Ոչ մուսուլմանների որոշումներն ու ասացվածքները
Շատ ընկերներ միշտ քննադատում են ինձ, երբ ես հրապարակում եմ ոչ մուսուլմանի ասած կամ իմաստություն։ Նրանք ինձ ասում են. «Ինչպե՞ս կարող ես դա հրապարակել անհավատի, զրադաշտականի, աթեիստի կամ հարբեցողի կողմից»։
Եվ նրանց ես ասում եմ՝
Այն, որ ես Գանդիի մեջբերում եմ հրապարակում, չի նշանակում, որ ես հինդու եմ կամ որ նրան որպես օրինակ եմ ընդունում։ Ես կարող եմ հիանալ նրա ասած իմաստությամբ, որը կոչ է անում հակառակորդների միջև հանդուրժողականության և միասնության, և դա արգելված չէ։
Չե Չե Գևարայի մեջբերումը հրապարակելը չի նշանակում, որ ես կոմունիստ եմ կամ նրան որպես օրինակ եմ ընդունում։ Հնարավոր է, որ ես հիանում եմ նրա ասած իմաստությամբ, որը կոչ է անում պայքարել անարդարության դեմ, և սա արգելված չէ։
Այն, որ ես հրապարակում եմ Հիտլերի մեջբերումը, չի նշանակում, որ ես նացիստ եմ կամ որ նրան որպես օրինակ եմ ընդունում։ Հնարավոր է՝ հրապարակեմ նրա մեջբերումը, որը մեզ կհասկանա, թե ինչպես են մտածում բռնապետական կառավարիչները։
Այն, որ ես հրապարակում եմ որևէ ոչ մուսուլման գիտնականի, ղեկավարի կամ ակտիվիստի հայտարարությունը, չի նշանակում, որ ես կիսում եմ նրա հետ նույն համոզմունքները կամ որ նրան որպես օրինակ եմ ընդունում, քանի որ իմ օրինակը Մարգարեն է, թող Աստված օրհնի նրան և խաղաղություն տա նրան։
Եթե ես չեմ գտնում Մարգարեի (Աստված օրհնի և խաղաղություն տա նրան) որևէ իմաստություն կամ հադիս, որը արտահայտում է իմ զգացմունքները և ցանկանում եմ հրապարակել այն իմ էջում, որպեսզի իմ ընկերները կարողանան օգտվել դրանից, ես այն փնտրում եմ հետևորդների ասածների մեջ։ Եթե չեմ գտնում, փնտրում եմ մուսուլման գիտնականների և իմաստունների ասածների մեջ։ Եթե չեմ գտնում, փնտրում եմ ոչ մուսուլմանների ասածների մեջ։
Ոչ մուսուլմանների մասին իմ հրապարակած ամեն ինչ ես զգույշ եմ անում, որպեսզի չհակասի Ղուրանին և Սուննային։ Քանի դեռ դրանց պնդումները օգտակար են մեզ համար, վերաբերում են այն իրականությանը, որում մենք ապրում ենք, և կարող են օգտակար լինել մեզ համար, ապա դրանք հրապարակելու կամ արգելելու որևէ առարկություն չկա։
Թամեր Բադր