Men Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning bizning davrimizda musulmonlarga jihod qilish uchun bu dunyo hayotiga qaytganlarini ko‘rdim, shuning uchun men u zotni iliq kutib oldim va unga: “Alloh taolo menga O‘z yo‘lida jang qilish imkoniyatini bermaguncha o‘laman deb o‘ylagandim, lekin Allohga hamdlar bo‘lsin, endi sizlar bilan jang qilaman”, dedim. Musulmonlar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga oqib kela boshladilar va ularning soni ko'paydi. Keyin bizga esimda yo'q, lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ma'qullagan sahih bir hadis keltirildi. Shunda men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga: “Siz bu hadisni mana shu kalima bilan o‘qidingizmi, hech narsa qo‘shmasdan, qoldirmasdan?” dedim. Payg'ambar indamay qoldi. Vizyon tugadi Vahiydan oldin meni tashvishga solayotgan narsa, qiyomat alomatlari haqida bo'lajak kitobimni ("Kutilgan xabarlar") yozish va nashr etishdir. Kitobni yozish va nashr etishda davom etish uchun bir necha marta istixora namozini o‘qidim, chunki bu menga siyosiy emas, balki diniy muammolar keltirib chiqarishi mumkin. Kitobda bizning zamonamizda keng tarqalgan ba'zi diniy e'tiqodlardagi tafovutlar mavjud bo'lib, kitob nashr etilgunga qadar ularni hozircha eslatib o'tishga hojat yo'q.