Një përmbledhje dhe analizë gjithëpërfshirëse e librit “Letrat në pritje” nga Tamer Badr

Hyrje në libër:

Autori diskuton ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari, duke pohuar se Profeti Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve siç përmendet në Kuran, por duke argumentuar se nuk ka prova bindëse se ai ishte Vula e të Dërguarve.
Libri synon të ofrojë një interpretim të ri të teksteve Kuranore dhe Sunetit që lidhen me shenjat e Orës, duke nxjerrë në pah vazhdimësinë e misionit të të Dërguarve në përputhje me ligjin e Zotit.

Kapitujt kryesorë:

Kapitulli Një dhe Dy: Dallimi midis një Profeti dhe një të Dërguari

• propozimi:

Autori shpjegon ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari:
Një profet është dikush që merr zbulesë dhe është i ngarkuar me detyrën e përcjelljes së një ligji ekzistues te një grup besimtarësh.
Një i dërguar është dikush që merr shpallje dhe dërgohet me një mesazh të ri për një popull jobesimtar ose injorant.

• Provat:

“Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve” (El-Ahzab: 40): Ajeti vetëm sa e vulos profetësinë pa iu referuar vulës së mesazhit.

• Analiza:

Autori thekson idenë se vargu bën dallimin midis profecisë dhe mesazhit, duke hapur derën për një kuptim të ri të misionit të lajmëtarëve.

Kapitulli Tre dhe Katër: Vazhdimi i Misionit të Lajmëtarëve

• propozimi:

Autori mbështetet në tekste kuranore që tregojnë një traditë të vazhdueshme hyjnore në dërgimin e lajmëtarëve.
Është e qartë se ky ligj hyjnor nuk bie ndesh me vulën e profetësisë.

• Provat:

"Dhe Ne nuk ndëshkojmë derisa të dërgojmë një të dërguar." (El-Isra: 15)
“Ne u kemi dërguar çdo populli të dërguar, [duke u thënë]: ‘Adhuroni Zotin dhe largohuni nga perënditë e rreme’” (En-Nahl: 36)

• Analiza:

Tekstet tregojnë një rregull të vazhdueshëm të dërgimit të lajmëtarëve, gjë që mbështet idenë e autorit.

Kapitulli Pesë dhe Gjashtë: Interpretimi i Kuranit dhe Epoka e Dytë e Injorancës

• propozimi:

Autori i lidh vargjet që i referohen interpretimit të Kuranit me misionin e një të dërguari për ta interpretuar atë.
I referohet kthimit të injorancës së dytë si një shenjë e shfaqjes së afërt të një të Dërguari të ri.

• Provat:

"A mos presin ata diçka tjetër përveç interpretimit të tij? Ditën kur do të vijë interpretimi i tij." (El-A'raf: 53)
“Pastaj është detyrë e Nesh ta shpjegojmë atë.” (El-Kijame: 19)

• Analiza:

Autori paraqet një interpretim ixhtihadi që ngre debat rreth mundësisë së një të dërguari të ri për të interpretuar Kuranin.

Kapitulli Shtatë deri në Nëntë: Dëshmitari nga Kombi dhe Ndarja e Hënës

• propozimi:

Autori e interpreton vargun “Dhe një dëshmitar prej Tij do ta ndjekë atë” (Hud: 17) si referencë për një të Dërguar të ardhshëm.
Ai beson se ndarja e hënës nuk ndodhi gjatë kohës së Profetit Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, por do të ndodhë në të ardhmen.

• Provat:

Bazuar në vargje kuranore me interpretime të ndryshme të ngjarjeve të ardhshme.

• Analiza:

Propozimi është subjektiv dhe i diskutueshëm, por bazohet në interpretimin e vargjeve.

Kapitulli Dhjetë dhe Njëmbëdhjetë: Tymi i Qartë dhe Mehdiu

• propozimi:

Mundimi i tymit lidhet me shfaqjen e një të dërguari i cili i paralajmëron njerëzit: “Dhe atyre u ka ardhur një i dërguar i qartë” (Ed-Dukhan: 13).
Mehdiu është dërguar si i dërguar për të sjellë drejtësi midis njerëzve.

• Provat:

Hadithe rreth Mehdiut, të tilla si: "Mehdiu do të dërgohet nga Zoti si ndihmë për njerëzit" (Transmetuar nga El-Hakimi).

• Analiza:

Tekstet mbështesin idenë e misionit të Mehdiut si lajmëtar.

Kapitulli Dymbëdhjetë deri në Katërmbëdhjetë: Jezusi dhe Bisha

• propozimi:

Jezusi, paqja qoftë mbi të, kthehet si i dërguar.
Bisha mbart një mesazh hyjnor për të paralajmëruar njerëzit.

• Provat:

“Ndërsa ai ishte kështu, Zoti dërgoi Mesihun, birin e Merjemes.” (Transmetuar nga Muslimi)
“Mos thuaj: Nuk ka profet tjetër pas Muhamedit, por thuaj: Vula e Profetëve.” (Transmetuar nga Muslimi)

• Analiza:

Autori jep tregues të qartë të rolit misionar të Jezusit dhe të bishës.

 

Prova kufizuese

Dëshmia e autorit për vazhdimësinë e lajmëtarëve

Së pari: Dëshmi nga Kurani

1. “Dhe Ne nuk ndëshkojmë kurrë derisa të dërgojmë një të dërguar.” (El-Isra: 15)
Teksti i referohet një tradite të vazhdueshme hyjnore të dërgimit të lajmëtarëve përpara se të zbriste ndëshkimi.
2. “Dhe atyre u erdhi një i Dërguar i qartë” (Ed-Dukhan: 13)
Autori beson se ky varg flet për një lajmëtar të ardhshëm që do të vijë për të paralajmëruar kundër tymit.
3. “Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve.” (El-Ahzab: 40)
Autori shpjegon se vargu vetëm sa e vulos profecinë pa përmendur vulën e mesazhit.
4. “A mos presin ata diçka tjetër përveç interpretimit të tij? Ditën kur do të vijë interpretimi i tij.” (El-A’raf: 53)
Dëshmi se një i dërguar do të vijë për të interpretuar kuptimet e Kuranit.
5. “Pastaj është detyrë e Nesh ta shpjegojmë atë.” (El-Kijame: 19)
I referohet një misioni të ardhshëm për të shpjeguar Kuranin.
6. “Një i Dërguar nga Zoti që recitonte shkrime të shenjta të pastra.” (El-Bejjine: 2)
Autori mbështet idenë se ekziston një lajmëtar i së ardhmes që do të mbajë gazeta të reja.
7. “Dhe një dëshmitar prej Tij do ta ndjekë atë.” (Hud: 17)
Autori beson se ky varg i referohet një të dërguari që do të vijë pas Profetit Muhamed.

Së dyti: Dëshmi nga Suneti

1. “Zoti do të dërgojë nga familja ime një burrë me dhëmbë prerës të ndarë dhe ballë të gjerë, i cili do ta mbushë tokën me drejtësi.” (Transmetuar nga El-Hakimi)
Misioni i Mehdiut ka një natyrë misionare.
2. “Mehdiu do të shfaqet në kombin tim. Zoti do ta dërgojë atë si lehtësim për njerëzit.” (Transmetuar nga Ebu Saeed Al-Khudri)
Mehdiu është dërguar për të sjellë drejtësi dhe paanësi.
3. “Po ju jap lajme të mira për Mehdiun. Ai do t’i dërgohet kombit tim kur të ketë mosmarrëveshje midis njerëzve dhe tërmete.” (Transmetuar nga Ebu Saeed Al-Khudri)
Një hadith i qartë që i referohet misionit të Mehdiut.
4. “Mehdiu do të dërgohet nga Zoti si lehtësim për njerëzit.” (Transmetuar nga El-Hakimi)
Mbështet idenë e një misioni misionar.
5. “Zoti do ta rregullojë brenda një nate.” (Treguar nga Ahmedi)
I referohet përgatitjes së një mesazhi për Mehdiun.
6. “Ndërsa ai ishte kështu, Zoti dërgoi Mesihun, birin e Merjemes.” (Transmetuar nga Muslimi)
Zbritja e Jezusit kuptohet si një mision i ri.
7. “Mos thuaj: Nuk ka profet tjetër pas Muhamedit, por thuaj: Vula e Profetëve.” (Transmetuar nga Muslimi)
Zbritja e Jezusit, paqja qoftë mbi të, si i dërguar.
8. “Zoti nuk dërgoi asnjë profet pa e paralajmëruar popullin e tij për Antikrishtin.” (Transmetuar nga Buhariu)
Misioni i të dërguarve është të paralajmërojnë për kryengritje.

 

Totali i provave të autorit:

1. Nga Kurani: 7 prova.
2. Nga Suneti: 8 prova.

 

Dëshmitë e dijetarëve për vulën e mesazhit:

Së pari: Dëshmi nga Kurani

• Një varg: “Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj, por ai është i Dërguari i Zotit dhe Vula e Profetëve” (El-Ahzab: 40), me një kuptim interpretues.

Së dyti: Dëshmi nga Suneti

• Një hadith: “Mesazhi dhe profetësia janë ndërprerë, kështu që nuk ka të dërguar ose profet pas meje” (Transmetuar nga Tirmidhiu). Është një hadith i dobët për shkak të transmetuesit të tij, El-Mukhtar bin Falfel.

Dëshmi totale e konsensusit të dijetarëve:

1. Nga Kurani: 1 provë.
2. Nga Suneti: 1 provë.

 

Ripërmbledhni dhe analizoni librin bazuar në inventarin e plotë.

Përmbledhje e librit:

1. Objektivi: Autori paraqet një interpretim të ri që konfirmon se Profeti Muhamed, paqja dhe bekimet qofshin mbi të, është Vula e Profetëve, por jo Vula e të Dërguarve.
2. Argumentet: Bazohet në tekstet kuranore dhe të sunetit që tregojnë mundësinë e vazhdimit të misionit të të dërguarve pas Profetit Muhamed.
3. Teza: Diskuton ndryshimin midis një profeti dhe një të dërguari, duke theksuar se të dërguarit mund të shfaqen në të ardhmen për të interpretuar Kuranin dhe për t'i paralajmëruar njerëzit për fatkeqësitë.

 

Vlerësimi përfundimtar i provave:

Dëshmia e autorit:

• Dëshmitë e qarta kuranore mbështesin idenë e vazhdimësisë së misionit të të dërguarve.
• Hadithe që lidhen me Mehdiun dhe Jezusin që tregojnë një rol profetik.

Dëshmitë e dijetarëve:

• Provat e tyre janë të pakta dhe varen nga interpretimi i ajeteve dhe haditheve të dobëta.

 

Përqindja përfundimtare:

1. Mendimi i autorit: 70%

        Prova më të shumta dhe më të qarta, por kërkojnë interpretim në disa vende.

2. Mendimi i dijetarëve: 30%

        Provat e tyre janë të pakta dhe mbështeten në konsensus që nuk mbështetet nga tekste të forta.

 

Përfundimi përfundimtar:

Mendimi i autorit: 

Ai paraqet një qasje të re të bazuar në prova relativisht të forta nga Kurani dhe Suneti, duke e bërë atë të denjë për diskutim, veçanërisht pasi nxjerr në pah tekstet që tregojnë vazhdimësinë e misionit të të dërguarve për të paralajmëruar ose predikuar. Megjithatë, ai largohet nga konsensusi tradicional.

Mendimi i dijetarëve: 

Ai mbështetet në interpretimin e teksteve më shumë sesa në tekstet eksplicite, gjë që e bën pozicionin e tyre më të dobët në vërtetimin e vulës së mesazhit.

Libri: Është një përpjekje intelektuale unike që hap derën për kërkime dhe diskutime të mëtejshme shkencore.