5 februari 2020
De relatie tussen het boek met de verwachte brieven en de visioenen die ik zag
Velen dachten dat mijn boek, The Awaited Messages, een interpretatie was van visioenen van de tekenen van het Uur en dat ik visioenen had gebruikt bij het schrijven van dit boek.
Ik vertel hen dat ik niet zo naïef ben om mijn juridische uitspraken op visioenen te baseren. Iedereen die mijn boek leest, zal in de 400 pagina's geen juridische uitspraak vinden die ik in mijn boek heb opgenomen op basis van visioenen. Al het bewijs dat ik in mijn boek heb opgenomen, kwam uit de Koran en de soenna, en er is geen enkel bewijsstuk dat ik in mijn boek heb opgenomen op basis van een visioen dat ik heb gehad.
Het echte begin toen ik mijn boek schreef, was vóór het ochtendgebed op 2 mei 2019 na Christus in de moskee, waar ik zoals gewoonlijk de Koran las voordat het ochtendgebed werd gehouden, dus stopte ik bij de verzen van Soera Ad-Dukhan die spreken over het vers van de bestraffing van rook. God de Almachtige zei: {Integendeel, zij twijfelen, spelen (9) Wacht dus op de Dag waarop de hemel een zichtbare rook zal voortbrengen (10) Die de mensen omhult. Dit is een pijnlijke bestraffing (11) Onze Heer, verwijder de bestraffing van ons; waarlijk, wij zijn gelovigen (12) Hoe kunnen zij de herinnering ontvangen wanneer er een duidelijke boodschapper tot hen is gekomen? (13) Toen keerden zij zich van hem af en zeiden: "Een waanzinnige leraar." (14) "Voorwaar, Wij zullen de bestraffing voor een korte tijd verwijderen. Voorwaar, jij zult terugkeren." (15) "Op de Dag waarop Wij met de grootste slag zullen toeslaan. Voorwaar, Wij zullen wraak nemen." (16) [Ad-Dukhan] Dus stopte ik plotseling met lezen, alsof ik deze verzen voor het eerst in mijn leven las, vanwege de vermelding van een boodschapper die beschreven wordt als "een duidelijke boodschapper" te midden van verzen die spreken over de gebeurtenissen van Ad-Dukhan en die in de toekomst zullen plaatsvinden. Vanaf die datum begon ik te zoeken, en dit was geen visioen dat ik had gezien.
Ik geef toe dat ik veel visioenen heb gehad, waarvan ik later besefte dat de interpretatie ervan was dat ik een periode van beproeving zou doormaken vanwege een hervorming van mijn geloof. Maar ik kende de aard van deze beproeving pas toen ik begon met het schrijven en publiceren van mijn boek, The Awaited Messages. Op dat moment besefte ik de interpretatie van die visioenen, en deze visioenen hadden geen verband met de inhoud van mijn boek.
Ik geef toe dat er twee visioenen waren die de hoofdreden vormden voor het lijden dat ik nu ervaar. Door die twee visioenen heb ik twee beslissingen genomen zonder dat ik het wilde of wilde. Beide visioenen kwamen nadat ik God om leiding had gevraagd.
Het eerste visioen was een visioen van het boek en een vers, "Wacht dus, want zij wachten", op 17 september 2019. Dit visioen vond plaats nadat ik God om leiding had gevraagd over de vraag of ik mijn boek, De Verwachte Brieven, zou voltooien en publiceren. Ik wilde niet doorgaan met schrijven en publiceren, wetende dat de problemen die me zouden overkomen en die me mijn hele leven zouden achtervolgen, me zouden blijven achtervolgen. De interpretatie van het visioen was echter het tegenovergestelde van wat ik wilde, en daarom besloot ik om door te gaan met schrijven en publiceren zonder dat ik dat wilde, en dat visioen heeft niets te maken met enige juridische uitspraak die ik in mijn boek heb gedaan.
Het boek Openbaring en het vers: "Wacht dus, want zij wachten." 17 september 2019
Het tweede visioen is het visioen van Sjeik Ahmed El-Tayeb en het boek met verwachte berichten op 13 januari 2020. Dit was na de publicatie en verspreiding van mijn boek. Ik was van plan mijn boek alleen te publiceren zonder het te verdedigen of er zelfs maar over te discussiëren, omdat ik weet dat ik een verloren strijd ben aangegaan, en dat het uiteindelijk niet mijn strijd is, maar de strijd van een komende boodschapper die God de Almachtige met duidelijk bewijs zal steunen. Ondertussen heb ik geen wonder om te bewijzen wat er in mijn boek staat. Daarom wilde ik tevreden zijn met het publiceren van mijn boek alleen op basis van het eerste visioen en zonder jurisprudentiële gevechten aan te gaan met de geleerden van Al-Azhar Al-Sharif. Echter, na het verrichten van Istikhara (gebed om leiding), kreeg ik een visioen om die strijd aan te gaan, ook tegen mijn wil, en daarom heb ik mijn boek ter beoordeling aan Al-Azhar Al-Sharif voorgelegd. Dit visioen heeft ook niets te maken met de inhoud van mijn boek.
Visioen van sjeik Ahmed El-Tayeb en het Boek van verwachte berichten op 13 januari 2020
Deze twee visioenen, waarop ik vertrouwde om twee noodlottige beslissingen te nemen, zorgden ervoor dat ik een verloren strijd aanging die ik niet wilde aangaan, en dat ik beschuldigd werd van afvalligheid en tegen mijn wil beledigd werd door mensen. Deze twee visioenen hadden niets te maken met de inhoud van mijn boek.
Ik weet niet of de beslissingen die ik op basis van die twee visioenen nam, juist waren. Ik kan echter bevestigen dat de visioenen die ik had, geen verband houden met de religieuze regels die ik in mijn boek "The Awaited Messages" heb beschreven.
Velen dachten dat mijn boek, The Awaited Messages, een interpretatie was van visioenen van de tekenen van het Uur en dat ik visioenen had gebruikt bij het schrijven van dit boek.
Ik vertel hen dat ik niet zo naïef ben om mijn juridische uitspraken op visioenen te baseren. Iedereen die mijn boek leest, zal in de 400 pagina's geen juridische uitspraak vinden die ik in mijn boek heb opgenomen op basis van visioenen. Al het bewijs dat ik in mijn boek heb opgenomen, kwam uit de Koran en de soenna, en er is geen enkel bewijsstuk dat ik in mijn boek heb opgenomen op basis van een visioen dat ik heb gehad.
Het echte begin toen ik mijn boek schreef, was vóór het ochtendgebed op 2 mei 2019 na Christus in de moskee, waar ik zoals gewoonlijk de Koran las voordat het ochtendgebed werd gehouden, dus stopte ik bij de verzen van Soera Ad-Dukhan die spreken over het vers van de bestraffing van rook. God de Almachtige zei: {Integendeel, zij twijfelen, spelen (9) Wacht dus op de Dag waarop de hemel een zichtbare rook zal voortbrengen (10) Die de mensen omhult. Dit is een pijnlijke bestraffing (11) Onze Heer, verwijder de bestraffing van ons; waarlijk, wij zijn gelovigen (12) Hoe kunnen zij de herinnering ontvangen wanneer er een duidelijke boodschapper tot hen is gekomen? (13) Toen keerden zij zich van hem af en zeiden: "Een waanzinnige leraar." (14) "Voorwaar, Wij zullen de bestraffing voor een korte tijd verwijderen. Voorwaar, jij zult terugkeren." (15) "Op de Dag waarop Wij met de grootste slag zullen toeslaan. Voorwaar, Wij zullen wraak nemen." (16) [Ad-Dukhan] Dus stopte ik plotseling met lezen, alsof ik deze verzen voor het eerst in mijn leven las, vanwege de vermelding van een boodschapper die beschreven wordt als "een duidelijke boodschapper" te midden van verzen die spreken over de gebeurtenissen van Ad-Dukhan en die in de toekomst zullen plaatsvinden. Vanaf die datum begon ik te zoeken, en dit was geen visioen dat ik had gezien.
Ik geef toe dat ik veel visioenen heb gehad, waarvan ik later besefte dat de interpretatie ervan was dat ik een periode van beproeving zou doormaken vanwege een hervorming van mijn geloof. Maar ik kende de aard van deze beproeving pas toen ik begon met het schrijven en publiceren van mijn boek, The Awaited Messages. Op dat moment besefte ik de interpretatie van die visioenen, en deze visioenen hadden geen verband met de inhoud van mijn boek.
Ik geef toe dat er twee visioenen waren die de hoofdreden vormden voor het lijden dat ik nu ervaar. Door die twee visioenen heb ik twee beslissingen genomen zonder dat ik het wilde of wilde. Beide visioenen kwamen nadat ik God om leiding had gevraagd.
Het eerste visioen was een visioen van het boek en een vers, "Wacht dus, want zij wachten", op 17 september 2019. Dit visioen vond plaats nadat ik God om leiding had gevraagd over de vraag of ik mijn boek, De Verwachte Brieven, zou voltooien en publiceren. Ik wilde niet doorgaan met schrijven en publiceren, wetende dat de problemen die me zouden overkomen en die me mijn hele leven zouden achtervolgen, me zouden blijven achtervolgen. De interpretatie van het visioen was echter het tegenovergestelde van wat ik wilde, en daarom besloot ik om door te gaan met schrijven en publiceren zonder dat ik dat wilde, en dat visioen heeft niets te maken met enige juridische uitspraak die ik in mijn boek heb gedaan.
Het boek Openbaring en het vers: "Wacht dus, want zij wachten." 17 september 2019

Het tweede visioen is het visioen van Sjeik Ahmed El-Tayeb en het boek met verwachte berichten op 13 januari 2020. Dit was na de publicatie en verspreiding van mijn boek. Ik was van plan mijn boek alleen te publiceren zonder het te verdedigen of er zelfs maar over te discussiëren, omdat ik weet dat ik een verloren strijd ben aangegaan, en dat het uiteindelijk niet mijn strijd is, maar de strijd van een komende boodschapper die God de Almachtige met duidelijk bewijs zal steunen. Ondertussen heb ik geen wonder om te bewijzen wat er in mijn boek staat. Daarom wilde ik tevreden zijn met het publiceren van mijn boek alleen op basis van het eerste visioen en zonder jurisprudentiële gevechten aan te gaan met de geleerden van Al-Azhar Al-Sharif. Echter, na het verrichten van Istikhara (gebed om leiding), kreeg ik een visioen om die strijd aan te gaan, ook tegen mijn wil, en daarom heb ik mijn boek ter beoordeling aan Al-Azhar Al-Sharif voorgelegd. Dit visioen heeft ook niets te maken met de inhoud van mijn boek.
Visioen van sjeik Ahmed El-Tayeb en het Boek van verwachte berichten op 13 januari 2020
Deze twee visioenen, waarop ik vertrouwde om twee noodlottige beslissingen te nemen, zorgden ervoor dat ik een verloren strijd aanging die ik niet wilde aangaan, en dat ik beschuldigd werd van afvalligheid en tegen mijn wil beledigd werd door mensen. Deze twee visioenen hadden niets te maken met de inhoud van mijn boek.
Ik weet niet of de beslissingen die ik op basis van die twee visioenen nam, juist waren. Ik kan echter bevestigen dat de visioenen die ik had, geen verband houden met de religieuze regels die ik in mijn boek "The Awaited Messages" heb beschreven.