Zobaczyłem Mahdiego i grupę ludzi pod jednym z nowych mostów. Nie mogłem dokładnie określić, gdzie to było. Był to pusty plac pod mostem, bez meczetu. Kiedy pod mostem zaczęto wzywać na modlitwę, Mahdi wahał się, czy zostać imamem, ale wystąpił naprzód i został imamem. Wiedział, że jest Mahdim, ale nikomu o tym nie powiedział i zachował tę tajemnicę dla siebie.
W pierwszym raku Al-Mahdi wyrecytował Al-Fatiha, a następnie dwa ostatnie wersety Sury Al-Baqarah: „Posłaniec uwierzył w to, co zostało mu objawione od jego Pana, podobnie jak wierzący. Wszyscy uwierzyli w Allaha, Jego aniołów, Jego Księgi i Jego posłańców. Nie czynimy żadnej różnicy między Jego posłańcami, a oni mówią: „Słyszymy i jesteśmy posłuszni. Twoje przebaczenie, Panie nasz, i do Ciebie należy ostateczny cel”. (285) Allah nie obciąża duszy niczym innym, jak tylko tym, co jest w jej mocy. Otrzyma ona to, na co zasłużyła, i poniesie karę za to, co popełniła. Panie nasz, żadna dusza nie będzie karana za swoje grzechy. Postaw nas przed sądem, jeśli zapomnimy lub popełnimy błąd, Panie nasz, i nie nakładaj na nas ciężaru takiego, jaki nałożyłeś na tych, którzy byli przed nami. Panie nasz, i nie obciążaj nas tym, czego nie jesteśmy w stanie udźwignąć. Przebacz nam, przebacz nam i zmiłuj się nad nami. Jesteś naszym Opiekunem, więc daj nam nam zwycięstwo nad ludem niewierzącym. (286)
Podczas modlitwy Mahdiego pojawiło się wielu żołnierzy, którzy otoczyli Mahdiego i wiernych. Wiedzieli, że Mahdi jest wśród modlących się, ale nie wiedzieli dokładnie, kim jest Mahdi. Chcieli wiedzieć, kim jest Mahdi, a Mahdi nie chciał się ujawniać, ani wiernym, ani żołnierzom, którzy go otaczali, ani tym, którzy mu towarzyszyli.
Żołnierze przeszukali wiernych i ich sterroryzowali. Grupa wiernych bała się działań żołnierzy, więc opuściła miejsce modlitwy. Około połowa wiernych lub mniej pozostała z Mahdim podczas modlitwy. Podczas gdy Mahdi siedział w pierwszym taszahhudzie, oficer wyciągnął rękę, aby uścisnąć dłoń pierwszego rzędu wiernych, więc uścisnęli sobie dłonie. Uczynił to, aby wiedzieli, kim jest Mahdi. Następnie podszedł do Mahdiego i wyciągnął rękę, aby uścisnąć mu dłoń podczas pierwszego taszahhudu. Mahdi wyciągnął rękę i uścisnął ją, wahając się uścisnąć dłoń komuś podczas modlitwy. Jednak oficer go nie rozpoznał, a Mahdi dokończył modlitwę. Wtedy oficer powiedział do żołnierzy, którzy z nim byli: „Chcę poznać imiona wszystkich tych wiernych po tym, jak skończą się modlić”. Mahdi obawiał się, że go rozpoznają.