Moʻgʻullar Qutuzga oʻz elchilari joʻnatganda va oʻsha paytda ular yer yuzidagi eng katta harbiy kuch boʻlganlarida, Qutuz boshliq va maslahatchilarni yigʻib, ularga taslim boʻlish va boʻysunish haqidagi xabar va unda nima borligini koʻrsatdi. Baʼzi rahbarlar tatarlarga taslim boʻlib, urush dahshatlaridan saqlanish fikrida edilar, lekin Qutuz: “Men tatarlar bilan oʻzim uchrashaman, ey musulmonlar rahnamolari, sizlar uzoq vaqtdan beri davlat xazinasidan yeb yuribsizlar, bosqinchilarga esa yomon koʻrasizlar, men chiqib ketyapman. Musulmon ayollarining gunohi urushda qolganlarning bo‘ynidadir”.
Qutuz Hulagu tahdidli xabar bilan yuborgan yigirma to‘rtta elchining bo‘ynini kesib, Qohiradagi Ar-Raydaniyada boshlarini osib qo‘ydi. Jasadlarni Hulaguga olib borish uchun yigirma beshinchisini saqlab qoldi.
So‘ng o‘rnidan turib, shahzodalarga xitob qilib, yig‘lab: “Ey musulmonlar shahzodalari, biz bo‘lmasak, kim Islomni himoya qiladi?” dedi.
Shahzodalar jihodga va tatarlarga qarshi turishga rozi ekanliklarini e'lon qildilar, har qanday holatda ham.
Qutuz Misrga elchilar yuborib, Alloh yo‘lida jihodga, uning farzligi va fazilati haqida da’vat qildi. Misrliklar unga javob berishdi va Qutuz qo'shin bilan mo'g'ullar bilan to'qnash keldi. Oxir-oqibat, u ularni mag'lub etdi va Islom olamining qolgan qismiga yurishlarini to'xtatdi.

Bu erda quyidagilar qayd etilgan:
1- Bir guruh Misrliklar jang qilishni istamagan va mo'g'ullarga taslim bo'lishni xohlashgan. Ushbu guruhning tabiati bugungi kunda ko'pchiligimizning tabiatiga tegishli. Ya'ni, o'sha kuni barcha misrliklar qat'iy ishonchga ega emas edilar, shuning uchun hech kim menga ota-bobolarimizga o'xshamasligimizni va ularga o'xshamasligimizni aytmasin.
2- Qutuz misrliklarning to‘qnash kelishdan va jang qilishdan boshqa chorasi qolmasligi uchun mo‘g‘ul elchilarni o‘ldirib, bu guruhning yo‘lini to‘sdi.
3- Misr o'sha paytda bir qancha shahzodalar o'rtasida bo'linib ketgan va ular o'rtasida yarim fuqarolar urushi bo'lgan, lekin oxirida ular dushmanlariga qarshi turish uchun birlashgan va bu rekord vaqt ichida, taxminan bir yil ichida amalga oshirilgan va ular o'sha paytdagi eng katta harbiy kuchni mag'lub etganlar.
4- Tahdid bilan kurashishning eng to'g'ri yo'li, undan chekinmaslik yoki uni kechiktirish emas, balki unga qarshi turishdir. Shuning uchun Quds Misrdan tashqarida mo‘g‘ullarga qarshi turishga qaror qildi va ularning o‘ziga yetib borishini kutmadi.
5- Qutuzning o‘sha paytda qo‘llagan maqsadi Alloh yo‘lida jihod qilish maqsadi edi. Agar bu maqsad bo'lmaganida, u bu katta qo'shinlar bilan to'qnash kelishda muvaffaqiyat qozona olmas edi. G’arb bizning e’tiqodimizni yo’q qilishga va bu shiorni ko’targanlarni terrorchi bo’lmasa ham, terrorchi deb tamg’amoqchi bo’layotgan narsa shu.
6- Qutuz va shahzodalar pullarini sadaqa qilishda qolgan odamlarga oʻrnak boʻlishlari uchun harbiy yurishni moliyalash uchun xayriya qilishdi. Bu bizning hozirgi voqeligimizga teskari, chunki prezidentlar va qirollar o‘z xalqining boyligidan bahramand bo‘lib, xalqidan tejamkorlikni talab qiladilar.

Endi bilasizmi, nega biz ajoyib edik?

Agar siz bizning zamonaviy haqiqatimizga yechim topmoqchi bo'lsangiz, shonli tariximizni o'qing.

“Unutilmas sardorlar” kitobimdan parchalar

Xuddi shu turkumdagi yana bir maqola bilan bizni kutib turing, xudo xohlasa.

Tamer Badr