እራስህን አንድ ጥያቄ እንድትጠይቅ እመኛለሁ፡ እንደ እኔ ያለ ሰው እንዴት ስሙን እና የወደፊት ህይወቱን አደጋ ላይ ጥሎ ለአደጋ ሊጋለጥ የሚችለው በመጨረሻ ምንም ሊያራምዱ ወይም ሊያዘገዩ የማይችሉ አመለካከቶችን በማተም ሊጋለጥ ይችላል?
እኔ የምለው እንደኔ ያለ ሰው የጦር መኮንን ከሆነ በኋላ በቤተ-መጻህፍት ውስጥ በስፋት የሚገኙ እና ከሰባት አመታት በፊት በአብዮቱ ውስጥ የተሳተፉ ሰባት መጽሃፎችን ከፃፈ በኋላ በብዙ አብዮተኞች እና ጋዜጠኞች ዘንድ የታወቀ እና ብዙ የፖለቲካ አቋም ያለው እና ለእስር የተዳረገ እና ሚስት እና ልጆች ያለው እና የተረጋጋ ስራ አለው ።
ይህን ሁሉ ንግግር አደጋ ላይ ጥዬ ራእዮቼን መለጠፍ እስካልሆነ ድረስ በአደባባይ ልለጥፍ ይሆን????
በእኔ ሁኔታ ውስጥ ያለ አንድ መደበኛ ሰው እነዚህን ራእዮች በትክክል ካላየና ለእነርሱ ትርጓሜ ካልፈለገ እና በሺዎች የሚቆጠሩ ተከታዮቹ እንዲያዩዋቸው እና ለብዙዎች ስድብ እና የሀገር ክህደት ውንጀላዎች እንዲጋለጥ እስካልተደረገ ድረስ በአደባባይ ለማተም ካልተገደደ እንደዚህ አይነት ነገር ያደርጋል?
እርግጥ ነው፣ ይህን ማድረግ አለብኝ፣ እና ስሜቴ ላይ አይደለሁም።
በእርግጠኝነት እንደ እኔ ያለ ሰው ሁሉን ቻይ የሆነውን ጌታችንን የሚያውቅ እና የሚያምን እና እርሱን ለማስደሰት ብዙ ነገሮችን ትቷል። ከነዚህ ሁሉ አመታት በኋላ ወደ ጀሀነም እንደሚመሩኝ እያወቅኩ ራዕይን የመፍጠር ኃጢያት እሰራለሁ ማለቴ ምክንያታዊ አይደለም፤ በተለይ ነቢዩ ሰለሏሁ ዐለይሂ ወሰለም የተናገሩትን ስለማውቅ፡- “ያላየው ሕልም ያላየ ሰው ሁለት የገብስ እህል እንዲያስር ይታዘዛል፤ ግን አያደርገውም።
የእኔን ራዕይ በተሳሳተ መንገድ የተረዱ ሰዎች አላስፈላጊ አስተያየቶችን ከመጻፍዎ በፊት እነዚህን ጥያቄዎች እራሳቸውን እንዲጠይቁ እመኛለሁ።
በዚህ ዘመን የራዕይ ጉዳይ እየተለመደ ስለመጣ፣ ይህ የሚታወቀው በሁሉን ቻይ አምላክ ብቻ ነው እንጂ በእኔ ፈቃድ አይደለም።