Een bericht aan mijn vrienden en kameraden van de Tamarod-campagne

Als ik je haatte, had ik je deze opmerkingen over je campagne niet geschreven. Ik ken de omvang van je patriottisme en je loyaliteit aan de revolutie. We hopen dat je mijn opmerkingen met open hart zult aanvaarden en ze zult beschouwen als een broeder die het beste voor het land wil, maar met een andere visie dan jij, wetende dat ons doel één is: het welzijn van ons geliefde Egypte.
Mijn visie is misschien onjuist en u heeft gelijk. Daarom presenteer ik u mijn standpunt over uw campagne, in de hoop dat onze visies samenkomen en dat we de juiste oplossingen voor onze crisis vinden. Ik hoop dat u mijn opmerkingen zult accepteren, die als volgt zijn:

1- Helaas hebben we niets van de geschiedenis geleerd. We hebben Mubarak omvergeworpen en de militaire raad aan het bewind overgelaten. Gaan we dezelfde fout herhalen en verwachten dat de militaire raad ons op dezelfde manier bestuurt, met een aantal andere mensen?
2- Er zijn veel overblijfselen die de Tamarod-campagne steunen en ermee doorgaan, omdat ze er zeker van zijn dat het vorige regime in een andere vorm zal terugkeren.
3- Het is onlogisch dat de campagne erop gericht is Morsi af te zetten en een burgerpresidentiële raad te benoemen. Wie zijn de leden van deze raad? Welke politieke krachten waren het erover eens? Ik denk dat het idee van een burgerpresidentiële raad twee jaar geleden een van de oplossingen was, omdat we al in een overgangsperiode zaten. Deze oplossing is nu echter onlogisch, omdat de bevolking niet bereid is nog een overgangsperiode te doorstaan.
4- Het is onlogisch dat de campagne als doel heeft vervroegde presidentsverkiezingen te houden. Wie zal deze verkiezingen begeleiden en uitschrijven? Is dat president Morsi? Het is onwaarschijnlijk dat hij vervroegde verkiezingen zou uitschrijven, wetende dat deze verkiezingen een doodscertificaat zijn voor de Moslimbroederschap. Als de Tamarod-campagne als doel had Morsi omver te werpen en de Militaire Raad na hem de macht te laten overnemen, en vervolgens presidentsverkiezingen uit te schrijven, zou dat als een droom worden beschouwd, omdat de terugkeer van de Militaire Raad betekent dat hij minstens twintig jaar aan de macht zal blijven, en dit keer met publieke steun, omdat gewone burgers de revolutie zat zijn. In dat geval zullen de revolutionairen van het Tahrirplein een minderheid vormen en zal de revolutie mislukken.
5- Er zijn revolutionairen die Morsi met alle mogelijke middelen uit het presidentschap willen verwijderen vanwege hun gevoel van verraad door de Moslimbroederschap en hun drang naar wraak op de groep, waardoor ze ongeplande en ondoordachte stappen ondernemen zonder de gevolgen te kennen. Helaas exploiteren de restanten van het voormalige regime deze wraakzucht en richten deze op hun eigen doel om opnieuw aan de macht te komen.


de oplossing
1- De campagne moet een duidelijk doel hebben, namelijk Morsi omverwerpen en ervoor zorgen dat een figuur die door de politieke krachten wordt erkend en de revolutie vertegenwoordigt, de macht overneemt. Op die manier geven we de militaire raad niet opnieuw de kans om over ons te heersen en mislukt de revolutie.
2- Als de politieke krachten het nu niet eens zijn over een figuur die na Morsi de macht overneemt, is het dan logisch dat ze het over deze figuur eens worden tijdens het bewind van de restanten van het regime of de Militaire Raad na Morsi?! Dit is onwaarschijnlijk en slechts denkbeeldig. Ga nu akkoord, of wacht drie jaar tot u het eens wordt tijdens de volgende presidentsverkiezingen.
3- Persoonlijk vind ik het onlogisch om in opstand te komen voor de terugkeer van de militaire raad, nadat ik eerder in opstand ben gekomen totdat de regering is overgedragen aan een gekozen president. Anders blijf ik in cirkels ronddraaien, tenzij er een alternatief is waar de politieke krachten het over eens zijn.

Na deze aantekeningen zou ik mijn vrienden, van wie ik weet dat ze erg patriottisch zijn, en God weet hoeveel ik van ze houd, niet hebben geadviseerd. Zonder mijn liefde voor hen zou ik hen niet hebben geadviseerd en mijn toekomst op het spel hebben gezet om hen te adviseren.

Ik ontmoedig ze niet, maar ik leid ze vanuit mijn bescheiden standpunt naar het juiste pad. De reden voor het mislukken van onze revolutie tot nu toe is het gebrek aan planning. Ik weet zeker dat er revolutionairen op Tahrir zijn die dezelfde angsten hebben als ik over de campagne, maar die hun angsten niet willen uiten uit angst beschuldigd te worden van verraad aan de revolutie, onderdanigheid en ontrouw. Ik ben echter niet het type dat een fout ziet en erover zwijgt uit angst beschuldigd te worden van verraad, en de tijd zal de juistheid van mijn standpunt bewijzen.


Majoor Tamer Badr