Opis

Wprowadzenie do książki Islam i wojna

Wojna jest prawem uniwersalnym i boskim wyrokiem, którego nie ma w żadnym czasie ani miejscu. Prawda i fałsz toczą nieustanną, odwieczną i nieustającą walkę. U zarania islamu wojny w społeczeństwie przedislamskim były w pełnym rozkwicie. W istocie, wojna była stałym źródłem dochodu dla Arabów.

Wojny przedislamskie wybuchały po prostu z chęci grabieży i łupienia, upokorzenia innych lub z błahych powodów. Wojna Basus, która trwała dekady, wybuchła z powodu wielbłąda, który rozbił jajko, a wojna Dahis i Ghabra, która spustoszyła wszystko, była spowodowana wyścigiem dwóch koni.

Z tych i podobnych powodów wybuchła wojna w epoce przedislamskiej. Islam zmienił bieg życia tego społeczeństwa, spotęgował problem rozlewu krwi i sprawił, że wojna stała się dla niego znienawidzona. Islam nie powstał po to, by sprzeciwiać się prawom kosmicznym. Niesprawiedliwość istnieje, sprawiedliwość istnieje, fałsz istnieje i prawda istnieje. Przeciwieństwa nie mogą istnieć bez wzajemnej walki. Wszechmogący Allah powiedział: {Gdyby nie to, że Allah powstrzymuje jednych ludzi za pomocą innych, klasztory, kościoły, synagogi i meczety, w których imię Allaha jest często wspominane, zostałyby zburzone.} [Al-Hadżdż: 40]

Wojna, w języku i terminologii, oznacza odejście od pierwotnej zasady, którą jest pokój, spokój, stabilność, bezpieczeństwo i ochrona duszy, siebie, ducha, ciała, bogactwa, dzieci i wszystkiego, co istnieje w życiu, aby pełnić funkcję, dla której zostało stworzone – dla siebie lub dla dobra innych pośród stworzenia Bożego. Zatem wojna obejmuje bezprawne atakowanie nieomylnego „ja”, czy to poprzez zabójstwo, czy w inny sposób, w sposób, który negatywnie wpływa na nieomylność atakowanego i terroryzuje jego bezpieczeństwo materialne i spokój psychiczny, niezależnie od stopnia tego ataku, jeśli jest to agresja i niesprawiedliwość. Jeśli pochodzi ona pierwotnie od innych, to można ją sobie wyobrazić z „ja” i „ja” przeciwko „ja”, poprzez popełnianie przez osobę czynów i grzechów, które powodują, że wpada ona w krąg zepsucia i zniszczenia, czy to całkowitego, czy częściowego, czy to w sposób pozytywny, czy negatywny.

W tym miejscu ważne jest wyjaśnienie islamskiego poglądu na wojnę i podsumowanie tej koncepcji w kilku głównych punktach:

Po pierwsze: Pokój jest celem i zadaniem. Wojna jest jednym ze sposobów osiągnięcia pokoju. Święty Koran mówi o tym:

- „O wy, którzy uwierzyliście, przyjmijcie Islam całkowicie”. [Al-Baqarah: 208]

- „Ale jeśli skłonią się ku pokojowi, to skłońcie się ku niemu i zaufajcie Allahowi. Zaprawdę, On jest Słyszący, Wiedzący.” [Al-Anfal: 61]

- „Zwalczajcie na drodze Boga tych, którzy was zwalczają, lecz nie bądźcie najeźdźcami. Zaprawdę, Bóg nie miłuje najeźdźców”.

[Al-Baqarah: 190].

- ﴿Lecz jeśli oni odstąpią od was, nie będą z wami walczyć i nie zaproponują wam pokoju, to znaczy, że Bóg nie dał wam żadnej drogi przeciwko nim.﴾

[Kobiety: 90].

Po drugie: w islamie istnieją dwa rodzaje wojny:

1. Obronny: w celu ochrony ziemi muzułmanów i ich wiary. Koran mówi o tym:

- „A zatem ktokolwiek zgrzeszy przeciwko tobie, zgrzesz przeciwko niemu proporcjonalnie do jego zgrzeszenia przeciwko tobie.” [Al-Baqarah: 194]

2. Ofensywa: Jej celem nie jest najeżdżanie, kolonizowanie, podporządkowanie sobie ludzi ani zmuszanie ich do przyjęcia religii, lecz raczej wyzwolenie ich woli i wolności, aby mogli wybrać prawdziwą religię… bez przymusu ze strony władców czy najeźdźców. W tym kontekście Bóg Wszechmogący mówi:

„W religii nie ma przymusu. Właściwa droga stała się odrębna od złej”. [Al-Baqarah: 256]

- „Gdyby nie to, że Bóg powstrzymuje jednych ludzi za pomocą innych, ziemia uległaby skażeniu”. [Al-Baqarah: 251]

Po trzecie: intensywność walki nie oznacza okrucieństwa, brutalności ani niesprawiedliwości.

1- Muzułmanom nakazano zaciętą walkę, co oznaczało determinację, stanowczość i nieustępliwość. Bóg Wszechmogący powiedział:

- „O wy, którzy wierzycie, gdy spotkacie tych, którzy nie wierzą, nadciągających [w bitwie], nie odwracajcie się do nich plecami.” [Al-Anfal: 15]

- Gdy więc spotkacie tych, którzy nie wierzą, uderzajcie ich po karkach, aż ich wymordujecie, a potem zawiążcie im więzy.

[Muhammad: 47].

- „O Proroku, walcz z niewiernymi i hipokrytami i bądź dla nich surowy”. [At-Tawbah: 73]

2- Jednocześnie nakazano im być miłosiernymi, sprawiedliwymi i życzliwymi po zwycięstwie. Bóg Wszechmogący powiedział:

- „I dają jedzenie, mimo że kochają je, biednym, sierotom i więźniom.” [Al-Insan: 8]

- „A potem albo przysługa, albo okup, dopóki wojna nie złoży swego ciężaru”. [Muhammad: 47]

To był aspekt ideologiczny, o którym mówiliśmy bardzo krótko. Pozostaje jeszcze aspekt praktyczny islamskich działań militarnych.

Kiedy nakaz Allaha o prowadzeniu dżihadu został objawiony muzułmanom, nie pozostawił ich samym sobie, ani nie zadowolił się ich wysokim morale. Przeciwnie, powiedział im: „I przygotujcie przeciwko nim, ile tylko możecie, siły i konnice, którymi możecie przerazić wroga Allaha i wroga waszego”. [Al-Anfal: 60] Nakaz przygotowania nie ogranicza się tu wyłącznie do broni. Obejmuje on raczej wszechstronną, ciągłą organizację wojny, zarówno materialną, jak i moralną, począwszy od nauczania dyscypliny, organizacji i porządku, poprzez ciągłe szkolenie w posługiwaniu się wszelkimi rodzajami broni, studiowanie planów wojennych, aż po znajomość geografii regionów i lokalizacji. Następnie, pragnienie zdobycia nowoczesnej i zaawansowanej broni oraz szkolenia w jej obsłudze. Od pierwszej chwili objawienia nakazu prowadzenia dżihadu, Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zaczął nauczać swoich zwolenników i przygotowywać ich do wielkiego startu, by szerzyć religię w najdalszych zakątkach ziemi. Rzeczywiście, jego nauki, niech pokój i błogosławieństwo będą z nim, były niczym szkoła dla absolwentów przywódców. Kości przez wieki i pokolenia.

W tej książce przyjrzymy się teorii wojny w islamie we wszystkich jej aspektach. Mam nadzieję, że to, co napisałem, posłuży za wzór dla tego, do czego dążę i do czego dążą naukowcy badający wydarzenia z historii naszej wojskowości.

Nie potrzebuję żadnego komentarza, który wypełniłby lukę w ludzkiej naturze. Z góry dziękuję wszystkim, którzy podzielili się ze mną cennym komentarzem lub nie skąpili mi szczerej modlitwy zaocznej. Niech Bóg poprawi sytuację muzułmanów i uchroni ich przed złem i udrękami. Niech modlitwy i pokój Boży spoczną na naszym panu Muhammadzie, niech Bóg go błogosławi i obdarzy pokojem.

Na koniec proszę Boga Wszechmogącego, aby moja praca była szczera dla Jego dobra i aby nagrodził mnie za każde napisane przeze mnie słowo, umieszczając je na liście moich dobrych uczynków, a także aby nagrodził moich braci, którzy pomogli mi we wszystkim, co mieli, abym mógł ukończyć tę książkę.

„Chwała Tobie, Boże, i cześć Tobie. Świadczę, że nie ma boga oprócz Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie i pokutuję przed Tobą. A nasza ostatnia prośba brzmi: Wszelka chwała należy się Bogu, Panu światów”.

Biedny, który potrzebuje przebaczenia i darowania od swego Pana

Tamer Badr

8 Ramadan 1440 AH

13 maja 2019