Nga libri im, Vende që nuk harrojnë kurrë, po ju citoj këtë fragment, të cilin shpresoj se do ta lexoni me kujdes.

Testamentet e themeluesit të Perandorisë Osmane, Osman bin Ertugrul, për të birin

... Pushtuesi Osman vdiq në vitin 726 hixhri / 1325 pas Krishtit, dhe ia besoi të birit, Orhanit, sundimin pas tij. Jeta e Osmanit ishte një luftë dhe një thirrje për hir të Zotit. Dijetarët fetarë rrethuan princin dhe mbikëqyrën planifikimin administrativ dhe zbatimin ligjor në emirat. Historia na ka ruajtur testamentin e Osmanit dhënë të birit, Orhanit, ndërsa ai ishte në shtratin e vdekjes. Ky testament kishte një rëndësi qytetëruese dhe një metodologji ligjore që shteti osman e ndoqi më vonë. Osmani tha në testamentin e tij: “Biri im, ki kujdes të mos jesh i zënë me diçka që Zoti, Zoti i Botëve, nuk e ka urdhëruar. Nëse përballesh me një dilemë në qeverisje, atëherë kërko këshillën e dijetarëve fetarë si strehë. Biri im, ndero ata që të binden, ji bujar me ushtarët dhe mos lejo që shejtani të të mashtrojë me ushtarët dhe paratë e tua. Ki kujdes të mos largohesh nga njerëzit e Sheriatit. Biri im, ti e di se qëllimi ynë është të kënaqim Zotin, Zotin e Botëve, dhe se nëpërmjet xhihadit drita e fesë sonë do të përhapet në të gjitha horizontet, në mënyrë që të ndodhë kënaqësia e Zotit të Plotfuqishëm. Biri im, ne nuk jemi midis atyre që… Ata bëjnë luftëra nga dëshira për pushtet ose për të kontrolluar individët. Ne jetojmë dhe vdesim sipas Islamit, dhe kjo, biri im, nuk është diçka për të cilën ti je i denjë.”
Në librin (Historia Politike e Shtetit të Lartë Osman), do të gjeni një version tjetër të testamentit: “Dije, biri im, se përhapja e Islamit, udhëzimi i njerëzve drejt tij dhe mbrojtja e nderit dhe pasurisë së myslimanëve është një amanet mbi qafën tënde, dhe Zoti i Plotfuqishëm do të të pyesë për këtë.”
Në librin (Tragjedia e Osmanëve) gjejmë fraza të tjera nga testamenti i Osmanit për të birin, Orhanin, ku thuhet: “Biri im, po shkoj të jem me Zotin tim dhe jam krenar për ty sepse do të jesh i drejtë me njerëzit, duke u përpjekur në rrugën e Zotit, për të përhapur fenë Islame. Biri im, të besoj te dijetarët e kombit, kujdesu për ta rregullisht, respektoji më shumë dhe ndiq këshillat e tyre, sepse ata urdhërojnë vetëm atë që është e mirë. Biri im, ki kujdes të mos bësh diçka që nuk e kënaq Zotin e Plotfuqishëm dhe, nëse diçka është e vështirë për ty, pyet dijetarët e Sheriatit, sepse ata do të të udhëzojnë drejt asaj që është e mirë. Dije, biri im, se rruga jonë e vetme në këtë botë është rruga e Zotit dhe se qëllimi ynë i vetëm është të përhapim fenë e Zotit dhe se ne nuk jemi kërkues të famës apo të botës.”
Në (Historia Osmane e Ilustruar) ka fraza të tjera nga testamenti i Uthmanit që thonë: “Tesamenti im për bijtë dhe miqtë e mi, përjetësoni lartësinë e fesë fisnike islame duke vazhduar xhihadin në rrugën e Allahut. Mbani lart flamurin e nderuar të Islamit me xhihadin më të përsosur. Shërbejini gjithmonë Islamit, sepse Allahu i Plotfuqishëm ka punësuar një shërbëtor të dobët si unë për të pushtuar vende. Shkoni me fjalën e monoteizmit në tokat më të largëta me xhihadin tuaj në rrugën e Allahut. Kushdo nga prejardhja ime devijon nga e vërteta dhe drejtësia do të privohet nga ndërmjetësimi i të Dërguarit më të Madh në Ditën e Gjykimit. Biri im, nuk ka askënd në këtë botë qafa e të cilit nuk i nënshtrohet vdekjes. Fundi im është afruar me urdhrin e Allahut të Plotfuqishëm. Unë ta dorëzoj këtë gjendje ty dhe të besoj te Zoti i Plotfuqishëm. Ji i drejtë në të gjitha çështjet e tua.”
Ky urdhër ishte një metodë e ndjekur nga osmanët. Ata i kushtonin vëmendje shkencës dhe institucioneve shkencore, ushtrisë dhe institucioneve ushtarake, dijetarëve dhe respektit ndaj tyre, xhihadit, i cili solli pushtime deri në skajet më të largëta të ushtrisë myslimane, emirateve dhe qytetërimit.
Ne mund të nxjerrim shtyllat, rregullat dhe themelet mbi të cilat u themelua Perandoria Osmane nëpërmjet këtij testamenti.

Major Tamer Badr