Widziałem siebie przeglądającego strony na Facebooku na telefonie komórkowym, aż zatrzymałem się na klipie z programu Omara Adeeba, w którym pokazywał zdjęcie okładki mojej książki. Krytykował ją i mówił widzom, że nie każdy, kto pisze książki, powinien być czytany. To był bardzo krótki fragment wiadomości, który pokazał w swoim programie, więc poszedłem do mojej żony Nahal do pokoju moich córek Judy i Maryam, żeby obejrzała ten klip.
Scena ta zaprowadziła mnie do Kompleksu Badań Islamskich powiązanego z Al-Azhar, gdzie pracownik poinformował mnie, że Al-Azhar odrzucił moją książkę („Oczekiwane Wiadomości”) i poinformował o zaprzestaniu jej druku. Dał mi do podpisania papier informacyjny, więc zdenerwowałem się i napisałem na nim: „Ciężar tego, kto zaprzecza Mahdiemu, spocznie na twoich barkach”.
Scena przeniosła mnie do miejsca, w którym siedziałem z jednym z moich przyjaciół, Hanim Saeedem, który czytał moją książkę. Zaczął mnie pocieszać po tym, co się stało. Obok mnie stał wózek z fasolą, więc kupiłem z niego frytki w przezroczystej plastikowej torebce. Zacząłem jeść frytki sam, bez mojego przyjaciela, ponieważ jadłem pierwszą paczkę frytek w tej samej plastikowej torebce z ziemniakami, aż w końcu przestałem jeść plastikową torebkę i jadłem tylko frytki, aż się najadłem, zanim zjadłem połowę pierwszej torebki. Postanowiłem zabrać resztę do domu.

NotatkaTa wizja spełniła się wkrótce potem, Al-Azhar odrzucił moją książkę, a ja opublikowałem ją elektronicznie jako formę działalności charytatywnej.

Interpretacja wizji w tym filmie