۱- رؤیاهایی که می‌بینم، رؤیاهای روزانه یا خیالات قبل از خواب یا بین خواب و بیداری نیستند، بلکه رؤیاهایی هستند که در خواب عمیق به سراغم می‌آیند.
۲- رؤیاهایی که می‌بینم، بعد از تمام شدن رؤیا ناگهان از خواب می‌پرم، نه به صورت مرحله‌ای، و چشمانم مثل اینکه وسط روز هستم باز می‌شوند و رؤیا را با تمام جزئیاتش به خاطر دارم و معمولاً بعد از آن نمی‌خوابم.
۳- این رؤیا سال‌هاست که در ذهنم حک شده است. من آن را به یاد می‌آورم و هرگز فراموش نمی‌کنم، همانطور که در رویاهای عادی اتفاق می‌افتد. رؤیاهایی وجود دارد که از سال ۱۹۹۲ به یاد می‌آورم و جزئیات آنها را دقیقاً به خاطر دارم.
۴- من تا حد امکان سعی می‌کنم در حالت طهارت بخوابم. این بدان معنا نیست که رؤیاها فقط در حالت طهارت به سراغم می‌آیند، زیرا من چندین رؤیا دیده‌ام در حالی که در حالت طهارت نخوابیده بودم.
۵- قبل از خواب سوره فاتحه، آیت الکرسی، دو آیه آخر سوره بقره و سه بار سوره اخلاص، فلق و ناس را می خوانم و برای پیامبر صلی الله علیه و آله دعا می کنم.
۶- دعایی که قبل از خواب می‌خوانم این است: «خدایا، من روح و روان و بدنم را در هنگام خواب به تو می‌سپارم، پس شیطان مرا گمراه نکن.»
۷- بیشتر رؤیاهایی که می‌بینم، قبل از آن نماز استخاره‌ای که در آن از خداوند متعال درباره موضوع خاصی سوال کرده باشم، نبوده است.
۸- رؤیاها نعمتی از جانب خداوند متعال هستند که به هر کس از بندگانش که بخواهد عطا می‌کند و هیچ ارتباطی با تعداد عبادت‌هایی که یک فرد انجام می‌دهد ندارند. من خودم را در اوج دینداری نمی‌بینم، زیرا کسانی هستند که از من بسیار بهترند و کافران و فاسقانی هستند که رؤیاهایی مانند فرعون دیده‌اند.