Jihad betekent strijd tegen jezelf om je van zonden te onthouden. De strijd van een moeder om de pijn van een zwangerschap te verdragen, de ijver van een student tijdens zijn studie, de strijd om je rijkdom, eer en religie te verdedigen. Zelfs volharding in daden van aanbidding zoals vasten en op tijd bidden wordt als een vorm van jihad beschouwd.
Wij stellen vast dat de betekenis van jihad niet is, zoals sommigen het zien, het doden van onschuldige en vreedzame niet-moslims.
De islam hecht waarde aan het leven. Het is niet toegestaan om vreedzame mensen en burgers te bestrijden. Eigendommen, kinderen en vrouwen moeten beschermd worden, zelfs tijdens oorlogen. Het is ook niet toegestaan om doden te verminken of te verminken, aangezien dit niet binnen de islamitische ethiek valt.
De Profeet (moge God hem zegenen en vrede schenken) was op het slagveld om moslims te leiden naar het hoogste concept van jihad, de doelstellingen ervan vast te stellen en de regels en controles ervan te generaliseren door het volgende:
Ten eerste: het uitbreiden van de reikwijdte van het concept jihad
In de Profetische Soennah wordt de nadruk gelegd op de brede en gevarieerde betekenissen van jihad, zodat het concept niet beperkt blijft tot het beeld van confrontatie met de vijand op het slagveld. Hoewel dit het bredere gebied is waarop de betekenis van jihad van toepassing is, en dit de beoogde betekenis is in de meeste teksten die in dit hoofdstuk worden genoemd, informeert de Profetische Soennah ons over andere concepten van jihad die als inleiding dienen om tot dit beeld te komen.
Onder deze is: Jihad tegen jezelf in gehoorzaamheid aan Allah. Al-Bukhari nam in zijn Sahih een hoofdstuk op met de titel "Hij die tegen zichzelf strijdt in gehoorzaamheid aan Allah", en hij voegde de hadith van Fadalah ibn Ubayd (moge Allah tevreden met hem zijn) toe die zei: Ik hoorde de Boodschapper van Allah (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zeggen: "Degene die strijdt, is degene die tegen zichzelf strijdt." In plaats daarvan beschouwde hij het strijden tegen jezelf in gehoorzaamheid en het weerhouden van ongehoorzaamheid als jihad, omdat het, door de neiging tot luiheid in gehoorzaamheid en het verlangen naar ongehoorzaamheid, in werkelijkheid als een vijand van de mens wordt beschouwd. Daarom beschouwde de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) het confronteren van dit zelf als jihad vanwege de moeilijkheid om verlangens te overwinnen. In feite kan het moeilijker zijn dan het overwinnen van de vijand op het slagveld. Jihad tegen jezelf is in feite de basis van de jihad tegen de vijand, en je kunt die niet bereiken zonder eerst jihad tegen jezelf te voeren.
Onder deze zijn: de waarheid spreken, het goede gebieden en het kwade verbieden, vooral als dat gebeurt in het bijzijn van iemand wiens macht gevreesd wordt door degenen met gezag, zoals in de hadith van Abu Sa'id al-Khudri (moge Allah tevreden met hem zijn), die zei: De Boodschapper van Allah (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zei: "De grootste vorm van jihad is een woord van rechtvaardigheid in het bijzijn van een tirannieke heerser." Verteld door al-Tirmidhi in zijn Sunan. In al-Mu'jam al-Awsat, op gezag van Ibn Abbas, die zei: De Boodschapper van Allah (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zei: "De meester van martelaren op de Dag des Oordeels zal Hamza ibn 'Abd al-Muttalib zijn, en een man die opstaat tegen een tirannieke heerser, hem verbiedt en hem beveelt, en hij wordt gedood." Dit komt doordat wie te zwak is om de waarheid te spreken om een onderdrukte te steunen, een recht te vestigen of het kwaad te verbieden, nog zwakker is in andere zaken. Moslims zijn zwak geworden in dit soort jihad, hetzij uit verlangen naar werelds gewin, hetzij uit angst voor onheil dat hen zal overkomen. En Allah is Degene die om hulp wordt gevraagd.
Een geaccepteerde hadj is een van de vormen van jihad voor moslimvrouwen, zoals de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) er een vorm van jihad voor moslimvrouwen van maakte, zoals in de hadith van onze moeder Aisha (moge Allah tevreden met haar zijn) die zei: "O Boodschapper van Allah, wij zien jihad als de beste daad. Zouden we niet aan jihad moeten deelnemen?" Hij zei: "Nee, maar de beste jihad is een geaccepteerde hadj." Overgeleverd door Al-Bukhari in zijn Sahih. Dit komt omdat een geaccepteerde hadj vereist dat men strijdt tegen zichzelf en Satan, verschillende ontberingen doorstaat en zijn rijkdom en lichaam opoffert voor dit doel.
Zo noemde de Profeet, moge God hem zegenen en vrede schenken, het dienen van je ouders en het streven naar het voorzien in je eigen behoeften en die van je familie jihad op Gods weg, wat het concept van jihad veel breder maakt dan wat sommigen zich voorstellen. Sterker nog, we kunnen in het genoemde, in algemene zin, alles opnemen wat de betekenis heeft van de expliciet genoemde gemeenschappelijke verplichtingen die de toereikendheid van deze natie bewerkstelligen op militair, industrieel, technologisch en ander vlak van de culturele renaissance van moslims. Zolang het doel daarvan is om de opvolging van Gods religie op aarde te bewerkstelligen, dan valt het onder jihad op Gods weg.
Ten tweede: het uitbreiden van de middelen en instrumenten van de jihad.
Uit het bovenstaande is ons duidelijk geworden dat het concept van jihad op de weg van Allah breed is en vele aspecten van goedheid omvat. Wat rest is het verduidelijken van het brede concept van de instrumenten en middelen waarmee jihad op de weg van Allah wordt bereikt, zodat niemand denkt dat als hij fysiek niet in staat is jihad te verrichten, hij zijn plicht niet heeft vervuld. De instrumenten van jihad zijn net zo breed als het concept van jihad zelf. Het zijn rangen waarmee een moslim van de ene rang naar de andere gaat, afhankelijk van de omstandigheden en voorwaarden, zoals in de hadith van Abdullah ibn Mas'ud, waarin de Boodschapper van Allah, moge Allah hem zegenen en vrede schenken, zei: "Er is geen profeet die Allah vóór mij naar een natie heeft gezonden, behalve dat hij discipelen en metgezellen uit zijn natie had die zijn Sunnah aannamen en zijn geboden volgden. Dan, na hen, zullen er opvolgers komen die zeggen wat ze niet doen en doen wat hun niet bevolen is te doen. Dus wie tegen hen strijdt met zijn hand is een gelovige, wie tegen hen strijdt met zijn tong is een gelovige, en wie tegen hen strijdt met zijn hart is een gelovige, en daarboven is er geen mosterdzaadje van geloof." Overgeleverd door Muslim in zijn Sahih.
Al-Nawawi zei in zijn commentaar op Muslim: Er is een verschil van mening over de hiervoor genoemde (discipelen). Al-Azhari en anderen zeiden: Zij zijn de oprechte en uitverkorenen van de profeten, en de oprechte zijn degenen die gezuiverd zijn van elk gebrek. Anderen zeiden: Hun aanhangers. Er werd ook gezegd: De moedjahedien. Er werd ook gezegd: Degenen die geschikt zijn voor het kalifaat na hen. (Al-Khuluf) met een damma op de kha' is het meervoud van khuluf met een sukoon op de lam, en het is degene die het oneens is met het kwaad. Wat betreft met een fatha op de lam, het is degene die het oneens is met het goede. Dit is de bekendste mening.
Het bewijs in de hadith voor waar we het over hebben, zijn de rangen en instrumenten die de Profeet, moge God hem zegenen en vrede schenken, aanwees, en dat door middel daarvan jihad wordt bereikt op basis van bekwaamheid en vermogen, zoals in zijn uitspraak: "Dus wie er met zijn hand tegen strijdt, is een gelovige, en wie er met zijn tong tegen strijdt, is een gelovige, en wie er met zijn hart tegen strijdt, is een gelovige, en daarboven is er geen mosterdzaadje aan geloof."
Het eerste wat hiermee bereikt wordt, is: Jihad met de hand voor wie daartoe in staat is onder degenen met macht of autoriteit, of met de tong voor wie daartoe in staat is onder de mensen met meningen, gedachten en media. Dit is vandaag de dag een van de breedste gebieden en instrumenten van jihad met de tong geworden. Dit gebeurt door de waarheid uit te leggen die Allah van de schepping verlangt, en de definitieve en duidelijke principes van religie te verdedigen, enzovoort, totdat de zaak eindigt met ontkenning in het hart wanneer er volledig onvermogen is. Deze mate van ontkenning verdwijnt niet wanneer er geen vermogen meer is om te doen wat eraan voorafging; want iedereen kan het en het is een bewijs van wat er overblijft van geloof in het hart van de dienaar!
Onder de zaken waarin de Profeet, moge God hem zegenen en vrede schenken, de breedte van de instrumenten en middelen van de jihad benadrukte, is wat vermeld staat in Al-Musnad op gezag van Anas, die zei: De Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, zei: "Bestrijd de polytheïsten met jullie rijkdom, jullie levens en jullie tongen." De overdrachtsketen ervan is authentiek volgens de criteria van de moslim.
Ten derde: De doelstellingen van strijd in de Islam:
De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) kwam om het concept van vechten in de Arabische samenleving te corrigeren, dat gebaseerd was op tribale aanvallen die onder hen plaatsvonden op pre-islamitische fundamenten. Hij vestigde een strijd waarvan het belangrijkste doel was om alleen het woord van Allah te verheffen. Hij verdreef uit hun harten alle pre-islamitische doelen van wraak, opscheppen, het steunen van neven, het in beslag nemen van rijkdommen en het bezitten en vernederen van slaven. Deze doelen hadden geen waarde meer in de profetische logica afgeleid van hemelse openbaring. Hij vertelde hen, zoals in de hadith van Abu Musa al-Ash'ari (moge Allah tevreden met hem zijn), dat een bedoeïen naar de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) kwam en zei: O Boodschapper van Allah, een man vecht voor buit, een man vecht om herinnerd te worden, en een man vecht om gezien te worden, dus wie vecht er in naam van Allah? De Boodschapper van Allah (vrede en zegeningen zij met hem) zei: "Wie vecht zodat het woord van Allah superieur wordt, vecht in de zaak van Allah." Overgeleverd door Muslim in zijn Sahih.
Dit doel wordt bereikt door mensen tot de islam op te roepen en de obstakels voor deze rechtvaardige oproep weg te nemen, zodat mensen over de islam kunnen horen en erover kunnen leren. Dan hebben ze de keuze om het te accepteren en zich erin te begeven, of in vrede in de schaduw ervan te leven. Als ze er echter voor kiezen mensen te beletten tot de islam op te roepen, dan zit er niets anders op dan hen te bestrijden, zoals al-Nawawi, moge God hem genadig zijn, zei in Rawdat al-Talibin: "Jihad is een dwingende oproep, dus die moet zo lang mogelijk worden uitgevoerd totdat er niemand meer overblijft behalve een moslim of een vreedzaam persoon."
Strijd in de islam was niet voorgeschreven om de ongelovigen van de aarde uit te roeien, aangezien dat in strijd zou zijn met de universele wil van God. Daarom staat de islam het doden van iemand die in absolute termen als ongelovige wordt omschreven niet toe. De persoon moet een strijder, een agressor en een aanhanger van de moslims zijn. Ibn Taymiyyah zegt: "De uitspraak van de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem: 'Mij is bevolen de mensen te bevechten totdat zij getuigen dat er geen god is dan God en dat ik de Boodschapper van God ben. Als zij dat doen, dan zijn hun bloed en bezittingen tegen mij beschermd, behalve voor een rechtmatige reden, en hun afrekening is bij God.' Dit is een vermelding van het doel waarvoor het bevechten van hen is toegestaan, zodat als zij dat doen, het bevechten van hen verboden is. De betekenis is: Ik werd niet bevolen te vechten behalve voor dit doel. Dit betekent niet dat mij werd bevolen iedereen voor dit doel te bevechten, aangezien dit in strijd is met de tekst en de consensus. Hij heeft dat nooit gedaan, maar zijn praktijk was dat iedereen die vrede met hem sloot, niet tegen hem vocht."
Het concept van jihad is volgens de profetische logica dus een geïntegreerd systeem van regels, leringen, verheven doelstellingen en diverse instrumenten en middelen, afhankelijk van de omstandigheden en voorwaarden. Het is geen geïmproviseerd proces, onderhevig aan grillen en politiek, maar eerder een gevestigde sharia en een gevestigde verplichting. In de zuiver profetische soennah ligt de hoogste toepassing van jihad met zijn alomvattende concept, zijn brede instrumenten en zijn diepgaande doelstellingen. Geen enkele jihadistische ervaring kan vrucht dragen tenzij deze wordt geleid door de rechtvaardige profetische toepassing van deze grote verplichting.