Oto interpretacja mojego snu o zapobieżeniu wydrukowaniu książki i rozdaniu jej na cele charytatywne.

29 marca 2020 r.

Oto interpretacja mojego snu o zapobieżeniu wydrukowaniu książki i rozdaniu jej na cele charytatywne.

Dwie wizje, które opowiadały mi o odrzuceniu przez Al-Azhar książki „Oczekiwane listy” i jej darowaniu, spełniły się.

Nie opublikowałem wówczas całej pierwszej wizji, ponieważ nie wspomniałem w niej, że widziałem, iż opublikowałem książkę w formacie PDF po tym, jak Al-Azhar ją odrzucił.

Pierwsza wizja, która była wyraźną wizją odrzucenia przez Al-Azhar mojej książki „The Expected Letters”, miała miejsce 22 lutego 2020 r.
Przeglądając strony na Facebooku na telefonie komórkowym, natknąłem się na fragment filmu z programu Omara Adeeba, w którym pokazywał zdjęcie okładki mojej książki. Krytykował ją i mówił widzom, że nie każdy, kto pisze książki, powinien być czytany. To był bardzo krótki fragment wiadomości, który pokazał w swoim programie, więc poszedłem do mojej żony Nahal, do pokoju moich córek Judy i Maryam, żeby obejrzała ten fragment.
Scena ta zaprowadziła mnie do Kompleksu Badań Islamskich powiązanego z Al-Azhar, gdzie pracownik poinformował mnie, że Al-Azhar odrzucił moją książkę („Oczekiwane Wiadomości”) i nakazał mi zaprzestanie jej druku, a także dał mi do podpisania papier z prośbą o informacje. Zdenerwowałem się i napisałem na tym papierze („Ciężar tego, kto zaprzecza Mahdiemu, spocznie na twoich barkach”) i opublikowałem moją książkę w formacie PDF.
Scena przeniosła mnie do miejsca, w którym siedziałem z jednym z moich przyjaciół, Hanim Saeedem, który czytał moją książkę. Zaczął mnie pocieszać po tym, co się stało. Obok mnie stał wózek z fasolą, więc kupiłem z niego frytki w przezroczystej plastikowej torebce. Zacząłem jeść frytki sam, bez mojego przyjaciela, ponieważ jadłem pierwszą paczkę frytek w tej samej plastikowej torebce z ziemniakami, aż w końcu przestałem jeść plastikową torebkę i jadłem tylko frytki, aż się najadłem, zanim zjadłem połowę pierwszej torebki. Postanowiłem zabrać resztę do domu.


Druga wizja miała miejsce 7 marca 2020 roku, dwa dni po wydaniu drugiego wydania mojej książki, 5 marca 2020 roku.
Ryba w niej zawarta symbolizowała moją księgę, którą podarowałem jako dar jałmużnę pod koniec wizji, po opublikowaniu drugiego wydania książki.
Wizja sprzedaży surowej ryby, a następnie przekazania jej na cele charytatywne 7 marca 2020 r.
Zobaczyłem, że w supermarkecie sprzedawałem mnóstwo surowych ryb, wiedząc, że supermarket sprzedaje też inne produkty oprócz ryb. Dodałem więc kolejną porcję surowych ryb, aby sprzedawać je razem z resztą ryb, które posiadam, tak jakby właściciel supermarketu był pośrednikiem między mną a kupującym.
Potem wydarzyło się coś, czego nie pamiętam dobrze, związanego z moją książką „The Waiting Letters”. Właściciel supermarketu przysłał mi do domu wszystkie moje zapasy ryb, więc postanowiłem je oddać na cele charytatywne.


Obie wizje spełniły się 23 marca 2020 r., kiedy udałem się do Islamic Research Complex, a pracownik naukowy poinformował mnie, że Al-Azhar odrzucił moją książkę i zakazał jej druku.


Zgodnie z tymi dwiema wizjami, bez wahania, zgłosiłem się na ochotnika do publikacji książki w formacie PDF dzień po odrzuceniu jej przez Al-Azhar, nie czekając na wyprzedanie się drugiego wydania. Stało się to 24 marca 2020 roku.


Notatka
Wizje nie mają nic wspólnego z treścią książki, lecz raczej z moim poleceniem, abyś opublikował lub rozdał książkę, albo przedstawił moją książkę Al-Azhar, albo poinformował mnie o odrzuceniu jej przez Al-Azhar. Wizje nie mają nic wspólnego z treścią książki.
Wizja, która doprowadziła mnie do ukończenia pisania i wydania książki „The Awaited Letters”, to wizja książki i werset: „Więc czekajcie, są oczekiwane” z 17 września 2019 roku. Wizja ta pojawiła się, zanim ukończyłem pisanie książki i opublikowałem ją w połowie grudnia 2019 roku.


(((((Wizje nie mają nic wspólnego z treścią księgi od wewnątrz))))

pl_PLPL