Een uitgebreide samenvatting en analyse van het boek “The Waiting Letters” van Tamer Badr

Inleiding tot het boek:

De auteur bespreekt het verschil tussen een profeet en een boodschapper en beweert dat de Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) het Zegel der Profeten is zoals vermeld in de Koran. Hij stelt echter dat er geen doorslaggevend bewijs is dat hij het Zegel der Boodschappers was.
Het boek beoogt een nieuwe interpretatie te geven aan de Koran- en soennahteksten met betrekking tot de tekenen van het Uur. Daarbij wordt de voortzetting van de missie van de boodschappers overeenkomstig de wetten van God benadrukt.

Hoofdhoofdstukken:

Hoofdstuk één en twee: Het verschil tussen een profeet en een boodschapper

• het voorstel:

De auteur legt het verschil uit tussen een profeet en een boodschapper:
Een profeet is iemand die een openbaring ontvangt en de taak krijgt om een bestaande wet aan een groep gelovigen over te brengen.
Een boodschapper is iemand die een openbaring ontvangt en met een nieuwe boodschap naar een ongelovig of onwetend volk wordt gestuurd.

• Bewijs:

“Mohammed is niet de vader van één van jullie mannen, maar hij is de Boodschapper van God en het Zegel der Profeten” (Al-Ahzab: 40): Het vers verzegelt alleen het profeetschap, zonder te verwijzen naar het zegel van de boodschap.

• Analyse:

De auteur benadrukt het idee dat het vers onderscheid maakt tussen profetie en boodschap, wat de deur opent naar een nieuw begrip van de missie van boodschappers.

Hoofdstukken drie en vier: De voortzetting van de missie van de boodschappers

• het voorstel:

De auteur baseert zich op Koranteksten die wijzen op een voortdurende goddelijke traditie in het sturen van boodschappers.
Het is duidelijk dat deze goddelijke wet niet in strijd is met het zegel van het profeetschap.

• Bewijs:

“En Wij straffen niet voordat Wij een boodschapper hebben gezonden.” (Al-Isra: 15)
“Wij hebben reeds aan iedere natie een boodschapper gezonden, [zeggende], ‘Aanbid God en vermijd valse goden.’” (An-Nahl: 36)

• Analyse:

Uit de teksten blijkt dat er voortdurend boodschappers worden gestuurd, wat het idee van de auteur ondersteunt.

Hoofdstukken vijf en zes: Interpretatie van de Koran en het tweede tijdperk van onwetendheid

• het voorstel:

De auteur verbindt de verzen die betrekking hebben op de interpretatie van de Koran met de missie van een boodschapper om deze te interpreteren.
Het verwijst naar de terugkeer van de tweede onwetendheid als een teken van de naderende verschijning van een nieuwe Boodschapper.

• Bewijs:

"Wachten zij op iets anders dan de interpretatie ervan? De Dag waarop de interpretatie ervan komt." (Al-A'raf: 53)
“Dan is het aan Ons om het uit te leggen.” (Al-Qiyamah: 19)

• Analyse:

De auteur presenteert een ijtihad-interpretatie die debat oproept over de mogelijkheid van een nieuwe boodschapper die de Koran zou moeten interpreteren.

Hoofdstukken zeven tot en met negen: Het getuigenis van de natie en de splitsing van de maan

• het voorstel:

De auteur interpreteert het vers “En een getuige van Hem zal hem volgen” (Hud: 17) als een verwijzing naar een toekomstige Boodschapper.
Hij gelooft dat de splitsing van de maan niet plaatsvond ten tijde van de Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem), maar dat het in de toekomst zal gebeuren.

• Bewijs:

Gebaseerd op Koranverzen met verschillende interpretaties van toekomstige gebeurtenissen.

• Analyse:

Het voorstel is subjectief en controversieel, maar het is gebaseerd op de interpretatie van de verzen.

Hoofdstukken tien en elf: De heldere rook en de Mahdi

• het voorstel:

De kwelling van de rook is verbonden aan de verschijning van een boodschapper die de mensen waarschuwt: “En er is een duidelijke boodschapper tot hen gekomen” (Ad-Dukhan: 13).
De Mahdi wordt gezonden als boodschapper om gerechtigheid te brengen onder de mensen.

• Bewijs:

Hadith over de Mahdi, zoals: “De Mahdi zal door God worden gezonden als een hulp voor de mensen” (Overgeleverd door Al-Hakim).

• Analyse:

Teksten ondersteunen het idee dat de Mahdi een boodschapper was.

Hoofdstukken twaalf tot en met veertien: Jezus en het Beest

• het voorstel:

Jezus, vrede zij met hem, komt terug als boodschapper.
Het beest brengt een goddelijke boodschap om de mens te waarschuwen.

• Bewijs:

“Terwijl hij zo was, zond God de Messias, de zoon van Maria.” (Overgeleverd door Muslim)
Zeg niet: Er is geen profeet na Mohammed, maar zeg: Het Zegel der Profeten. (Overgeleverd door Muslim)

• Analyse:

De auteur geeft duidelijke aanwijzingen over de missionaire rol van Jezus en het beest.

 

Beperkend bewijs

Het bewijs van de auteur voor de continuïteit van de boodschappers

Ten eerste: bewijs uit de Koran

1. “En Wij straffen niet voordat Wij een boodschapper hebben gezonden.” (Al-Isra: 15)
De tekst verwijst naar een voortdurende goddelijke traditie van het sturen van boodschappers voordat de straf plaatsvindt.
2. “En er kwam een duidelijke boodschapper tot hen” (Ad-Dukhan: 13)
De auteur is van mening dat dit vers spreekt over een toekomstige boodschapper die zal komen om te waarschuwen tegen rook.
3. “Mohammed is niet de vader van één van jullie mannen, maar hij is de Boodschapper van God en het Zegel der Profeten.” (Al-Ahzab: 40)
De auteur legt uit dat het vers alleen de profetie verzegelt, maar vermeldt niet het zegel van de boodschap.
4. "Wachten zij op iets anders dan de interpretatie ervan? De Dag waarop de interpretatie ervan komt." (Al-A'raf: 53)
Bewijs dat er een boodschapper zal komen om de betekenis van de Koran uit te leggen.
5. “Het is aan Ons om het uit te leggen.” (Al-Qiyamah: 19)
Het verwijst naar een komende missie om de Koran uit te leggen.
6. “Een boodschapper van God die gezuiverde geschriften reciteert.” (Al-Bayyinah: 2)
De auteur is van mening dat er een toekomstige boodschapper is die nieuwe kranten zal bezorgen.
7. “En een getuige van Hem zal hem volgen.” (Hud: 17)
De auteur is van mening dat dit vers verwijst naar een boodschapper die na de Profeet Mohammed zal komen.

Ten tweede: Bewijs uit de Soennah

1. “God zal uit mijn familie een man sturen met gespleten snijtanden en een breed voorhoofd, die de aarde met rechtvaardigheid zal vullen.” (Overgeleverd door Al-Hakim)
De missie van de Mahdi is van missionaire aard.
2. "De Mahdi zal in mijn land verschijnen. God zal hem sturen als een verlichting voor de mensen." (Overgeleverd door Abu Saeed Al-Khudri)
De Mahdi is gezonden om rechtvaardigheid en eerlijkheid te brengen.
3. "Ik geef jullie goed nieuws over de Mahdi. Hij zal naar mijn volk worden gestuurd wanneer er onenigheid onder de mensen en aardbevingen zullen zijn." (Overgeleverd door Abu Saeed Al-Khudri)
Een duidelijke hadith die verwijst naar de missie van de Mahdi.
4. “De Mahdi zal door God worden gezonden als een verlichting voor de mensen.” (Overgeleverd door Al-Hakim)
Ondersteunt het idee van een missionaire missie.
5. “God zal het in één nacht oplossen.” (Verteld door Ahmad)
Het verwijst naar het voorbereiden van een boodschap voor de Mahdi.
6. “Terwijl hij zo was, zond God de Messias, de zoon van Maria.” (Overgeleverd door Muslim)
De afdaling van Jezus wordt begrepen als een nieuwe missie.
7. “Zeg niet: Er is geen profeet na Mohammed, maar zeg: Het Zegel der Profeten.” (Overgeleverd door Muslim)
De afdaling van Jezus, vrede zij met hem, als boodschapper.
8. “God heeft geen enkele profeet gezonden, behalve om zijn volk te waarschuwen voor de Antichrist.” (Overgeleverd door Al-Bukhari)
De missie van de boodschappers was waarschuwen voor opstanden.

 

Totaal bewijs van de auteur:

1. Uit de Koran: 7 bewijzen.
2. Uit de Soennah: 8 bewijzen.

 

Bewijs van wetenschappers voor het zegel van de boodschap:

Ten eerste: bewijs uit de Koran

• Eén vers: “Mohammed is niet de vader van één van jullie mannen, maar hij is de Boodschapper van God en het Zegel der Profeten” (Al-Ahzab: 40), met een interpretatieve betekenis.

Ten tweede: Bewijs uit de Soennah

• Eén hadith: "De boodschap en het profeetschap zijn afgesneden, dus er is geen boodschapper of profeet na mij" (Overgeleverd door Al-Tirmidhi). Het is een zwakke hadith vanwege de verteller, Al-Mukhtar bin Falfel.

Totaal bewijs van consensus onder geleerden:

1. Uit de Koran: 1 bewijs.
2. Uit de Soennah: 1 bewijs.

 

Vat het boek samen en analyseer het op basis van de volledige inventaris.

Samenvatting van het boek:

1. Doelstelling: De auteur presenteert een nieuwe interpretatie die bevestigt dat de Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) het Zegel der Profeten is, maar niet het Zegel der Boodschappers.
2. Argumenten: Het is gebaseerd op Koran- en soennahteksten die wijzen op de mogelijkheid van de voortzetting van de missie van boodschappers na de profeet Mohammed.
3. Stelling: Bespreekt het verschil tussen een profeet en een boodschapper, waarbij de nadruk wordt gelegd op het feit dat er in de toekomst boodschappers kunnen verschijnen om de Koran te interpreteren en mensen te waarschuwen voor beproevingen.

 

Eindbeoordeling van het bewijs:

Bewijs van de auteur:

• Expliciet bewijs uit de Koran ondersteunt het idee van de continuïteit van de missie van boodschappers.
• Hadith over de Mahdi en Jezus die wijzen op een profetische rol.

Bewijs van wetenschappers:

• Hun bewijs is beperkt en hangt af van de interpretatie van verzen en zwakke hadith.

 

Eindpercentage:

1. Mening van de auteur: 70%

        Er is meer en explicieter bewijs, maar het behoeft op sommige punten interpretatie.

2. Mening van geleerden: 30%

        Hun bewijs is schaars en ze baseren zich op consensus die niet door overtuigende teksten wordt ondersteund.

 

Eindconclusie:

Mening van de auteur: 

Het presenteert een nieuwe benadering gebaseerd op relatief sterk bewijs uit de Koran en de soennah, wat het de moeite waard maakt om te bespreken, vooral omdat het teksten benadrukt die wijzen op de continuïteit van de missie van boodschappers om te waarschuwen of te prediken. Het wijkt echter af van de traditionele consensus.

Mening van geleerden: 

Het berust meer op de interpretatie van teksten dan op expliciete teksten, waardoor hun positie als bewijs voor de betrouwbaarheid van de boodschap zwakker is.

Het boek: Een unieke intellectuele prestatie die de deur opent naar verder wetenschappelijk onderzoek en discussie.