Një mesazh për miqtë dhe shokët e mi nga fushata Tamarod
Nëse do të të urreja, nuk do të të kisha shkruar këto komente për fushatën tënde. E di shkallën e patriotizmit tënd dhe besnikërinë tënde ndaj revolucionit. Shpresojmë që t’i pranosh komentet e mia me zemër të hapur dhe t’i konsiderosh ato nga një vëlla që dëshiron më të mirën për vendin, por me një vizion të ndryshëm nga i yti, duke e ditur se qëllimi ynë është një, që është e mira e Egjiptit tonë të dashur. Vizioni im mund të jetë i gabuar dhe ju keni të drejtë, prandaj po ju paraqes pikëpamjen time në lidhje me fushatën tuaj, duke shpresuar që vizioni ynë do të integrohet së bashku dhe do të gjejmë zgjidhjet e duhura për krizën tonë. Shpresoj që t'i pranoni komentet e mia, të cilat janë:
1- Fatkeqësisht, nuk mësuam nga historia. Ne rrëzuam Mubarakun dhe e lamë këshillin ushtarak të sundojë. A do ta përsërisim të njëjtin gabim dhe të presim që këshilli ushtarak të na sundojë në të njëjtën mënyrë, me disa njerëz që janë të ndryshëm? 2- Ka shumë të mbetur që mbështesin fushatën Tamarod dhe vazhdojnë me të, sepse janë të sigurt se regjimi i mëparshëm do të kthehet në një formë tjetër. 3- Është e palogjikshme që fushata të synojë rrëzimin e Morsit dhe emërimin e një këshilli presidencial civil. Cilët janë anëtarët e këtij këshilli? Cilat forca politike ranë dakord për këtë? Unë besoj se ideja e një këshilli presidencial civil ishte një nga zgjidhjet dy vjet më parë, sepse ne ishim tashmë në një periudhë tranzicioni. Megjithatë, kjo zgjidhje është e palogjikshme tani, sepse njerëzit nuk janë të përgatitur të durojnë një periudhë tjetër tranzicioni. 4- Është e palogjikshme që objektivat e fushatës të jenë mbajtja e zgjedhjeve të parakohshme presidenciale. Kush do t'i mbikëqyrë dhe do t'i thërrasë këto zgjedhje? A është Presidenti Morsi? Nuk ka gjasa që ai të thërrasë zgjedhje të parakohshme, duke ditur se këto zgjedhje janë një certifikatë vdekjeje për Vëllazërinë Myslimane. Nëse objektivat e fushatës Tamarod do të ishin rrëzimi i Morsit dhe këshilli ushtarak të merrte pushtetin pas tij, dhe pastaj të thërriste zgjedhje presidenciale, kjo do të konsiderohej një ëndërr, sepse rikthimi i këshillit ushtarak në pushtet do të thotë se ai do të mbetet në pushtet për të paktën njëzet vjet, dhe këtë herë do të jetë me mbështetje popullore, sepse qytetarët e zakonshëm janë të ngopur me revolucionin. Në këtë rast, revolucionarët e Sheshit Tahrir do të jenë pakicë dhe revolucioni do të dështojë. 5- Ka revolucionarë që duan ta largojnë Morsin nga presidenca me çdo mjet të mundshëm, si rezultat i ndjenjës së tyre të tradhtisë nga Vëllazëria Myslimane dhe dëshirës së tyre për hakmarrje kundër grupit, gjë që i bën ata të ndërmarrin hapa të paplanifikuar dhe të pamenduar pa i ditur pasojat e tyre. Fatkeqësisht, mbetjet e regjimit të mëparshëm po e shfrytëzojnë këtë dëshirë për hakmarrje dhe po e drejtojnë atë drejt qëllimeve të tyre për t'u rikthyer në pushtet edhe një herë.
zgjidhja 1- Fushata duhet të ketë një qëllim të qartë, që është rrëzimi i Morsit, me marrjen e pushtetit nga një figurë e dakordësuar nga forcat politike dhe që përfaqëson revolucionin, në mënyrë që të mos i japim këshillit ushtarak një mundësi për të na qeverisur përsëri dhe revolucioni të dështojë. 2- Nëse forcat politike nuk bien dakord tani për një figurë që do të marrë pushtetin pas Morsit, a është logjike që ato të bien dakord për këtë figurë gjatë sundimit të mbetjeve të regjimit apo këshillit ushtarak pas Morsit?! Kjo është e pamundur dhe është thjesht imagjinare. Ose bini dakord tani ose prisni tre vjet derisa të bini dakord gjatë zgjedhjeve të ardhshme presidenciale. 3- Personalisht, është e palogjikshme për mua të ngrihem në revoltë për rikthimin e këshillit ushtarak, pasi kam ngritur revoltë më parë, derisa qeveria t'i dorëzohet një presidenti të zgjedhur. Përndryshe, do të sillem në rrathë nëse nuk ka një alternativë për të cilën bien dakord forcat politike.
Pas këtyre shënimeve, nuk do t’i kisha këshilluar miqtë e mi, të cilët i di se janë shumë patriotë, dhe Zoti e di sa shumë i dua. Po të mos ishte dashuria ime për ta, nuk do t’i kisha këshilluar dhe do të rrezikoja të ardhmen time për hir të këshillimit të tyre.
Unë nuk i dekurajoj, por i udhëzoj në rrugën e duhur nga pikëpamja ime modeste. Arsyeja e dështimit të revolucionit tonë deri më tani është mungesa e planifikimit. E di me siguri se ka revolucionarë në Tahrir që kanë të njëjtat frikëra si unë për fushatën, por ata nuk duan të shprehin frikën e tyre nga frika se mos akuzohen për tradhti të revolucionit, për nënshtrim dhe për pabesi. Megjithatë, unë nuk jam nga ata që shohin një gabim dhe hesht për të nga frika se mos akuzohen për tradhti, dhe ditët do të vërtetojnë saktësinë e pikëpamjes sime.