Qarasam, tunda Tur tog‘ining cho‘qqisiga chiqdim, so‘ng undan biroz pastroqqa, cho‘qqidan bir oz pastroqda vodiyga o‘xshab, bir oz pastroqqa tushdim va chalqancha yotib, badanimga ko‘rpacha qo‘yib uxladim, keyin qo‘l badanimga tegib, uyg‘onishim uchun ikki marta chaqirganini his qildim, Tamer, Tamer. Shunda men uyg‘onib, ro‘paramda xo‘jayinimiz Jabroil alayhissalomni ko‘rdimki, butun osmonni o‘zim e’tibor bera olmaydigan nur bilan qoplagan edi, shuning uchun ko‘zlarimni ochib yumdim, u kishining qanotlari ko‘p ediki, men hisoblab bo‘lmaydi va bu manzaraning dahshatidan qo‘rqardim, keyin uyg‘onib ketdim va vahiy tugadi.