การถกเถียงเกี่ยวกับประเด็นเล็กๆ น้อยๆ ในหนังสือโดยไม่ได้เชื่อมั่นในรากฐานของหนังสือ

1 เมษายน 2563

มีคนที่ทำให้ฉันหมดแรงในการพูดคุยกับพวกเขา
โพสต์ล่าสุดที่ผมโพสต์วันนี้เป็นโพสต์ของคนที่ใช้เวลาสามชั่วโมงถกเถียงกับผมว่า ท่านศาสดาที่กล่าวถึงในซูเราะฮฺอัด-ดุคอน คือมะฮฺดีหรือศาสดาท่านอื่นกันแน่? และคำปฏิญาณสัตยาบันนั้นเกิดขึ้นก่อนหรือหลังอัด-ดุคอน?
หลังจากพูดคุยกันนานถึงสามชั่วโมง เขาก็รับรองกับฉันว่าเขาได้อ่านหนังสือทั้งเล่มแล้ว และฉันเชื่อว่าเขาเชื่อมั่นในสองบทแรกของหนังสือเล่มนี้ และเชื่อมั่นว่าอาจารย์ของเรา มูฮัมหมัด ไม่ใช่ผู้ผนึกของผู้ส่งสาร และยังมีบางประเด็นที่เหลืออยู่ในตอนกลางของหนังสือที่เขาต้องการทำความเข้าใจ
หลังจากการสนทนากันเป็นเวลาสามชั่วโมง ฉันรู้สึกประหลาดใจที่เขาไม่เชื่อสองบทแรกของหนังสือซึ่งเป็นพื้นฐานของหนังสือ และเขายังทำให้ฉันเสียเวลา ความพยายาม และความกังวลไปกับการโต้เถียงกับเขาเกี่ยวกับประเด็นรองในช่วงกลางเล่มอีกด้วย
พูดตรงๆ ว่ามันสอนบทเรียนที่ฉันจะไม่มีวันลืม และทำให้ฉันตัดสินใจว่าจะไม่พูดคุยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ กับใครก็ตามกลางเล่ม เว้นแต่ว่าพวกเขาจะเชื่อในสองบทแรกของหนังสือ
ฉันจะโน้มน้าวเขาให้เชื่อว่ามะห์ดีเป็นศาสดาได้อย่างไร ในเมื่อเขายังคงเชื่อมั่นอย่างเต็มที่ว่าศาสดามูฮัมหมัดของเราคือตราประทับของศาสดา?
ฉันจะโน้มน้าวเขาให้เชื่อประเด็นเล็กๆ น้อยๆ ในช่วงกลางเล่มได้อย่างไร ในเมื่อเขายังไม่มั่นใจในประเด็นหลักของหนังสือ ฉันจะโต้แย้งกับคนที่ไม่เชื่อว่ามะฮ์ดีเป็นศาสนทูตได้อย่างไรว่าการสูบบุหรี่เกิดขึ้นก่อนหรือหลังการกล่าวคำปฏิญาณตน
สามชั่วโมงสอนผมว่าผมจะไม่โต้เถียงกับใคร เว้นแต่พวกเขาจะได้อ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้ว และเชื่อมั่นในสองบทแรกของหนังสือ มิฉะนั้น ใครก็ตามที่ยังไม่เชื่อมั่นในหลักฐานที่ผมนำเสนอในหนังสือของผมจากอัลกุรอานและซุนนะห์ ผมไม่มีหลักฐานอื่นใดอีก ผู้ใดที่ต้องการให้เชื่อมั่นในความคิดเห็นของผม สามารถสนทนากับผมได้ทุกส่วนในหนังสือที่เขาไม่เข้าใจ ใครก็ตามที่ไม่ต้องการเชื่อมั่นในพื้นฐานของหนังสือ ผมไม่มีอำนาจเหนือเขา จนกว่าผมจะโน้มน้าวเขาด้วยหลักฐานอื่น คำถามของผมในตอนต้นของการสนทนากับใครก็ตามที่อภิปรายหนังสือเล่มนี้กับผมหลังจากอ่านจบแล้ว คือ “คุณเชื่อมั่นในสองบทแรกของหนังสือหรือไม่” เพื่อที่ผมจะได้ย่นระยะเวลาการสนทนาให้สั้นลง และจะได้รู้ว่าเขาต้องการอะไร
ลองจินตนาการถึงการสนทนาสามชั่วโมงในช่องแสดงความคิดเห็นและการพิมพ์บนแป้นพิมพ์ดูสิ
พูดตรงๆ ว่าฉันเหนื่อยมาก และฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคนอย่างโดล์มต้องการจะนำฉันไปสู่สิ่งใด 

thTH