E pashë veten në ëndërr në një fshat në Egjipt, ku lindi një grindje për udhëtimin me një mikrobus. Njëri nga fermerët u ngjit në katin e parë të një ndërtese dhe theu xhamin e dritares me shkopin e tij. Xhami i thyer ra në tokë dhe shpërtheu një sherr midis dy ose tre grupeve të fermerëve, gjatë së cilës u hodhën tulla drejt njëri-tjetrit. Fillimisht isha në mes të kësaj turme, por pasi shpërtheu sherri me tulla, u largova prej tyre që të mos lëndohesha. Nuk isha në këtë sherr me asnjërin prej tyre. Ndërsa po ikja nga ajo betejë, gjeta një derë, e hapa dhe e gjeta veten brenda një xhamie, në anën e përparme të xhamisë pranë minberit. Po bëhej thirrja për namaz dhe e dëgjova të gjithë thirrjen. I gjeta fermerët në këmbë dhe të rreshtuar si grup, duke u përgatitur për të kryer namazin, por nuk e vura re praninë e një imami. Në rreshtin e parë gjeta një oficer që ishte një nga kolegët e mi kur isha në kolegjin ushtarak. Ai mbante rroba civile dhe emri i tij ishte (Zemzam). I thashë se po zhvillohej një betejë midis njerëzve jashtë xhamisë, por ai qëndroi në këmbë duke pritur thirrjen për namaz. U zhvendosa në rreshtat e fundit për t'u lutur me njerëzit si grup sepse rreshtat e parë ishin plot. Përpara se të kryhej lutja, ndërsa isha në radhë me njerëzit, një krijesë e çuditshme dhe e shkurtër erdhi drejt meje, pa këmbë. Nuk mbaj mend si dukej. Më dha një kuti të vogël të bardhë që dukej si një kuti bizhuterish. Kjo krijesë e çuditshme u zhduk. Në atë moment, fillova të qaja derisa vizioni mbaroi. E hapa kutinë dhe gjeta një shkop rreth njëzet ose tridhjetë centimetra të gjatë. Ishte transparent ose i padukshëm, por ishte i prekshëm dhe mund ta ndieja. E mbajta ndërsa besimtarët përreth meje po më shikonin. Gjeta një grup hebrenjsh pas meje që më shikonin me neveri kur mora kutinë. Një fshatar erdhi drejt meje dhe mbajti majën e shkopit për të ma marrë. Pa asnjë rezistencë nga ana ime, trupi i tij u zhduk sapo ai kapi shkopin. E vetmja gjë që mbeti ishte rroba e tij, e cila ra në tokë. Pastaj një fshatar tjetër doli përpara për të marrë shkopin, dhe e njëjta gjë që i ndodhi fshatarit të parë i ndodhi edhe atij. Pastaj një fshatar i tretë doli përpara për të marrë shkopin, dhe e njëjta gjë që i ndodhi fshatarit të parë dhe të dytë i ndodhi edhe atij. Pas kësaj, askush tjetër nuk doli të merrte shkopin nga frika për veten. Vazhdova të qaja me intensitet, pastaj u përkula vetë ndërsa po qaja, ndërsa njerëzit në xhami ishin në këmbë dhe në rresht duke pritur. Duke kryer namazin. Këto ngjarje ndodhën midis ezanit dhe fillimit të namazit, ndërsa njerëzit ishin në rresht për namaz. Vegimi përfundoi ndërsa unë po përkulesha dhe po qaja.