Bu ayetler, Kahire'de düzenlenen Kuran Mucizesi Bilimsel Konferansı'nda okundu. Japon profesör Yoshihide Kozai bu ayeti duyunca hayretle ayağa kalktı ve şöyle dedi: "Bilim ve bilim insanları, güçlü uydu kameralarının büyük, kalın ve koyu bir duman kütlesinden oluşan bir yıldızın oluşumunu gösteren canlı görüntüler ve filmler yakalamasının ardından, bu şaşırtıcı gerçeği ancak yakın zamanda keşfettiler."

Daha sonra bu filmlerden ve canlı görüntülerden önceki bilgilerimizin, gökyüzünün sisli olduğuna dair yanlış teorilere dayandığını sözlerine ekledi.

Bununla birlikte, Kur'an'ın mucizelerine bir yenisini daha eklediğimizi, bu mucizeden bahsedenin milyarlarca yıl önce evreni yaratan Allah olduğunu teyit ettiğimizi söyledi.

1979 yılında Riyad'da düzenlenen İslam Gençlik Konferansı'nda bilim adamlarının hayreti, şu yüce ayeti işittiklerinde doruğa ulaştı: "Gerçek şu ki, kâinat başlangıçta çok büyük, dumanlı, gazlı bir buluttu. Sonra yavaş yavaş gökyüzünü dolduran milyonlarca yıldıza dönüştü."

Daha sonra Amerikalı profesör (Palmer), söylenenlerin 1400 yıl önce ölmüş bir kişiye hiçbir şekilde atfedilemeyeceğini, çünkü bu gerçekleri keşfetmeye yardımcı olacak teleskopları veya uzay gemileri olmadığını, dolayısıyla Muhammed'e söyleyenin Tanrı olması gerektiğini açıkladı. Profesör (Palmer), konferansın sonunda İslam'a döndüğünü açıkladı.

Fakat şimdi biraz durup Yüce Allah'ın şu ayetine bakalım: {O inkâr edenler, göklerle yer bitişik bir halde iken, biz onları ayırdık ve her canlı şeyi sudan yarattık, görmediler mi? Yine de inanmayacaklar mı?} [Enbiya: 30]. Lügatte (ratk), (fatk) kelimesinin zıttıdır. Kâmûs-u Muhît lügatinde ise: "Fetka, onu yırtmak" anlamına gelir. Bu iki kelime kumaş için de kullanılır. Bir kumaş yırtılıp iplikleri ayrıldığında (fatk-ı sevb) denir, zıttı ise o kumaşı bir araya getirip birleştirmektir.

İbn Kesir’in tefsirinde: “Göklerin ve yerin kapalı bir bütün olduğunu görmediler mi?” Yani başlangıçta her şey birbirine bağlı, birbirine yapışık, üst üste yığılmış haldeydi.

İbn Kesir, ayetten evrenin (gökler ve yer) üst üste yığılmış, sıkıca paketlenmiş maddelerden oluştuğunu anlamıştı. Elbette bu, yaratılışın başlangıcında böyleydi. Sonra Tanrı gökleri ve yeri ayırdı ve onları birbirinden ayırdı.

Önceki araştırmaların içeriğine baktığımızda, araştırmacıların İbn Kesir'in bahsettiği şeyleri doğru bir şekilde tarif ettiklerini görüyoruz! Evrenin, başlangıçta, bir kısmı diğerinin üzerine istiflenmiş karmaşık, iç içe geçmiş bir madde dokusu olduğunu söylüyorlar. Sonra, milyarlarca yıl içinde bu dokunun iplikleri ayrılmaya başladı.

Şaşırtıcı olan ise bu süreci (yani kumaşın ipliklerinin yırtılıp ayrılma sürecini) bir süper bilgisayar kullanarak fotoğraflamış olmaları ve kozmik kumaşın ipliklerinin, tıpkı bir kumaşın ipliklerinin yırtılarak ayrılması gibi, sürekli olarak birbirinden ayrıldığına dair neredeyse kesin bir sonuca ulaşmış olmalarıdır!

Modern bilim, herhangi bir canlı organizmanın yüksek oranda sudan oluştuğunu ve bu suyun 'ini kaybederse kaçınılmaz olarak öleceğini kanıtlamıştır, çünkü herhangi bir canlı organizmanın hücrelerindeki tüm kimyasal reaksiyonlar yalnızca sulu bir ortamda gerçekleşebilir. Peki, Hz. Muhammed (s.a.v.) bu tıbbi bilgiyi nereden edindi?

Modern bilim, gökyüzünün sürekli genişlediğini kanıtladı. O geri kalmış çağlarda Hz. Muhammed'e (s.a.v.) bunu kim söyledi? Teleskopları ve uyduları var mıydı? Yoksa bu, bu büyük evrenin yaratıcısı olan Allah'tan gelen bir vahiy mi? Bu, Kur'an'ın Allah'tan gelen bir hakikat olduğunun kesin bir kanıtı değil midir?

Modern bilim, Güneş'in saatte 79.000 kilometre hızla hareket ettiğini kanıtladı ve aramızdaki mesafe 145 milyon kilometre olduğu için Güneş'i hareketsiz, hareketsiz görüyoruz. Amerikalı bir profesör, bu Kur'an ayetini duyduğunda şaşkına dönmüş ve "Kur'an biliminin, bizim ancak yakın zamanda ulaşabildiğimiz bu bilimsel gerçeklere ulaşmış olmasını hayal etmekte son derece zorlanıyorum" demişti.

Şimdi, bir uçağa bindiğinizde ve uçup göğe yükseldiğinde ne hissediyorsunuz? Göğsünüzde bir sıkışma hissetmiyor musunuz? Sizce 1400 yıl önce Hz. Muhammed'e (s.a.v.) bunu kim söylemiştir? Bu fiziksel olguyu keşfedebildiği kendi uzay aracına mı sahipti? Yoksa bu, Yüce Allah'ın bir vahyidir?

Ve Allah şöyle buyurdu: "Andolsun ki biz, en yakın göğü kandillerle donattık." Mülk Suresi: 5

Bu iki ayetin de işaret ettiği gibi, biz Dünya'nın yüzeyinde gün ışığında olmamıza rağmen evren karanlık içindedir. Bilim adamları, Dünya'nın ve Güneş Sistemi'ndeki diğer gezegenlerin gün ışığında aydınlandığını, etraflarındaki gökyüzünün ise karanlık içinde olduğunu gözlemlemişlerdir. Hz. Muhammed (s.a.v.) zamanında kim karanlığın evrendeki hakim durum olduğunu bilebilirdi ki? Ve bu galaksiler ve yıldızların, etraflarındaki evrenin zifiri karanlığını zor dağıtabilen küçük, zayıf lambalardan başka bir şey olmadıklarını, bu yüzden sadece süs ve lamba olarak göründüklerini? Bu ayetler bir Amerikalı bilim adamına okunduğunda, adam şaşırdı ve bu Kur'an'ın azameti ve büyüklüğü karşısındaki hayranlığı ve şaşkınlığı arttı ve bunun hakkında şöyle dedi: "Bu Kur'an, bu evrenin Yaratıcısı'nın, sırlarını ve inceliklerini bilen Allah'ın sözlerinden başka bir şey olamaz."

Modern bilim, Dünya'yı çevreleyen ve onu zararlı güneş ışınlarından ve yıkıcı göktaşlarından koruyan bir atmosferin varlığını kanıtlamıştır. Bu göktaşları Dünya atmosferine değdiğinde, sürtünmeden dolayı tutuşurlar. Geceleri, gökyüzünden saniyede yaklaşık 240 kilometre hızla düşen küçük ışıklı kütleler olarak görünürler. Sonra hızla sönüp kaybolurlar. İşte bunlara meteor diyoruz. Muhammed'e (s.a.v.) gökyüzünün Dünya'yı göktaşlarından ve zararlı güneş ışınlarından koruyan bir çatı gibi olduğunu kim söyledi? Bu, bu Kur'an'ın bu büyük evrenin Yaratıcısı'ndan geldiğinin kesin bir kanıtı değil midir???

Ve Allah dedi ki: (Ve sizi sarsmasın diye yeryüzüne sağlam dağlar koydu.) Lokman: 10

Dünya'nın kabuğu ve üzerindeki dağlar, platolar ve çöller, (Sima tabakası) adı verilen sıvı ve yumuşak hareketli derinliklerin üstünde yer aldığından, Dünya'nın kabuğu ve üzerindeki her şey sürekli olarak sallanacak ve hareket edecek ve bu hareket, çatlaklara ve her şeyi yerle bir edecek büyük depremlere yol açacaktır... Ama bunların hiçbiri gerçekleşmedi... Peki sebebi nedir?

Son zamanlarda anlaşılmıştır ki, herhangi bir dağın üçte ikisi yerin derinliklerinde, (Sima tabakasında) gömülüdür ve sadece üçte biri yerin yüzeyinin üzerindedir. Bu nedenle Yüce Allah, bir önceki ayette olduğu gibi, dağları çadırı yere sabitleyen kazıklara benzetmiştir. Bu ayetler, 1979 yılında Riyad'da düzenlenen İslam Gençlik Konferansı'nda okunmuştur. Amerikalı profesör (Palmer) ve Japon jeolog (Seardo) hayretler içinde kalmış ve şöyle demişlerdir: "Bunun bir insan sözü olması hiçbir şekilde akla yatkın değildir, hele ki 1400 yıl önce söylenmişse. Zira biz bu bilimsel gerçeklere, cehaletin ve geri kalmışlığın hüküm sürdüğü bir çağda, yirminci yüzyıl teknolojisinin yardımıyla kapsamlı çalışmalar yapmadan ulaşamadık." Bilim insanı (Frank Press), Amerikan başkanının (Carter) danışmanı, jeoloji ve okyanus bilimi uzmanı da tartışmaya katılmış ve şaşkınlıkla, "Muhammed bu bilgiyi bilemezdi. Ona bunu öğreten, bu evrenin Yaratıcısı, sırlarını, yasalarını ve tasarımlarını bilen O olmalı," demişti.

Hepimiz dağların sabit olduğunu biliyoruz, ancak Dünya'nın üzerine, yerçekiminden ve atmosferinden uzakta yükselseydik, Dünya'nın muazzam bir hızla (saatte 100 mil) döndüğünü görürdük. O zaman dağları bulutlar gibi hareket ediyormuş gibi görürdük; yani hareketleri içsel değil, Dünya'nın hareketiyle bağlantılıdır, tıpkı kendiliğinden hareket etmeyen ve rüzgarlar tarafından itilen bulutlar gibi. Bu, Dünya'nın hareketinin bir kanıtıdır. Muhammed'e (s.a.v.) bunu kim söyledi? Allah değil miydi?

Modern araştırmalar, her denizin tuzluluk yoğunluğu, suyun ağırlığı ve hatta sıcaklık, derinlik ve diğer etkenlerin farklılığından dolayı bir yerden diğerine değişen rengi gibi onu diğer denizlerden ayıran kendine özgü özellikleri olduğunu göstermiştir. Bundan daha da garibi, iki denizin sularının buluşması sonucu çizilen ince beyaz çizginin keşfidir ve bu tam olarak önceki iki ayette bahsedilen şeydir. Bu Kuran metni Amerikalı okyanus bilimci Profesör Hill ve Alman jeolog Schreider ile tartışıldığında, bu bilimin yüzde yüz ilahi olduğunu ve apaçık mucizeler içerdiğini, geri kalmışlığın ve cehaletin hüküm sürdüğü bir çağda Muhammed gibi basit, okuma yazma bilmeyen bir kişinin bu bilime aşina olmasının imkânsız olduğunu söyleyerek cevap verdiler.

Modern bilim, ağrı ve ısıdan sorumlu duyusal parçacıkların yalnızca deri tabakasında bulunduğunu kanıtlamıştır. Deri, kaslar ve diğer kısımlarıyla birlikte yansa da, Kuran bunlardan bahsetmemiştir çünkü ağrı hissi deri tabakasına özgüdür. Öyleyse Muhammed'e bu tıbbi bilgiyi kim verdi? Allah değil miydi?

Eski insanlar, iki dakikadan fazla nefessiz kalamadığı ve su basıncından damarları patladığı için 15 metreden daha derine dalamazlardı. Yirminci yüzyılda denizaltılar kullanıma girdikten sonra, bilim insanları deniz tabanının çok karanlık olduğunu keşfettiler. Ayrıca her derin denizin iki su katmanı olduğunu da keşfettiler: İlki derin ve çok karanlık olup güçlü dalgalarla kaplıdır; diğeri ise yine karanlık olan ve deniz yüzeyinde gördüğümüz dalgalarla kaplı bir yüzey katmanıdır.

Amerikalı bilim adamı (Hill) bu Kur'an'ın büyüklüğü karşısında hayrete düşmüş ve ayetin ikinci bölümündeki mucize kendisine anlatılınca hayreti daha da artmıştı ((birbiri üstünde karanlık bulutlar. Elini çıkarınca neredeyse göremiyor)). Böyle bulutların aydınlık Arap Yarımadası'nda hiç görülmediğini ve bu hava durumunun sadece Kuzey Amerika, Rusya ve kutuplara yakın İskandinav ülkelerinde meydana geldiğini ve bunların Hz. Muhammed (s.a.v.) zamanında keşfedilmediğini söylemiştir. Bu Kur'an, Allah'ın kelamı olmalıdır.

Dünyanın en alçak noktası. Romalılar, Ölü Deniz yakınlarındaki Filistin'de yenildiler. Bu ayet, 1979'da Riyad'da düzenlenen uluslararası bilimsel konferansta ünlü jeolog Palmer ile tartışıldığında, derhal bu konuyu inkar etti ve Dünya yüzeyinde daha alçakta olan birçok yerin olduğunu kamuoyuna duyurdu. Bilim adamları ondan bilgilerini doğrulamasını istediler. Bilim adamı Palmer, coğrafi haritalarını inceledikten sonra Filistin'in topografyasını gösteren haritalarından birini görünce şaşırdı. Haritada Ölü Deniz alanını gösteren kalın bir ok çizilmişti ve en üstte (Dünyanın yüzeyindeki en alçak nokta) yazıyordu. Profesör şaşırdı, hayranlık ve takdirini dile getirdi ve bu Kur'an'ın Allah'ın sözü olması gerektiğini doğruladı.

Hz. Muhammed bir doktor değildi, hamile bir kadına otopsi yapamadı ve anatomi ve embriyoloji dersleri de almadı. Aslında bu bilim 19. yüzyıla kadar bilinmiyordu. Ayetin anlamı son derece açıktır ve modern bilim, fetüsü çevreleyen üç zar olduğunu kanıtlamıştır: Birincisi:

Fetüsü çevreleyen zarlar, endometriyumu oluşturan zar, koryonik zar ve amniyotik zardan oluşur. Bu üç zar, birbirine yapışarak ilk karanlık katmanı oluşturur.

İkincisi: İkinci karanlık olan rahim duvarı. Üçüncüsü: Üçüncü karanlık olan karın duvarı. Peki, Hz. Muhammed (s.a.v.) bu tıbbi bilgiyi nereden edindi?

Allah Teala şöyle buyurmuştur: "Ey insanlar! Eğer öldükten sonra dirilmekten kuşkuda iseniz, şüphesiz ki biz sizi topraktan, sonra nutfeden, sonra alakadan, sonra da yaratılmış ve yaratılmamış bir çiğnem et parçasından yarattık ki, size açıklayalım." (Hac: 5)

Önceki ayetlerden anlaşıldığı üzere insanın yaratılışı aşama aşama gerçekleşmektedir. Şöyle ki:

1- Toz: Bunun delili, insan vücudunu oluşturan bütün mineral ve organik elementlerin toprak ve kilde mevcut olmasıdır. İkinci delil ise, öldükten sonra hiçbir şekilde topraktan farklı olmayan bir toz haline gelmesidir.

2- Sperm: Yumurtanın duvarını delerek döllenmiş yumurtayı (sperm gametlerini) oluşturan spermdir. Sperm gametlerinin büyümesini ve çoğalmasını sağlayan hücre bölünmelerini uyarır. Nitekim Yüce Allah'ın: "Biz insanı bir nutfeden yarattık." (İnsan: 2) buyruğunda olduğu gibi.

3- Sülük: Döllenmiş yumurtada meydana gelen hücre bölünmeleri sonucunda, mikroskobik olarak bir meyveye benzeyen bir hücre topluluğu oluşur (sülük). Rahim duvarına tutunarak, içindeki kan damarlarından gerekli besinleri alabilme gibi şaşırtıcı bir yeteneği vardır.

4- Embriyo: Embriyo hücreleri, uzuv tomurcuklarını ve vücudun çeşitli organ ve sistemlerini oluşturmak üzere yaratılmıştır. Bu nedenle, oluşmuş hücrelerden oluşurlar; embriyoyu çevreleyen zarlar (koryonik zar ve daha sonra mukus haline gelecek olan villuslar) ise oluşmamış hücrelerdir. Mikroskobik incelemede, embriyo aşamasındaki fetüsün çiğnenmiş diş ve azı dişlerinin izlerini taşıyan çiğnenmiş bir et veya sakız parçasına benzediği görülmektedir.

Bu, Yüce Allah'ın (bir et parçasından, yaratılmış ve yaratılmamış) sözünü doğrulamıyor mu? Muhammed (s.a.v.)'in bu gerçeği bilmesini sağlayacak bir ekokardiyogramı var mıydı?!

5- Kemiklerin ortaya çıkışı: Kemiklerin embriyonun son evresinde ortaya çıkmaya başladığı bilimsel olarak kanıtlanmıştır ve bu, (Böylece embriyoyu kemikler halinde yarattık) ayetinde belirtilen sıraya uygundur.

6- Kemiklerin etle kaplanması: Modern embriyoloji, kasların (etin) kemiklerden birkaç hafta sonra oluştuğunu ve kas örtüsünün fetüsün deri örtüsüyle birlikte geldiğini kanıtlamıştır. Bu, Yüce Allah'ın "Böylece kemikleri etle kapladık" sözüyle tamamen tutarlıdır.

Hamileliğin yedinci haftası sona ermek üzereyken, fetal gelişim aşamaları tamamlanmış ve neredeyse bir fetüs gibi bir görünüme kavuşmuştur. Büyümesi, boyu ve ağırlığı tamamlanarak normal şekline kavuşması için biraz zamana ihtiyacı vardır.

Şimdi: Hz. Muhammed'in (s.a.v.) cahiliye ve geri kalmışlık döneminde bu tıbbi bilgileri vermesi mümkün müdür???

Bu büyük ayetler, 1982 yılında Kuran-ı Kerim'in Tıbbi Mucizeleri Yedinci Konferansı'nda okundu. Taylandlı embriyolog (Tajas) bu ayetleri duyar duymaz, hiç tereddüt etmeden Allah'tan başka ilah olmadığını ve Muhammed'in Allah'ın elçisi olduğunu ilan etti. Amerikan ve Kanada üniversitelerinde kıdemli profesör olan ünlü profesör (Keith Moore) de konferansa katıldı ve "Peygamberinizin, fetüsün yaratılış ve gebe kalma aşamaları hakkındaki tüm bu kesin ayrıntıları kendi başına bilmesi imkansızdır. O, kendisine bu çeşitli ilimleri bildiren büyük bir alim, yani Allah ile temas halinde olmalıydı" dedi. 1983 yılında düzenlenen konferansta İslam'a döndüğünü açıkladı ve Amerika ve Kanada'daki kolejlerde tıp öğrencilerine okutulan ünlü üniversite kitabında Kuran-ı Kerim'in mucizelerini Arapça olarak yazdı.

Bilim insanları şöyle diyor: Kümülüs bulutları, rüzgârın ittiği pamuk yumağına benzeyen birkaç hücreyle başlar ve birleşerek dağ gibi devasa bir bulut oluşturur ve 14.000 metre yüksekliğe ulaşır. Bulutun tepesi, tabanına kıyasla son derece soğuktur. Bu sıcaklık farkından dolayı girdaplar oluşur ve dağ şeklindeki bulutun tepesinde dolu tanelerinin oluşmasına neden olur. Bu girdaplar ayrıca, gökyüzündeki pilotların geçici olarak kör olmasına neden olan göz kamaştırıcı kıvılcımlar yayan elektrik deşarjlarına da neden olur. Ayetin anlattığı tam olarak budur. Hz. Muhammed (s.a.v.) bu kadar kesin bilgiyi kendi başına mı vermiş olabilir?

Ayette kastedilen, Ashab-ı Kehf'in mağaralarında 300 güneş yılı ve 309 kameri yıl kaldıklarıdır. Matematikçiler, güneş yılının kameri yıldan 11 gün daha uzun olduğunu doğrulamıştır. 11 günü 300 yılla çarparsak sonuç 3300'dür. Bu sayıyı yıldaki gün sayısına (365) böldüğümüzde 9 yıl elde ederiz. Efendimiz Muhammed'in (s.a.v.), Ashab-ı Kehf'in ay ve güneş takvimlerine göre kalış sürelerini bilmesi mümkün müdür?

Modern bilim, sineklerin, yakaladıkları maddeleri ilk yakaladıklarından tamamen farklı maddelere dönüştüren salgılara sahip olduğunu kanıtladı. Dolayısıyla, yakaladıkları maddeyi gerçekten bilemeyiz ve dolayısıyla bu maddeyi onlardan asla çıkaramayız. Bunu Muhammed'e kim söyledi? Her meselenin inceliklerini bilen Yüce Allah ona söylemedi mi?

Kur'an istatistiği ve sayısal denge: Uyumlu ve uyumsuz kelimeler arasındaki eşit denge, ayetler arasında amaçlanan tutarlılık ve bu sayısal simetri ve sayısal tekrarın içinde bulunmasıyla göz alıcı ve ayetleri üzerinde tefekkür gerektiren bir kitaptır. Ayrıca, emir ve yasaklarında düzenli bir sayısal ilişki barındırması, güzelliği ve sırları ancak Allah'ın Kitabı'nın ilimleri denizinde usta bir dalgıç tarafından ortaya çıkarılabilecek sayı ve istatistikleri içermesi nedeniyle, Kur'an-ı Kerim'in belagati ve belagatı ile ilgili mucize türlerinden biridir. Bu nedenle Allah, bize Kitabını düşünmemizi emretmiştir. Nitekim Yüce Allah şöyle buyurmuştur: {Hâlâ Kur'an üzerinde düşünmüyorlar mı?} (Nisa Suresi, ayet: 82).

Profesör Abdul Razzaq Noufal, 1959'da yayınlanan "İslam Din ve Dünyadır" adlı kitabını hazırlarken, "dünya" kelimesinin Kur'an-ı Kerim'de "ahiret" kelimesi kadar tekrarlandığını gördü. 1968'de yayınlanan "Cinler ve Melekler Dünyası" adlı kitabını hazırlarken ise, şeytanların Kur'an'da melekler kadar tekrarlandığını gördü.
Profesör diyor ki: (Kur'an-ı Kerim'de geçen her şeyin uyum ve dengeyi kapsadığını bilmiyordum. Her ne zaman bir konu üzerinde araştırma yapsam, şaşırtıcı bir şeyle karşılaşıyordum, hem de ne şaşırtıcı bir şey... sayısal simetri... sayısal tekrar... ya da araştırma konusu olan bütün konularda oran ve denge... aynı, benzer, çelişkili veya birbiriyle bağlantılı konular...).
Yazar, bu kitabın ilk bölümünde bazı kelimelerin Kur'an-ı Kerim'de kaç defa geçtiğini kaydetmiştir:
- Dünya 115 defa, ahiret 115 defa.
- Şeytan 88 kez, melekler 88 kez, türevleriyle birlikte.
Ölüm 145 kez, hayat kelimesi ve türevleri ise insanın normal hayatıyla ilişkisi açısından 145 kez geçiyor.
Görüş ve anlayış 148 kez, kalp ve ruh 148 kez.
50 kat fayda, 50 kat yolsuzluk.
40 kat sıcak, 40 kat soğuk.
Ölülerin diriltilmesi anlamına gelen “Baas” kelimesi ve türevleri ve eş anlamlıları 45 kez, “Sırat” kelimesi ise 45 kez geçmektedir.
- İyilikler ve türevleri 167 defa, kötülükler ve türevleri 167 defa.
Cehennem 26 kez, azap 26 kez.
- Zina 24 defa, öfke 24 defa.
- Putlar 5 defa, şarap 5 defa, domuzlar 5 defa.
İçinde hiçbir gulyabani bulunmayan cennet şarabını tasvir ederken, Yüce Allah'ın "İçenlere lezzet veren şarap ırmakları vardır" sözünde yine "şarap" kelimesinin geçtiği dikkati çekmektedir. Dolayısıyla dünya şarabının zikredildiği sayıya dahil değildir.
- 5 kere fuhuş, 5 kere kıskançlık.
- Kızamık 5 kere, işkence 5 kere.
5 kat korku, 5 kat hayal kırıklığı.
- 41 kere küfür et, 41 kere nefret et.
- 10 kere pislik, 10 kere pislik.
- Sıkıntı 13 defa, huzur 13 defa.
- Saflık 31 kat, samimiyet 31 kat.
- İman ve türevleri 811 defa, ilim ve türevleri, idrak ve türevleri 811 defa.
"İnsanlar", "insan", "insanlar", "insanlar" ve "insanlar" kelimeleri 368 kez geçmektedir. "Elçi" kelimesi ve türevleri ise 368 kez geçmektedir.
"İnsanlar" kelimesi ve türevleri ile eş anlamlıları 368 kez geçmektedir. "Rızk", "para" ve "çocuklar" kelimeleri ve türevleri ise 368 kez geçmektedir ki bu da insani zevklerin toplamıdır.
Kabileler 5 kez, öğrenciler 5 kez, rahipler ve rahipler 5 kez.
7 defa Furkan, 7 defa Banu Adem.
- Krallık 4 kez, Kutsal Ruh 4 kez.
- 4 defa Muhammed, 4 defa Siraj.
- 13 defa rüku, 13 defa hac, 13 defa sükunet.
Allah'ın kullarına ve elçilerine vahyetmesi anlamında "Kur'an" kelimesi ve türevleri 70 defa, "vahiy" kelimesi ve türevleri 70 defa, "İslam" kelimesi ve türevleri 70 defa geçmektedir.
Burada belirtilen vahiy sayısının, karıncalara veya yeryüzüne vahyedilen ayetleri, insanlara peygamberlerin vahyedilmesini veya şeytanlara vahyedilmesini kapsamadığına dikkat çekilmektedir.
“O gün” ifadesi 70 defa geçmekte olup, kıyamet gününe işaret etmektedir.
- Allah'ın mesajı ve mesajları 10 defa, Sure ve Sureler 10 defa.
“Küfür” kelimesi 25 defa, “iman” kelimesi ise 25 defa geçmektedir.
İman ve türevleri 811 defa, küfür, dalalet ve türevleri 697 defa geçmekte olup, iki sayı arasındaki fark 114 olup, bu sayı Kur'an-ı Kerim'deki surelerin sayısı olan 114 sayısına eşittir.
- Er-Rahman 57 defa, Er-Rahim 114 defa, yani Rahman'ın iki katı kadar geçmektedir ve her ikisi de Allah'ın güzel isimlerindendir.
Burada, Resulullah (s.a.v.)'in vasfında Rahman'ın zikredilmesinin sayılmadığı, zira Yüce Allah'ın: "Andolsun, içinizden size öyle bir Resul gelmiştir ki, sizin sıkıntıya düşmeniz ona ağır gelir. O, size çok düşkündür. Mü'minlere karşı çok şefkatli ve merhametlidir." buyurması dikkati çekmektedir.
Kötüler 3 kere, iyiler 6 kere.
Kur'an, göklerin sayısının yedi olduğunu belirtmiş ve bunu yedi kez tekrarlamıştır. Göklerin ve yerin altı günde yaratılışından yedi kez, yaratılanların Rablerine sunulmasından da yedi kez söz etmiştir.
Ateşin dostları 19 melektir ve Besmele'nin harf sayısı da 19'dur.
Duanın kelimeleri, Allah'ın güzel isimlerinin sayısı olan 99 defa tekrarlanmaktadır.
Araştırmacı, kitabın ilk bölümünü yayınladıktan sonra, Kur'an-ı Kerim'deki sayısal mutabakatları takip etmeyi bırakmamış, aksine araştırmalarına ve gözlemlerini kaydetmeye devam etmiş ve aşağıdaki sonuçları içeren ikinci bölümü yayınlamıştır:
Şeytan, Kur'an-ı Kerim'de 11 defa geçmekte ve 11 defa da ona sığınma emri tekrarlanmaktadır.
- Sihir ve türevleri 60 defa, fitne ve türevleri 60 defa.
- Musibet ve türevleri 75 defa, şükür ve türevleri 75 defa.
Harcama ve türevleri 73 kat, memnuniyet ve türevleri 73 kat.
Cimrilik ve türevleri 12 kez, pişmanlık ve türevleri 12 kez, tamah ve türevleri 12 kez, nankörlük ve türevleri 12 kez.
- İsraf 23 kat, hız 23 kat.
- 10 kere zorlama, 10 kere baskı, 10 kere zulüm.
- 27 kere hayret, 27 kere kibir.
- 16 kez ihanet, 16 kez kötülük.
- El-Kâfirun 154 defa, Ateş ve Yakıcı 154 defa.
- 17 kere kaybedildi, 17 kere ölü.
Müslümanlar 41 kez, Cihat 41 kez.
- Din 92 defa, secde 92 defa.
62 defa salihat suresini okuyun.
Namaz ve namaz yeri 68 defa, kurtuluş 68 defa, melekler 68 defa, Kur'an 68 defa.
32 defa zekat, 32 defa bereket.
Oruç 14 defa, sabır 14 defa, derece 14 defa.
Aklın türevleri 49 kez, ışık ve türevleri 49 kez.
- Dil 25 defa, hutbe 25 defa.
Sana 50 defa selâm olsun, sana 50 defa iyilik olsun.
6 defa savaş, 6 defa esir, ama bunlar aynı ayette, hatta aynı surede bile bir araya gelmiyor.
"Dediler" ifadesi 332 kez geçer ve meleklerin, cinlerin ve insanların bu dünyada ve ahirette söylediği her şeyi kapsar. "De" ifadesi ise 332 kez geçer ve Allah'ın tüm yaratılmışlara konuşma emridir.
- Nübüvvet 80 defa, sünnet 16 defa tekrarlanmış, yani nübüvvet sünnetin beş katı kadar tekrarlanmış.
- Sünnet 16 defa, sesli 16 defa.
- Sesli kıraat 16 defa, sessiz kıraat ise 32 defa tekrarlanır, yani sesli kıraat sessiz kıraatin yarısı kadar tekrarlanır.
Yazar bu bölümün sonunda şöyle diyor:
(Bu ikinci bölümdeki konulardaki sayısal eşitlik, birinci bölümde anlatılan konulardaki eşitliğe ek olarak, sadece örnek ve delildir... ifade ve işarettir. Benzer sayılar veya orantı sayıları olan konular hâlâ sayılamaz ve kavrama kapasitesinin ötesindedir.)
Böylece araştırmacı, bu kitabın üçüncü bölümünü yayımlayana kadar araştırmalarını sürdürdü ve bu bölümde şu bilgileri kaydetti:
79 defa rahmet, 79 defa hidayet.
Sevgi 83 kez, itaat 83 kez.
- 20 kat iyilik, 20 kat sevap.
- 13 kere kunut, 13 kere eğilme.
8 kere arzula, 8 kere kork.
- Bunu 16 kez yüksek sesle, 16 kez de herkesin önünde söyleyin.
-22 defa günaha teşvik, 22 defa hata ve günaha teşvik.
- 24 defa fuhuş, 24 defa günah, 48 defa günah.
- 75 kere az deyin, 75 kere teşekkür edin.
Azlık ile şükür arasındaki ilişkiyi unutmayın, Yüce Allah şöyle buyuruyor: “Kullarımdan şükreden azdır.”
– 14 defa sürüyoruz, 14 defa ekiyoruz, 14 defa meyve veriyoruz, 14 defa veriyoruz.
Bitkiler 26 kez, ağaçlar 26 kez.
- 12 defa meni, 12 defa kil, 12 defa sefalet.
- 16 defa el-Elbab, 16 defa el-Ef'idah.
- Yoğunluk 102 kat, sabır 102 kat.
- Sevap 117 kat, mağfiret ise 234 kattır ki, sevapta belirtilenin iki katıdır.
Burada Allah'ın bağışlamasının genişliğine dair güzel bir işaret görüyoruz; O, mükafattan Kutsal Kitabında birçok kez bahsetmiş, ancak bilgiden daha fazla bahsetmiş, mükafattan bahsettiği sayının tam iki katı kadar.
Kader 28 kez, asla 28 kez, kesinlik 28 kez.
- İnsanlar, melekler ve alemler 382 defa, ayet ve ayetler 382 defa.
Dalalet ve türevleri 191 defa, ayetler 380 defa, yani dalaletin iki katı kadar geçmektedir.
- İhsan, salih ameller ve türevleri 382, ayet 382 defa.
Kuran 68 defa, deliller, açıklamalar, öğütler ve şifalar 68 defa.
- 4 defa Muhammed, 4 defa Şeriat.
Yıldaki ayların sayısını belirten “ay” kelimesi 12 kez geçmektedir.
“Gün” ve “gün” kelimeleri yıldaki gün sayısını belirten tekil 365 kez geçmektedir.
- Ayın gün sayısını 30 kere çoğul ve ikili halde "günler" ve "iki gün" olarak söyleyin.
- Ödül 108 kat, aksiyon 108 kat.
- Hesap verebilirlik 29 kat, adalet ve hakkaniyet 29 kat.
Şimdi, kitabın üç bölümünün bu kısa tanıtımından sonra, araştırmacının kitabın her bölümüne başladığı yüce Kuran ayetine, yani Yüce Allah'ın şu sözüne geri dönüyorum:
“Bu Kur’an, Allah’tan başkası tarafından uydurulmuş olamaz; ancak kendinden öncekileri doğrulayıcı ve hakkında hiçbir şüphe olmayan kitabı, âlemlerin Rabbi tarafından ayrıntılı olarak açıklayan bir kitaptır. Yoksa, “Onu O uydurdu” mu diyorlar? De ki: “Eğer doğru sözlü iseniz, haydi onun benzeri bir sûre getirin ve Allah’tan başka kime gücünüz yetiyorsa onları da çağırın.”
Bu uyum ve denge üzerinde durup düşünmemiz gerek... Bu bir tesadüf mü? Anlık bir olay mı? Yoksa rastgele bir olay mı?
Sağlam akıl ve bilimsel mantık, günümüz biliminde artık en ufak bir ağırlığı olmayan bu tür gerekçeleri reddeder. Mesele iki veya birkaç kelimelik bir uyumla sınırlı olsaydı, bunun kasıtsız bir uyumdan başka bir şey olmadığı düşünülürdü... Ancak, uyum ve tutarlılık bu kadar geniş bir düzeye ve geniş bir alana ulaştığına göre, bunun arzulanan bir şey olduğu ve dengenin amaçlandığı şüphesizdir.
“Kitabı ve mizanı hak olarak indiren Allah’tır.” “Hiçbir şey yoktur ki, onun emanetleri bizim yanımızda olmasın. Biz onu ancak belli bir ölçüye göre indiririz.”
Kur'an-ı Kerim'in sayısal mucizesi sadece kelimeleri saymakla sınırlı kalmayıp, bunun çok ötesinde, daha derin ve daha kesin bir düzeye, yani harflere kadar uzanmaktadır. İşte Profesör Rashad Khalifa da bunu yapmıştır.
Kur'an'daki ilk ayet: (Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla) 19 harften oluşmaktadır. "İsim" kelimesi Kur'an'da 19 defa geçmekte olup, "Allah" kelimesi 2698 defa, yani (19 x 142), yani 19 sayısının katları olarak geçmektedir. "Rahman" kelimesi 57 defa, yani (19 x 3), yani 19 sayısının katları olarak geçmektedir. "Rahman" kelimesi ise 114 defa, yani (19 x 6), yani 19 sayısının katları olarak geçmektedir.
Bakara Suresi A, L, M harfleriyle başlar. Bu harfler surede diğer harflere göre daha fazla tekrarlanır. En sık tekrarlanan harfler Elif, ardından Lam ve Mim'dir.
Aynı şekilde Âl-i İmran Suresi (A.L.M.), A'raf Suresi (A.L.M.S.), Ra'd Suresi (A.L.M.R.), Kaf Suresi ve birbirinden bağımsız harflerle başlayan diğer tüm surelerde, ancak Ya Sin Suresi hariç, Ya ve Sin harfleri bu surede, Kur'an'ın tüm Mekkî ve Medenî surelerindekinden daha az oranda geçmektedir. Dolayısıyla Ya harfi, alfabedeki harflerin ters sırasına göre Sin'den önce gelmiştir.