Ngurrova ta shkruaja këtë vizion sepse arrita në një gjendje dëshpërimi në lidhje me ushtrinë, gjë që më bën të ndiej se qëllimi i çlirimit të Al-Aksas nuk është një nga prioritetet e saj tani, por lavdia i takon Zotit, i cili ndryshon kushtet. Është e mundur që në të ardhmen e afërt situata jonë të ndryshojë nga një ekstrem në tjetrin, dhe ky vizion përmban thirrjen e Zotit të Plotfuqishëm. Siç ju thashë më parë, jam i interesuar të interpretoj çdo vizion që përmban emrin e Zotit të Plotfuqishëm ose të profetëve, dhe shpresoj që ky vizion të mos interpretohet si mashtrim i ushtrisë për t'u rikthyer tek ajo, pasi unë nuk e kërkoj fare këtë.

Vizioni

Isha në një shesh shumë të madh plot me civilë egjiptianë në një ditë të quajtur Dita e Marshimit për Çlirimin e Al-Aksas dhe për luftën. Isha duke qëndruar midis këtyre turmave, pak më prapa në anën e majtë, i veshur me rroba civile si ata. I përparova radhët dhe u përpoqa të organizoja radhët e tyre, por ata nuk më kushtuan vëmendje dhe as nuk më shikuan. Kishte kanale televizive dhe personel mediatik që filmonin këto turma të mëdha, kështu që fillova t'u bëja thirrje civilëve që kushdo që mban armë të ishte në ballë të radhëve, por nuk pashë asnjë civil me armë për të avancuar përpara.
Papritmas, një grup i ushtrisë egjiptiane hyri në shesh nga ana e majtë përpara atyre turmave, të armatosur dhe të veshur me uniformën e komandos egjiptiane me një hap të unifikuar ushtarak. Unë i udhëzova me një sinjal në mënyrë që të ndryshonin drejtimin e tyre për t'u përballur me Al-Aksën. Në të njëjtën kohë, fillova të këndoja dhe të thoja "Allah, Allah, Allah" në mënyrë që ata ta përsërisnin atë me çdo hap ushtarak që hidhnin përpara. Në të vërtetë, ata më shikuan dhe kënduan "Allah, Allah, Allah" me çdo hap. Numri i grupeve komando që po hynin në shesh u rrit derisa numri u bë shumë i madh. Sheshi u mbush me forca ushtarake përpara dhe pas tyre një numër shumë të madh civilësh.