Slag bij Mohács

De Slag bij Mohács vond plaats in het jaar 932 AH/1526 n.Chr. tussen het Ottomaanse kalifaat, onder leiding van Suleiman de Grote, en het koninkrijk Hongarije, onder leiding van Vilad Isaslav II Jaglio. De moslims behaalden een verpletterende overwinning, wat leidde tot de annexatie van Hongarije door het Ottomaanse Rijk.

Oorzaken van de Slag bij Mohács

Koning Viladiusz II Jagiello van Hongarije was vastbesloten alle beloften van zijn voorgangers aan de Ottomaanse sultans te breken en ging zelfs zo ver dat hij de gezant van sultan Suleiman bij hem vermoordde. De gezant eiste de jaarlijkse belasting die aan Hongarije werd opgelegd, en Suleiman reageerde met een grootschalige invasie van Hongarije.

Ga naar de Slag bij Mohács

Sultan Suleiman marcheerde vanuit Istanbul (11 Rajab 932 AH/23 april 1526 n.Chr.) aan het hoofd van zijn leger, dat bestond uit ongeveer honderdduizend soldaten, driehonderd kanonnen en achthonderd schepen, tot hij Belgrado bereikte. Daar kon hij de Tuna gemakkelijk en soepel oversteken dankzij de grote bruggen die werden gebouwd.

Nadat het Ottomaanse leger verschillende militaire forten aan de Tuna had geopend, bereikte het 128 dagen na het begin van de veldtocht de Mohácsvallei, na een mars van duizend kilometer. Deze vallei ligt nu in Zuid-Hongarije, 185 km ten noordwesten van Belgrado en 170 km ten zuiden van Boedapest. Het Hongaarse leger, dat ongeveer tweehonderdduizend soldaten telde, waaronder 38.000 hulptroepen uit Duitsland, stond op hen te wachten. Dit enorme leger stond onder leiding van koning Vlad Isaslav II Jaglio.

De verwachte ontmoeting

Op de ochtend van de ontmoeting (21 Dhu al-Qi'dah 932 AH/29 augustus 1526 n.Chr.) betrad Sultan Suleiman na het ochtendgebed de gelederen van de soldaten en hield een welsprekende en opzwepende preek, waarin hij hen aanspoorde geduldig en standvastig te zijn. Vervolgens betrad hij de gelederen van het Thunderbolt Corps en hield een bezielende toespraak die het moreel aanwakkerde en de vastberadenheid aanscherpte. Hij zei onder andere tegen hen: "De geest van de Boodschapper van God houdt jullie in de gaten." De soldaten konden hun tranen niet bedwingen, die vloeiden als reactie op wat de sultan had gezegd.

In de middag vielen de Hongaren het Ottomaanse leger aan, dat in drie rijen was opgesteld. De sultan, met zijn machtige kanonnen en janitsarensoldaten, bevond zich in de derde rij. Toen de Hongaarse cavalerie, die bekendstond om hun dapperheid en moed, aanviel, beval de sultan zijn eerste rijen zich terug te trekken, zodat de Hongaren naar binnen konden stormen. Toen ze de kanonnen naderden, beval de sultan hen het vuur op hen te openen.

Ze oogstten ze, en de oorlog duurde anderhalf uur, waarna het Hongaarse leger een erfenis van de geschiedenis werd, nadat de meeste soldaten verdronken in de moerassen van de Mohácsvallei, samen met koning Vilad Isaslav II Jagló, zeven bisschoppen en alle grote leiders. Vijfentwintigduizend mensen werden gevangengenomen, terwijl de Ottomaanse verliezen honderdvijftig martelaren en enkele duizenden gewonden bedroegen.

Resultaten van de Slag bij Mohács

De Slag bij Mohács was een zeldzame veldslag in de geschiedenis, waarin één partij op zo'n manier werd verslagen in één enkele confrontatie, binnen een korte tijd van niet meer dan twee uur. Hongarije verloor de onafhankelijkheid na zo'n verwoestende nederlaag. Twee dagen na de confrontatie, op 23 Dhu al-Qi'dah 932 AH/31 augustus 1526 n.Chr., paradeerde het Ottomaanse leger voor sultan Suleiman, groette en feliciteerde hem. De bevelhebbers, te beginnen met de grootvizier, kusten de hand van de sultan.

Vervolgens trok het leger noordwaarts langs de westkust van Tuna, tot het Boedapest, de hoofdstad van Hongarije, bereikte en de stad binnentrok op 3 Dhu al-Hijjah 932 AH / 10 september 1526 n.Chr. Het lot wilde dat hij in deze stad Eid al-Adha zou ontvangen in het paleis van de koning, en hij had Eid al-Fitr in Belgrado gevierd tijdens zijn zegevierende campagne.

De sultan verbleef dertien dagen in de stad om de zaken te regelen. Hij benoemde Jan Szapolya, prins van Transsylvanië, tot koning van Hongarije, dat onder het Ottomaanse Rijk was komen te vallen. De sultan keerde terug naar de hoofdstad van zijn land nadat Hongarije deel was gaan uitmaken van het Ottomaanse Rijk.

Waarom we geweldig waren
Het boek (Onvergetelijke dagen... Belangrijke pagina's uit de islamitische geschiedenis) van Tamer Badr