Odamlar o‘rtasida ixtiloflar va zilzilalar bo‘lganda, ummatimga yuboriladigan Mahdiyning xushxabarini beraman. U yer yuzini zulm va zulm bilan to'ldirilganidek adolat va adolat bilan to'ldiradi. Undan osmon ahli ham, yer ahli ham rozi bo‘lur. U boylikni teng taqsimlaydi. Bir kishi undan: «Tenglik nima?» — deb so‘radi, u: «Odamlar orasida teng», dedi. U zot: “Alloh taolo Muhammad sollallohu alayhi vasallamning ummatining qalblarini boylik bilan to‘ldiradi va ularga O‘zining adolati kifoya qiladi, toki u bir nidochiga: “Kimning molga muhtojligi bor?”, deyishini buyurmaguncha, faqat bir kishi o‘rnidan turib: “Men xohlayman”, deydi. Mahdiy menga mol berishni buyuradi. Unga: «Sabr qil», deydi. So‘ng uni bag‘riga qo‘yib, ko‘rsatsa, pushaymon bo‘ladi va: «Men Muhammad ummatining eng ochko‘zi edim yoki ularga yetgan narsa menga ojiz edi», deydi yetti, sakkiz yoki to‘qqiz yil shunday bo‘lib qoladi, keyin undan keyin hayotda yaxshilik bo‘lmaydi”.
Rivoyatchi: Abu Said Al-Xudriy | Rivoyatchi: Ibn Kasir | Manba: Jomiy al-Masanid va Al-Sunan
Sahifa yoki raqam: 8/792 | Hadis olimi hukmining qisqacha mazmuni: Uning rivoyati yaxshidir.
Bitiruv: Ahmad (3/37) (11344) rivoyati.