1- Δεν ήμουν αρκετά ηλίθιος για να πω στην ηγεσία του στρατού πριν καταταγώ στον στρατό ή αφού έγινα αξιωματικός ότι προσπαθούσα να διεξάγω τζιχάντ στην Τσετσενία, τη Βοσνία ή άλλες ισλαμικές χώρες, αλλά αυτή η πεποίθηση παρέμεινε μέσα μου και δεν την αποκάλυψα σε κανέναν για να μην κατηγορηθώ για εξτρεμισμό.
2- Τα βιβλία για τις ισλαμικές κατακτήσεις που έγραψα πριν από την επανάσταση δεν ήταν γνωστά στον στρατό, και η συγγραφή και η έκδοσή τους ήταν μυστικές χωρίς να αναφέρω στα βιβλία μου ότι ήμουν αξιωματικός. Επίσης, συντόμευσα το όνομά μου από Tamer Mohamed Samir Mohamed Badr σε Tamer Badr μόνο και μόνο για να μην μπορούν να φτάσουν σε εμένα.
3- Είναι πιθανό να μπήκα στη μαύρη λίστα των μυστικών υπηρεσιών επειδή συνήθιζα να προσεύχομαι τις υποχρεωτικές προσευχές στο τζαμί ή επειδή η σύζυγός μου κι εγώ αρνηθήκαμε να βγάλει το χιτζάμπ της, ώστε να μπορούμε να ταξιδεύουμε ως στρατιωτικοί ακόλουθοι. Επομένως, περίμενα ότι ο στρατός δεν θα με άφηνε ήσυχο μέχρι να φτάσω στο βαθμό του ταξίαρχου. Η πρόωρη απόλυσή μου από τον στρατό ήταν αναμενόμενη για μένα όταν έφτασα στο βαθμό του λοχαγού, είτε το ζήτησα είτε όχι.
4- Όταν κατατάχθηκα στον στρατό, κατατάχθηκα σε νεαρή ηλικία και είχα έναν στόχο, ο οποίος ήταν να πεθάνω μαρτυρικά σε έναν πόλεμο που νόμιζα ότι ήταν πολύ κοντά σε εμάς και την σιωνιστική οντότητα. Ως εκ τούτου, επέλεξα να υπηρετήσω στο πεζικό, ώστε να βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή αυτού του πολέμου. Όταν παρέμεινα στον στρατό και είδα την κατάσταση στην οποία είχαμε φτάσει, πρόσθεσα σε αυτόν τον στόχο, ο οποίος ήταν να φτάσω σε έναν βαθμό που θα μου επέτρεπε να αλλάξω την τρέχουσα κατάσταση αν δεν πετύχαινα μαρτυρικό θάνατο στον πόλεμο.
5- Κατά τη διάρκεια της επανάστασης της 25ης Ιανουαρίου, είχα ελπίδα για αλλαγή, αλλά γρήγορα έσβησε. Γι' αυτό συμμετείχα πάντα κρυφά στις πορείες ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Ο Θεός ξέρει αν με παρακολουθούσαν ή όχι, μέχρι που ανακοίνωσα την ένταξή μου στην επανάσταση κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Μοχάμεντ Μαχμούντ. Τότε έγινα σαν ανοιχτό βιβλίο για τις υπηρεσίες πληροφοριών, και γνώριζαν τα πάντα για μένα από την παιδική μου ηλικία μέχρι σήμερα.
6- Μετά τις 30 Ιουνίου, δεν είχα καμία αμφιβολία ότι δεν θα μπορούσα να συνεχίσω στον στρατό, γι' αυτό ζήτησα πρόωρη συνταξιοδότηση. Παρά την αγάπη μου για τον στρατό, δεν μπορούσα να συνεχίσω υπό αυτές τις συνθήκες.
7- Μερικοί άνθρωποι συχνά ρωτούν: «Υπάρχουν αξιωματικοί σαν εμένα στον στρατό;» Τους λέω: «Γνωρίζω πολλούς αξιωματικούς που είναι πολύ καλύτεροι από εμένα, που είναι καλοσυνάτοι και θρησκευτικά αφοσιωμένοι. Μερικοί από αυτούς έχουν πειραστεί και έχουν αλλάξει, ενώ άλλοι παραμένουν σταθεροί στις αρχές τους. Σίγουρα, όσοι παραμένουν σταθεροί στις αρχές τους δεν μπορούν να το εκφράσουν αυτό για λόγους που ανέφερα προηγουμένως».
8- Όταν κάποιος με ρωτάει αν μετανιώνω που γράφτηκα στη Στρατιωτική Σχολή από την αρχή, του λέω ότι δεν το μετανιώνω. Έμαθα στον στρατό πράγματα που δεν θα είχα μάθει πουθενά αλλού.
9- Όταν κάποιος με ρωτάει αν μετανιώνω που ζήτησα να φύγω από τον στρατό, του λέω ότι δεν το μετανιώνω. Κατατάχθηκα στον στρατό για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Αν αυτός ο σκοπός χρησιμοποιηθεί για προσωπικό όφελος ή σκοπούς, τότε δεν έχω καμία ανάγκη να συνεχίσω στον στρατό.
10- Τελικά, δεν μισώ τον στρατό, αλλά μισώ να τον χρησιμοποιώ και να τον εκμεταλλεύομαι για προσωπικά συμφέροντα και σκοπούς.