* نسب حضرت عیسی علیه السلام

حضرت عیسی علیه السلام از قوم مادرش مریم باکره است، زیرا او با معجزه الهی و بدون پدر به دنیا آمد. او پیامبر خدا از بنی اسرائیل است و خداوند کتاب آسمانی انجیل را بر او نازل کرد. او عیسی پسر مریم دختر عمران از نسل حضرت سلیمان علیه السلام پادشاه یهودیان در اورشلیم قبل از ویرانی آن به دست پادشاه نبوکدنصر است.

پدر مریم، عمران، خاخام بزرگ (رئیس شیوخ) بنی‌اسرائیل بود. او مردی صالح بود و همسرش نیز صالح، نیک، پاک، مؤمن و مطیع او و پروردگارش بود. ثمره این ازدواج مبارک، مریم باکره (سلام الله علیها) بود. با این حال، پدرش در حالی که مریم هنوز جنینی در رحم مادرش بود، بر اثر بیماری درگذشت، بنابراین حضرت زکریا (سلام الله علیها) سرپرستی او را بر عهده گرفت. او در روستای صفوریه فلسطین زندگی می‌کرد. هنگامی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سرپرستی او را بر عهده گرفت، برای او در بیت‌المقدس محرابی برای عبادت ساخت. او در عبادت بسیار تلاش می‌کرد و هر زمان که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در محراب از کنار او عبور می‌کرد، غذایی نزد او می‌یافت. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با تعجب از او می‌پرسید: «ای مریم، این را از کجا آورده‌ای؟» مریم پاسخ می‌داد که این از جانب خداست و به هر که بخواهد بی‌حساب می‌دهد.

* بشارت و ولادت حضرت عیسی علیه السلام

خداوند جبرئیل، سلام الله علیه، را نزد مریم فرستاد تا به او مژده دهد که خداوند او را از میان تمام زنان جهان برگزیده است تا پسری بدون پدر به او عطا کند، و او به او مژده داد که او پیامبری بزرگوار خواهد بود. مریم به او گفت: «چگونه ممکن است او پسری داشته باشد در حالی که ازدواج نکرده و مرتکب عمل زشتی نشده است؟» او به او گفت: «خداوند هر چه بخواهد انجام می‌دهد.» خداوند در کتاب کریم خود می‌فرماید: {و هنگامی که فرشتگان گفتند: «ای مریم، خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و بر زنان جهانیان برتری داده است. * ای مریم، برای پروردگارت خاضع باش و سجده کن و با رکوع‌کنندگان رکوع کن. * این از اخبار غیب است که به تو وحی می‌کنیم، [ای محمد]، و تو هنگامی که [مرتد] بودی، نزد آنها نبودی.»} آنها قلم‌های خود را انداختند تا کدام یک از آنها عهده‌دار مریم شود، و تو هنگامی که آنها اختلاف می‌کردند، نزد آنها نبودی. آنگاه که فرشتگان گفتند: «ای مریم، خداوند تو را به کلمه‌ای از جانب خود بشارت می‌دهد که نامش مسیح، عیسی پسر مریم است، که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان [خدا] است. و با مردم در گهواره و در بزرگسالی و از صالحان سخن خواهد گفت.» مریم گفت: «پروردگارا، چگونه مرا پسری خواهد بود در حالی که هیچ آسیبی به من نرسیده است؟» بشری گفت: «خداوند چنین می‌آفریند آنچه را که بخواهد. هنگامی که کاری را اراده کند، فقط به آن می‌گوید: «باش» پس می‌شود. و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل می‌آموزد، و پیامبری به سوی بنی‌اسرائیل.»

مریم باکره باردار شد و هنگامی که بارداری او آشکار شد و خبرش منتشر شد، خانه هیچ کس به اندازه خانه خانواده زکریا که از او مراقبت کرده بودند، پر از نگرانی و غم نشد. مرتدان او را متهم کردند که پسر عمویش یوسف را که قبلاً با او در مسجد عبادت می‌کرد، پدر کودک قرار داده است.

مریم دوران سختی را گذراند تا اینکه از میان مردم به تنه درخت نخلی در بیت لحم ناپدید شد. سپس درد زایمان به او رسید و سرور ما عیسی را به دنیا آورد. مریم از سخنان دروغ مردم در مورد خود غمگین شد و آرزوی مرگ کرد، اما جبرئیل علیه السلام نزد او آمد و به او اطمینان داد که نترسد و اینکه خداوند متعال به او نهری داده است که از آن بنوشد و تنه درخت نخل را تکان دهد و خرمای تازه بر او بریزد و اگر کسی را ببیند از صحبت کردن خودداری کند زیرا فایده‌ای نخواهد داشت. خداوند متعال در سوره مریم می‌فرماید: {پس به او باردار شد و با او به مکانی دورافتاده پناه برد. * سپس درد زایمان او را به تنه درخت نخل کشاند. گفت: «ای کاش قبل از این مرده بودم و به فراموشی سپرده شده بودم.» * پس مردی از زیر آن او را ندا داد: غمگین مباش. پروردگارت زیر پای تو جویباری قرار داده است. و تنه درخت نخل را به سوی خود تکان ده. خرمای رسیده و تازه بر تو خواهد ریخت. پس بخور و بنوش و سیراب شو. و اگر کسی از آدمیان را دیدی، بگو: «من برای خدای رحمان نذر کرده‌ام که روزه بگیرم، پس امروز با هیچ انسانی سخن نخواهم گفت.»

* عیسی در گهواره صحبت می‌کند

وقتی مریم باکره از درد زایمان در بیت لحم اورشلیم بهبود یافت، در حالی که عیسی علیه السلام را در آغوش داشت، به سوی قوم خود رفت. آنها او را به زنا متهم کردند و به او افترا زدند. آنها همچنین پیامبر بزرگوار زکریا علیه السلام را که به جای پدرش بود و پس از مرگ پدرش از او مراقبت می‌کرد، متهم کردند. آنها می‌خواستند او را بکشند، اما او از آنها فرار کرد و درختی برای او شکافت تا بتواند در آن پنهان شود. شیطان لبه ردای او را گرفت و بر آنها ظاهر شد. آنها ردای او را در حالی که او در آن بود، پهن کردند و پیامبر خدا به ناحق درگذشت. بنابراین، خداوند متعال در کتاب شریف خود ذکر کرده است که بنی اسرائیل پیامبران را کشته‌اند. وقتی مردم نزد مریم رفتند تا از او درباره نسب نوزادش بپرسند، او سخنی نگفت و در تهدید خود به سرور ما عیسی اشاره کرد تا بتوانند از او پاسخ بگیرند. آنها به او گفتند: "چگونه می‌خواهی با یک نوزاد صحبت کنیم؟" پس خداوند متعال حضرت عیسی را به سخن درآورد تا به آنها بگوید که او فرستاده خدا به سوی آنهاست.

خداوند متعال در سوره مریم می‌فرماید: {پس او را در حالی که در آغوشش بود، نزد قومش آورد. گفتند: «ای مریم، تو کار بدی کردی. ای خواهر هارون، پدرت مرد بدی نبود و مادرت زناکار نبود.» پس مریم به او اشاره کرد. گفتند: «چگونه با کسی که در گهواره و کودک است، سخن بگوییم؟» گفت: «من بنده خدا هستم. او به من کتاب آسمانی داده و مرا پیامبر قرار داده است. و مرا هر جا که باشم، پربرکت ساخته و به نماز سفارش کرده است.» و تا زنده‌ام زکات بدهم و به مادرم نیکی کنم و مرا جبار و بدکار قرار نداده است. و سلام بر من، روزی که متولد شدم و روزی که می‌میرم و روزی که زنده برانگیخته می‌شوم. این است عیسی پسر مریم، کلمه حقی که در آن شک دارند. خدا را نرسد که فرزندی بگیرد. منزه است او! هنگامی که کاری را اراده کند، فقط به آن می‌گوید: «باش» و آن می‌شود. و در حقیقت، خداوند پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستید، این راه راست است. سپس گروه‌ها از میان خود اختلاف کردند. پس وای بر کسانی که کافر شدند از دیدن روزی بزرگ.

* مریم به مصر می‌شتابد و در آنجا زندگی می‌کند تا از کشته شدن عیسی جلوگیری کند.

کتاب مقدس می‌گوید وقتی مریم، حضرت عیسی را به دنیا آورد و شهرت او به دلیل سخن گفتنش در گهواره گسترش یافت، پادشاه یهودیان در آن زمان از ترس نبوت عیسی (ع) می‌خواست او را بکشد. سپس مریم برای پناه بردن به آنجا به مصر سفر کرد. بدین ترتیب، مسیح از مرگ نجات یافت و مصر با پناه دادن او و مادرش، مریم باکره (ع) به مدت ۱۲ سال در سرزمین خود، تا زمانی که عیسی بزرگ شد و معجزاتی بر او ظاهر شد، مورد احترام قرار گرفت. خانواده مقدس از مکان‌های زیادی در مصر، از جمله مطاریا و عین شمس، عبور کردند، جایی که درختی وجود داشت که آنها از گرمای خورشید به آن پناه می‌بردند. این درخت تا به امروز به عنوان "درخت مریم" شناخته می‌شود. چشمه آبی وجود داشت که از آن می‌نوشیدند و مریم مقدس لباس‌های خود را در آن می‌شست. سپس خانواده به صومعه درونکا در کوه‌های آسیوط رسیدند، جایی که غاری باستانی در کوه کنده شده بود و آنها در آنجا اقامت داشتند و این آخرین ایستگاه سفر خانواده به مصر بود.

* پیام حضرت عیسی علیه السلام و معجزات او

عیسی علیه السلام و مادرش مریم در سن ۱۲ سالگی از مصر به اورشلیم بازگشتند. سپس خداوند دستور داد که انجیل بر او نازل شود و او را به یکی از پیامبران بسیار مصمم تبدیل کرد که با دشواری‌های تبلیغ دعوت به توحید در میان قوم بنی‌اسرائیل روبرو بودند. و برای اینکه آنها به او ایمان بیاورند، خداوند معجزات بزرگی به او عطا کرد. او به فرمان خدا مردگان را زنده می‌کرد، به فرمان خدا پرندگان را از گل می‌ساخت و بیماران، نابینایان و جذامیان را شفا می‌داد.

خداوند متعال در سوره آل عمران می‌فرماید: {و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل می‌آموزد، و فرستاده‌ای به سوی بنی‌اسرائیل خواهد بود که می‌گوید: «من از جانب پروردگارتان نشانه ای برایتان آورده‌ام، اینکه از گل برای شما چیزی به شکل پرنده می‌سازم، سپس در آن می‌دمم و به اذن خدا پرنده می‌شود. و کور مادرزاد و پیسی را شفا می‌دهم و مردگان را به اذن خدا زنده می‌کنم، و از آنچه در آسمان‌ها و زمین و زمین و آسمان است، به شما خبر می‌دهم... آنچه می‌خورید و آنچه در خانه‌هایتان ذخیره می‌کنید. در این [مطلب] نشانه ای برای شماست، اگر ایمان داشته باشید. و تورات را که پیش از من آمده است، تصدیق می‌کند و تا برخی از آنچه را که بر شما حرام شده بود، برای شما حلال کنم. و من با نشانه ای از جانب پروردگارتان برای شما آمده‌ام، پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید. در حقیقت، خدا پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستید. این راه مستقیم است.»

* کفر و لجاجت بنی‌اسرائیل و همکاری آنها در کشتن حضرت عیسی

عیسی به دعوت قومش به اورشلیم ادامه داد و معجزاتش آشکار شد. او نابینایان و جذامیان را شفا داد و به فرمان خدا پرندگان را آفرید، اما این معجزات آنها را از کفر و شرکشان باز نداشت. پیامبر خدا گروهی صالح از حامیان و یاران داشت. وقتی حضرت عیسی کفر آنها را حس کرد، از «حواریون» برای حمایت از دعوت کمک خواست و به آنها دستور داد سی روز روزه بگیرند. وقتی سی روز را تمام کردند، از پیامبر خواستند که از خدا بخواهد از آسمان برای آنها مائده ای نازل کند. عیسی ترسید که آنها پس از آن خدا را شکر نکنند، بنابراین به او اطمینان دادند و خدا مائده خود را از آسمان نازل کرد که در آن ماهی، نان و میوه بود.

خداوند در سوره بقره می‌فرماید: {عیسی بن مریم گفت: «خدایا، پروردگار ما، از آسمان برای ما مائده ای نازل کن تا عیدی برای اولین و آخرین ما و نشانه ای از جانب تو باشد. و به ما روزی ده، که تو بهترین روزی دهندگانی.» (114) خداوند فرمود: «من آن را بر شما نازل می‌کنم. اما هر کس از شما پس از آن کافر شود، او را به عذابی عذاب خواهم کرد که هیچ یک از جهانیان را به آن عذاب نکرده‌ام.»}

بنی‌اسرائیل قصد کشتن حضرت عیسی را داشتند، پس او را به برخی از پادشاهان خبر دادند و آنها تصمیم گرفتند او را بکشند و به صلیب بکشند. اما خداوند متعال او را از دست آنها نجات داد و شبیه او را بر یکی از مردان بنی‌اسرائیل انداخت، پس آنها گمان کردند که او عیسی علیه السلام است. پس آن مرد را کشتند و به صلیب کشیدند، در حالی که خداوند متعال پیامبر خود عیسی را صحیح و سالم به آسمان بالا برد.

خداوند متعال می‌فرماید: {هنگامی که خداوند فرمود: «ای عیسی، من تو را می‌گیرم و به سوی خود بالا می‌برم و تو را از کسانی که کافر شدند پاک می‌کنم و کسانی را که از تو پیروی کردند تا روز قیامت بر کسانی که کافر شدند برتری می‌دهم. سپس بازگشت شما به سوی من است و من در مورد آنچه در آن اختلاف داشتید، بین شما داوری خواهم کرد. * اما کسانی که کافر شدند، آنها را در دنیا و آخرت به عذاب سختی عذاب خواهم کرد و هیچ یاوری نخواهند داشت.} یاوران. و اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، پاداش آنها را به طور کامل می‌دهد. و خداوند ستمکاران را دوست ندارد. این آیات و ذکر حکمت‌آمیزی است که بر تو می‌خوانیم. در واقع، مثال عیسی نزد خداوند، مانند آدم است. او را از خاک آفرید. سپس به او گفت: «باش» و او وجود یافت. حق از جانب پروردگار توست، پس از شکاکان مباش. پس هر کس پس از آنچه از علم به تو رسیده است، با تو در مورد او محاجه کند، بگو: بیایید پسران خود و پسران شما، زنان ما و زنان شما، خودمان و خودتان را بخوانیم، سپس دعا کنیم.} با جدیت [و قاطعیت] دعا کنید و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهید.