Jednym z częstych komentarzy i wiadomości, które otrzymuję

Przesłanie i proroctwo zostały przerwane, dlatego nie ma po mnie posłańca ani proroka, ale dobre nowiny, wizja muzułmanina, są częścią proroctwa.
Narrator: Anas bin Malik | Narrator: Al-Suyuti | Źródło: Al-Jami` Al-Saghir
Strona lub numer: 1994 | Streszczenie orzeczenia uczonego hadisów: Autentyczne

Mam odpowiedzieć na ten komentarz, który jego autor uważa, że zignorowałem w mojej książce „The Awaited Messages”, w której wspomniałem, że nadchodzi posłaniec, jakbym był na tyle głupi, żeby opublikować 400-stronicową książkę i nie wspomnieć o hadisie, takim jak ten, który mi przyniósł, jakby przyniósł mi rozstrzygający argument obalający to, co zostało powiedziane w mojej książce.

Aby uświadomić Ci skalę cierpienia, którego doświadczyłem pisząc moją książkę, aby zbadać każdą małą rzecz, która stanęła mi na drodze podczas moich badań do tej książki, odpowiem na to pytanie tylko tym, co zostało powiedziane w mojej książce, i abyś zdał sobie sprawę, że nie będę w stanie odpowiedzieć na każde pytanie skierowane do mnie poprzez komentarz lub wiadomość, ponieważ, jak powiedziałem, nie będę w stanie skrócić 400 stron dla każdego przyjaciela, który nie chce przeczytać książki i nie chce szukać prawdy.

Odpowiedź na to pytanie zawarłem w drugim rozdziale (Pieczęć Proroków, a nie Pieczęć Posłańców) od strony 48 do 54 (7 stron, których nie da się streścić w komentarzu na Facebooku). Zajęło mi wiele dni badanie i analizowanie tego hadisu, ponieważ jest on jedynym argumentem, na którym prawnicy opierają się, aby udowodnić, że Prorok, niech Bóg go błogosławi i obdarzy pokojem, jest nie tylko Pieczęcią Proroków, jak wspomniano w Świętym Koranie, ale dodali również, że jest Pieczęcią Posłańców.

Na temat autentyczności tego hadisu odpowiedziałem następująco:

 Jaka jest autentyczność hadisu: „Przesłanie i proroctwo zostały przerwane; nie ma po mnie posłańca ani proroka...”?

Ci, którzy wierzą w zasadę, że po naszym Proroku Muhammadzie (pokój i błogosławieństwo z nim) nie ma już posłańca, trzymają się hadisu, który mówi, że po nim nie ma już posłańca, jak to umieścił Imam Ahmad w swoim Musnadzie, tak jak al-Tirmidhi i al-Hakim. Al-Hasan ibn Muhammad al-Za’farani powiedział nam, ‘Affan ibn Muslim powiedział nam, ‘Abd al-Wahid, czyli ibn Ziyad, powiedział nam, al-Mukhtar ibn Fulful nam powiedział, Anas ibn Malik (niech Allah będzie z niego zadowolony) powiedział nam: Posłaniec Allaha (pokój i błogosławieństwo z nim) powiedział: „Przesłanie i proroctwo dobiegły końca, więc nie ma po mnie posłańca ani proroka”. Powiedział: „To było trudne dla ludzi”. Powiedział: „Ale są dobre wieści”. Powiedzieli: „Co to są dobre wieści?” Powiedział: „Marzenie muzułmanina, które jest częścią proroctwa”. Al-Tirmidhi powiedział: „Istnieją przekazy na ten temat od Abu Hurajry, Hudhajfy ibn Asida, Ibn Abbasa, Umm Kurza i Abu Asida. Powiedział: To dobry, autentyczny i rzadki hadis z tego ciągu przekazów od Al-Mukhtara ibn Fulfula”.
Sprawdziłem narratorów tego hadisu, aby potwierdzić jego autentyczność i uznałem ich wszystkich za godnych zaufania, z wyjątkiem (Al-Mukhtara bin Falfela) ( ), ponieważ uwierzytelniło go więcej niż jeden imam, na przykład Ahmad bin Hanbal, Abu Hatim Al-Razi, Ahmad bin Saleh Al-Ajli, Al-Mawsili, Al-Dhahabi i Al-Nasa’i. Abu Dawud powiedział o nim: (Nie ma z nim nic złego), a Abu Bakr Al-Bazzar powiedział o nim: (Jest godny zaufania w hadisach, a oni zaakceptowali jego hadis).
Abu al-Fadl al-Sulaymani wymienił go wśród osób znanych ze swoich dziwnych opowieści, a Ibn Hajar al-Asqalani podsumował jego sytuację w książce „Taqrib al-Tahdhib” (6524), mówiąc: (Jest prawdomówny, ale ma pewne błędy).
Abu Hatim bin Hibban Al-Busti wspomniał o nim w „Al-Thiqat” (5/429) i powiedział: (Popełnia wiele błędów).
W książce „Tahdhib al-Tahdhib” autorstwa Ibn Hadżara al-Asqalaniego, część 10, powiedział on o al-Mukhtarze bin Falfelu: (Powiedziałem: Reszta jego mowy zawiera wiele błędów i został wspomniany w śladzie, który al-Buchari zawiesił w świadectwach na autorytecie Anasa, a Ibn Abi Szajba połączył to na autorytecie Hafsa bin Ghijatha na jego autorytecie. Zapytałem... o świadectwo niewolników, a on powiedział, że jest to dopuszczalne. Al-Sulajmani mówił o nim i zaliczył go do narratorów dziwnych rzeczy na autorytecie Anasa, wraz z Ibanem bin Abim Ajjaszem i innymi. Abu Bakr al-Bazzaz powiedział, że jego hadis jest solidny i zaakceptowali jego hadis.)

Rangi i poziomy narratorów, jak podaje Ibn Hadżar al-Asqalani w Taqrib al-Tahdhib, są następujące:

1- Towarzysze: Mówię to wyraźnie dla ich czci.
2- Ten, kto podkreślił swoją pochwałę, bądź poprzez działanie: jak najbardziej godny zaufania z ludzi, bądź poprzez słowne powtórzenie opisu: jak godny zaufania, godny zaufania, bądź znaczeniowo: jak godny zaufania, zapamiętujący.
3- Osoba, którą można opisać jako godną zaufania, kompetentną, niezawodną lub sprawiedliwą.
4- Ten, komu brakuje nieco do trzeciego stopnia, a to jest oznaką: prawdomówności, czyli nic mu nie dolega, czyli nic mu nie dolega.
5. Ten, kto ma nieco mniej niż cztery lata, odnosi się do osoby prawdomównej, która ma słabą pamięć, lub osoby prawdomównej, która popełnia błędy, ma złudzenia, popełnia błędy lub zmienia swoje postępowanie później. Dotyczy to również osoby oskarżonej o jakąś innowację, taką jak szyizm, predestynacja, bałwochwalstwo, irja lub oszczerstwo, wraz z wyjaśnieniem dotyczącym kaznodziei i innych.
6- Ten, kto ma tylko niewiele hadisów i nie ma dowodów na to, że jego hadis powinien zostać porzucony z tego powodu, na co wskazuje sformułowanie: akceptowalny, jeśli jest przestrzegany, w przeciwnym razie hadis jest słaby.
7- Ten, o którym opowiadało więcej niż jedna osoba i który nie został udokumentowany, a do którego odnosi się słowo: ukryty lub nieznany.
8- Jeżeli nie ma w nim udokumentowania wiarygodnego źródła i jest w nim wyrażony wyraz słabości, nawet jeśli nie jest wyjaśniony, i jest oznaczony słowem: słaby.
9- O jego losach nie opowiadała więcej niż jedna osoba, nie wierzono mu i określano go słowem: nieznany.
10- Ten, kto nie jest wcale godny zaufania, a mimo to jest osłabiony jakąś wadą, a to jest wskazywane przez: porzucony, porzucony hadis, słaby hadis lub upadły.
11- Kogo oskarżono o kłamstwo.
12- Kto nazwał to kłamstwem i zmyśleniem.

Al-Mukhtar ibn Falfel jest uważany za jednego z narratorów hadisów proroczych piątej klasy, do której zaliczają się młodsi wyznawcy. Jego pozycja wśród osób zajmujących się hadisami, badaczy krytyki i autentyczności, a także w księgach biografii, jest uznawana za godną zaufania, choć popełnia pewne błędy.

Ibn Hadżar powiedział w Fath al-Bari (1/384): „Jeśli chodzi o błędy, czasami narrator popełnia ich wiele, a czasami niewiele. Kiedy jest opisany jako popełniający wiele błędów, powinien zbadać to, co przekazał. Jeśli znajdzie to przekazane przez niego lub kogoś innego, z innej narracji niż ta, która jest opisana jako popełniająca błędy, wówczas wiadomo, że opiera się na oryginalnym hadisie, a nie na tym konkretnym ciągu narracji. Jeśli jest on znaleziony jedynie w ciągu narracji, to jest to błąd, który wymaga wahania w orzekaniu o autentyczności tego, co jest tego rodzaju, a w Sahih nic takiego nie ma, chwała Allahowi”. A kiedy jest opisany jako zawierający niewiele błędów, jak powiedziano: „Ma słabą pamięć, jego pierwsze błędy są jego wadami” lub „Ma dziwne rzeczy” i inne podobne wyrażenia: wówczas orzeczenie w tej sprawie jest takie samo, jak orzeczenie w sprawie poprzedniego”.
Szejch Al-Albani – który uwierzytelnił hadis Al-Mukhtara bin Falfela – powiedział w biografii narratora Da’if Sunan Abi Dawud (2/272): „Al-Hafiz powiedział: (Jest godny zaufania, ale zawiera pewne błędy). Powiedziałem: Zatem hadis kogoś takiego jak on może być uznany za dobry, jeśli nie zaprzecza mu”.
Szejch Al-Albani powiedział w „As-Silsilah As-Saheehah” (6/216): „Został on przekazany wyłącznie przez Imrana bin Uyaynaha i istnieją pewne zarzuty co do jego pamięci. Al-Hafiz wskazał na to, mówiąc: (Jest godny zaufania, ale ma pewne błędy); zatem uwierzytelnianie jego hadisu jest niedopuszczalne i wystarczy, że go poprawi, jeśli nie będzie mu zaprzeczał”.

Z wyjątkiem tego wspomnianego hadisu, w którym pojawia się kwestia rozbieżności („Nie ma posłańca po mnie”), przekazanego przez Al-Mukhtara bin Falfela, został on przekazany przez grupę towarzyszy w odniesieniu do wyjątku proroctwa bez przesłania hadisów ze snami. Ten hadis jest mutawatir i zawiera kilka aspektów i sformułowań, które nie zawierają frazy („Nie ma posłańca po mnie”), w tym następujące narracje:

1. Imam Al-Buchari, niech Bóg się nad nim zmiłuje, włączony do jego Sahih, za pośrednictwem Abu Hurairah, niech Bóg będzie z niego zadowolony, który powiedział: Słyszałem Posłańca Bożego, niech Bóg go błogosławi i obdarzy pokojem, mówiącego: „Z proroctwa nie pozostało nic poza dobrą nowiną”. Zapytali: „Co to jest dobra nowina?”. Odpowiedział: „Dobry sen”.
Niech Bóg będzie dla niego miłosierny, w „Al-Muwatta” zamieścił rozdział ze słowami: „Kiedy kończył modlitwę obiadową, mówił: »Czy ktoś z was miał sen ostatniej nocy?..?« I mówił: »Po mnie nie pozostanie nic z proroctwa, oprócz snu sprawiedliwego«”.
Przekazali to imam Ahmad w swoim Musnadzie, Abu Dawood i Al-Hakim w swoim Mustadraku, wszyscy za autorytetem Malika.
2- Imam Ahmad włączył do swojego Musnad, a Imam Muslim do swojego Sahih z hadisu Ibn Abbasa, oby Bóg był z niego zadowolony, który powiedział: Posłaniec Boży, oby Bóg go błogosławił i udzielił mu pokoju, podniósł zasłonę, podczas gdy ludzie stali w rzędach za Abu Bakrem i powiedział: „O ludzie, pozostała dobra nowina o proroctwie, z wyjątkiem sprawiedliwej wizji, którą widzi muzułmanin lub która jest mu ukazana…”
W przekazie Muslima, zawierającym słowa (Posłaniec Boży, niech Bóg go błogosławi i obdarzy pokojem, zdjął zasłonę), gdy jego głowa była zabandażowana podczas choroby, w wyniku której zmarł, powiedział on trzykrotnie: „O Boże, czy przekazałem przesłanie?”. Z dobrych wieści o proroctwie pozostała jedynie wizja, którą widzi sprawiedliwy sługa lub która jest mu ukazana…”.
Opowiadali o tym Abd al-Razzaq w swoim Musannafie, Ibn Abi Shaybah, Abu Dawud, al-Nasa’i, al-Darimi, Ibn Majah, Ibn Khuzaymah, Ibn Hibban i al-Bayhaqi.
3- Imam Ahmad, oby Bóg miał nad nim litość, włączony do jego Musnad, i jego syn Abdullah włączony do Zawa’id al-Musnad, za pośrednictwem Aiszy, oby Bóg był z niej zadowolony, że Prorok, oby Bóg go błogosławił i udzielił mu pokoju, powiedział: „Nic nie pozostanie po mnie z proroctwa, oprócz dobrych wieści”. Oni powiedzieli: „Co to są dobre wieści?” On powiedział: „Dobry sen, który człowiek widzi lub który jest mu widziany”.
4- Imam Ahmad włączył do swojego Musnadu i Al-Tabarani włączony na autorytet Abu Al-Tayyiba (niech Allah będzie z niego zadowolony), który powiedział: Posłaniec Allaha (pokój i błogosławieństwo z nim) powiedział: „Nie ma po mnie żadnego proroctwa poza dobrymi nowinami”. Powiedziano: „Co to są dobre nowiny, o Posłańcu Allaha?”. Odpowiedział: „Dobry sen” lub powiedział: „Sen prawy”.
5. Al-Tabarani i Al-Bazzar przekazali za pośrednictwem Hudhayfaha ibn Asida (niech Allah będzie z niego zadowolony), który powiedział: Posłaniec Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Odszedłem i nie ma po mnie żadnego proroctwa poza dobrą nowiną”. Powiedziano: Czym są dobre wieści? Powiedział: „Sen prawy, który widzi prawy człowiek lub który jest mu ukazany”.
6- Imam Ahmad, Al-Darimi i Ibn Majah przekazali na podstawie autorytetu Umm Kurz Al-Kaabiyyah, oby Bóg był z niej zadowolony, że Prorok, oby Bóg go błogosławił i udzielił mu pokoju, powiedział: „Dobre wieści odeszły, ale dobre wieści pozostały”.
7- Imam Malik przekazał w Al-Muwatta’ za pośrednictwem Zayda ibn Aslama za pośrednictwem Ata’ ibn Yasara (niech Allah będzie z niego zadowolony), że Posłaniec Allaha (pokój i błogosławieństwo z nim) powiedział: „Nie pozostanie po mnie nic z proroctwa, oprócz dobrych wieści”. Zapytali: „Co to są dobre wieści, o Posłańcu Allaha?”. Odpowiedział: „Sen, który prawy człowiek widzi lub który jest mu ukazany, jest jedną częścią czterdziestu sześciu części proroctwa”. Jest to hadis mursal z solidnym łańcuchem przekazu.
Ponadto hadisy omawiające sny, będące częścią proroctwa, różnią się znacznie pod względem sformułowań. Niektóre przekazy definiują sny jako jedną z dwudziestu pięciu części proroctwa, podczas gdy inne definiują je jako jedną z siedemdziesięciu sześciu części. Istnieje wiele hadisów i różna liczba między tymi dwoma przekazami. Analizując hadisy omawiające sny, zauważamy różnice w liczbach. Na przykład, niektóre przekazy stwierdzają: „Dobry sen prawego człowieka jest jedną z czterdziestu sześciu części proroctwa” [Buchari: 6983]. Inny przekaz stwierdza: „Sen prawego człowieka jest jedną z siedemdziesięciu części proroctwa” [Muslim: 2265]. Inny przekaz stwierdza: „Sen muzułmanina jest jedną z czterdziestu pięciu części proroctwa” [Muslim: 2263]. Istnieje wiele innych przekazów, które wymieniają różne liczby dla tej części proroctwa.

W odpowiedzi na szlachetny hadis, w którym Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Nie ma po mnie posłańca”, zwracamy się do opinii znawców terminologii. Podzielili oni hadisy mutawatir na: mutawatir werbalny, czyli taki, którego treść jest mutawatir, oraz mutawatir semantyczny, czyli taki, którego znaczenie jest mutawatir.

1- Częstotliwość werbalna: to, co zostało powtórzone w sformułowaniu i znaczeniu.

Przykład: „Ktokolwiek świadomie kłamie na mój temat, niech zasiądzie w piekle”. Przekazali al-Buchari (107), Muslim (3), Abu Dawud (3651), al-Tirmidhi (2661), Ibn Madża (30, 37) i Ahmad (2/159). Ten hadis przekazało ponad siedemdziesięciu dwóch towarzyszy, a wśród nich liczna, nie dająca się zliczyć grupa.

2. Częstotliwość semantyczna: Ma to miejsce, gdy narratorzy zgadzają się co do ogólnego znaczenia, ale sformułowania hadisów różnią się.

Przykład: Hadis o wstawiennictwie ma to samo znaczenie, ale inne sformułowanie. To samo dotyczy hadisów o wycieraniu skarpetek.

A teraz, mój muzułmański bracie, chodź ze mną i zastosuj tę regułę do hadisów o wizjach, o których wspominaliśmy wcześniej, aby ustalić, czy występują w nich spójność werbalna i semantyczna. I w jakim stopniu sformułowanie „Nie ma po mnie posłańca” jest prawdziwe w odniesieniu do pozostałych hadisów?

1- Wszystkie te hadisy mają łańcuch przekazu moralnego i zgadzają się, że wizje są częścią proroctwa, co bez wątpienia dowodzi ich autentyczności.
2- W większości tych hadisów często pojawia się stwierdzenie, że z proroctwa nie pozostanie nic oprócz dobrych nowin, co także wskazuje na jego autentyczność.
3. Hadisy dotyczące wizji różniły się co do liczby części proroctwa, ale wszystkie zgadzały się, że wizje są częścią proroctwa, i to jest prawdą i nie ma co do tego wątpliwości. Różnica polegała jednak na określeniu tej części w konkretnym zakresie, a ta różnica jest nieskuteczna i nie dotyczy nas tutaj. To, czy wizja jest częścią siedemdziesięciu, czy czterdziestu sześciu części proroctwa, nie będzie dla nas żadnym wyjaśnieniem. Wiadomo, że jeśli hadisy różnią się pod względem sformułowania, a niektóre z nich przewyższają inne, ale wszystkie są zgodne pod względem treści, to uznaje się je za mutawatir w znaczeniu, a nie w słowach.
4- W poprzednich hadisach powtarza się, że Prorok (niech pokój i błogosławieństwo będą z nim) jest jedyną Pieczęcią Proroków, co jest zgodne z wyraźnym tekstem w Świętym Koranie, więc żaden muzułmanin nie ma prawa dyskutować na ten temat.
5. W jedynym hadisie cytowanym przez tych, którzy wierzą, że Prorok (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) nie ma żadnego powtórzenia werbalnego ani semantycznego w zdaniu (Nie ma posłańca po mnie), które pojawia się w zdaniu. Zdanie to jest dodatkiem do tego, co zostało wspomniane w innych hadisach, a zatem nie jest ono powtórzeniem werbalnym ani semantycznym, jak przeczytałeś w poprzednich hadisach. Czy to zdanie – które nie jest powtórzeniem werbalnym ani semantycznym i przeczy licznym tekstom Koranu i Sunny, jak wspomnieliśmy wcześniej – zasługuje na to, abyśmy wyszli z niego z niebezpiecznym przekonaniem, że Prorok (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) jest Pieczęcią Posłańców? Czy uczeni zdają sobie sprawę ze skali niebezpieczeństwa, jakie niesie ta fatwa oparta na jednym hadisie, którego narratorzy mają wątpliwości, i która sprowadzi wielki ucisk na naszych potomków, jeśli Wszechmogący Bóg wyśle im posłańca na końcu czasów, aby ostrzec ich przed surową karą?
6- Jak wspomniałem wcześniej, łańcuch przekazu wspomnianego hadisu, który zawiera frazę (Nie ma posłańca po mnie), obejmuje (Al-Mukhtara bin Falfula), o którym Ibn Hajar Al-Asqalani powiedział, że jest prawdomówny, ale miał pewne błędy, a Abu Al-Fadl Al-Sulaymani wymienił go wśród tych znanych ze swoich kontrowersyjnych hadisów, a Abu Hatim Al-Basti wymienił go i powiedział: Popełnia wiele błędów. Jak więc możemy zbudować główną fatwę opartą wyłącznie na tym hadisie, który mówi, że Prorok ﷺ jest Pieczęcią Posłańców.. ?! Czy dzisiejsi muzułmańscy uczeni poniosą ciężar muzułmanów, którzy będą kłamać na temat nadchodzącego posłańca z powodu ich nalegania na swoją fatwę, po tym jak prawda stała się dla nich jasna..? I czy fatwy poprzednich uczonych, którzy cytują ich fatwy i powtarzają je bez zbadania do dnia dzisiejszego, będą się za nimi wstawiać?

Koniec cytatu
Mam nadzieję, że wybaczycie mi, że nie odpowiem na Wasze pytania dotyczące tego, co książka omawia później, ponieważ znalezienie odpowiedzi na każdą z nich zajmie dużo czasu, a odpowiedzi na wszystkie Wasze pytania znajdują się w książce dla tych, którzy chcą dotrzeć do prawdy.