Bazılarınızın sandığı gibi en iyi ya da en cesur subay değilim.

Benden daha iyi birçok subay var, sadece koşullar beni sana göstermeye zorladı
2011'deki Muhammed Mahmud olaylarından önce gösterilerde benimle tanışan birkaç devrimci dışında kimse beni tanımıyordu. Çalışıyor olsaydım, sizin için tanınmaz kalabilirdim. O dönemde Muhammed Mahmud olaylarına katılmazdım, bu yüzden size gösterirdim.
Beni tanımanızı sağlayan, bende biriken bir dizi olaydır. Bu olaylar başka bir memurun başına da gelebilirdi, bu yüzden onu tanırdınız, beni değil.
25 Ocak'tan istifa ettiğim tarihe kadar Batı Çölü'nün ücra bir bölgesinde görev yapıyordum ve Tahrir Meydanı'nda olup bitenlerden neredeyse hiç haberim yoktu. Deve Muharebesi'nde olanları görünce, sizinle birlikte meydanı savunmak için aşağı inmek istedim, ancak o sırada ulaşım durduğu için Kahire'ye gidemedim.
8 Nisan’da devrime katılacağımı ilan etmeyi düşünüyordum ama eşimin rahatsızlığı nedeniyle bu gerçekleşmedi.
Muhammed Mahmud hadisesinde, eğer çarpışmalar bir iki gün sonra dursaydı, ben aranıza katıldığımı ilan etmezdim, fakat çarpışmaların başlamasından dördüncü gün sonra katıldığımı ilan ettim.

Çözüm

Devrim olayları sırasında bir noktada karşınıza çıkmama sebep olan durumlar var. Devrimin başlangıcında veya Muhammed Mahmud olaylarından sonra da ortaya çıkmış olabilirdim ve bu durumlar diğer subayların da başına gelmiş olabilir.

Haksızlık karşısında sessiz kalmakla, adaletsiz bir yöneticinin önünde gerçeği söylemek arasında çok ince bir çizgi vardır. Tıpkı gösterilerin arka saflarında kalmakla, ön saflara geçip kurşun ve ölümle yüzleşmek arasındaki ince çizgi gibi.
Bu ince çizgi, bazen aşabileceğiniz ama her zaman aşmayacağınız bir çizgidir.
Ben bu çizgiyi belirli bir anda ve belirli koşullar altında aştım, benden daha iyi subayların başına da gelebilirdi.

Tekrar ediyorum, benden daha iyi subaylar var ve bundan eminim, ama şartlar beni bir gün karşınıza çıkardı.

Binbaşı Tamer Badr