1. Бачанні, якія я бачу, — гэта не мары ці фантазіі перад сном ці паміж сном і няспаннем, а хутчэй бачанні, якія прыходзяць да мяне, пакуль я глыбока сплю.
2. Бачачы, я прачынаюся раптоўна пасля таго, як бачанне заканчваецца, не паэтапна, і мае вочы расплюшчваюцца, як быццам я сярод белага дня, і я памятаю бачанне ва ўсіх яго дэталях, і звычайна пасля гэтага я не сплю.
3. Гэта бачанне затрымалася ў маёй памяці на шмат гадоў. Я пастаянна яго памятаю і ніколі не забываю, як гэта бывае са звычайнымі снамі. Ёсць бачанні, якія я памятаю з 1992 года, і я дакладна памятаю іх дэталі.
4. Я стараюся як мага часцей спаць, знаходзячыся ў стане рытуальнай чысціні. Гэта не азначае, што бачанні прыходзяць да мяне толькі ў стане рытуальнай чысціні, бо ў мяне было некалькі бачанняў, калі я не спаў у стане рытуальнай чысціні.
5. Перад сном я чытаю суру «Аль-Фаціха», аят «Аль-Курсі», апошнія два вершы суры «Аль-Бакара», а таксама тры разы чытаю суры «Аль-Іхлас», «Аль-Фалак» і «Аль-Нас», і малюся за Прарока, хай дабраславіць яго Бог і спашле яму мір.
6. Малітва, якую я прамаўляю перад сном, гучыць так: «О Божа, я даручаю Табе маю душу, мой дух і маё цела, пакуль я сплю, таму не дазволь сатане звесці мяне з правільнага шляху».
7. Большасці бачанняў, якія я бачу, не папярэднічала малітва «істыхара», у якой я пытаўся ў Усемагутнага Бога пра канкрэтную справу.
8. Бачанні — гэта дабраславеньне ад Усемагутнага Бога, якое Ён даруе таму, каму пажадае са Сваіх слуг, і яны не маюць нічога агульнага з колькасцю актаў пакланення, якія здзяйсняе чалавек. Я не лічу сябе чалавекам з найвышэйшай рэлігійнасцю, бо ёсць тыя, хто значна лепшы за мяне, а ёсць няверуючыя і амаральныя людзі, якія бачылі бачанні, як фараон.