Ik citeer deze passage uit mijn boek ‘Landen die nooit vergeten’. Ik hoop dat u die aandachtig leest.

Het testament van de stichter van het Ottomaanse Rijk, Osman bin Ertugrul, aan zijn zoon

… De veroveraar Osman stierf in 726 AH / 1325 n.Chr. en vertrouwde zijn zoon Orhan toe om na hem te regeren. Osmans leven was een strijd en een roeping omwille van God. De religieuze geleerden omringden de prins en hielden toezicht op de administratieve planning en juridische uitvoering in het emiraat. De geschiedenis heeft Osmans testament aan zijn zoon Orhan bewaard toen hij op zijn sterfbed lag. Dit testament had een culturele betekenis en een juridische methodologie die de Ottomaanse staat later volgde. Osman zei in zijn testament: "Mijn zoon, pas op dat je je niet bezighoudt met iets dat God, Heer der Werelden, niet heeft geboden. Als je voor een dilemma staat bij het regeren, zoek dan het advies van de religieuze geleerden als toevluchtsoord. Mijn zoon, eer degenen die je gehoorzamen, wees gul tegenover de soldaten en laat Satan je niet misleiden met je soldaten en je geld. Pas op dat je niet afdwaalt van de mensen van de sharia. Mijn zoon, je weet dat ons doel is om God, Heer der Werelden, te behagen en dat door de jihad het licht van onze religie zich naar alle horizonten zal verspreiden, zodat het welbehagen van de Almachtige God zal plaatsvinden. Mijn zoon, wij behoren niet tot degenen die... Ze voeren oorlogen uit machtswellust of om individuen te controleren. Wij leven en sterven door de islam, en dit, mijn zoon, is niet iets waar jij recht op hebt.
In het boek (De politieke geschiedenis van de verheven Ottomaanse staat) vind je een andere versie van het testament: “Weet, mijn zoon, dat het verspreiden van de islam, het leiden van mensen naar de islam en het beschermen van de eer en rijkdom van moslims een taak is die op jouw schouders rust, en de Almachtige God zal je ernaar vragen.”
In het boek (De Tragedie van de Ottomanen) vinden we andere zinnen uit Osmans testament aan zijn zoon Orhan, waarin staat: "Mijn zoon, ik verhuis om bij mijn Heer te zijn, en ik ben trots op je omdat je rechtvaardig zult zijn tegenover de mensen, strevend in de weg van God, om de islam te verspreiden. Mijn zoon, ik vertrouw je toe aan de geleerden van de natie, zorg regelmatig voor hen, respecteer hen meer en volg hun advies op, want zij bevelen alleen het goede. Mijn zoon, pas op dat je niets doet wat God de Almachtige niet behaagt, en als iets moeilijk voor je is, vraag dan de geleerden van de sharia, want zij zullen je naar het goede leiden. Weet, mijn zoon, dat ons enige pad in deze wereld het pad van God is, en dat ons enige doel is om de religie van God te verspreiden, en dat we geen zoekers zijn naar roem of de wereld."
In (De Geïllustreerde Ottomaanse Geschiedenis) staan andere zinnen uit Oethmans testament die luiden: "Mijn wil aan mijn zonen en vrienden: bestendig de verhevenheid van de nobele islamitische religie door de jihad voort te zetten op de weg van Allah. Houd de eervolle banier van de islam hoog met de meest volmaakte jihad. Dien altijd de islam, want Allah de Almachtige heeft een zwakke dienaar zoals ik ingezet om landen te veroveren. Ga met het woord van monotheïsme naar de verste landen met je jihad op de weg van Allah. Al wie van mijn afkomst afwijkt van waarheid en rechtvaardigheid, zal op de Dag des Oordeels worden beroofd van de voorspraak van de Grootste Boodschapper. Mijn zoon, er is niemand op deze wereld wiens nek zich niet onderwerpt aan de dood. Mijn einde is nabij gekomen op bevel van Allah de Almachtige. Ik draag deze staat aan jou over en vertrouw je toe aan de Almachtige Heer. Wees rechtvaardig in al je zaken."
Dit gebod was een methode die de Ottomanen volgden. Ze besteedden aandacht aan wetenschap en wetenschappelijke instellingen, het leger en de militaire instellingen, geleerden en hun respect, jihad, die veroveringen tot in de verste uithoeken van het moslimleger bracht, en emiraten en beschaving.
Met deze wil kunnen we de pijlers, regels en fundamenten waarop het Ottomaanse Rijk is gevestigd, ontlenen.

Majoor Tamer Badr