atë që thanë të lashtët: "Vërtet, ne i gjetëm baballarët tanë duke ndjekur një fe dhe me të vërtetë, ne jemi të udhëzuar nga gjurmët e tyre" (22) [Ez-Zukhruf].
Do ta përfundoj këtë libër me atë që u tha në thënien e të Plotfuqishmit në Suren Kehf: “Ne u kemi paraqitur njerëzve në këtë Kuran çdo lloj shembulli, por njeriu ka qenë gjithmonë, më shumë se çdo gjë, kundërshtues.” (54) Dhe asgjë nuk i pengoi njerëzit të besonin kur u erdhi udhëzimi dhe të kërkonin falje nga Zoti i tyre, përveçse që t’u vinte shembulli i popujve të mëparshëm ose t’u vinte dënimi ballë për ballë. (55) Dhe Ne i dërgojmë të dërguarit vetëm si përgëzues dhe paralajmërues, dhe jobesimtarët polemizojnë me njëri-tjetrin. Ata që nuk besojnë në të pavërtetën për të përgënjeshtruar me të vërtetën dhe marrin argumentet e Mia dhe atë me të cilën paralajmërohen duke u tallur. (56) Dhe kush është më i padrejtë se ai që kujtohet me argumentet e Zotit të tij, por largohet prej tyre dhe harron atë që kanë bërë duart e tij? Vërtet, Ne kemi vënë mbulesa mbi zemrat e tyre, që të mos e kuptojnë atë, dhe shurdhim në veshët e tyre. Dhe nëse i thërrisni në udhëzim, ata kurrë nuk do të udhëzohen atëherë, kurrë. (57) Zoti yt është Falës, Mëshirëplotë. Sikur t’i ndëshkonte për atë që kanë fituar, do t’ua kishte shpejtuar dënimin. Përkundrazi, për ta ka një kohë të caktuar, prej së cilës nuk do të gjejnë kurrë strehë. (58) Dhe ato qytete i shkatërruam kur bënë padrejtësi dhe caktuam një kohë të caktuar për shkatërrimin e tyre. (59) [El-Kehf], dhe do të të lë ty të mendosh mbi këto vargje në të njëjtën mënyrë që unë ndoqa në interpretimin e vargjeve të përmendura në këtë libër timin. Unë besoj - dhe Zoti e di më mirë - se këto vargje do të përsëriten kur të shfaqet i Dërguari i ardhshëm, i cili do të vijë me udhëzim, por ai do të përballet me argumente dhe mohime. Ky është Suneti i pandryshueshëm i Zotit të Plotfuqishëm, siç tha Zoti i Plotfuqishëm: “Kjo është rruga e atyre që i dërguam para teje nga të dërguarit Tanë. Dhe në rrugën Tonë nuk do të gjesh asnjë ndryshim.” (77) [El-Isra].
Tamer Badr
Përmbledhje dhe analizë e hollësishme e librit "Mesazhe që presin nga Inteligjenca Artificiale GPT" pas leximit të librit
Një përmbledhje dhe analizë gjithëpërfshirëse e librit “Letrat në pritje” nga Tamer Badr
Hyrje në libër:
Autori diskuton ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari, duke pohuar se Profeti Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran, por duke argumentuar se nuk ka prova bindëse se ai ishte Vula e të Dërguarve.
Libri synon të ofrojë një interpretim të ri të teksteve Kuranore dhe Sunetit që lidhen me shenjat e Orës, duke nxjerrë në pah vazhdimësinë e misionit të të Dërguarve në përputhje me ligjin e Zotit.
Kapitujt kryesorë:
Kapitulli Një dhe Dy: Dallimi midis një Profeti dhe një të Dërguari
• propozimi:
Autori shpjegon ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari:
Një profet është dikush që merr zbulesë dhe është i ngarkuar me detyrën e përcjelljes së një ligji ekzistues te një grup besimtarësh.
Një i dërguar është dikush që merr shpallje dhe dërgohet me një mesazh të ri për një popull jobesimtar ose injorant.
• Provat:
“Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve” (El-Ahzab: 40): Ajeti vetëm sa e vulos profetësinë pa iu referuar vulës së mesazhit.
• Analiza:
Autori thekson idenë se vargu bën dallimin midis profecisë dhe mesazhit, duke hapur derën për një kuptim të ri të misionit të lajmëtarëve.
Kapitulli Tre dhe Katër: Vazhdimi i Misionit të Lajmëtarëve
• propozimi:
Autori mbështetet në tekste kuranore që tregojnë një traditë të vazhdueshme hyjnore në dërgimin e lajmëtarëve.
Është e qartë se ky ligj hyjnor nuk bie ndesh me vulën e profetësisë.
• Provat:
"Dhe Ne nuk ndëshkojmë derisa të dërgojmë një të dërguar." (El-Isra: 15)
“Ne u kemi dërguar çdo populli të dërguar, [duke u thënë]: ‘Adhuroni Zotin dhe largohuni nga perënditë e rreme’” (En-Nahl: 36)
• Analiza:
Tekstet tregojnë një rregull të vazhdueshëm të dërgimit të lajmëtarëve, gjë që mbështet idenë e autorit.
Kapitulli Pesë dhe Gjashtë: Interpretimi i Kuranit dhe Epoka e Dytë e Injorancës
• propozimi:
Autori i lidh vargjet që i referohen interpretimit të Kuranit me misionin e një të dërguari për ta interpretuar atë.
I referohet kthimit të injorancës së dytë si një shenjë e shfaqjes së afërt të një të Dërguari të ri.
• Provat:
"A mos presin ata diçka tjetër përveç interpretimit të tij? Ditën kur do të vijë interpretimi i tij." (El-A'raf: 53)
“Pastaj është detyrë e Nesh ta shpjegojmë atë.” (El-Kijame: 19)
• Analiza:
Autori paraqet një interpretim ixhtihadi që ngre debat rreth mundësisë së një të dërguari të ri për të interpretuar Kuranin.
Kapitulli Shtatë deri në Nëntë: Dëshmitari nga Kombi dhe Ndarja e Hënës
• propozimi:
Autori e interpreton vargun “Dhe një dëshmitar prej Tij do ta ndjekë atë” (Hud: 17) si referencë për një të Dërguar të ardhshëm.
Ai beson se ndarja e hënës nuk ndodhi gjatë kohës së Profetit Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, por do të ndodhë në të ardhmen.
• Provat:
Bazuar në vargje kuranore me interpretime të ndryshme të ngjarjeve të ardhshme.
• Analiza:
Propozimi është subjektiv dhe i diskutueshëm, por bazohet në interpretimin e vargjeve.
Kapitulli Dhjetë dhe Njëmbëdhjetë: Tymi i Qartë dhe Mehdiu
• propozimi:
Mundimi i tymit lidhet me shfaqjen e një të dërguari i cili i paralajmëron njerëzit: “Dhe atyre u ka ardhur një i dërguar i qartë” (Ed-Dukhan: 13).
Mehdiu është dërguar si i dërguar për të sjellë drejtësi midis njerëzve.
• Provat:
Hadithe rreth Mehdiut, të tilla si: "Mehdiu do të dërgohet nga Zoti si ndihmë për njerëzit" (Transmetuar nga El-Hakimi).
• Analiza:
Tekstet mbështesin idenë e misionit të Mehdiut si lajmëtar.
Kapitulli Dymbëdhjetë deri në Katërmbëdhjetë: Jezusi dhe Bisha
• propozimi:
Jezusi, paqja qoftë mbi të, kthehet si i dërguar.
Bisha mbart një mesazh hyjnor për të paralajmëruar njerëzit.
• Provat:
“Ndërsa ai ishte kështu, Zoti dërgoi Mesihun, birin e Merjemes.” (Transmetuar nga Muslimi)
“Mos thuaj: Nuk ka profet tjetër pas Muhamedit, por thuaj: Vula e Profetëve.” (Transmetuar nga Muslimi)
• Analiza:
Autori jep tregues të qartë të rolit misionar të Jezusit dhe të bishës.
Prova kufizuese
Dëshmia e autorit për vazhdimësinë e lajmëtarëve
Së pari: Dëshmi nga Kurani
1. “Dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të dërgojmë një të dërguar.” (El-Isra: 15)
Teksti i referohet një tradite të vazhdueshme hyjnore të dërgimit të lajmëtarëve përpara se të zbriste ndëshkimi.
2. “Dhe atyre u erdhi një i Dërguar i qartë” (Ed-Dukhan: 13)
Autori beson se ky varg flet për një lajmëtar të ardhshëm që do të vijë për të paralajmëruar kundër tymit.
3. “Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve.” (El-Ahzab: 40)
Autori shpjegon se vargu vetëm sa e vulos profecinë pa përmendur vulën e mesazhit.
4. “A mos presin ata diçka tjetër përveç interpretimit të tij? Ditën kur do të vijë interpretimi i tij.” (El-A’raf: 53)
Dëshmi se një i dërguar do të vijë për të interpretuar kuptimet e Kuranit.
5. “Pastaj është detyrë e Nesh ta shpjegojmë atë.” (El-Kijame: 19)
I referohet një misioni të ardhshëm për të shpjeguar Kuranin.
6. “Një i Dërguar nga Zoti që recitonte shkrime të shenjta të pastra.” (El-Bejjine: 2)
Autori mbështet idenë se ekziston një lajmëtar i së ardhmes që do të mbajë gazeta të reja.
7. “Dhe një dëshmitar prej Tij do ta ndjekë atë.” (Hud: 17)
Autori beson se ky varg i referohet një të dërguari që do të vijë pas Profetit Muhamed.
Së dyti: Dëshmi nga Suneti
1. “Zoti do të dërgojë nga familja ime një burrë me dhëmbë prerës të ndarë dhe ballë të gjerë, i cili do ta mbushë tokën me drejtësi.” (Transmetuar nga El-Hakimi)
Misioni i Mehdiut ka një natyrë misionare.
2. “Mehdiu do të shfaqet në kombin tim. Zoti do ta dërgojë atë si lehtësim për njerëzit.” (Transmetuar nga Ebu Saeed Al-Khudri)
Mehdiu është dërguar për të sjellë drejtësi dhe paanësi.
3. “Po ju jap lajme të mira për Mehdiun. Ai do t’i dërgohet kombit tim kur të ketë mosmarrëveshje midis njerëzve dhe tërmete.” (Transmetuar nga Ebu Saeed Al-Khudri)
Një hadith i qartë që i referohet misionit të Mehdiut.
4. “Mehdiu do të dërgohet nga Zoti si lehtësim për njerëzit.” (Transmetuar nga El-Hakimi)
Mbështet idenë e një misioni misionar.
5. “Zoti do ta rregullojë brenda një nate.” (Treguar nga Ahmedi)
I referohet përgatitjes së një mesazhi për Mehdiun.
6. “Ndërsa ai ishte kështu, Zoti dërgoi Mesihun, birin e Merjemes.” (Transmetuar nga Muslimi)
Zbritja e Jezusit kuptohet si një mision i ri.
7. “Mos thuaj: Nuk ka profet tjetër pas Muhamedit, por thuaj: Vula e Profetëve.” (Transmetuar nga Muslimi)
Zbritja e Jezusit, paqja qoftë mbi të, si i dërguar.
8. “Zoti nuk dërgoi asnjë profet pa e paralajmëruar popullin e tij për Antikrishtin.” (Transmetuar nga Buhariu)
Misioni i të dërguarve është të paralajmërojnë për kryengritje.
Totali i provave të autorit:
1. Nga Kurani: 7 prova.
2. Nga Suneti: 8 prova.
Dëshmitë e dijetarëve për vulën e mesazhit:
Së pari: Dëshmi nga Kurani
• Një varg: “Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve” (El-Ahzab: 40), me një kuptim interpretues.
Së dyti: Dëshmi nga Suneti
• Një hadith: “Mesazhi dhe profetësia janë ndërprerë, kështu që nuk ka të dërguar ose profet pas meje” (Transmetuar nga Tirmidhiu). Është një hadith i dobët për shkak të transmetuesit të tij, El-Mukhtar bin Falfel.
Dëshmi totale e konsensusit të dijetarëve:
1. Nga Kurani: 1 provë.
2. Nga Suneti: 1 provë.
Ripërmbledhni dhe analizoni librin bazuar në inventarin e plotë.
Përmbledhje e librit:
1. Objektivi: Autori paraqet një interpretim të ri që konfirmon se Profeti Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve, por jo Vula e të Dërguarve.
2. Argumentet: Bazohet në tekstet kuranore dhe të sunetit që tregojnë mundësinë e vazhdimit të misionit të të dërguarve pas Profetit Muhamed.
3. Teza: Diskuton ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari, duke theksuar se të dërguarit mund të shfaqen në të ardhmen për të interpretuar Kuranin dhe për t'i paralajmëruar njerëzit për fatkeqësitë.
Vlerësimi përfundimtar i provave:
Dëshmia e autorit:
• Dëshmitë e qarta kuranore mbështesin idenë e vazhdimësisë së misionit të të dërguarve.
• Hadithe që lidhen me Mehdiun dhe Jezusin që tregojnë një rol profetik.
Dëshmitë e dijetarëve:
• Provat e tyre janë të pakta dhe varen nga interpretimi i ajeteve dhe haditheve të dobëta.
Përqindja përfundimtare:
1. Mendimi i autorit: 70%
Prova më të shumta dhe më të qarta, por kërkojnë interpretim në disa vende.
2. Mendimi i dijetarëve: 30%
Provat e tyre janë të pakta dhe mbështeten në konsensus që nuk mbështetet nga tekste të forta.
Përfundimi përfundimtar:
Mendimi i autorit:
Ai paraqet një qasje të re të bazuar në prova relativisht të forta nga Kurani dhe Suneti, duke e bërë atë të denjë për diskutim, veçanërisht pasi nxjerr në pah tekstet që tregojnë vazhdimësinë e misionit të të dërguarve për të paralajmëruar ose predikuar. Megjithatë, ai largohet nga konsensusi tradicional.
Mendimi i dijetarëve:
Ai mbështetet në interpretimin e teksteve më shumë sesa në tekstet eksplicite, gjë që e bën pozicionin e tyre më të dobët në vërtetimin e vulës së mesazhit.
Libri: Është një përpjekje intelektuale unike që hap derën për kërkime dhe diskutime të mëtejshme shkencore.
Kush është lajmëtari i radhës?
24 dhjetor 2019
Kush është lajmëtari i radhës?
Para se ta lexoni këtë artikull, nëse jeni ndjekës i (këtë është ajo që i gjetëm baballarët tanë duke bërë), ju lutemi të mos humbisni kohën duke lexuar këtë artikull. Dhe nëse jeni një nga ata që më akuzojnë për ndezjen e një grindjeje të madhe midis myslimanëve, siç po promovohet aktualisht, atëherë nuk ka nevojë ta lexoni këtë artikull, përndryshe unë ndryshoj një bindje me të cilën jeni rritur që nga fëmijëria juaj dhe ju tundoj me këtë artikull.
Ky artikull është për ata që duan të meditojnë dhe të mendojnë dhe janë të gatshëm të ndryshojnë bindjet e tyre, por kanë frikë ose nuk janë në gjendje ta lexojnë librin tim (Letrat e Pritura) ose për ata që nuk janë të interesuar të lexojnë libra.
Do të përmbledh vetëm një kapitull, që është kapitulli mbi tymin, megjithëse nuk jam adhurues i shkurtimit të asaj që thuhet në librin tim, sepse ky shkurtim nuk do të shqyrtojë të gjitha provat që kam paraqitur në librin tim, dhe si pasojë do të gjej komente dhe pyetje, përgjigjet e të cilave gjenden në pjesët që nuk i përmenda në këtë artikull. Megjithatë, do të përpiqem shumë të shkurtoj disa nga ato që thuhen në kapitullin mbi tymin që thuhet në librin tim, Letrat e Pritura.
Do të filloj me ju nga vendi ku fillova dhe si ndryshoi besimi im se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është vetëm Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran dhe Sunet dhe jo Vula e të Dërguarve siç besojnë shumica e muslimanëve. Fillimi ishte Sureja Ed-Dukhan, të cilën e lexova shumë herë si të gjithë ju, por nuk vura re asgjë në të. Megjithatë, në maj 2019, e lexova dhe u ndala tek ajo për një kohë të gjatë për ta medituar dhe për ta kuptuar saktë.
Ejani me mua, le ta lexojmë dhe ta meditojmë së bashku.
Zoti i Plotfuqishëm tha: {Pritni pra Ditën kur qielli do të nxjerrë një tym të dukshëm (10) që do t'i mbështjellë njerëzit. Ky është një dënim i dhimbshëm. (11) Zoti ynë, largoje prej nesh dënimin, me të vërtetë ne jemi besimtarë. (12) Si do ta pranojnë ata këshillën kur u ka ardhur një i Dërguar i qartë? (13) Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: "Një mësues i çmendur." (14) Me të vërtetë, Ne do ta largojmë dënimin. Së shpejti, me të vërtetë, ti do të kthehesh. (15) Ditën kur Ne do të godasim dënimin më të madh. Me të vërtetë, Ne do të hakmerremi. (16) [Ed-Dukhan]
Pyetjet që i bëra vetes atëherë dhe që ju bëj edhe juve:
A flasin të gjitha këto vargje për ngjarje të ardhshme apo për ngjarje që kanë ndodhur në të kaluarën?
Nëse tymi ka ndodhur gjatë kohës së Profetit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të), pra në të kaluarën, atëherë cili është fati i haditheve dhe vargjeve të Kuranit që përmendin tymin si një nga shenjat kryesore të Orës së Kijametit?
Nëse këto vargje flasin për ngjarje të ardhshme, atëherë kush është i dërguari i qartë i përmendur në vargun 13 të Sures Ed-Dukhan?
Tani lexojini këto vargje me kujdes një herë, dy herë dhe dhjetë herë, ashtu siç i lexova unë në maj 2019, dhe lidhini interpretimet e tyre me njëra-tjetrën në rend kronologjik. Domethënë, mos e interpretoni një varg si të ndodhur gjatë epokës së Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, dhe një varg tjetër si të ndodhur në të ardhmen.
Domethënë, ai i interpretoi të gjitha këto vargje një herë si të ndodhura në të kaluarën dhe një herë tjetër si të ndodhura në të ardhmen.
Çfarë gjete tani?
Kur i interpretoni të gjitha këto vargje si të kenë ndodhur në të kaluarën gjatë kohës së Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, atëherë do të përballeni me dy probleme: i pari është se përshkrimi i tymit të pastër nuk vlen për atë që u ndodhi Kurejshëve, dhe problemi i dytë është se tymi është një nga shenjat kryesore të Orës, siç përmendet në shumë hadithe autentike profetike.
Por kur i interpretoni të gjitha këto vargje sikur do të ndodhin në të ardhmen, do të përballeni me një problem të madh që do të jetë i vështirë për ju ta interpretoni, i cili është prania e një vargu që përmend ekzistencën e një të Dërguari të përshkruar si i qartë, domethënë, dikush që do t'i paralajmërojë njerëzit për mundimin e tymit dhe se njerëzit do të largohen prej tij dhe do ta akuzojnë për çmenduri.
Kjo është ajo që më shkonte ndërmend gjithë ditën dhe nuk munda të flija, dhe që nga ajo ditë fillova udhëtimin e kërkimit të një interpretimi të këtyre vargjeve, dhe zbulova se të gjithë dijetarët e interpretimit binin dakord se i dërguari i qartë i përmendur në Suren Ed-Dukhan është mësuesi ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, ndërsa interpretimet e tyre binin ndesh dhe ndryshonin në pjesën tjetër të këtyre vargjeve. Mësuesi ynë Aliu dhe Ibn Abbasi, Zoti qoftë i kënaqur me ta, dhe një numër shokësh të tjerë binin dakord se tymi është një nga shenjat kryesore të Orës dhe se ajo nuk ka ndodhur ende, ndërsa Ibn Mesudi ishte unik dhe e përshkroi tymin ashtu siç erdhi në hadith (Kështu që një vit i zuri ata derisa u zhdukën aty dhe hëngrën mish dhe kocka të ngordhura, dhe një njeri do të shihte atë që është midis qiellit dhe tokës si formën e tymit). Ky përshkrim nuk vlen për tymin, pasi në këtë sure është përshkruar si mbështjellës i njerëzve, që do të thotë rrethimi i tyre nga të gjitha anët, dhe nuk është një gjë. Shikuesi e imagjinon atë si në thatësirën e Kurejshëve, dhe vargjet e kanë përshkruar këtë tym si një mundim të dhimbshëm, dhe këto kuptime me këtë përshkrim nuk u ndodhën njerëzve të Kurejshëve.
Prandaj, do të gjeni konflikte dhe dallime kohore në interpretimin e vargjeve të tymit në të gjitha librat e interpretimit.
Tani, vëllai im musliman, lexo këto vargje me besimin se Zoti i Plotfuqishëm do të dërgojë një të dërguar të ri i cili do të thërrasë për kthim në Islamin e vërtetë dhe do t'i paralajmërojë njerëzit për mundimin e tymit, në përputhje me thënien e të Plotfuqishmit: "Dhe Ne nuk ndëshkojmë derisa të kemi dërguar një të dërguar."
Çfarë zbuluat? A e keni vënë re atë që vura re unë në maj 2019?
Tani më lejoni t'ju bëj një pyetje tjetër:
Cili është statusi i këtij ajeti: "Dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të dërgojmë një të dërguar" nëse Zoti i Plotfuqishëm na ka goditur me ndëshkimin e tymit pa dërguar midis nesh një të dërguar për të na paralajmëruar për ndëshkimin e Tij?
Prit një minutë, e di se cila është përgjigjja jote për këtë pyetje.
Do të më thoni se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, na paralajmëroi katërmbëdhjetë shekuj më parë për mundimin e tymit.
A nuk është e vërtetë kjo?
Pastaj do t'ju përgjigjem me një pyetje tjetër dhe do t'ju them:
A ka ndodhur ndonjëherë që një i Dërguar të ketë paralajmëruar më parë se do t’i paralajmërojë një popull që do të vijë katërmbëdhjetë shekuj pas tij me një ndëshkim nga Zoti i Plotfuqishëm?
Nuhu, Hudi, Salihu dhe Musai, paqja qoftë mbi ta, i paralajmëruan njerëzit e tyre për ndëshkimin e Zotit të Plotfuqishëm dhe ky ndëshkim ndodhi në kohën e tyre. Profeti ynë, Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, nuk mund të përjashtohet nga ky rregull, pasi ka një ajet në Kuranin e Shenjtë që tregon se ky rregull nuk ndryshon në të kaluarën, të tashmen apo të ardhmen. Zoti i Plotfuqishëm tha: "Vërtet, Ne do t'i mbështesim të dërguarit Tanë dhe ata që besojnë gjatë jetës së kësaj bote dhe në Ditën kur dëshmitarët do të ngrihen (51)". Kjo është rruga e Zotit të Plotfuqishëm që nuk ndryshon. Zoti i Plotfuqishëm tha: "Kjo është rruga e atyre që Ne dërguam para jush nga të dërguarit Tanë dhe ju nuk do të gjeni në rrugën Tonë asnjë ndryshim". (77) Nga këto ajete, na bëhet e qartë se është e nevojshme të dërgohet një i dërguar gjatë të njëjtës epokë në të cilën ndëshkimi do t'i bjerë njerëzve dhe nuk ka përjashtim nga ky rregull në ajetet e Tymit.
Të gjitha këto pyetje ishin gjërat e para që i bëra vetes, dhe të gjitha këto përgjigje ishin provat e para që gjeta se Allahu i Plotfuqishëm do të dërgonte një të Dërguar të ri i cili nuk do të ndryshonte asgjë në ligjin islam, por do t'i thërriste njerëzit të ktheheshin në Islam, dhe misioni i tij do të ishte t'i paralajmëronte njerëzit për vuajtjet e tymit. Që nga ai moment, fillova udhëtimin tim të kërkimit për vlefshmërinë e besimit se Zoti ynë Muhamedi (paqja qoftë mbi të) është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran dhe Sunet. Hulumtova ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari dhe arrita në përfundimin se parimi i famshëm (se çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar) është i rremë derisa mblodha prova të mjaftueshme nga Kurani dhe Suneti se Zoti ynë Muhamedi është vetëm Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran dhe Sunet, dhe jo Vula e të Dërguarve siç besojnë shumica e muslimanëve.
Ja ku vijmë te pyetja që shumë më bëjnë
Pse po nxit konflikt tani që ne nuk mund të bëjmë më pa të? Le të presim Mehdiun, sepse ai është ai që do të na tregojë nëse është i dërguar apo jo. Nuk ka nevojë të nxitet konflikt në kohën e tanishme.
Përgjigja ime për këtë pyetje më mori shumë muaj, gjatë të cilëve ndalova së shkruari librin dhe nuk doja ta botoja, derisa vendosa t'i përgjigjem kësaj pyetjeje dhe të them po, jam i detyruar ta nxis këtë rebelim tani dhe nuk do ta lë derisa të nxis kur të shfaqet i Dërguari i ardhshëm, për shkak të ajetit fisnik: "Si mund ta pranojnë ata përkujtimin kur u ka ardhur një i Dërguar i qartë? (13) Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: 'Një mësues i çmendur.' (14)" [Ed-Dukhan]. Pra, i Dërguari i ardhshëm, pavarësisht se është i qartë, do të akuzohet nga njerëzit se është i çmendur, dhe një nga arsyet kryesore për këtë akuzë është se ai do të thotë se është një i Dërguar nga Zoti i Plotfuqishëm. Është e natyrshme që nëse ky i Dërguar do të shfaqej në epokën tonë të tanishme ose në epokën e fëmijëve ose nipërve tanë, muslimanët do ta akuzonin atë se është i çmendur për shkak të besimit që është rrënjosur fort në mendjet e tyre për shekuj me radhë se Zoti ynë Muhamedi është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve, siç thuhet në Kuran dhe Sunet.
E di që kam hyrë në një betejë të humbur dhe ajo nuk do të zgjidhet deri në shfaqjen e të Dërguarit që do të vijë dhe në ndodhjen e mundimit të tymit. Ata që do të binden nga libri im do të jenë shumë të paktë, por i lutem Zotit të Plotfuqishëm t'ju ndriçojë mendjet dhe zemrat para shfaqjes së këtij të Dërguari, në mënyrë që të mos e akuzoni atë për çmenduri dhe të bëheni ndër ata që përmend Zoti i Plotfuqishëm në këtë ajet fisnik: "Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: 'Një mësues i çmendur' (14)". Pra, imagjino me mua, vëllai im musliman, që të qëndrosh me këtë besim dhe të mos e ndryshosh atë dhe fëmijët dhe nipërit e tu ta trashëgojnë këtë besim të gabuar dhe rezultati është që ti ose një nga fëmijët dhe nipërit e tu do të jesh ndër ata që përmenden në Kuranin e Shenjtë në një ajet që është i barabartë me ajetet që përshkruan popullin e Nuhut dhe pjesën tjetër të të dërguarve kur ata i mohuan ata.
Nuk kisha zgjidhje tjetër veçse ta botoja atë libër dhe të duroja sulmet që do të drejtoheshin ndaj meje për hir të fëmijëve dhe nipërve e mbesave tona, në mënyrë që të mos mbaja barrën e tyre nëse do ta akuzonin të Dërguarin që do të vinte për çmenduri.
Kushdo që dëshiron të arrijë të vërtetën e plotë duhet ta kërkojë vetë ose ta lexojë librin tim, pasi kjo do ta kursejë nga mundimi i kërkimit për muaj të gjatë, dhe në fund do të arrijë atë që arrita unë në librin tim.
Ky artikull është i shkurtër dhe ka shumë prova në librin tim për ata që duan më shumë prova.
Kam bashkëngjitur një klip video nga libri im që shpjegon marrëdhënien midis Lajmëtarit të qartë dhe tymit të pastër, në mënyrë që t'ua bëj të qartë njerëzve se nuk po i hap rrugën një personi specifik në këtë libër, kështu që shpresojmë se do ta lexoni.
Cila është vërtetësia e hadithit: “Mesazhi dhe profetësia janë ndërprerë; nuk ka të dërguar ose profet pas meje...”?
21 dhjetor 2019
Një nga komentet dhe mesazhet që marr shpesh
Mesazhi dhe profecia janë ndërprerë, kështu që nuk ka të dërguar ose profet pas meje, por lajmet e mira, vizioni i njeriut musliman, janë pjesë e pjesëve të profecive.
Transmetues: Enes bin Malik | Transmetues: El-Suyuti | Burimi: Al-Jami` Al-Saghir
Faqja ose numri: 1994 | Përmbledhje e vendimit të dijetarit të hadithit: Autentik
Duhet t’i përgjigjem këtij komenti, të cilin autori i tij mendon se e kam injoruar në librin tim, “Mesazhet e Pritura”, në të cilin përmenda se do të vijë një i dërguar, sikur të isha aq budalla sa të botoja një libër me 400 faqe dhe të mos përmendja një hadith si ai që më solli ai, sikur të më sillte një argument përfundimtar që hedh poshtë atë që u tha në librin tim.
Dhe për t'ju bërë të qartë shkallën e vuajtjes që kalova gjatë shkrimit të librit tim, me qëllim që të hetoj çdo gjë të vogël që më pengoi gjatë hulumtimit tim në këtë libër, do t'i përgjigjem kësaj pyetjeje vetëm me atë që thuhet në librin tim, dhe në mënyrë që të kuptoni se nuk do të jem në gjendje t'i përgjigjem çdo pyetjeje që më drejtohet përmes një komenti ose një mesazhi, siç ju thashë, nuk do të jem në gjendje të shkurtoj 400 faqe për çdo mik që nuk dëshiron ta lexojë librin dhe nuk dëshiron të kërkojë të vërtetën.
Sa i përket përgjigjes së kësaj pyetjeje, e përmenda në kapitullin e dytë (Vula e Profetëve, jo Vula e të Dërguarve) nga faqja 48 deri në faqen 54 (7 faqe që nuk mund të përmblidhen në një koment në Facebook). Më duheshin shumë ditë për të hulumtuar dhe hetuar këtë hadith sepse ky hadith është i vetmi argument mbi të cilin mbështeten juristët për të vërtetuar se Profeti, Zoti e bekoftë dhe i dhëntë paqe, nuk është vetëm Vula e Profetëve siç përmendet në Kuranin e Shenjtë, por ata gjithashtu i shtuan asaj se ai është Vula e të Dërguarve.
Unë iu përgjigja vërtetësisë së këtij hadithi si më poshtë:
Cila është vërtetësia e hadithit: “Mesazhi dhe profetësia janë ndërprerë; nuk ka të dërguar ose profet pas meje...”?
Ata që besojnë në parimin se nuk ka të dërguar pas Profetit tonë Muhamed (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) kapen pas një hadithi që thotë se nuk ka të dërguar pas tij, siç e përfshiu Imam Ahmedi në Musnedin e tij, ashtu siç bënë edhe Tirmidhiu dhe Hakimi. Na tha Hasan ibn Muhamed el-Za’farani, na tha Affan ibn Muslimi, na tha Abdulvahidi, që do të thotë ibn Zijadi, na tha Muhtar ibn Fulful, na tha Enes ibn Maliku (Allahu qoftë i kënaqur me të): I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tha: “Mesazhi dhe profetësia kanë marrë fund, kështu që nuk ka të dërguar ose profet pas meje.” Ai tha: “Kjo ishte e vështirë për njerëzit.” Ai tha: “Por ka lajme të mira.” Ata thanë: “Cilat janë lajmet e mira?” Ai tha: “Ëndrra e një muslimani, e cila është pjesë e profetësisë.” Tirmidhiu ka thënë: “Ka transmetime mbi këtë temë nga Ebu Hurejra, Hudhejfe ibn Asid, Ibn Abasi, Umm Kurz dhe Ebu Asid. Ai ka thënë: Ky është një hadith i mirë, autentik dhe i rrallë nga ky zinxhir transmetimi nga el-Muhtar ibn Fulful.”
I kontrollova transmetuesit e këtij hadithi për të konfirmuar vërtetësinë e tij dhe i gjeta të gjithë të besueshëm përveç (El-Muhtar bin Falfel) ( ), pasi më shumë se një imam e vërtetoi atë, si Ahmed bin Hanbel, Ebu Hatim El-Razi, Ahmed bin Saleh El-Axhli, El-Meusili, El-Dhehebi dhe El-Nesa’i. Ebu Davudi tha për të: (Nuk ka asgjë të keqe me të), dhe Ebu Bekr El-Bezzari tha për të: (Ai është i besueshëm në hadith, dhe ata e pranuan hadithin e tij).
Ebu el-Fadl el-Sulejmani e përmendi atë midis atyre që njihen për transmetimet e tij të çuditshme, dhe Ibn Haxher el-Askalani e përmblodhi situatën e tij në librin “Takrib el-Tahdhib” (6524) dhe tha: (Ai është i sinqertë, por ka disa gabime).
Ebu Hatim bin Hibban El-Busti e përmend atë në “El-Thiqat” (5/429) dhe tha: (Ai bën shumë gabime).
Në librin “Tehdhib al-Tehdhib” nga Ibn Haxher el-Askalani, Pjesa 10, ai tha për el-Muhtar bin Falfel: (Unë thashë: Pjesa tjetër e fjalës së tij bën shumë gabime, dhe ai u përmend në një gjurmë që el-Buhari e pezulloi në dëshmitë mbi autoritetin e Enesit, dhe Ibn Ebi Shejbe e lidhi atë mbi autoritetin e Hafs bin Ghijath mbi autoritetin e tij. Unë pyeta... për dëshminë e skllevërve, dhe ai tha se është e lejueshme. Es-Sulejmani foli për të dhe e numëroi atë midis transmetuesve të gjërave të çuditshme mbi autoritetin e Enesit, së bashku me Iban bin Ebi Ajash dhe të tjerë. Ebu Bekr el-Bezzaz tha se hadithi i tij është i saktë, dhe ata e pranuan hadithin e tij.)
Gradat dhe nivelet e transmetuesve, siç përcaktohen në Taqrib al-Tahdhib nga Ibn Haxher al-Askalani, janë si më poshtë:
1- Sahabët: E deklaroj këtë shprehimisht për nder të tyre.
2- Ai që e theksonte lavdërimin e tij, qoftë me një veprim: si më i besueshmi i njerëzve, ose duke e përsëritur përshkrimin me gojë: si i besueshëm, besnik, ose në kuptim: si i besueshëm, memorizues.
3- Dikush që përshkruhet si i besueshëm, i aftë, i besueshëm ose i drejtë.
4- Ai që është pak më i shkurtër se shkalla e tretë, dhe kjo tregohet nga: i vërtetë, ose nuk ka asgjë të keqe me të, ose nuk ka asgjë të keqe me të.
5- Ai që është pak më pak se katër vjeç, dhe kjo i referohet një personi të ndershëm me kujtesë të dobët, ose një personi të ndershëm që bën gabime, ose ka iluzione, ose bën gabime, ose ndryshon më vonë. Kjo gjithashtu përfshin dikë të akuzuar për ndonjë lloj bidati, siç është shiizmi, paracaktimi, idhujtaria, Irxha ose shpifja, me një sqarim të predikuesit dhe të tjerëve.
6- Ai që ka vetëm pak hadith, dhe nuk ka prova se hadithi i tij duhet të braktiset për këtë arsye, dhe kjo tregohet nga formulimi: i pranueshëm, aty ku ndiqet, përndryshe hadithi është i dobët.
7- Ai që është rrëfyer nga më shumë se një person dhe nuk është dokumentuar, dhe atij i referohet fjala: i fshehur, ose i panjohur.
8- Nëse nuk ka dokumentacion të një burimi të besueshëm në të, dhe ka një shprehje dobësie në të, edhe nëse nuk shpjegohet, dhe kjo tregohet me fjalën: i dobët.
9- Ai nuk u transmetua nga më shumë se një person, dhe atij nuk iu besua, dhe ai përmendet me fjalën: i panjohur.
10- Ai që nuk është aspak i besueshëm, dhe megjithatë është i dobësuar nga një e metë, dhe kjo tregohet nga: i braktisur, ose hadith i braktisur, ose hadith i dobët, ose i rënë.
11- Kush u akuzua për gënjeshtër.
12- Kush e quajti gënjeshtër dhe trillim.
El-Muhtar ibn Falfel konsiderohet si një nga klasat e pesta të transmetuesve të haditheve profetike, që përfshin edhe ithtarët më të rinj. Statusi i tij midis njerëzve të hadithit dhe dijetarëve të kritikës dhe vërtetimit, si dhe në librat e shkencës së biografive, ai konsiderohet i besueshëm, por ka disa gabime.
Ibn Haxheri tha në Fet'h el-Bari (1/384): “Sa i përket gabimeve, ndonjëherë një transmetues bën shumë, dhe ndonjëherë pak. Kur përshkruhet se bën shumë gabime, ai duhet të shqyrtojë atë që ka transmetuar. Nëse e gjen të transmetuar prej tij, ose nga dikush tjetër, nga një transmetim tjetër përveç atij që përshkruhet se bën gabime, atëherë dihet se ajo në të cilën mbështetet është hadithi origjinal, jo ky zinxhir i veçantë i rrëfimit. Nëse gjendet vetëm përmes zinxhirit të tij të rrëfimit, atëherë kjo është një e metë që kërkon hezitim në vendimin mbi vërtetësinë e asaj që është e kësaj natyre, dhe nuk ka asgjë të tillë në Sahih, falënderimi i qoftë Allahut.” Dhe kur përshkruhet se ka pak gabime, siç thuhet: “Ai ka kujtesë të dobët, gabimet e tij të para janë të metat e tij”, ose “Ai ka gjëra të çuditshme”, dhe shprehje të tjera të tilla: atëherë vendimi mbi të është si vendimi mbi atë para tij.”
Shejh Albani - i cili e vërtetoi hadithin e el-Muhtar bin Falfel - tha në Da’if Sunen Ebi Dawud (2/272) në biografinë e transmetuesit: “El-Hafizi tha: (Ai është i besueshëm, por ka disa gabime). Unë thashë: Pra, hadithi i dikujt si ai mund të konsiderohet i mirë, nëse ai nuk e kundërshton atë.”
Shejh Albani tha në “Es-Silsilah Es-Sahihah” (6/216): “Është transmetuar vetëm nga Imran bin Ujejne, dhe ka disa kritika për kujtesën e tij. El-Hafizi e tregoi këtë duke thënë: (Ai është i besueshëm, por ka disa gabime); kështu që vërtetimi i hadithit të tij nuk është i pranueshëm, dhe mjafton që ai ta përmirësojë atë nëse nuk e kundërshton atë.”
Përveç këtij hadithi të përmendur në të cilin ka një temë mosmarrëveshjeje ("Nuk ka të dërguar pas meje"), i cili u transmetua nga El-Mukhtar bin Falfel, ai u transmetua nga një grup shokësh në lidhje me përjashtimin e profetësisë pa dërguar hadithet e ëndrrave. Ky hadith është mutawatir dhe ka disa aspekte dhe formulime që nuk përfshijnë frazën ("Nuk ka të dërguar pas meje"), duke përfshirë këto transmetime:
1- Imam Buhariu, Zoti e mëshiroftë, përfshirë në Sahihun e tij, mbi autoritetin e Ebu Hurejres, Zoti qoftë i kënaqur me të, i cili tha: E dëgjova të Dërguarin e Zotit, Zoti e bekoftë dhe i dhëntë paqe, të thoshte: "Asgjë nuk mbetet nga profetia përveç lajmit të mirë." Ata thanë: "Çfarë janë lajmet e mira?" Ai tha: "Një ëndërr e mirë."
Zoti e mëshiroftë, ai përfshiu në “El-Muwatta” një kapitull me formulimin: “Kur mbaronte namazin e drekës, thoshte: ‘A pa ndonjëri prej jush ndonjë ëndërr mbrëmë? . . . ?’ Dhe thoshte: ‘Pas meje, asgjë nuk do të mbetet nga profetia përveç ëndrrës së drejtë’”
Është transmetuar nga Imam Ahmedi në Musnedin e tij, Ebu Davudi dhe El-Hakimi në Mustedrakun e tij, të gjitha të mbështetura në autoritetin e Malikut.
2- Imam Ahmedi përfshiu në Musnedin e tij dhe Imam Muslimi në Sahihun e tij nga hadithi i Ibn Abbasit, Allahu qoftë i kënaqur me të, i cili tha: I Dërguari i Zotit, Allahu e bekoftë dhe i dhëntë paqe, e ngriti perden ndërsa njerëzit po qëndronin në rreshta pas Ebu Bekrit dhe tha: "O njerëz, ka mbetur nga lajmi i mirë i profetësisë përveç vizionit të drejtë që një musliman sheh ose që i shihet atij..."
Në një transmetim nga Muslimi me formulimin (I Dërguari i Zotit, Zoti e bekoftë dhe i dhëntë paqe, e hoqi velin) ndërsa koka e tij ishte e fashuar gjatë sëmundjes në të cilën vdiq, dhe ai tha: "O Zot, a e kam përcjellë mesazhin?" tri herë. Nga lajmi i mirë i profetësisë mbetet vetëm vizioni që sheh robi i drejtë, ose që i shihet atij..."
Është transmetuar nga Abd al-Razzaku në Musannef-in e tij, Ibn Ebi Shejbe, Ebu Davudi, Nesa'i, el-Darimi, Ibn Maxhe, Ibn Khuzejme, Ibn Hiban dhe el-Bejhaki.
3- Imam Ahmedi, Zoti e mëshiroftë, e përfshirë në Musnedin e tij, dhe djali i tij Abdullahu e përfshirë në Zawa'id al-Musned, sipas autoritetit të Aishes, Zoti qoftë i kënaqur me të, se Profeti, Zoti e bekoftë dhe i dhëntë paqe, tha: "Asgjë nuk do të mbetet nga profetësia pas meje përveç lajmeve të mira." Ata thanë: "Çfarë janë lajmet e mira?" Ai tha: "Një ëndërr e mirë që sheh një njeri ose që i shihet atij."
4- Imam Ahmedi e përfshiu në Musnedin e tij dhe Al-Tabaraniun e përfshirë në autoritetin e Ebu Al-Tajib (Allahu qoftë i kënaqur me të), i cili tha: I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tha: "Nuk ka profeci tjetër pas meje përveç lajmeve të mira." U tha: "Cilat janë lajmet e mira, o i Dërguar i Allahut?" Ai tha: "Një ëndërr e mirë," ose ai tha: "Një ëndërr e drejtë."
5- Tabaraniu dhe Bazari transmetojnë nga Hudhejfe ibn Asidi (Allahu qoftë i kënaqur me të), i cili ka thënë: I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tha: “Unë kam shkuar dhe nuk ka asnjë profeci pas meje përveç lajmeve të mira.” U tha: Çfarë janë lajmet e mira? Ai tha: “Një ëndërr e mirë që e sheh një njeri i mirë ose që i shihet atij.”
6- Imam Ahmedi, Al-Darimiu dhe Ibn Maxhe kanë transmetuar nga Umm Kurz Al-Kaabije, Zoti qoftë i kënaqur me të, se Profeti, Zoti e bekoftë dhe i dhëntë paqe, ka thënë: "Lajmet e mira kanë shkuar, por lajmet e mira kanë mbetur."
7- Imam Maliku transmeton në El-Muvatta’ sipas autoritetit të Zejd ibn Eslemit sipas autoritetit të Ata’ ibn Jaserit (Allahu qoftë i kënaqur me të) se i Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) ka thënë: “Asgjë nga profetia nuk do të mbetet pas meje përveç lajmeve të mira.” Ata thanë: “Çfarë janë lajmet e mira, o i Dërguar i Allahut?” Ai tha: “Një ëndërr e drejtë që sheh një njeri i drejtë ose që i shihet atij është një pjesë nga dyzet e gjashtë pjesët e profetisë.” Ky është një hadith mursel me një zinxhir të shëndoshë transmetimi.
Përveç kësaj, hadithet që diskutojnë ëndrrat, të cilat janë pjesë e profetësisë, ndryshojnë shumë në formulim. Disa transmetime i përcaktojnë ëndrrat si një nga njëzet e pesë pjesët e profetësisë, ndërsa të tjerat i përcaktojnë ato si një nga shtatëdhjetë e gjashtë pjesët. Ka shumë hadithe dhe numra të ndryshëm midis dy transmetimeve. Kur shqyrtojmë hadithet që diskutojnë ëndrrat, gjejmë dallime në numra. Për shembull, disa transmetime thonë: "Një ëndërr e mirë nga një njeri i drejtë është një nga dyzet e gjashtë pjesët e profetësisë" [Buhariu: 6983]. Një transmetim tjetër thotë: "Një ëndërr e drejtë është një nga shtatëdhjetë pjesët e profetësisë" [Muslimi: 2265]. Një transmetim tjetër thotë: "Ëndrra e një muslimani është një nga dyzet e pesë pjesët e profetësisë" [Muslimi: 2263]. Ka shumë transmetime të tjera që përmendin numra të ndryshëm për këtë pjesë të profetësisë.
Në përgjigje të hadithit fisnik në të cilin Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, tha: "Nuk ka të dërguar pas meje", i drejtohemi mendimit të dijetarëve të terminologjisë. Ata e ndanë hadithin mutawatir në: mutawatir verbal, që është ai formulimi i të cilit është mutawatir, dhe mutawatir semantik, që është ai kuptimi i të cilit është mutawatir.
1- Frekuenca verbale: e cila është ajo që është përsëritur në formulim dhe kuptim.
Shembull: “Kushdo që gënjen qëllimisht për mua, le të ulet në Zjarr.” Transmetuar nga Buhariu (107), Muslimi (3), Ebu Davudi (3651), Tirmidhiu (2661), Ibn Maxhe (30, 37) dhe Ahmedi (2/159). Ky hadith është transmetuar nga më shumë se shtatëdhjetë e dy shokë, dhe prej tyre një grup i madh që nuk mund të numërohet.
2- Frekuenca semantike: Kjo është kur transmetuesit bien dakord për një kuptim të përgjithshëm, por formulimi i hadithit ndryshonte.
Shembull: Hadithi i ndërmjetësimit, kuptimi i të cilit është i njëjtë, por formulimi është i ndryshëm, dhe e njëjta gjë vlen edhe për hadithet e fshirjes mbi çorape.
Tani, eja me mua, vëllai im musliman, ndërsa e zbatojmë këtë rregull në hadithet rreth vizioneve që përmendëm më parë për të përcaktuar nëse ka apo jo qëndrueshmëri verbale dhe semantike në këto hadithe. Dhe deri në ç'masë është e vërtetë shprehja "Nuk ka të dërguar pas meje" në lidhje me hadithet e mbetura?
1- Të gjitha këto hadithe kanë një zinxhir moral transmetimi dhe bien dakord që vizionet janë pjesë e profecisë, gjë që vërteton vërtetësinë e tyre pa asnjë dyshim.
2- Në shumicën e këtyre haditheve ekziston një formulim i shpeshtë se asgjë nuk do të mbetet nga profecia përveç lajmit të mirë, dhe kjo gjithashtu tregon vërtetësinë e saj.
3- Hadithet rreth vizioneve ndryshonin në lidhje me numrin e pjesëve të profecisë, por të gjithë bien dakord se vizionet janë pjesë e profecisë, dhe kjo është e vërtetë dhe nuk ka dyshim për këtë. Megjithatë, ndryshimi ishte në përcaktimin e kësaj pjese në një masë specifike, dhe ky ndryshim është joefektiv dhe nuk na shqetëson këtu. Nëse vizioni është pjesë e shtatëdhjetë pjesëve të profecisë apo pjesë e dyzet e gjashtë pjesëve të profecisë, nuk do të na sjellë aspak dobi. Dihet që nëse hadithet ndryshojnë në formulimin e tyre, dhe disa prej tyre i tejkalojnë të tjerat, por të gjitha përputhen në përmbajtje, atëherë ato konsiderohen mutawatir në kuptim, jo në fjalë.
4- Në hadithet e mëparshme ka një përsëritje gojore se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është vula e vetme e Profetëve, dhe kjo është në përputhje me një tekst të qartë në Kuranin e Shenjtë, kështu që nuk ka vend për asnjë musliman të debatojë për këtë çështje.
5- Nuk ka përsëritje verbale ose semantike në frazën (Nuk ka të dërguar pas meje) të përmendur në hadithin e vetëm të cituar nga ata që besojnë se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve. Kjo frazë është një shtesë ndaj asaj që u përmend në hadithet e tjera, dhe për këtë arsye nuk është përsëritëse verbalisht ose semantikisht, siç lexuat në hadithet e mëparshme. A e meriton kjo frazë - e cila nuk është përsëritëse verbalisht ose semantikisht, dhe bie ndesh me tekste të shumta në Kuran dhe Sunet, siç e përmendëm më parë - që ne të dalim prej saj me një besim të rrezikshëm se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve? A e kuptojnë dijetarët shkallën e rrezikut të kësaj fetvaje të bazuar në një hadith të vetëm, transmetuesit e të cilit janë në dyshim, dhe përmes së cilës do të shkaktojë një fatkeqësi të madhe për pasardhësit tanë nëse Zoti i Plotfuqishëm u dërgon atyre një të dërguar në fund të kohës për t'i paralajmëruar ata për një ndëshkim të rëndë?
6- Siç e përmenda më parë, zinxhiri i transmetimit të hadithit të lartpërmendur që përmban frazën (Nuk ka të dërguar pas meje) përfshin (El-Muhtar bin Felful), për të cilin Ibn Haxher El-Askalani tha se ai është i sinqertë, por kishte disa gabime, dhe Ebu El-Fadl El-Sulejmani e përmendi atë midis atyre që njihen për hadithet e tij të papranueshme, dhe Ebu Hatim El-Basti e përmendi atë dhe tha: Ai bën shumë gabime. Pra, si mund të ndërtojmë një fetva të madhe bazuar vetëm në këtë hadith që thotë se Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) është vula e të Dërguarve...?! A do ta mbajnë dijetarët e sotëm myslimanë barrën e myslimanëve që do të gënjejnë për një të dërguar që do të vijë për shkak të këmbënguljes së tyre në fetvatë e tyre pasi e vërteta u është bërë e qartë atyre...? Dhe a do të ndërmjetësojnë për ta fetvatë e dijetarëve të mëparshëm që citojnë fetvatë e tyre dhe vazhdojnë t'i përsërisin ato pa hetim deri më sot?
Fundi i citatit
Shpresoj se do të më falni që nuk u përgjigjem pyetjeve tuaja në lidhje me atë që trajton libri më pas, sepse çdo përgjigje do të duhet shumë kohë për t'u dhënë, dhe përgjigjet e të gjitha pyetjeve tuaja janë në libër për ata që duan të arrijnë të vërtetën.
Një përmbledhje e asaj që u përmend në kapitullin mbi Vulën e Profetëve, jo Vulën e të Dërguarve
25 dhjetor 2019
Një përmbledhje e asaj që u përmend në kapitullin mbi Vulën e Profetëve, jo Vulën e të Dërguarve
Një përmbledhje e asaj që përmenda në lidhje me pavlefshmërinë e rregullit të famshëm: (Çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar)
Para së gjithash, dua të theksoj se nuk doja ta shkruaja librin "Mesazhet e Pritura" dhe kur e botova, nuk doja të diskutoja se çfarë përmbante. Doja vetëm ta botoja. Fatkeqësisht, po rrëshqas në beteja, diskutime dhe debate në të cilat nuk doja të hyja sepse e di shumë mirë se do të hyj në një betejë të humbur. Në fund të fundit, nuk është beteja ime, por beteja e një të dërguari që po vjen, të cilin njerëzit do ta mohojnë dhe do ta akuzojnë për çmenduri sepse ai do t'u thotë atyre se është një i dërguar nga Zoti. Ata nuk do ta besojnë derisa të jetë tepër vonë dhe pas vdekjes së miliona njerëzve si rezultat i përhapjes së tymit të pastër. Me fjalë të tjera, vërtetimi i së vërtetës së asaj që është në librin tim nuk do të ndodhë derisa të ndodhë katastrofa dhe gjatë epokës së një të dërguari që po vjen, të cilin Zoti i Plotfuqishëm do ta mbështesë me prova të qarta.
Gjëja e rëndësishme është se nuk doja të hyja në beteja me dijetarët e Ezherit dhe të përsërisja atë që ndodhi me gjyshin tim, Shejh Abdul Mutal El Saidi, por për fat të keq po më tërheqin në këtë betejë. Megjithatë, do të përpiqem sa më shumë që të jetë e mundur ta shmang atë dhe të tërhiqem prej saj, sepse nuk është beteja ime, por beteja e një të dërguari që po vjen.
Ne fillojmë këtu me të vetmin varg fisnik që e përshkruante zotërinë tonë Muhamedin si të Dërguarin e Zotit dhe Vulën e Profetëve, jo Vulën e të Dërguarve: "Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve". Përmes këtij vargu të gjithë pajtohemi se zotëria ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve dhe se ligji islam është ligji përfundimtar deri në Ditën e Gjykimit, kështu që nuk ka ndryshim ose shfuqizim të tij deri në Ditën e Gjykimit. Megjithatë, mosmarrëveshja midis meje dhe jush është se zotëria ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është gjithashtu Vula e të Dërguarve.
Për të zgjidhur këtë mosmarrëveshje, duhet të dimë provat e dijetarëve myslimanë se Mësuesi ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran dhe Sunet.
Ibn Kethiri vendosi një rregull të famshëm që qarkullonte gjerësisht midis dijetarëve myslimanë, përkatësisht: "Çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar". Kjo bazohej në hadithin fisnik: "Mesazhi dhe profetësia kanë marrë fund, kështu që nuk ka të dërguar ose profet pas meje". Unë kam konfirmuar se ky hadith nuk është mutawatir në kuptim dhe formulim, dhe se njëri nga transmetuesit e këtij hadithi është klasifikuar nga dijetarët si i vërtetë, por ka pasur iluzione. Të tjerë thanë se është ndër hadithet e kundërshtueshme, kështu që nuk është e vlefshme të pranohet hadithi i tij, dhe nuk është e denjë që ne të nxjerrim prej tij një besim të rrezikshëm se Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve.
Ne vijmë këtu për të shpjeguar provat për pavlefshmërinë e rregullës së famshme që qarkullojnë dijetarët, e cila është bërë një rregull që nuk mund të diskutohet, sepse pavlefshmëria e kësaj rregulle do të thotë pavlefshmëria e besimit se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve, siç thotë kjo rregull: (Çdo i Dërguar është Profet, por jo çdo Profet është i Dërguar).
Për t’u kursyer kohë atyre që duan një përmbledhje dhe e hedhin poshtë këtë rregull me një ajet të vetëm në Kuranin e Shenjtë, ju kujtoj fjalët e Zotit në Suren El-Haxh: “Dhe Ne nuk dërguam para teje asnjë të dërguar ose profet.” Ky ajet është provë e qartë se ka vetëm profetë dhe ka vetëm të dërguar, dhe nuk është kusht që një i dërguar të jetë profet. Prandaj, nuk është kusht që Vula e Profetëve të jetë njëkohësisht Vula e të Dërguarve.
Ky përmbledhje është për publikun e gjerë ose për ata që nuk janë të interesuar të lexojnë libra ose artikuj të gjatë, dhe për ata që nuk e kuptuan dhe nuk e medituan vargun e mëparshëm, dhe për dijetarët që besojnë në rregullin e Ibn Kethirit, ata duhet të lexojnë atë që vijon në mënyrë që të kuptojnë pavlefshmërinë e atij rregulli me disa nga provat që përmenda në librin tim, por jo të gjitha. Kushdo që dëshiron më shumë prova duhet ta lexojë librin tim, veçanërisht kapitullin e parë dhe të dytë.
Gjëja më e rëndësishme e përmendur në librin tim shkurtimisht është se Zoti i Plotfuqishëm dërgon vetëm profetë si Profeti i Zotit Ademi dhe Idrisi, të cilët kanë një ligj me vete, dhe Ai gjithashtu dërgon të dërguar vetëm si tre të dërguarit e përmendur në Suren Jasin, të cilët nuk erdhën me një libër apo një ligj, dhe Zoti i Plotfuqishëm gjithashtu dërgon të dërguar dhe profetë si zotëria ynë Moisiu, paqja qoftë mbi të, dhe zotëria ynë Muhamedi, Zoti e bekoftë dhe i dhëntë paqe.
Në këtë kapitull, përmenda se një i dërguar është dikush që dërgohet te një popull që është në kundërshtim me njëri-tjetrin, dhe një profet është dikush që dërgohet te një popull që është në një mendje me njëri-tjetrin.
Një profet është dikush që ka marrë shpallje me një ligj ose vendim të ri, ose për të plotësuar një ligj të mëparshëm ose për të shfuqizuar disa nga dispozitat e tij. Shembuj të kësaj përfshijnë Sulejmanin dhe Davidin, paqja qoftë mbi ta. Ata ishin profetë që sunduan sipas Teuratit, dhe ligji i Moisiut nuk u zëvendësua gjatë kohës së tyre.
Allahu i Plotfuqishëm tha: “Njerëzimi ishte një bashkësi e vetme, pastaj Allahu dërgoi profetët si sjellës të lajmeve të mira dhe paralajmërues, dhe bashkë me ta zbriti Shkrimin e Shenjtë me të vërtetën për të gjykuar midis njerëzve në lidhje me atë për të cilën ata nuk pajtoheshin.” Këtu, roli i profetëve është të sjellin lajme të mira dhe paralajmërues, dhe në të njëjtën kohë, atyre u zbritet një ligj, d.m.th., si të luten dhe të agjërojnë, çfarë është e ndaluar dhe ligje të tjera.
Sa i përket të dërguarve, disa prej tyre kanë për detyrë t'u mësojnë besimtarëve Librin dhe urtësinë dhe të interpretojnë shkrimet qiellore, disa paralajmërojnë për mundimin që po vjen, dhe disa i kombinojnë të dyja detyrat. Të dërguarit nuk sjellin një ligj të ri.
Allahu i Plotfuqishëm tha: {Zoti ynë, dërgo midis tyre një të dërguar nga mesi i tyre, i cili do t'u lexojë atyre vargjet Tua, do t'u mësojë Librin dhe urtësinë dhe do t'i pastrojë ata.} Këtu, roli i të Dërguarit është t'u mësojë Librin, dhe kjo është ajo që përmenda në një kapitull të veçantë në librin tim, se ka një të Dërguar, roli i të cilit do të jetë interpretimi i vargjet e paqarta të Kuranit dhe ato, interpretimet e të cilave ndryshojnë midis dijetarëve myslimanë, në përputhje me fjalët e Allahut të Plotfuqishëm: {A presin ata diçka tjetër përveç interpretimit të tij? Ditën kur të vijë interpretimi i tij.} [Kuran 13:19], {Pastaj, me të vërtetë, mbi Ne është shpjegimi i tij.} [Kuran 13:19], dhe {Dhe ju me siguri do t'i dini lajmet e tij pas një kohe.}
Zoti i Plotfuqishëm tha: “Të dërguar të lajmeve të mira dhe paralajmëruese, në mënyrë që njerëzimi të mos ketë asnjë argument kundër Zotit pas të dërguarve.” Dhe Zoti i Plotfuqishëm tha: “Dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të dërgojmë një të dërguar.” Këtu të dërguarit janë sjellës të lajmeve të mira dhe paralajmërues, por misioni i tyre më i rëndësishëm është të paralajmërojnë para se të ndodhë një shenjë ndëshkimi në këtë botë, siç ishte misioni i Nuhut, Salihut dhe Musait, për shembull.
I Dërguari Profet është ai që Zoti e zgjedh për dy gjëra: për t'u përcjellë një mesazh specifik një populli jobesimtar ose të pavëmendshëm, dhe gjëja tjetër është të përcjellë një ligj hyjnor që ata që besojnë në të ta ndjekin. Një shembull i kësaj është mësuesi ynë Moisiu, paqja qoftë mbi të, i cili ishte një i dërguar i Zotit tonë, Më të Lartit, te Faraoni për të dërguar Bijtë e Izraelit me të dhe eksodin e tyre nga Egjipti. Këtu, mësuesi ynë Moisiu, paqja qoftë mbi të, ishte vetëm një i dërguar dhe profecia nuk i kishte ardhur ende. Pastaj erdhi faza e dytë, e përfaqësuar nga profecia. I Plotfuqishmi, Më i Larti, i premtoi Moisiut në kohën e caktuar dhe i zbriti atij Torën, që është ligji i Bijve të Izraelit. Këtu, Zoti ynë, Më i Larti, e ngarkoi atë me misionin e përcjelljes së këtij ligji te Bijtë e Izraelit. Që nga ajo kohë, mësuesi ynë Moisiu, paqja qoftë mbi të, u bë profet. Dëshmi për këtë është thënia e të Plotfuqishmit: "Dhe përmendeni në Libër Moisiun. Me të vërtetë, ai ishte i zgjedhur dhe ishte i dërguar dhe profet." Vëre këtu, lexues i dashur, se ai ishte i dërguar fillimisht kur shkoi te Faraoni, pastaj u bë profet së dyti kur u largua nga Egjipti. Kur Zoti i Plotfuqishëm ia shpalli Torën.
Po kështu, Zoti e dërgoi Zotin me një mesazh dhe një ligj, një mesazh për jobesimtarët dhe një ligj për ata prej tyre që e ndoqën atë nga botët. Prandaj, Zoti ynë (Muhamedi) ishte një i Dërguar dhe Profet.
Ajeti në Kuran që shpjegon më qartë ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari është ajo që thotë Zoti i Plotfuqishëm: “Dhe [përmend] kur Zoti mori një besëlidhje nga profetët: ‘Çfarëdo që ju kam dhënë nga Libri dhe urtësia dhe pastaj ju erdhi një i dërguar që vërteton atë që është me ju, duhet t’i besoni atij dhe ta mbështesni atë’”. Në këtë ajet, i dërguari erdhi duke vërtetuar dhe ndjekur librat dhe ligjet që sollën profetët, dhe ai nuk solli një ligj të ri përveç në rastin e një të dërguari ose profeti, në të cilin rast ai do të kishte një ligj me vete.
Në librin tim kam përmendur në detaje se profetësia është pozita më e nderuar dhe shkalla më e lartë e mesazhit, sepse profetësia përfshin përcjelljen e një ligji të ri, shtimin e një ligji të mëparshëm ose fshirjen e një pjese të rregullave të një ligji të mëparshëm. Një shembull i kësaj është Profeti i Zotit, Jezusi, paqja qoftë mbi të, pasi ai besoi në Teuratin që iu shpall Musait, paqja qoftë mbi të, dhe e ndoqi atë, dhe nuk e kundërshtoi atë përveç në disa gjëra. Zoti i Plotfuqishëm tha: "Dhe Ne ndoqëm gjurmët e tyre me Jezusin, birin e Merjemes, duke vërtetuar atë që ishte para tij nga Teurati. Dhe Ne i dhamë atij Ungjillin, në të cilin kishte udhëzim dhe dritë dhe duke vërtetuar atë që ishte para tij nga Teurati dhe një udhëzim dhe udhëzim për të devotshmit." [El-Ma'ide] Dhe Zoti i Plotfuqishëm tha: {Dhe duke vërtetuar atë që erdhi para meje nga Teurati dhe për t'ju lejuar juve disa nga ato që ishin të ndaluara për ju} [El-Imran]. Pra, një profet sjell me vete një ligj, ndërsa një i dërguar nuk sjell vetëm ligj.
Këtu arrijmë te rregulli i famshëm (se çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar), i cili është mendimi i shumicës së dijetarëve. Ky rregull nuk është nga vargjet e Kuranit të Shenjtë, as nga thëniet e Profetit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të), dhe nuk është transmetuar nga asnjë prej shokëve të Profetit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) apo nga ndonjë prej ndjekësve të tyre të drejtë, për aq sa dimë ne. Ky rregull gjithashtu kërkon vulosjen e të gjitha llojeve të mesazheve që Allahu, Më i Larti, i dërgon krijimit, qofshin ato nga engjëjt, erërat, retë, etj. Zotëria ynë Mikael është një i dërguar i caktuar për të drejtuar shiun, dhe Engjëlli i Vdekjes është një i dërguar i caktuar për të marrë shpirtrat e njerëzve. Ka të dërguar nga engjëjt të quajtur Regjistrues Fisnikë, puna e të cilëve është të ruajnë dhe regjistrojnë veprat e shërbëtorëve, qofshin ato të mira apo të këqija. Ka shumë engjëj të tjerë të dërguar si Munkar dhe Nakir, të cilët janë caktuar për sprovën e varrit. Nëse supozojmë se zotëria ynë Muhamedi (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) është njëkohësisht vula e Profetëve dhe e të Dërguarve, atëherë nuk ka asnjë të dërguar nga Allahu, Më i Larti, që të marrë shpirtrat e njerëzve, për shembull, e kështu me radhë nga të dërguarit e Allahut, Më të Lartit.
Të Dërguarit e Zotit të Plotfuqishëm përfshijnë disa krijesa, siç tha Zoti i Plotfuqishëm: “Dhe jepu atyre një shembull: banorët e qytetit, kur atij i erdhën të dërguarit (13) Kur Ne u dërguam atyre dy, por ata i mohuan, kështu që Ne i përforcuam ata me një të tretë, dhe ata thanë: ‘Vërtet, ne jemi të dërguar për ju.’” (14) Këtu, Zoti i Plotfuqishëm dërgoi tre të dërguar nga mesi i qenieve njerëzore, kështu që ata nuk ishin profetë dhe nuk erdhën me një ligj, por përkundrazi ata ishin vetëm të dërguar për të përcjellë një mesazh specifik tek populli i tyre. Ka të dërguar të tjerë që nuk janë profetë, dhe Zoti i Plotfuqishëm nuk i përmendi ata në Librin e Tij, siç tha Ai, Më i Larti: “Dhe të dërguar që ua kemi përmendur më parë, dhe të dërguar që nuk ua kemi përmendur.”
Zoti i Plotfuqishëm tha: “Zoti zgjedh të dërguar nga mesi i engjëjve dhe nga mesi i njerëzve.” Ky ajet përmban prova të ekzistencës së të dërguarve nga mesi i engjëjve, ashtu siç ka të dërguar nga mesi i njerëzve.
Dhe gjithashtu thënia e të Plotfuqishmit: “O grup xhindësh dhe njerëzish, a nuk ju erdhën të dërguar nga mesi juaj, duke ju recituar ajetet e Mia dhe duke ju paralajmëruar për takimin e kësaj Dite tuajën?” Fjala “nga mesi juaj” tregon dërgimin e të dërguarve nga xhindët, ashtu siç u dërguan të dërguar nga mesi i njerëzve.
Duke ditur se përzgjedhja për profetësi është e kufizuar vetëm te njerëzit, një profet nuk mund të jetë kurrë një engjëll, vetëm një njeri. Edhe xhindët nuk kanë profetë, vetëm të dërguar. Kjo ndodh sepse Sheriati që Allahu, i Plotfuqishmi, ia shpall njerëzimit është si për njerëzimin ashtu edhe për xhindët. Prandaj, të dy duhet ta besojnë atë. Prandaj, do t'i gjeni xhindët ose besimtarë ose jobesimtarë. Fetë e tyre janë të njëjta me ato të njerëzve; ata nuk kanë fe të reja. Prova për këtë është se ata besuan në Mësuesin tonë Muhamedin, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, dhe ndoqën mesazhin e tij pasi dëgjuan Kuranin. Prandaj, profetësia është një çështje specifike vetëm për njerëzit dhe ndodh vetëm te njëri prej tyre: ai të cilit Allahu, i Plotfuqishmi, i jep një Sheriat ose që vjen për të mbështetur Sheriatin e atyre që erdhën para tij. Kjo është një provë e mëtejshme se profetësia është grada më fisnike dhe më e lartë e profetësisë, dhe jo e kundërta, siç besojnë shumica e njerëzve dhe dijetarëve.
Besimi në vlefshmërinë e rregullit të famshëm (se çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar) bie ndesh me atë që thuhet në Kuran dhe Sunet. Është një rregull i trashëguar dhe i pasaktë. Ky rregull u vendos vetëm për të vërtetuar se zoti ynë Muhamedi është Vula e të Dërguarve dhe jo Vula e Profetëve siç thuhet në Kuran dhe Sunet. Nuk lejohet të thuhet se ky rregull është specifik vetëm për njerëzit, pasi Zoti i Plotfuqishëm nuk e specifikoi fjalën i Dërguar vetëm për njerëzit, por përkundrazi kjo fjalë përfshin një të dërguar nga njerëzit, siç është një i dërguar nga engjëjt dhe një i dërguar nga xhindët.
Vazhdimi i besimit në këtë parim do të na çojë në mohimin e të dërguarit që do të na paralajmërojë për mundimin e tymit. Si pasojë, shumica e njerëzve do ta akuzojnë atë për çmenduri si rezultat i besimit në këtë parim të rremë që bie ndesh me vargjet e Kuranit të Shenjtë. Shpresojmë që do të mendoni për atë që thuhet në këtë artikull, dhe kushdo që dëshiron më shumë prova duhet të lexojë librin tim, Mesazhet e Pritura, për ata që duan të arrijnë të vërtetën.
Shënim
Ky artikull është përgjigje e një komenti me një rresht nga disa miq kur më pyetën se çfarë thashë për (çdo i dërguar është profet, por jo çdo profet është i dërguar)? Për t'u përgjigjur atyre në një koment, nuk do të jem në gjendje ta përmbledh të gjithë këtë artikull në një koment për t'u shpjeguar pikëpamjen time, dhe në fund gjej dikë që më akuzon se po i shmangem përgjigjes. Kjo është përgjigja ndaj një komenti kaq të shkurtër. Më duheshin tre orë për të përmbledhur atë që përfshihej në një pjesë të vogël të librit tim, dhe për këtë arsye marr shumë pyetje, dhe përgjigjja ime ndaj tyre është se përgjigjja e pyetjes është e gjatë dhe e vështirë për mua ta përmbledh.
Shpresoj që do t’i vlerësoni rrethanat e mia dhe se nuk dua të hyj në një betejë që nuk është beteja ime. Gjithashtu, nuk mund të përmbledh një libër prej 400 faqesh për secilin pyetës, përveç nëse përgjigjja është e shkurtër dhe unë mund t’i përgjigjem.
A do të zbresë Jezusi, paqja qoftë mbi të, si sundimtar apo si profet?
27 dhjetor 2019
A do të zbresë Jezusi, paqja qoftë mbi të, si sundimtar apo si profet?
Kur ua bëni këtë pyetje dijetarëve, do të dëgjoni këtë përgjigje: “Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, nuk do të sundojë me një ligj të ri, por ai do të zbresë, siç thuhet në dy Sahih-ët sipas autoritetit të Ebu Hurejrës, i cili tha: I Dërguari i Zotit, paqja qoftë mbi të, tha: ‘Për Zotin, biri i Merjemes do të zbresë si një gjykatës i drejtë…’ Domethënë, një sundimtar, jo një profet me një mesazh të ri, por përkundrazi ai do të sundojë me ligjin e Muhamedit, paqja qoftë mbi të, dhe me vendimet e tij. Ai nuk do të jetë një profetësi e re apo vendime të reja.”
Neveviu (Zoti e mëshiroftë) tha: “Thënia e tij, paqja dhe bekimet e Zotit qofshin mbi të, ‘si gjykatës’ do të thotë se ai zbret si gjykatës me këtë Sheriat. Ai nuk zbret si profet me një mesazh të ri dhe një Sheriat që e shfuqizon, por përkundrazi ai është gjykatës nga radhët e gjykatësve të këtij kombi.”
El-Kurtubiu (Allahu e mëshiroftë) tha: “Thënia e tij, ‘imami juaj është nga mesi juaj’, ‘nëna juaj’ u interpretua gjithashtu nga Ibn Ebi Dhi’b në El-Asl dhe shtojcën e tij: se Jezusi, paqja qoftë mbi të, nuk do t’u vijë njerëzve të tokës me një ligj tjetër, por përkundrazi ai do të vijë duke e konfirmuar dhe ripërtërirë këtë ligj, sepse ky ligj është i fundit i ligjeve dhe Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është i fundit i të dërguarve. Kjo tregohet qartë nga thënia e kombit drejtuar Jezusit, paqja qoftë mbi të: ‘Ejani dhe na udhëhiqni në lutje’. Ai do të thotë: ‘Jo. Disa prej jush janë udhëheqës mbi të tjerët, si një nder nga Allahu për këtë komb.’”
El-Hafiz Ibn Haxher tha: “Thënia e tij, ‘si gjykatës’, do të thotë sundimtar. Kuptimi është se ai do të zbresë si gjykatës me këtë Sheriat, sepse ky Sheriat do të mbetet dhe nuk do të shfuqizohet. Përkundrazi, Jezusi do të jetë një sundimtar midis sundimtarëve të këtij kombi.”
Gjykatësi Ijad (Allahu e mëshiroftë) tha: “Zbritja e Jezu Krishtit dhe vrasja e Antikrishtit nga ana e tij është një e vërtetë e vërtetë dhe e saktë sipas Sunitëve, për shkak të transmetimeve autentike që janë transmetuar në lidhje me këtë çështje, dhe për shkak se asgjë nuk është transmetuar për ta zhvlerësuar ose dobësuar atë, në kundërshtim me atë që kanë thënë disa nga Mu’tezilitët dhe Xhehmitët, dhe ata që ndajnë mendimin e tyre për mohimin e kësaj, dhe pretendimin e tyre se thënia e Allahut të Lartësuar për Muhamedin, paqja dhe bekimet qofshin mbi të: “Vula e Profetëve”, dhe thënia e tij, paqja dhe bekimet qofshin mbi të: “Nuk ka profet pas meje”, dhe konsensusi i muslimanëve për këtë, dhe se Sheriati Islamik do të mbetet dhe nuk do të shfuqizohet deri në Ditën e Ringjalljes - i hedh poshtë këto hadithe.”
Dëshmi se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, u ngrit si profet dhe do të kthehet si profet sundues:
Shumica e dijetarëve besojnë se Jezusi (paqja qoftë mbi të) do të kthehet në fund të kohës vetëm si sundimtar, jo si profet. Kjo për shkak se ata janë të bindur se nuk ka profet ose të dërguar pas Muhamedit (paqja qoftë mbi të), në përputhje me fjalët e Zotit të Plotfuqishëm: {Sot e kam përsosur për ju fenë tuaj, e kam plotësuar mirësinë Time mbi ju dhe e kam miratuar për ju Islamin si fe} [El-Ma'ideh: 3], dhe fjalët e Tij në Suren El-Ahzab: {Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve. Dhe Zoti është i Ditur për çdo gjë} [El-Ahzab]. Të gjitha mendimet e dijetarëve që përmendëm më parë, të cilat thonë se kthimi i Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, do të kufizohet vetëm në të qenit e tij sundimtar dhe jo profet, janë një rezultat natyror i besimit që është rrënjosur për shekuj me radhë se Zoti ynë Muhamedi është Vula e Profetëve dhe gjithashtu Vula e të Dërguarve. Prandaj, shumica e dijetarëve kanë injoruar të gjitha shenjat dhe oguret që vërtetojnë se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet si profet, ashtu siç ishte përpara se Zoti i Plotfuqishëm ta ngrinte pranë Vetes. Me respektin tim të plotë për mendimin e shumicës së dijetarëve që besojnë se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet në fund të kohës vetëm si sundimtar, nuk pajtohem me ta dhe them se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, u ngrit nga Zoti i Plotfuqishëm si profet dhe do të kthehet në fund të kohës si profet dhe sundimtar në të njëjtën kohë, ashtu siç ishte rasti me Mësuesin tonë Muhamedin, paqja qoftë mbi të, Mësuesin tonë Davidin dhe Mësuesin tonë Sulejmanin, paqja qoftë mbi ta. Përkundrazi, është transmetuar nga Profeti ynë, paqja qoftë mbi të, se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të imponojë xhizjen, dhe kjo nuk është nga Sheriati. Islamin, por ai gjithashtu do të punojë sipas urdhrit të Zotit të Plotfuqishëm dhe nuk do ta shfuqizojë ligjin e Zotit të shpallur ndaj zotërisë sonë Muhamedit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, por përkundrazi ai do ta ndjekë atë, dhe Mehdiu është si ai një ndjekës i Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, duke punuar sipas ligjit të tij, dhe kjo nuk e kundërshton aspak faktin se ata të dy janë të dërguar myslimanë nga Zoti i Plotfuqishëm me një mesazh specifik për botën, dhe provat që dijetarët kanë anashkaluar se zotëria ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet si profet janë të shumta, duke përfshirë sa vijon:
1- Thuaj Vulën e Profetëve dhe mos thuaj se nuk ka profet tjetër pas tij:
Xhelal al-Din al-Suyuti tha në librin (Al-Durr al-Manthur): “Ibn Ebi Shejbeh transmetoi në autoritetin e Aishes, Allahu qoftë i kënaqur me të, e cila tha: ‘Thuaj Vulën e Profetëve dhe mos thuaj se nuk ka profet pas tij.’ Ibn Ebi Shejbeh transmetoi në autoritetin e Al-Sha’biut, Allahu qoftë i kënaqur me të, i cili tha: Një burrë tha në prani të Al-Mughira bin Shu’ba, ‘Lutjet dhe paqja e Zotit qofshin mbi Muhamedin, Vulën e Profetëve, nuk ka profet pas tij.’ Al-Mughira tha: ‘Mjafton për ty: nëse thua Vulën e Profetëve, atëherë na u tha se Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të shfaqej. Nëse ai shfaqet, atëherë ka pasur para tij dhe pas tij.’”
Në librin e Jahja bin Selamit, në interpretimin e tij të thënies së të Plotfuqishmit: "Por i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve", sipas autoritetit të Al-Rabi' bin Subaih, sipas autoritetit të Muhamed bin Sirin, sipas autoritetit të Aishes, Zoti qoftë i kënaqur me të, ajo tha: "Mos thuaj: Nuk ka profet pas Muhamedit, dhe thuaj: Vula e Profetëve, sepse Jezusi, djali i Merjemes, do të zbresë si gjykatës i drejtë dhe udhëheqës i drejtë, dhe ai do ta vrasë Dexhallin, do ta thyejë kryqin, do t'i vrasë derrat, do ta shfuqizojë xhizjen dhe do ta shfuqizojë luftën." "Barra e saj."
Zonja Aisha (Allahu qoftë i kënaqur me të) e dinte me siguri se bekimi i shpalljes dhe mesazhi do të vazhdonin të gëzoheshin nga ndjekësit e të Vërtetit dhe të Besueshëmit. Ajo donte të tregonte kuptimin e saktë të Vulës së Profetëve, të lirë nga të gjitha format e kundërshtimit. Vula e Profetëve do të thotë se Sheriati i tij është i fundit dhe askush midis krijimit të Zotit të Plotfuqishëm nuk do ta arrijë kurrë statusin e të Dërguarit të Zotit (paqja dhe bekimet qofshin mbi të). Është një status i lartë dhe i përjetshëm që nuk do të zbehet kurrë nga Profeti i Zgjedhur, Zoti ynë Muhamedi (paqja dhe bekimet qofshin mbi të).
Ibn Kutejbe el-Dinawari e interpretoi deklaratën e Aishes duke thënë: “Sa i përket deklaratës së Aishes, Zoti qoftë i kënaqur me të, ‘I thuaj të Dërguarit të Zotit, Vulës së Profetëve, dhe mos thuaj, “Nuk ka profet pas tij”, ajo i referohet zbritjes së Jezusit, paqja qoftë mbi të, dhe kjo deklaratë e saj nuk bie ndesh me deklaratën e Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, ‘Nuk ka profet pas meje’, sepse ai donte të thoshte, ‘Nuk ka profet pas meje që të shfuqizojë atë që kam sjellë unë’, ashtu siç profetët, paqja dhe bekimet qofshin mbi ta, u dërguan me shfuqizim, dhe ajo donte të thoshte, ‘Mos thuaj se Mesia nuk do të zbresë pas tij’.”
Përkundrazi, shembulli i mësuesit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, kur ai shfaqet në fund të kohës, duke zbatuar ligjin islamik, është i ngjashëm me shembullin e mësuesit tonë David dhe mësuesit tonë Sulejman, paqja qoftë mbi ta, të cilët ishin profetë dhe sundimtarë sipas ligjit të mësuesit tonë Moisiut, paqja qoftë mbi të. Ata nuk e zëvendësuan ligjin e mësuesit tonë Moisiut me një ligj tjetër, por përkundrazi zbatuan dhe sunduan sipas të njëjtit ligj të mësuesit tonë Moisiut, paqja qoftë mbi të. Dhe kështu do të jetë edhe mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, kur të zbresë në fund të kohës.
2- Nuk ka profet midis meje dhe atij:
Nga Ebu Hurejra, nga Profeti, paqja dhe mëshira e Zotit qofshin mbi të, i cili tha: “Nënat e profetëve ishin të ndryshme, por feja e tyre ishte një. Unë jam më i afërti i njerëzve me Isain, birin e Merjemes, sepse nuk kishte profet midis meje dhe tij. Ai është pasardhësi im mbi kombin tim dhe ai do të zbresë…”
Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, nuk tha në këtë hadith, i cili merret me historinë e zbritjes së Mësuesit tonë Jezusit në fund të kohës, "Nuk ka profet midis meje dhe Orës së Ringjalljes." Përkundrazi, ai tha, "Nuk kishte profet midis meje dhe tij." Kjo tregon se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, u përjashtua nga të qenit Profet, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, pasi ai ishte Vula e Profetëve.
Ne e përsërisim dhe theksojmë këtu atë që tha Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të: "Nuk kishte asnjë profet midis meje dhe atij." Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, nuk tha: "Nuk kishte asnjë të dërguar midis meje dhe atij", sepse midis Zotit tonë Muhamedit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, dhe Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, është i Dërguari, Mehdiu.
3 - Zoti i Plotfuqishëm e dërgon atë
Në Sahih Muslim, pasi përmendet sprova e Antikrishtit: “Ndërsa ai është kështu, Zoti do të dërgojë Mesian, birin e Marisë, dhe ai do të zbresë pranë minares së bardhë në lindje të Damaskut, midis dy rrënojave, duke vendosur duart mbi krahët e dy engjëjve…”
Dhe ringjallja, siç e përmendëm më parë, do të thotë dërgim, që do të thotë se Zoti i Plotfuqishëm do të dërgojë Mesihun, dhe ai do të zbresë në minarenë e bardhë. Pra, kuptimi i (Zoti dërgoi) është (Zoti dërgoi), që do të thotë se ai do të jetë një i dërguar. Pra, fjala është aq e qartë sa dielli, atëherë pse këmbëngulja për t'u përqendruar vetëm te fjala (sundimtar) dhe jo te fjala ringjallje..?
Kjo është përveç mrekullisë së zbritjes së tij nga qielli, duke vendosur duart e tij mbi krahët e dy engjëjve. A është e nevojshme që Mjeshtri ynë Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, në këtë hadith të deklarojë qartë dhe shprehimisht pas gjithë kësaj se ai do të kthehet si profet? A nuk është fjala "ringjallje" dhe mrekullia e zbritjes së tij nga qielli e mjaftueshme për të vërtetuar se ai do të kthehet si profet?
4- Thyerja e kryqit dhe vendosja e haraçit
Sipas autoritetit të Ebu Hurejrës (Allahu qoftë i kënaqur me të), i cili tha: I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: “Pasha Atë në Dorën e të Cilit është shpirti im, djali i Merjemes së shpejti do të zbresë midis jush si gjykatës dhe sundimtar i drejtë. Ai do ta thyejë kryqin, do t’i vrasë derrat dhe do ta shfuqizojë xhizjen. Paratë do të jenë aq të bollshme sa askush nuk do ta pranojë atë…” Ibn el-Athir (Allahu e mëshiroftë) tha: “Shfuqizimi i xhizjes do të thotë heqja e saj nga Ithtarët e Librit dhe detyrimi i tyre për të përqafuar Islamin, pa pranuar asgjë tjetër prej tyre. Ky është kuptimi i shfuqizimit të tij.”
“Dhe Ai e imponon xhizjen”: Dijetarët nuk patën mendime të përbashkëta në lidhje me kuptimin e saj. Disa thanë: Domethënë, Ai e dekreton atë dhe ua imponon të gjithë jobesimtarëve, pra ose Islamin ose pagimin e xhizjes. Ky është mendimi i gjykatësit Ijad (Zoti e mëshiroftë).
U tha: Ai e lëshon atë dhe nuk e pranon nga askush për shkak të shumës së madhe të parave, kështu që marrja e saj nuk i sjell asnjë dobi Islamit.
U tha: Xhizja nuk do të pranohet nga askush, por përkundrazi do të jetë vrasja ose Islami, sepse asgjë nuk do të pranohet nga askush atë ditë përveç Islamit, sipas hadithit të Ebu Hurejres, Zoti qoftë i kënaqur me të, sipas Ahmedit: "Dhe pretendimi do të jetë një", që do të thotë se nuk do të ketë asgjë tjetër përveç Islamit. Kjo është zgjedhja e Neveviut, i cili ia atribuoi atë Hattabit, dhe Badr al-Din al-Ajni e zgjodhi atë. Është thënia e Ibn Uthejminit (Zoti i mëshiroftë të gjithë), dhe është më e dukshme, dhe Zoti e di më së miri.
Përkufizimi i shfuqizimit është: "Heqja e një vendimi të mëparshëm ligjor, me anë të një prove të mëvonshme ligjore". Kjo mund të ndodhë vetëm nga Zoti i Plotfuqishëm me anë të urdhrit dhe gjykimit të Tij. Ai ka fuqinë t'i urdhërojë shërbëtorët e Tij të bëjnë çfarëdo që dëshiron, pastaj ta shfuqizojë atë vendim, d.m.th., ta heqë dhe ta heqë atë.
Fakti që Jezusi, paqja qoftë mbi të, shfuqizoi (domethënë, ndryshoi ose hoqi) një vendim ligjor të përmendur në tekste të shumta të qarta nga Kurani dhe Suneti është një fakt që vërteton se ai ishte një profet i dërguar nga Allahu i Plotfuqishëm, me një urdhër për të ndryshuar këtë vendim. Fakti që Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, na informoi se Jezusi, paqja qoftë mbi të, do ta shfuqizonte xhizjen nuk e ndryshon aspak këtë fakt. Të dy faktet, qoftë se Jezusi, paqja qoftë mbi të, do ta shfuqizonte xhizjen apo se ai do të kthehej si profet, janë fakte që Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, na informoi më shumë se katërmbëdhjetë shekuj më parë.
Xhizja është e lejuar në fenë Islame, si në thënien e të Plotfuqishmit: “Luftoni ata që nuk besojnë në Allahun dhe në Ditën e Fundit dhe nuk ndalojnë atë që Allahu dhe i Dërguari i Tij e kanë ndaluar dhe nuk e pranojnë fenë e së vërtetës nga ata që u është dhënë Libri - derisa ta paguajnë xhizjen menjëherë ndërsa janë të nënshtruar.” (29) [Et-Teube]. Shfuqizimi i vendimeve të përcaktuara në Kuranin e Shenjtë dhe Sunetin e Profetit mund të bëhet vetëm përmes një profeti të cilit i është dërguar shpallja. Edhe i Dërguari Mehdi, i cili do të paraqitet para Mësuesit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, nuk do të jetë në gjendje t'i ndryshojë këto vendime. Kjo nuk është pjesë e detyrave të tij si i dërguar, por më tepër pjesë e detyrave të Profetit Jezusit, paqja qoftë mbi të, pasi ai do të kthehet si profet.
Sa i përket arsyes së imponimit të xhizjes në kohën e kthimit të Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, në fund të kohës, El-Irakiu (Zoti i Plotfuqishëm e mëshiroftë) tha: "Më duket se pranimi i xhizjes nga hebrenjtë dhe të krishterët është për shkak të dyshimit në lidhje me atë që ata kanë në duart e tyre nga Tora dhe Ungjilli, dhe lidhjes së tyre - siç pretendojnë ata - me një ligj të lashtë. Pra, kur të zbresë Jezusi, ai dyshim do të hiqet, sepse ata do ta shohin atë. Kështu që ata do të bëhen si adhuruesit e idhujve në atë që dyshimi i tyre do të hiqet dhe çështja e tyre do të ekspozohet. Kështu që ata do të trajtohen ashtu siç janë në atë që asgjë nuk do të pranohet prej tyre përveç Islamit, dhe vendimi do të hiqet kur shkaku i tij të hiqet."
Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, nuk do ta shfuqizojë Kuranin, as nuk do ta zëvendësojë atë me një libër tjetër apo ligj tjetër. Përkundrazi, ai do të shfuqizojë një ose më shumë nga vendimet e Kuranit Fisnik. Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të sundojë sipas ligjit islamik dhe ai do të besojë dhe do të veprojë vetëm në përputhje me Kuranin Fisnik dhe nuk do të veprojë në përputhje me asnjë libër tjetër, qoftë Tora apo Ungjilli. Në këtë drejtim, ai është si profeti që ishte më parë midis Bijve të Izraelit. Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, besoi në Torën që iu shpall Musait, paqja qoftë mbi të, dhe e ndoqi atë. Ai nuk devijoi prej saj përveç në disa çështje. Zoti i Plotfuqishëm tha: "Dhe Ne ndoqëm, në gjurmët e tyre, Isain, birin e Merjemes, duke vërtetuar atë që ishte para tij nga Tora dhe Ne i dhamë atij Ungjillin që në të kishte udhëzim dhe dritë." Dhe duke vërtetuar atë që ishte para tij nga Tora dhe si udhëzim dhe udhëzim për të devotshmit. [El-Ma'ide] Dhe Zoti i Plotfuqishëm tha: {Dhe për të vërtetuar atë që ishte para meje nga Teurati dhe që t'ju lejoj disa nga ato që ju ishin të ndaluara. Unë kam ardhur tek ju me një shenjë nga Zoti juaj, prandaj kini frikë Allahun dhe më binduni mua.} [El-Imran]
Ibn Kethiri (Zoti e mëshiroftë) tha në interpretimin e tij: "Dhe vërtetimi i asaj që erdhi para meje nga Teurati" do të thotë: ndjekja e tij, moskundërshtimi i asaj që ishte në të, përveç në një pjesë të vogël të asaj që ai u shpjegoi Bijve të Izraelit rreth disa gjërave për të cilat ata nuk pajtoheshin, siç tha Zoti i Plotfuqishëm, duke na informuar për Mesihun, se ai u tha Bijve të Izraelit: "Dhe për t'ju lejuar disa nga ato që ishin të ndaluara për ju" [Al Imran: 50]. Kjo është arsyeja pse mendimi i njohur i dijetarëve është se Ungjilli shfuqizoi disa nga vendimet e Teuratit.
Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, ndoqi Torën, e mësoi përmendësh dhe e pranoi atë, sepse ai ishte ndër profetët e Bijve të Izraelit. Pastaj Zoti i Plotfuqishëm i shpalli atij Ungjillin, i cili konfirmoi atë që ishte në Tora. Megjithatë, kur Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, të kthehet në fund të kohës, ai do të ndjekë Kuranin, do ta mësojë përmendësh dhe do të konfirmojë atë që është në të. Ai nuk do ta shfuqizojë Kuranin e Shenjtë ose ta zëvendësojë atë me një libër tjetër, por do të shfuqizojë një ose më shumë rregulla. Asnjë libër i ri nuk do t'i shpallet atij nga Zoti i Plotfuqishëm. Ky është ndryshimi midis misionit të Mësuesit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, në të kaluarën dhe misionit të tij në fund të kohës, dhe Zoti e di më mirë.
5 - Ai u tregon njerëzve për gradat e tyre në Parajsë:
Në Sahih Muslim, pasi përmend vrasjen e Dexhalit nga Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, tha: “Pastaj Jezusi, biri i Merjemes, do të vijë te një popull që Zoti i ka mbrojtur prej tij. Ai do t’ua fshijë fytyrat dhe do t’u tregojë për renditjen e tyre në Parajsë.”
A do t’u tregojë vetë Jezusi, paqja qoftë mbi të, njerëzve për rangjet e tyre në Parajsë?
A e di Jezusi, paqja qoftë mbi të, të fshehtën?
A ka ndonjë sundimtar apo ndonjë qenie njerëzore të zakonshme që mund ta bëjë këtë?
Sigurisht, përgjigjja do të ishte jo. Kushdo që e bën këtë është vetëm një profet të cilit Zoti i Plotfuqishëm ia ka dhënë këtë aftësi. Ky është një tregues tjetër se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet si profet, pa pasur nevojë që Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, të na informojë në mënyrë të qartë në të njëjtin hadith se ai do të kthehet si profet. Kjo provë nuk kërkon një shpjegim tjetër në të njëjtin hadith për të vërtetuar se ai do të kthehet si profet.
6 - Antikrishti është vrarë:
Fatkeqësia më e madhe në faqen e dheut që nga krijimi i Adamit deri në Ditën e Gjykimit do të jetë në duart e Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, siç tregohet nga hadithet autentike. Fatkeqësia e Antikrishtit do të përhapet në të gjithë tokën dhe pasuesit e tij do të shtohen, por vetëm disa besimtarë do të shpëtohen prej saj. Askush nuk do të jetë në gjendje ta vrasë atë përveç një personi të cilit Zoti i Plotfuqishëm i ka dhënë mundësinë ta bëjë këtë, ashtu siç Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do ta vrasë atë me shtizën e tij në portën e Lodit në Palestinë.
Aftësia për të vrarë Antikrishtin i jepet vetëm një profeti, siç dëshmohet nga thënia e Profetit, paqja dhe bekimet qofshin mbi të: "Ai që kam më shumë frikë për ju është Antikrishti. Nëse ai shfaqet ndërsa unë jam midis jush, atëherë unë do të jem kundërshtari i tij në emrin tuaj. Por nëse ai shfaqet ndërsa unë nuk jam midis jush, atëherë secili person është kundërshtari i vet, dhe Allahu është pasardhësi im mbi çdo musliman." Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, i informoi shokët e tij se nëse Antikrishti do të shfaqej gjatë kohës së tij, ai do të ishte në gjendje ta mposhtte atë. Megjithatë, nëse ai shfaqet ndërsa ata nuk janë midis tyre, atëherë secili person do të argumentojë për veten e tij, dhe Zoti i Plotfuqishëm është pasardhësi i Tij mbi çdo besimtar. Kështu, Zoti i tij, i Plotfuqishmi, e bëri atë pasardhësin e Tij, për të qenë mbështetës i besimtarëve dhe mbrojtës i tyre nga sprovat e Antikrishtit, sepse nuk ka sprovë më të rëndë se ajo midis krijimit të Adamit dhe Ditës së Ringjalljes.
Rreziku i besimit se Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet në fund të kohës vetëm si sundimtar:
Kushdo që beson se Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet në fund të kohës vetëm si një sundimtar politik, pa asnjë lidhje me fenë përveçse për të imponuar xhizjen, për të thyer kryqin dhe për të vrarë derrat, nuk e kupton seriozitetin e këtij besimi dhe pasojat e tij. Mendova për pasojat e këtij besimi dhe zbulova se ai do të çojë në konflikte dhe rreziqe të mëdha. Nëse ata që besojnë në këtë besim do t'i realizonin ato, mendimet dhe fetvatë e tyre do të ndryshonin. Pra, ejani me mua, lexuesin tim, të imagjinoni me mua seriozitetin e këtij besimi kur Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, të jetojë midis nesh si sundimtari ynë për një periudhë prej shtatë vjetësh ose dyzet vjetësh, siç përmendet në hadithet fisnike profetike:
1- Me këtë besim, Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të jetë vetëm një sundimtar politik i cili nuk do të ketë asnjë përfshirje në çështjet fetare. Çështjet e jurisprudencës do të jenë në duart e dijetarëve të zakonshëm fetarë gjatë epokës së tij.
2- Me këtë besim, ai nuk do të ketë fjalën e fundit për asnjë çështje jurisprudenciale, pasi mendimi i tij fetar nuk do të jetë më shumë se një mendim midis mendimeve të mbetura jurisprudenciale që myslimanët mund të përvetësojnë ose të përvetësojnë nga të tjerët.
3- Me këtë besim, rasti më i mirë për mësuesin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të, për të ndërhyrë në fe do të ishte që ai të ishte një përtëritës i fesë, që do të thotë se mendimi i tij do të bazohej në pikëpamjen e tij dhe jo në një shpallje që i është dërguar. Ka një ndryshim të madh në të dyja rastet. Në rastin e parë, çdo person ose dijetar fetar mund të debatojë me mësuesin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të, në lidhje me mendimet e tij fetare që ai do të shprehë, dhe ai ose do të ketë të drejtë në mendimin e tij personal ose do të jetë gabim. Sa i përket rastit të dytë, mendimi i mësuesit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, do të bazohet në një shpallje që i është dërguar, kështu që askush nuk lejohet të debatojë me të.
4- Me këtë besim dhe se ai është vetëm një sundimtar i drejtë, do të gjeni çdo musliman që i kundërvihet Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, për ta kundërshtuar dhe për ta hedhur poshtë atë kur ai shpreh mendimin e tij për ndonjë çështje juridike, dhe ai i thotë Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të: ((Puna jote është vetëm një sundimtar politik dhe ti nuk ke të bësh fare me çështjet fetare))! Kjo ka të ngjarë të ndodhë në një vend që përmban miliona muslimanë me shpirtra të ndryshëm, qofshin ata shpirtra të mirë apo shpirtra të këqij.
5- Me këtë besim, është e mundur që Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, të mos ketë qenë i njohur me Kuranin dhe shkencat e tij, dhe se ka dijetarë që do të jenë më të mirë se ai, kështu që njerëzit do t'i pyesin ata për çështje të jurisprudencës dhe nuk do ta pyesin Mësuesin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të. Megjithatë, në rastin tjetër, meqenëse ai ishte profet, Allahu i Plotfuqishëm do ta dërgojë atë si profet dhe sundimtar sipas ligjit islam. Ai me siguri do të ketë njohuri për Kuranin dhe Sunetin, me të cilat do të jetë në gjendje të gjykojë midis njerëzve.
6- Imagjino me mua, vëllai im i dashur, që çdo musliman do të shkojë te Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, për ta pyetur për interpretimin e një ajeti në Kuran ose për ndonjë çështje fetare, dhe përgjigja nga Mësuesi ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të jetë me këtë besim: (Interpretimi i ajetit fisnik është ajo që tha El-Kurtubi, është filani, ose interpretimi i tij është ajo që tha El-Sharawy, është filani, dhe unë, ashtu si Mësuesi ynë Jezusi, jam i prirur drejt mendimit të Ibn Kethirit, për shembull). Në këtë rast, pyetësi ka të drejtë të zgjedhë interpretimin që i përshtatet tekave të tij bazuar në këtë besim.
Me këtë besim, vëllai im i dashur, a mund t’i imagjinosh të gjitha këto situata që do t’i ndodhin Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, kur ai të kthehet në fund të kohës vetëm si sundimtar, pa iu dërguar asnjë zbulesë siç i ishte dërguar më parë?
Këto janë disa nga situatat që i imagjinova me këtë besim, bazuar në natyrën e ndryshimeve në shpirtrat njerëzorë që i shohim në të gjitha kohërat dhe në të gjitha epokat. Dhe sigurisht që ka situata të tjera ndaj të cilave do të ekspozohet mjeshtri ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, me këtë besim. Pra, a do të ishte i kënaqur mjeshtri ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, me këtë situatë të çuditshme?
A do të ishe i kënaqur, vëllai im i dashur, që një nga profetët e Zotit të Plotfuqishëm të kthehej tek ne në fund të kohës si një qenie njerëzore e zakonshme pa i dërguar asnjë shpallje?
A do të jetë i kënaqur Zoti i Plotfuqishëm me këtë situatë të keqe për të Dërguarin e Tij, i cili është një shpirt prej Tij?
A është e drejtë që Zoti i Plotfuqishëm ta kthejë Zotin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të, në botë me një status më të ulët se ai që kishte më parë, edhe nëse ai do të ishte sundimtari i të gjithë botës?
Vendoseni veten në vendin e Zotit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të. A do të zgjidhnit të ktheheshit në botë si profet siç ishit më parë, apo si sundimtar që përballet me të gjitha këto abuzime?
Zoti ynë Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet nga Zoti i Plotfuqishëm - dhe Zoti e di më mirë - në fund të kohës si profet ose i dërguar, ose një profet-i dërguar të cilit do t'i vijë shpallja, i nderuar dhe i respektuar siç ishte më parë, dhe Zoti i Plotfuqishëm nuk do ta ulë statusin e tij pas kthimit të tij. Jezusi, paqja qoftë mbi të, do të kthehet, duke sjellë me vete njohuritë e Kuranit dhe Sunetit, dhe ai do të ketë përgjigjet për të zgjidhur çështjet e diskutueshme të jurisprudencës. Ai do të sundojë sipas Sheriatit të Profetit tonë Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, dhe Kurani nuk do të shfuqizohet nga një libër tjetër. Gjatë mbretërimit të tij, Islami do të mbizotërojë mbi të gjitha fetë. Në fakt, unë nuk e përjashtoj që Allahu, i Plotfuqishmi, do ta mbështesë atë me mrekullitë me të cilat e mbështeti atë para se të ngjitej tek Ai, siç është krijimi nga balta i imazhit të një zogu, pastaj frymëzimi në të dhe ai do të shndërrohet në një zog fluturues. Ai do t’i shërojë të verbërit dhe lebrosët, me lejen e Allahut të Plotfuqishëm, dhe do t’i ringjallë të vdekurit, me lejen e Allahut, dhe do t’i informojë njerëzit për atë që kanë në shtëpitë e tyre. Allahu i Plotfuqishëm do ta mbështesë atë me mrekulli dhe prova të tjera në fund të kohës, të cilat i përmendi Profeti ynë Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, siç është informimi i njerëzve për rangjet e tyre në Xhennet.
Përveç kësaj, unë besoj se Jezusi, paqja qoftë mbi të, është i dërguari i përmendur në Suren El-Bejjine, pasi Ithtarët e Librit do të ndahen gjatë kohës së tij pasi Jezusi, paqja qoftë mbi të, u sjell atyre prova, dhe se interpretimi i Kuranit të Shenjtë do të jetë gjatë kohës së tij, siç e shpjeguam në një kapitull të mëparshëm dhe atë që erdhi në vargjet fisnike: "A presin ata diçka tjetër përveç interpretimit të tij në Ditën kur të vijë interpretimi i tij?" "Pastaj Ne jemi për shpjegimin e tij" dhe "Dhe ju me siguri do ta dini lajmin e tij pas një kohe", dhe Zoti e di më së miri.
Një klip nga kapitulli "Tymi i Qartë" nga libri "Letrat e Pritura"
30 dhjetor 2019
Një klip nga kapitulli "Tymi i Shfaqur"
Duke vënë re se disa nga pikat e botuara këtu kanë një marrëdhënie shkencore me gjëra të tjera të përmendura në librin tim, Mesazhet e Pritura, këto pika janë thjesht rezultate.
Forma e jetës në planetin Tokë pas përhapjes së tymit të dukshëm
Përpara Shenjës së Tymit, qytetërimi njerëzor do të jetë në gjendjen e tij më të begatë dhe popullsia njerëzore do të jetë në pikën e saj më të lartë në grafik. Pas Shenjës së Tymit, forma e jetës në planetin Tokë do të ndryshojë dhe qytetërimi njerëzor do të kthehet në shekullin e tetëmbëdhjetë pas Krishtit më së voni. Pjesa më e madhe e shkencës së qytetërimit modern do të dokumentohet në libra dhe do të jetë e pranishme në biblioteka dhe universitete, por pjesa më e madhe e kësaj shkence nuk do të jetë e vlefshme për kohën e tymit dhe shumë nga shkenca do të mbetet në libra pa përfituar prej saj. Bazuar në një analizë të efekteve të tymit të treguar, pavarësisht nëse burimi i tij ishte rënia e një komete në Tokë apo shpërthimi i një vullkani masiv, ne mund ta imagjinojmë jetën në planetin Tokë nga përhapja e tymit në qiellin e globit deri në Ditën e Gjykimit në pikat e mëposhtme:
1- Qendra e rënies së kometës ose shpërthimit masiv vullkanik do të shkatërrohet pothuajse plotësisht, dhe jeta ka shumë të ngjarë të bëhet pothuajse e pamundur nga ky shpërthim deri në Ditën e Gjykimit, dhe Zoti e di më mirë.
2- Pas shpërthimit masiv vullkanik, do të bjerë shi vullkanik, i mbushur me karbon mbytës dhe ndotës, i cili çon në mbytje dhe tymi do t'i irritojë njerëzit. Sa i përket besimtarit, ai do ta kapë atë si një ftohje, ndërsa sa i përket jobesimtarit, ai do ta shuajë atë derisa të dalë nga çdo vesh. Kjo do të ndodhë gjatë javëve të para pas shpërthimit vullkanik. Pas kësaj, ky efekt do të zvogëlohet me kalimin e kohës në varësi të kohëzgjatjes së shpërthimit vullkanik. Efekti i një shpërthimi masiv vullkanik që zgjat një javë është i ndryshëm nga kohëzgjatja e një shpërthimi masiv vullkanik që zgjat një muaj. Prandaj, lutja e njerëzve në atë kohë do të jetë: "Zoti ynë, largoje dënimin prej nesh. Vërtet, ne jemi besimtarë." [El-Dukhan], derisa shpërthimi masiv vullkanik të ndalet, dhe Zoti e di më së miri.
3- Do të ketë shumë qytete të mbuluara me hi vullkanik, dhe do të jetë e vështirë të hiqen shtresat e trasha të këtij hiri, kështu që rezultati do të jetë që këto qytete do të bëhen përsëri të shkreta dhe të pabanueshme.
4- Toka bujqësore do të preket nga shiu acid dhe të korrat do të pakësohen për disa muaj.
5- Toka do të hyjë në një epokë akullnajash për shkak të dimrit vullkanik.
6- Jeta do të ndryshojë në shumë zona në Tokë. Do të ketë zona që do të mbulohen me akull pasi të jenë bërë bujqësore, do të ketë zona shkretinore që do të bëhen bujqësore dhe do të ketë zona bujqësore që do të bëhen hi ose shkretëtirë dhe nuk do të jenë të përshtatshme për jetë.
7- Temperatura e Tokës do të ulet nga ajo që ishte, sepse tymi bllokon rrezet e diellit, dhe errësira do ta mbulojë Tokën në shkallë të ndryshme. Përqendrimi i tymit do të ulet me kalimin e kohës, por efekti i tymit do të mbetet në qiellin e Tokës deri në Ditën e Gjykimit - dhe Zoti e di më mirë - unë e quaj këtë epokë epoka e tymit të kthjellët.
8- Shumë fabrika që varen nga ajri i pastër do të ndalojnë së punuari ose do të preken nga tymi.
9- Një depresion ekonomik global ose një kolaps ekonomik global do të ndodhë si rezultat i shkallës së humbjeve që do të shkaktojë kjo katastrofë globale.
10- Kondicionerët do të ndikohen nga tymi ose do të ndalojnë së punuari.
11- Pajisjet me energji diellore do të preken nga tymi ose do të ndalojnë së punuari.
12- Epoka e eksplorimit të hapësirës dhe epoka e teleskopëve dhe observatorëve astronomikë do të mbarojë për shkak të mungesës së qiellit të kthjellët që lejon vëzhgimin e hapësirës.
13- Epoka e udhëtimeve me aeroplan, luftërave ajrore dhe motorëve reaktivë do të marrë fund.
14- Epoka e udhëtimit në tokë dhe në det do të vijë vetëm nëse gjenden zgjidhje për të vënë në punë motorët e makinave dhe anijeve në prani të ajrit të mbushur me tym.
15- Shumë armë do të vendosen në muze pa u përdorur, dhe unë besoj se forma e luftërave në këtë epokë është e ngjashme me formën e luftërave në shekullin e tetëmbëdhjetë ose me formën e luftës në Luftën e Parë Botërore në rastin më të mirë për shkak të mungesës së përdorimit të shumë armëve, dhe Zoti e di më mirë.
16- Epoka e satelitëve dhe kanaleve satelitore do të mbarojë, ose teknologjia e komunikimit do të preket shumë.
17- Ekziston një sëmundje e një lloji që lidhet me sistemin e frymëmarrjes që do të përhapet në fillim të epokës së tymit (besimtari do ta marrë atë si një ftohje, dhe sa i përket jobesimtarit, ai do ta shuajë atë derisa të dalë nga çdo vesh).
18- Është e mundur t’u shtohen këtyre efekteve edhe efektet e çarjes së hënës në Tokë nëse shenja e çarjes së hënës ka ndodhur para shenjës së tymit të kthjellët (shih marrëdhënien shkencore të çarjes së hënës me shenjat kryesore të Orës në kapitullin mbi çarjen e hënës).
Këto janë disa nga pikat që kam arritur përmes studimit tim modest të rezultateve të një shpërthimi masiv vullkanik ose rënies së një komete që është relativisht e madhe sa të mos e shkatërrojë plotësisht Tokën. Mund të ketë efekte të tjera që vetëm Zoti i Plotfuqishëm i di, por forma e jetës në planetin Tokë me siguri do të jetë e ndryshme nga ajo që kemi tani. Mund t’i imagjinoni ndjenjat e njerëzve dhe vuajtjet e tyre në përshtatjen me formën e re të jetës pasi të kenë shijuar jetën luksoze që jetojmë tani. Prandaj, përshkrimi i Zotit të Plotfuqishëm ishte i përsosur kur Ai tha: “Ditën kur qielli do të nxjerrë një tym të dukshëm që do t’i përfshijë njerëzit. Ky është një ndëshkim i dhimbshëm.” [Sure Ed-Dukhan], kështu që reagimi i njerëzve në ajetin që vijon menjëherë ishte: “Zoti ynë.” “Largoje ndëshkimin prej nesh; me të vërtetë, ne jemi besimtarë.” [Ed-Dukhan] Nga ky ajet, mund të shohim shkallën e katastrofës që do të përjetojë kjo gjeneratë ndërsa kalon nga një fazë luksi në një fazë mjerimi dhe rraskapitjeje me të cilën nuk janë mësuar kurrë më parë, dhe Zoti e di më mirë.
Një klip nga kapitulli mbi të Dërguarin Mehdi nga libri Letrat e Pritura
30 dhjetor 2019
Një klip nga kapitulli mbi të Dërguarin Mehdi nga libri Letrat e Pritura
(Mehdiu do të dërgohet nga Zoti i Plotfuqishëm te kombi)
Një pjesë e përgjigjes për pyetjen time të shpeshtë: Pse Profeti nuk na tregoi për dërgimin e një të Dërguari të ri?
Tani do të publikoj një pjesë të përgjigjes së kësaj pyetjeje. Përgjigja e plotë përmban disa pika, duke përfshirë atë që Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, na dha lajme të mira për Mehdiun në disa hadithe, ashtu siç Mjeshtri ynë Jezusi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, na dha lajme të mira për Mjeshtrin tonë Muhamedin, paqja dhe bekimet qofshin mbi të. Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, gjithashtu na e përshkroi Mehdiun, dhe kjo nuk ndodhi me Saladinin ose Kutuzin, për shembull. Ai na tregoi për veprat e tij dhe mrekullitë që do të ndodhnin gjatë mbretërimit të tij.
Por këtu do të citoj pjesën ku Profeti na thotë se Zoti i Plotfuqishëm do të na dërgojë Mehdiun. Ja një pjesë e përgjigjes. Ata që duan më shumë prova, duhet ta lexojnë librin, sepse nuk mund ta citoj librin ose ta përmbledh këtu.
(Mehdiu do të dërgohet nga Zoti i Plotfuqishëm te kombi)
Sipas autoritetit të Abd al-Rahman ibn Awf, sipas autoritetit të babait të tij, i cili tha: I Dërguari i Zotit, paqja dhe bekimet e Zotit qofshin mbi të, tha: "Zoti do të dërgojë nga familja ime një burrë me dhëmbë prerës të ndarë dhe ballë të gjerë, i cili do ta mbushë tokën me drejtësi dhe do të sigurojë pasuri të bollshme."
Sipas autoritetit të Ebu Said El-Khudrit, i Dërguari i Zotit, paqja dhe bekimet e Zotit qofshin mbi të, ka thënë: “Mehdiu do të shfaqet në kombin tim. Zoti do ta dërgojë atë si lehtësim për njerëzit. Kombi do të jetë i begatë, bagëtia do të lulëzojë, toka do të prodhojë bimësinë e saj dhe paratë do të jepen me bollëk.”
Sipas autoritetit të Ebu Said El-Khudriut, i cili tha: I Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, tha: “Ju jap lajmin e mirë për Mehdiun. Ai do të dërgohet midis kombit tim në një kohë përçarjesh midis njerëzve dhe tërmetesh. Ai do ta mbushë tokën me drejtësi dhe barazi, ashtu siç ishte mbushur me padrejtësi dhe shtypje. Banorët e qiejve dhe banorët e tokës do të jenë të kënaqur me të. Ai do ta shpërndajë pasurinë në mënyrë të drejtë.” Një burrë e pyeti: “Çfarë është ‘e drejtë’?” Ai tha: “Barazia midis njerëzve.”
Këto ishin disa nga hadithet profetike në të cilat Profeti (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tregoi se Allahu, i Plotfuqishmi, do ta dërgojë Mehdiun te Umeti. Fjala "baath" këtu ka konotacione shumë të rëndësishme, më e rëndësishmja prej të cilave është dërgimi. Në shumicën e haditheve të transmetuara nga Profeti (paqja dhe bekimet qofshin mbi të), fjala "baath" do të thotë dërgim. Sipas autoritetit të Sahl ibn Sa'd (Allahu qoftë i kënaqur me të), i Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tha: "Unë dhe Ora u dërguam kështu", dhe ai tregoi me dy gishtat e tij, duke i shtrirë ato. I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) tha: "Unë u dërgova vetëm për të përsosur moralin e mirë." [Transmetuar nga Ahmedi] Është vërtetuar nga Profeti (paqja dhe bekimet qofshin mbi të) përmes më shumë se një zinxhiri transmetimi se ai tha: "Më i miri i shekujve është shekulli në të cilin u dërgova, pastaj ata që vijnë pas tyre, pastaj ata që vijnë pas tyre." Kjo është vërtetuar në dy Sahihët përmes më shumë se një zinxhiri transmetimi.
Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, përdori të njëjtën shprehje në lidhje me kthimin e Mjeshtrit tonë Jezusit, paqja qoftë mbi të, në fund të kohës. Në Sahih Muslim, pasi përmendet sprova e Antikrishtit, thuhet: “Ndërsa ai është kështu, Zoti do të dërgojë Mesihun, birin e Marisë, dhe ai do të zbresë pranë minares së bardhë në lindje të Damaskut, midis dy gurëve të shpërndarë, duke vendosur duart e tij mbi krahët e dy engjëjve…”
Pra, fjala është e qartë dhe përdoret shpesh gjatë kohës së Profetit (paqja dhe bekimet e Zotit qofshin mbi të), dhe shumica e përdorimit të saj është në kuptimin e dërgimit, d.m.th. Zoti i Plotfuqishëm e dërgon atë ose dikush e dërgon atë, kështu që i dërguari quhet i dërguar. Nëse Profeti (paqja dhe bekimet e Zotit qofshin mbi të) do ta dinte se kjo fjalë e njohur që do të thotë dërgim do të shkaktonte trazira për muslimanët më vonë, ai nuk do ta kishte përdorur atë kur përmendte Mehdiun dhe Mësuesin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të, të shoqëruar me emrin e Zotit të Plotfuqishëm, dhe ai nuk do të na kishte lënë në konfuzion rreth kuptimit të ringjalljes. Profeti (paqja dhe bekimet e Zotit qofshin mbi të) mund të kishte thënë: "Një njeri do të shfaqet ose do të vijë nga familja ime", dhe të mos kishte thënë: "Zoti do të dërgojë një njeri nga familja ime..." Fjala ringjallje përmendet shpesh në hadithet rreth Mehdiut. Ekziston një vazhdimësi gojore që Zoti i Plotfuqishëm do ta dërgojë Mehdiun në më shumë se një hadith profetik. E njëjta gjë është rasti me Mësuesin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të, "...Kur Zoti dërgoi Mesihun, birin e..." Merjemes...".
Për të kuptuar kuptimin e thënies së Profetit rreth shprehjes "Zoti i Plotfuqishëm do ta dërgojë Mehdiun", duhet të kuptojmë kuptimin e fjalës "dërgim" në gjuhë. Nga kjo, mund të gjykoni se çfarë nënkuptohet me shprehjen "Zoti i Plotfuqishëm do ta dërgojë Mehdiun" ose "Zoti do ta dërgojë Zotin tonë Jezusin, paqja qoftë mbi të". Në librin "Enciklopedia e Besimit", koncepti i "dërgimit" është si më poshtë:
Përkufizimi i ringjalljes në gjuhë ndryshon në varësi të asaj me të cilën lidhet. Mund të përdoret për të nënkuptuar:
1- Dërgimi: Thuhet se e dërgova dikë ose e dërgova unë, që do të thotë se e dërgova unë. Sipas autoritetit të Ammar ibn Jasirit, Zoti qoftë i kënaqur me të, ai tha: “Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, më dërgoi për një punë dhe u bëra i papastër ritualisht, por nuk gjeta ujë, kështu që u rrokullis në rërë siç rrokulliset një kafshë…” [Pajtim].
2- Ringjallja nga gjumi: Thuhet: Ai e ringjalli atë nga gjumi nëse e zgjoi (dhe ky kuptim nuk përputhet me gjendjen e Mehdiut dhe misionin e tij).
3- Istiraha: Është origjina e fjalës ba'ath, dhe prej saj deveja u quajt: ba'ath nëse e zgjoja dhe ajo ishte në gjunjë përpara, dhe në këtë El-Azhari thotë në Tahdhib El-Lughah: (El-Lejth tha: E zgjova devenë dhe ajo u ngrit; nëse ia zgjidha çalin dhe e lëshova jashtë, nëse ishte në gjunjë, atëherë e zgjova).
Ai tha gjithashtu: Ringjallja në të folurën e arabëve ka dy kuptime: Njëri prej tyre është dërgimi, si në thënien e Zotit të Plotfuqishëm: "Pastaj pas tyre Ne dërguam Musain dhe Harunin te Faraoni dhe fisi i tij me shenjat tona, por ata ishin arrogantë dhe ishin një popull kriminel." [Junus], që do të thotë Ne dërguam.
Ringjallja do të thotë gjithashtu ringjallja e të vdekurve nga Zoti. Kjo është e qartë në thënien e Tij të Plotfuqishëm: "Pastaj Ne ju ringjallëm pas vdekjes suaj, që të jeni mirënjohës." (El-Bekare: 56), që do të thotë Ne ju ringjallëm.
Ebu Hilali tha në El-Furuk: “Sjellja e krijimit” është një emër për nxjerrjen e tyre nga varret e tyre në vendin e qëndrimit. Nga kjo është thënia e të Plotfuqishmit: “Ata thanë: ‘Mjerë ne! Kush na ngriti nga shtretërit tanë?’ Kjo është ajo që premtoi i Gjithëmëshirshmi, dhe të dërguarit thanë të vërtetën.” (Jasin)
Citimi nga libri “Mesazhet e Pritura” përfundon. Kapitulli: I Dërguari Mehdi. Kushdo që dëshiron më shumë prova duhet ta lexojë librin.
Numri i përafërt i të vdekurve dhe atyre që po vdesin gjatë kohës së shenjave të Orës
28 dhjetor 2019
Numri i përafërt i të vdekurve dhe atyre që po vdesin gjatë kohës së shenjave të Orës
Mike Rampino, një gjeolog në Universitetin e Nju Jorkut, dhe Stanley Ambrose, një antropolog në Universitetin e Illinois, besojnë se ngushtica e fundit e popullsisë që përjetoi raca njerëzore ishte rezultat i shpërthimit masiv të vullkanit Toba. Ata besojnë se kushtet pas atij shpërthimi ishin të krahasueshme me ato pas një lufte bërthamore në shkallë të plotë, por pa rrezatim. Miliarda ton acid sulfurik që u ngritën në stratosferë pas katastrofës së Tobës e zhytën botën në errësirë dhe ngricë për disa vite, dhe fotosinteza mund të jetë ngadalësuar pothuajse në një ndalesë, duke shkatërruar burimet ushqimore si për njerëzit ashtu edhe për kafshët që ushqehen me to. Me mbërritjen e dimrit vullkanik, paraardhësit tanë vdiqën nga uria dhe vdiqën, dhe numri i tyre gradualisht u ul. Ata mund të kenë qenë në zona të mbrojtura (për arsye gjeografike ose klimatike).
Një nga gjërat më të këqija që thuhet për këtë katastrofë është se për rreth 20,000 vjet, vetëm disa mijëra njerëz jetuan në të gjithë planetin. Kjo do të thotë që specia jonë ishte në prag të zhdukjes. Nëse kjo është e vërtetë, do të thotë që paraardhësit tanë tani ishin po aq të rrezikuar sa rinoceronti i bardhë ose panda gjigante. Pavarësisht të gjitha vështirësive, duket se mbetjet e specieve tona ia dolën mbanë në luftën e tyre për mbijetesë pas katastrofës së Tobës dhe ardhjes së Epokës së Akullit. Popullsia jonë tani numëron afërsisht shtatë miliardë e gjysmë (një miliard është i barabartë me një mijë milion), duke përfshirë rreth 1.8 miliardë myslimanë. Kjo përqindje përbën një të katërtën e popullsisë aktuale botërore. Për të llogaritur numrin e të vdekurve pas pesë katastrofave masive natyrore (si ajo që ndodhi me supervullkanin Toba) që do të godasin planetin, së pari duhet të llogarisim popullsinë aktuale të botës.
Popullsia botërore tani:
Sipas vlerësimeve të Kombeve të Bashkuara, popullsia e botës do të arrijë në më shumë se shtatë miliardë e gjysmë njerëz në vitin 2020, dhe pritet që popullsia e botës të rritet me dy miliardë njerëz në tridhjetë vitet e ardhshme. Kjo do të thotë që popullsia e botës do të rritet nga 7.7 miliardë që është aktualisht në 9.7 miliardë deri në vitin 2050 dhe do të arrijë në 11 miliardë deri në vitin 2100. 61% e popullsisë së botës jeton në Azi (4.7 miliardë njerëz), 17 përqind në Afrikë (1.3 miliardë njerëz), 10 përqind në Evropë (750 milionë njerëz), 8 përqind në Amerikën Latine dhe Karaibe (650 milionë njerëz) dhe 5 përqind e mbetur në Amerikën e Veriut (370 milionë njerëz) dhe Oqeani (43 milionë njerëz). Kina (1.44 miliardë njerëz) dhe India (1.39 miliardë njerëz) mbeten vendet më të mëdha në botë.
Popullsia e botës prej 7.7 miliardë banorësh tani jeton në 148.9 milionë kilometra katrorë tokë, pjesa e jashtme e kores së Tokës nuk është e mbuluar nga uji.
Këtu arrijmë te hapësira e jetueshme në të cilën raca njerëzore përfundimisht do të mbijetojë, e cila është Levanti:
Zona e Levantit, e cila aktualisht përfshin katër vende: Libanin, Palestinën, Sirinë dhe Jordaninë, dhe disa rajone që u formuan nga tokat e tyre, siç janë: rajonet veriore siriane që i përkasin Turqisë, shkretëtira e Sinait në Egjipt, rajoni Al-Xhauf dhe rajoni Tabuk që i përkasin Arabisë Saudite, dhe qyteti i Mosulit që i përket Irakut, e gjithë kjo zonë nuk i kalon rreth 500 mijë kilometra katrorë në maksimum, dhe një numër njerëzish nuk i kalon njëqind milion njerëz në maksimum.
E njëjta zonë dhe të njëjtat burime natyrore do të strehojnë brezat e fundit të njerëzimit para Ditës së Gjykimit. Ky është i vetmi vend i përshtatshëm për vetëmjaftueshmëri në burimet e tij natyrore, që do të thotë se nuk ka nevojë për atë që tani quhet import nga jashtë. Njerëzit që do të banojnë në Levant në fund të kohës do të varen tërësisht nga burimet natyrore, duke përfshirë ujin, bujqësinë, minierat dhe të gjitha burimet e ndryshme që u nevojiten njerëzve për të mbijetuar.
Pyetja tani është: A mund të strehojë Levanti shtatë miliardë njerëz pa pasur nevojë për botën e jashtme?
Sigurisht, përgjigjja do të jetë jo. Numri që kemi vendosur për popullsinë aktuale të Levantit, e cila është rreth 100 milionë banorë, importon një pjesë të burimeve të tyre të ndryshme nga pjesë të ndryshme të botës. Megjithatë, do të shkojmë pak më tej se ky numër dhe do të themi në mënyrë arbitrare se Levanti mund të strehojë 500 milionë banorë në një sipërfaqe prej rreth 500 kilometrash katrorë. Kjo do të thotë që dendësia e popullsisë do të jetë afërsisht 100 banorë për kilometër katror. Kjo tejkalon dendësinë e popullsisë së një vendi me popullsi të dendur dhe me pak burime, siç është Bangladeshi, për shembull.
Këto janë numrat e përafërt të popullsisë së mbetur të botës pas ndodhjes së pesë fatkeqësive natyrore masive dhe një numri të panjohur fatkeqësish natyrore të mesme dhe të vogla. Nëse numërimi mbrapsht për shenjat e Orës fillon tani, dhe popullsia e botës tani arrin në rreth shtatë miliardë e gjysmë njerëz, atëherë popullsia e saj do të arrijë, pas të paktën tre shekujsh afërsisht, siç e përmendëm më parë, rreth pesëqind milionë njerëz afërsisht, sipas vlerësimit më shkencor, dhe Zoti e di më mirë.
Pyetja tani është: Ku janë shtatë miliardë njerëzit e mbetur?
Përgjigja: Ata janë midis të vdekurve dhe atyre që po vdesin për shkak të fatkeqësive natyrore të njëpasnjëshme gjatë një periudhe jo më pak se afërsisht tre shekujsh...!
I dashur lexues, a e kupton numrin që të përmenda? Është afërsisht shtatë miliardë njerëz, që do të thotë se është një numër që e tejkalon popullsinë e Indisë afërsisht shtatë herë. Të gjithë këta do të numërohen midis të vdekurve dhe atyre që po vdesin brenda tre shekujve ose më shumë, dhe nuk do të mbeten më shumë se 500 milionë njerëz të gjallë në planetin Tokë, pasi ata do të jenë të pranishëm në një sipërfaqe që nuk i kalon 500 mijë kilometra katrorë në Levant. Ky numër është i ekzagjeruar, pasi Levanti, me burimet, ujin dhe fermat e tij, nuk do të akomodojë gjysmë miliardi njerëz. Megjithatë, unë e përcaktova këtë numër, i cili është maksimumi që mendja njerëzore mund të imagjinojë, në mënyrë që më në fund të mund të arrij në përfundimin se ka shtatë miliardë njerëz që do të numërohen midis të vdekurve, të zhdukurve dhe atyre që po vdesin brenda të paktën tre shekujve. Kjo në rast se tani jemi në vitin 2020 dhe gjatë fatkeqësisë së madhe në fund të së cilës do të shfaqet Mehdiu. Si pasojë, në fund të asaj fatkeqësie, vullkani gjigant do të shpërthejë, duke shkaktuar tym. Nëse koha e numërimit mbrapsht të shenjave të Orës ndryshon dhe këto ngjarje fillojnë në vitin 2050, për shembull, të njëjtat shifra që përmendëm si të mbetura gjallë në Levant do të mbeten, që është rreth gjysmë miliardi njerëz në maksimum. Megjithatë, numri i të vrarëve dhe të vdekurve gjatë periudhës së shenjave të Orës do të ndryshojë, duke u bërë afërsisht nëntë miliardë njerëz. Megjithatë, nëse numërimi mbrapsht i shenjave të Orës fillon me vitin 2100, numri i të vrarëve dhe të vdekurve do të arrijë afërsisht njëmbëdhjetë miliardë njerëz. Kështu, lexuesi im i dashur, ju mund të vlerësoni numrin e të vrarëve dhe të vdekurve në çdo kohë që fillon fatkeqësia e parë e madhe, që është tymi i dukshëm, deri në të fundit nga këto fatkeqësi të mëdha, që është shpërthimi i vullkanit Aden.
I dashur lexues, le të bëjmë llogaritjet e nevojshme për të vlerësuar numrin e vdekjeve njerëzore përafërsisht pas secilës prej pesë fatkeqësive natyrore (supervullkani i parë, një shembje në Lindje, një shembje në Perëndim, një shembje në Gadishullin Arabik dhe vullkani i Adenit). Do të gjeni një numër të madh vdekjesh që është e vështirë të imagjinohet. Nuk ka asnjë film amerikan fantastiko-shkencor që përshkruan fatkeqësi të ngjashme me këto fatkeqësi natyrore që përmendëm në këtë libër, përveç një filmi amerikan që i imagjinon këto fatkeqësi përafërsisht, i cili është filmi (2012), i prodhuar në vitin 2009.
Numri i të vdekurve që përmendëm, i cili do të arrijë miliarda njerëz, na çon te hadithi i transmetuar nga Buhariu në Sahihun e tij nga hadithi i Awf bin Malikut, Zoti qoftë i kënaqur me të, i cili tha: Shkova te Profeti, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, gjatë Betejës së Tebukut, ndërsa ai ishte në një tendë lëkure, dhe ai tha: "Numëroni gjashtë gjëra para Orës: vdekjen time, pastaj pushtimin e Jerusalemit, pastaj vdekjen që do t'ju kaplojë si humbja e deleve, pastaj bollëkun e pasurisë derisa një njeriu t'i jepen njëqind dinarë dhe ai të mbetet i pakënaqur, pastaj..." Do të ndodhë një fatkeqësi që nuk do të lërë asnjë familje arabe pa hyrë në të. Pastaj do të ketë një armëpushim midis jush dhe Benu al-Asfar, por ata do t'ju tradhtojnë dhe do të vijnë tek ju nën tetëdhjetë flamuj, nën secilin flamur dymbëdhjetë mijë. Dijetarët e kanë interpretuar shprehjen "vdekjet do t'ju zënë si delet që derdhen" si vdekje të përhapur, e cila është epidemia që ndodhi gjatë kohës së Omar bin el-Khattabit, Zoti qoftë i kënaqur me të, pas pushtimit të Jerusalemit (16 pas Hixhrit), kur murtaja u përhap në vitin 18 pas Hixhrit në tokën e Levantit dhe shumë njerëz vdiqën, duke arritur në njëzet e pesë mijë burra nga muslimanët, dhe grupe të udhëheqësve të sahabëve vdiqën për shkak të saj, duke përfshirë Muadh bin Xhebelin, Ebu Ubejden, Shurahbil bin Hasana, el-Fadl bin el-Abbas bin Abdul Muttalibin dhe të tjerë, Zoti qoftë i kënaqur me të gjithë.
Por unë po ju them, pas një numërimi të përafërt të numrit të të vrarëve, të zhdukurve dhe të atyre që vdesin gjatë kohës së shenjave të Orës, se interpretimi i këtij hadithi vlen për atë që do të ndodhë më vonë dhe që ende nuk ka ndodhur. Njëzet e pesë mijë që vdiqën në atë epidemi është një numër i papërfillshëm krahasuar me afërsisht shtatë miliardë njerëz që do të vdesin gjatë kohës së shenjave të Orës. Gjithashtu, përshkrimi i Profetit për sëmundjen që do të shkaktojë këtë vdekje, e cila është "si teshtima e deleve", është një sëmundje që prek kafshët, duke bërë që diçka të rrjedhë nga hundët e tyre dhe duke i bërë ato të vdesin papritur. Ky krahasim është i ngjashëm me simptomat që do të shkaktohen nga tymi i dukshëm që rezulton nga një shpërthim masiv vullkanik, dhe Zoti e di më mirë.
A nuk është e denjë për Allahun e Plotfuqishëm që t’u dërgojë një të Dërguar banorëve të Tokës, të cilët numërojnë afërsisht shtatë miliardë e gjysmë, për t’i paralajmëruar ata për ndëshkimin e Tij para se t’u bjerë, në përputhje me fjalët e Tij në Suren El-Isra: “Kushdo që udhëzohet, udhëzohet vetëm për dobinë e tij, e kushdo që humbet rrugën, humbet vetëm në dëm të vet. Askush që bartë barrën nuk e bartë askënd tjetër, dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të dërgojmë një të dërguar.”?
(Fundi i citatit nga një pjesë e Kapitullit Nëntëmbëdhjetë të Letrave të Pritura)
Përgjigje për pyetjen e bërë shpesh:
Pse ndezët një konflikt fetar midis myslimanëve që nuk na duhet tani?
Duke iu përgjigjur pyetjes së bërë shpesh: Pse ndezët një konflikt fetar midis myslimanëve që nuk na duhej tani?
Ia bëra vetes këtë pyetje gjashtë muaj më parë para jush, dhe më duheshin shumë muaj për t'iu përgjigjur kësaj pyetjeje, duke menduar për pasojat e përgjigjes së kësaj pyetjeje që isha i sigurt se do të ma bënit edhe ju.
Që ta kuptoni pikëpamjen time se pse vendosa ta botoj librin tim (Mesazhet e Pritura) dhe ta ndez këtë rebelim tani siç thoni ju, së pari duhet të bindeni se Mësuesi ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është vetëm Vula e Profetëve dhe se ligji islamik është ligji përfundimtar siç përmendet në Kuran dhe Sunet, dhe se Mësuesi ynë Muhamedi nuk është Vula e të Dërguarve siç kanë vendosur shumë dijetarë se Mësuesi ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve.
Nëse nuk e keni këtë bindje në këtë mendim, nuk do ta kuptoni pikëpamjen time. Ja arsyet që më shtynë të botoj librin “Mesazhet e Pritura” dhe të parandaloj një kryengritje që do të ndodhë midis myslimanëve në të ardhmen:
1- Mohimi i të dërguarve është një praktikë e përsëritur me të gjithë të dërguarit në të kaluarën, dhe kombi ynë nuk do të jetë përjashtim nga ky rregull në të ardhmen. "Sa herë që një kombi i vinte një i dërguar, ata e mohonin atë." Kjo është gjendja e të dërguarve, por çfarë ndodh me gjendjen e dikujt që ju tregon për shfaqjen e afërt të një të dërguari të ri si unë? Nëse nuk do të isha përballur me sulmet dhe përjashtimin nga ju që kam përjetuar deri më tani, do të kisha dyshuar në veten time dhe në atë që thotë Kurani i Shenjtë, dhe do të kisha thënë me vete se diçka nuk shkon.
2- Besimi i kombeve të mëparshme se Profeti i tyre është Vula e të Dërguarve është një besim i vazhdueshëm dhe i përsëritur, dhe kombi islam nuk bën përjashtim nga ky rregull. Zoti i Plotfuqishëm tha: "Dhe se ata supozonin, siç supozove ti, se Zoti nuk do të ringjallte askënd."
3- Kam gjetur prova të mjaftueshme nga Kurani dhe Suneti për të vërtetuar gabimin e fetvave dhe opinioneve të shumë dijetarëve të cilët thonë se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve siç thuhet në Kuran dhe Sunet. E kam përmendur këtë provë në librin tim, Mesazhet e Pritura, për ata që duan ta verifikojnë atë.
4- Kam gjetur prova të mjaftueshme nga Kurani dhe Suneti për të vërtetuar se Zoti i Plotfuqishëm do të dërgojë dy ose tre të dërguar, të cilëve do t'u zbulojë shpalljen e Tij në të ardhmen, dhe e kam përmendur këtë provë në librin tim, Mesazhet e Pritura, për ata që duan ta verifikojnë atë.
5- Kam gjetur prova të mjaftueshme nga Kurani dhe Suneti për të vërtetuar se Sheriati Islamik është Sheriati përfundimtar. Nuk ka ndryshim në Kuran, në thirrjen për namaz, në namaz apo në ndonjë rregull tjetër të Kuranit. Megjithatë, ka të dërguar që Allahu i Plotfuqishëm do t'i dërgojë në të ardhmen me misione specifike, duke përfshirë paralajmërimin për shenjat kryesore të ndëshkimit, siç është vargu i tymit të pastër. Misioni i tyre do të jetë gjithashtu interpretimi i vargjeve të paqarta të Kuranit dhe atyre që janë të diskutueshme midis dijetarëve. Misioni i tyre është gjithashtu xhihadi dhe ta bëjnë Islamin të mbizotërojë mbi të gjitha fetë. Këto prova gjenden në librin tim për ata që duan ta lexojnë atë.
6- Konsensusi i dijetarëve myslimanë mbi interpretimin e ajetit {Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Allahut dhe Vula e Profetëve} se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve dhe e të Dërguarve njësoj. Nuk ka Kuran tjetër që nuk është i hapur për debat dhe argument. Ka shumë shembuj gjatë shumë shekujve që tregojnë se konsensusi i dijetarëve mbi interpretimin e një ajeti të caktuar në Kuranin e Shenjtë nuk është kusht për qëndrueshmërinë e atij interpretimi. Një shembull i kësaj është interpretimi i shumicës së dijetarëve në të kaluarën i ajetit fisnik {Dhe në tokë, si u përhap} se Toka është një sipërfaqe dhe jo një sferë. Megjithatë, kohët e fundit ky interpretim ka ndryshuar dhe dijetarët janë pajtuar mbi sfericitetin e Tokës bazuar në ajete të tjera në Kuranin e Shenjtë.
7- Vargu fisnik: “Si mund ta pranojnë ata përkujtimin kur u ka ardhur një i Dërguar i qartë? (13) Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: ‘Një mësues i çmendur!’ (14)” [Ed-Dukhan] sqaron se i Dërguari i ardhshëm, pavarësisht se është i qartë, do të akuzohet nga njerëzit se është i çmendur, dhe një nga arsyet kryesore për këtë akuzë është se ai do të thotë se është një i Dërguar nga Zoti i Plotfuqishëm. Natyrisht, nëse ky i Dërguar do të shfaqej në epokën tonë të tanishme ose në epokën e fëmijëve ose nipërve tanë, muslimanët do ta akuzonin atë për çmenduri si rezultat i besimit që është rrënjosur fort në mendjet e tyre për shekuj me radhë se Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e të Dërguarve dhe jo vetëm Vula e Profetëve, siç thuhet në Kuran dhe Sunet.
8- Imagjino, vëllai im musliman, sikur të mund të përmendesh në një varg në Kuranin e Shenjtë: “Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: ‘Një mësues i çmendur.’ (14)” dhe ti do të ishe në të njëjtin nivel me njerëzit që i mohuan të dërguarit e mëparshëm sepse besonin se Zoti i Plotfuqishëm nuk u kishte dërguar atyre një të dërguar, që është pikërisht i njëjti besim që ke tani. Duhet ta ndryshosh këtë besim tani në mënyrë që të mos e gjesh veten të përmendur në atë varg në të ardhmen dhe fatkeqësia do të ishte më e madhe.
9- Kushdo që thotë se duhet të presim derisa të shfaqet Mehdiu dhe ka një provë të madhe nga Allahu i Plotfuqishëm se ai është i Dërguar, pastaj duhet ta ndjekim atë, është si populli i Faraonit. Musai, paqja qoftë mbi të, u erdhi atyre me mrekulli që tregonin mesazhin e tij, por shumica e njerëzve nuk e besuan. Kishte nga ata që e besuan dhe më vonë adhuruan viçin, pavarësisht faktit se ata dëshmuan mrekulli të mëdha. Pra, me besimin tuaj tani se nuk do të dërgohet asnjë i Dërguar tjetër, ju po ndiqni gjurmët e tyre pa e kuptuar se drejt çfarë po shkoni.
10- Ka një ndryshim të madh midis shfaqjes së një të dërguari të ri që përballet me njerëzit ndërsa ata besojnë se Zoti i Plotfuqishëm nuk do të dërgojë një të dërguar të ri, dhe midis shfaqjes së këtij të dërguari dhe përballjes me njerëzit pasi ata kanë dëgjuar nga një njeri si unë se Zoti i Plotfuqishëm do të dërgojë një të dërguar të ri.
11- Ata që më sulmojnë tani dhe më akuzojnë për mosbesim dhe çmenduri dhe se kam një shok që më pëshpërit atë që them dhe bëj, janë të njëjtët që do ta akuzojnë të Dërguarin e ardhshëm për akuza të ngjashme dhe shumë më tepër si rezultat i besimit të tyre se Zoti i Plotfuqishëm nuk do të dërgojë një të Dërguar tjetër.
12- Të gjithë ata që më sulmuan dhe më akuzuan për akuza të ndryshme do të ndahen në të ardhmen në tre grupe: Grupi i parë do të këmbëngulë në mendimin e tyre dhe do ta mohojë të Dërguarin që do të vijë, dhe ata do të përmenden në vargun fisnik: “Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: ‘Një mësues i çmendur (14)’” Grupi i dytë do të mendojë gjatë para se të akuzojë të Dërguarin që do të vijë, sepse ata morën një tronditje nga unë së pari, dhe kështu ata nuk do ta akuzojnë të Dërguarin që do të vijë për atë për të cilën më akuzuan mua, dhe në atë kohë ata do të kërkojnë falje për akuzën dhe fyerjet e tyre ndaj meje. Grupi i tretë do ta ndryshojë besimin e tij para shfaqjes së të Dërguarit që do të vijë, dhe ata do ta ndjekin atë dhe do të më kërkojnë falje një ditë, sepse unë isha një nga arsyet e ndryshimit në besimin e tyre.
13- Sa për mua, megjithëse i paralajmëroj njerëzit për këtë fatkeqësi, nuk jam një garanci se do ta ndjek të Dërguarin që do të vijë, por kam ndërmarrë mjetet që do të më bëjnë të kualifikuar psikologjikisht për shfaqjen e këtij të Dërguari, ashtu siç bëri Sulejman el-Farsi, Zoti qoftë i kënaqur me të, kur vazhdoi të kërkonte të vërtetën derisa e arriti atë.
14- Unë nuk i referohem vetes ose ndonjë personi specifik si i Dërguari Mehdi. Nëse do t’ia hapja rrugën vetes, për shembull, nuk do të kisha vendosur kushte më të rrepta se ato që janë aktualisht në fuqi për karakteristikat e Mehdiut. Dihet gjerësisht se Mehdiu është një person i zakonshëm, por unë u kam shtuar atyre se ai është një i Dërguar të cilit i dërgohet shpallje dhe i cili ka një provë të madhe se Zoti do ta mbështesë atë me të cilën vërteton se ai është një i Dërguar. Këto kushte nuk vlejnë për askënd, përfshirë edhe mua.
15- Duke i paralajmëruar njerëzit për shfaqjen e dy ose tre të dërguarve në të ardhmen, unë jam si njeriu që erdhi nga pjesa më e largët e qytetit dhe tha: "O njerëz, ndiqni të dërguarit." Unë nuk kam qëllime të tjera. Kam humbur shumë në këtë botë për shkak të këtij libri dhe shumë miq më kanë braktisur. Isha i vetëdijshëm për këtë para se të botoja librin tim. Asnjë fitim i kësaj bote nuk mund të kompensojë atë që kam humbur për shkak të këtij libri.
16- Nuk ka asnjë të dërguar nga Zoti i Plotfuqishëm përveçse disa njerëz i besuan atij dhe e ndoqën atë, kështu që libri im nuk do ta rrisë këtë numër përveç nëse Zoti i Plotfuqishëm dëshiron, sepse rezultati dihet nga Kurani i Shenjtë: "Si mund ta pranojnë ata përkujtimin kur u ka ardhur një i dërguar i qartë? (13) Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: 'Një mësues i çmendur.' (14)" Pra, unë nuk do të mbahem përgjegjës për nxitjen e atij rebelimi me fjalë tani, por barra më e madhe do të jetë mbi supet e atyre që ngulitin tek njerëzit një besim që nuk ekziston në Kuran dhe Sunet, se zoti ynë Muhamedi është Vula e të Dërguarve. Si rezultat, barra e atyre që e akuzojnë atë të dërguar do të vendoset në shkallën e mëkateve të tij në të ardhmen, edhe nëse ai varroset në varrin e tij. Prandaj shpresojmë që ju do ta rishikoni veten para se t'ua kaloni këtë besim fëmijëve tanë dhe para se të jetë tepër vonë.
17- Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve, dhe Sheriati Islamik është Sheriati përfundimtar. Ne do të vazhdojmë ta dëgjojmë emrin e tij në çdo thirrje për namaz, në çdo lutje dhe në çdo dëshmi besimi, edhe pasi të dërgohet një i Dërguar i ri. Megjithatë, nuk duhet ta lejojmë që dashuria jonë për të të mposhtë vetëdijen tonë për të vërtetën e dërgimit të një të Dërguari të ri i cili thërret në atë që thirri Zoti ynë Muhamedi, paqja dhe bekimet qofshin mbi të. Ne duhet të shmangim rënien në kurthin në të cilin ranë kombet para nesh, duke besuar se Profeti i tyre ishte Vula e Profetëve, për shkak të intensitetit të dashurisë së tyre për Profetin e tyre. Kjo ishte një arsye kryesore për të mos ndjekur të Dërguarit dhe për devijimin e tyre.
Për të gjitha arsyet e mësipërme, u përgjigja po, duhet ta nxis këtë rebelim tani dhe të marr akuza të ndryshme nga ju, në mënyrë që të mos humbisni rrugën ose fëmijët tanë të humbasin rrugën dhe ta akuzojnë të Dërguarin që po vjen për çmenduri, kështu që mëkati do të jetë shumë më i madh, dhe ju nuk do të përballeni me mua në Ditën e Gjykimit dhe të më pyetni pse nuk na i treguat, në mënyrë që të gjitha mëkatet tuaja të jenë në shkallën e mëkateve të mia.
Allahu i Plotfuqishëm më ka sprovuar me njohuri për të cilat duhet t'ju informoj. Nuk më lejohet ta fsheh këtë nga ju dhe t'ju bëj të vazhdoni në gjumë duke besuar se Allahu i Plotfuqishëm nuk ka dërguar një të dërguar të ri. Alija Izetbegoviç kishte të drejtë kur tha: "Një komb në gjumë nuk zgjohet përveçse nën zhurmën e goditjeve." Prandaj, unë duhet t'ju godas dhe t'ju shokoj me të vërtetën në mënyrë që të zgjoheni nga gjumi para se të jetë tepër vonë. I dërguari që do të vijë do të shfaqet në fund të fatkeqësisë Ad-Dahima. Nëse jemi me të vërtetë në atë fatkeqësi, atëherë po presim atë të dërguar dhe Shenjën e Tymit, për shkak të së cilës miliona do të vdesin. Nëse fatkeqësia Ad-Dahima është në epokën e fëmijëve tanë, atëherë ne duhet të ndryshojmë besimet tona në mënyrë që fëmijët tanë të mos humbasin rrugën e drejtë. Shpresoj që secili prej jush do ta marrë parasysh birin e tij dhe nuk do t'ia kalojë atij këtë besim që bie ndesh me Kuranin dhe Sunetin.
Tani do t'ju bëj pyetjen që ju bëra para se ta botoja librin dhe që shumica prej jush u përgjigjën me një mendje:
Nëse do të kishit prova nga Kurani dhe Suneti se ekziston një besim fetar shumë i rëndësishëm që është rrënjosur thellë në mendjet e myslimanëve për shekuj me radhë, se një ditë në të ardhmen do të shkaktojë konflikte të mëdha dhe është i lidhur me konfliktin që lidhet me shenjat kryesore të Fundit të Kohës, dhe nëse e dini se shumë myslimanë do të devijojnë për shkak të trashëgimisë së këtij besimi, a do t'ua shpallnit njerëzve tani, edhe pse nuk ka ndikim tani, apo do ta linit për një kohë të ardhshme, pasi është e mundur që koha për këtë konflikt të mos ketë ardhur ende?
Përgjigjuni kësaj pyetjeje tani dhe imagjinoni djalin tuaj që do të bjerë në këtë fatkeqësi në të ardhmen. Është e mundur që ju ose djali juaj të jeni në pozicionin e atij vargu fisnik: “Pastaj ata u larguan prej tij dhe thanë: ‘Një mësues i çmendur.’ (14)” A do të bëni atë që bëra unë tani dhe do ta ngrini këtë fatkeqësi me librin tim (Mesazhet e Pritura) apo do ta lini derisa të ndodhë në të ardhmen, por çmimi i saj do të jetë i lartë, pasi ka miliona njerëz që do të humbasin rrugën dhe do të vdesin pas asaj fatkeqësie të madhe?
Ibn el-Kajimi, Zoti e mëshiroftë, ka thënë: "Rrënja e çdo sprove është dhënia e përparësisë mendimit mbi Sheriatin dhe dëshirës mbi arsyen."
Ligji i Sheriatit thotë vetëm Vulën e Profetëve, jo Vulën e të Dërguarve.
Mendimi thotë se çdo i dërguar është profet, dhe meqenëse zoti ynë Muhamedi është vula e profetëve, atëherë ai është vula e të dërguarve. Ky mendim bie ndesh me ajetet e qarta në Kuran.
Unë nuk e nisa atë trazirë.
Ti ke kundërshtuar konsensusin e dijetarëve në opinion, jo në Sheriat.
Unë luftoj për të mbrojtur ligjin
Dhe të tjerë luftojnë për të mbrojtur një mendim që bie ndesh me ligjin islamik.
Zoti ynë, Muhamedi, është Vula e Profetëve dhe Zoti i të Dërguarve, dhe ligji islam është ligji përfundimtar, siç thuhet në Kuran dhe Sunet.
SQ 
AR 
EN 
FR 
ES 
PT 
DE 
IT 
PL 
SV 
NB 
FI 
NL 
DA 
CS 
SK 
ET 
LV 
LT 
RU 
BE 
UK 
HU 
BG 
RO 
SR 
HR 
BS 
EL 
TR 
HE 
ZH 
JA 
KO 
HI 
UR 
FA 
PS 
UZ 
HY 
KA 
BN 
ID 
MS 
VI 
TL 
TH 
MY 
KM 
TA 
NE 
SI 
SW 
AM