Bugun men aeroportda bo'lganimda, men chet ellikdan Uber so'rovini oldim, shuning uchun men uning oldiga bordim va u yigirma yoshda ekanligini ko'rdim. Uning ismi va slavyan ko'rinishidan men uni rus bo'lishini kutgandim. Men odatda men bilan birga minadigan chet elliklar bilan gaplashishni va ularning millati haqida so'rashni yaxshi ko'raman. Men uning millati haqida so'ramagan bo'lardim.
U menga Serbiyadan ekanligini aytganida hayron qoldim.
Men har doim 16 yoshligimda serblar tomonidan musulmonlarga qarshi sodir etilgan qirg‘inlar va muslima ayollarning minglab guruhli zo‘rlash holatlariga qaytaman.
Bosniya va Gertsegovinaga jihodga borishga qilgan urinishlarimni esladim.
Men uning otasi yoki amakisi bu jinoyatlarda ishtirok etganmi, deb o'yladim.
Tasavvur qiling-a, men u bilan bir soat davomida aeroportdan Dokkigacha o'tirdim va bu og'riqli xotiralarni o'ylab, esladim.
Men unga butun sayohat davomida hurmat bilan munosabatda bo'ldim va o'z his-tuyg'ularimni ishimdan ajratishga majbur bo'lganim uchun, shuningdek, bu jinoyatlardan keyin tug'ilganligini bilganim uchun nima deb o'ylaganimni aytmadim.
Men unga yaxshi munosabatda bo'ldim va sayohat davomida xafa bo'lsam ham, unga besh yulduz berdim.