Binnen enkele uren worden de twee boeken met de verwachte berichten gepubliceerd en verspreid.
Het schrijven van dit boek heeft ongeveer zes maanden geduurd, en in die tijd heb ik veel geaarzeld en meerdere keren gestopt met schrijven vanwege de onconventionele religieuze opvattingen die eeuwenoude overtuigingen tegenspreken. Daarom verwacht ik dat maar weinig mensen ze zullen begrijpen, en dat het lang zal duren voordat mensen dit boek begrijpen. Daarom wilde ik er niet mee doorgaan.
Ik heb tijdens het schrijven van dit boek meerdere keren Istikhara gebeden en Allah (SWT) gesmeekt om mij te leiden naar het pad dat ik moest kiezen: moet ik zwijgen en de kennis die ik heb opgedaan voor mezelf houden, of moet ik doorgaan met het schrijven van het boek en de kennis die ik heb opgedaan onder de mensen verspreiden? Maar elke keer dat ik Istikhara tot Allah (SWT) bad om door te gaan met dit boek, zag ik een visioen of hoorde ik een Koranvers op de Koran Radio dat me ertoe aanzette om door te gaan met het schrijven van dit boek, ook al was ik me volledig bewust van de ernst van de inhoud.
Momenteel ga ik onvrijwillig over van de fase van politieke jihad naar de fase van intellectuele jihad, ondanks het feit dat ik nog niet hersteld ben van de vorige fase en de verdraaiingen, beschuldigingen van verraad en beledigingen waaraan ik al acht jaar word blootgesteld, sinds ik in november 2011 aankondigde dat ik mij bij de revolutie zou aansluiten tijdens de gebeurtenissen rond Mohamed Mahmoud tot nu.
De volgende fase is een keerpunt in mijn hele leven. De beschuldigingen die in het verleden aan mijn adres zijn geuit, van verraad, collaboratie en andere beschuldigingen waarvan je weet dat ze zullen veranderen in een fase waarin ik word beschuldigd van totaal andere beschuldigingen. In de volgende fase word ik namelijk beschuldigd van ongeloof, misleiding en andere beschuldigingen die alleen bekend zijn bij de Almachtige God.
Het veranderen van een religieuze overtuiging die al eeuwenlang onder moslims heerst, zal niet zomaar door één boek van iemand zoals ik worden veranderd. Dit vereist zeer veel tijd en moeite, evenredig aan de tijd dat deze overtuiging bestaat, die als de zesde pijler van de islam is geworden en waarover niet mag worden gediscussieerd of geïnterpreteerd.
Het volstaat te zeggen dat ik deze overtuiging van mij op een eenvoudige manier slechts een kwartier lang met een sjeik van Al-Azhar heb besproken, en hij verklaarde mij tot ongelovige en zei tegen mij: “Ik ben dus in een stadium van ongeloof in de religie van de islam terechtgekomen.”
Een andere man las de eerste twee hoofdstukken van mijn boek, De Wachtende Brieven, en vond geen enkele weerlegging van wat ik had geschreven. Hij stopte echter met lezen en zei: "Geen van onze geleerden heeft gezegd wat u zegt, en met dit boek zal ik onrust onder moslims aanwakkeren." Een afgestudeerde van Al-Azhar die mijn boek had gelezen, vroeg of hij met mij via satellietkanalen mocht debatteren.
Een andere vrouw was, zodra ze de eerste twee hoofdstukken van mijn boek had gelezen, overtuigd van mijn standpunt en zei dat ik gelijk had.
Toen ik mijn boek bij uitgeverijen wilde indienen voor druk en distributie, weigerde de eerste uitgeverij het te drukken en te distribueren vanwege de ernst van de inhoud. De tweede uitgeverij stond echter wel open voor druk en distributie. Hetzelfde gebeurde toen ik het boek taalkundig probeerde te recenseren. De eerste taalkundig recensent weigerde het boek te recenseren zodra hij de inhoud snel had bekeken. De tweede taalkundig recensent stemde er echter mee in om eraan te werken en recenseerde het taalkundig.
Wat mijn familie betreft, ik heb de inhoud van mijn boek alleen aan twee familieleden verteld. Een van hen was overtuigd door mijn mening met een korte uitleg over de inhoud van het boek en zonder het boek te lezen. De ander is bang voor verleiding en wil het boek niet lezen, omdat hij bang is door mijn mening overtuigd te worden. Hij wil de overtuiging die al eeuwenlang onder moslims heerst niet tegenspreken, ondanks het feit dat ik hem zes maanden lang alle bewijzen en bewijzen heb voorgelegd en heb geprobeerd hem te overtuigen.
Dit is een microkosmos van alle mensen die mijn boek (De Verwachte Boodschappen) zullen horen en lezen. Sommigen van hen zullen niet in mij geloven en mij beschuldigen van dwaling zonder mijn boek te lezen. Sommigen zullen mijn boek lezen en mij beschuldigen van het veroorzaken van onrust. Sommigen zullen mijn boek lezen en niet van gedachten veranderen om met de karavaan mee te lopen. Weinigen zullen overtuigd zijn door mijn boek nadat ze het gelezen hebben met als doel de waarheid te vinden.
Dit boek van mij zal de interpretatie van een deel van het visioen van het boek en het vers {Wacht dus, want ze wachten} vervullen, doordat ik het boek tot het einde heb geschreven totdat het gedrukt en aan de bibliotheken geleverd werd, en wat overblijft is de vervulling van het andere deel van het visioen van het plaatsvinden van het eerste derde deel van de hoofdstukken van dit boek en het vers van de heldere rook. Dit ondanks het feit dat ik niet verder wilde schrijven aan dit boek en ik verwachtte dat geen enkele uitgeverij of drukkerij mijn boek zou willen drukken en verspreiden, maar wat ik niet verwachtte, gebeurde: mijn boek werd uiteindelijk gedrukt en zal verspreid worden.
De interpretatie van het visioen van het huwelijk met de Maagd Maria zal ook tot uiting komen in een ingrijpende verandering in mijn religieuze overtuigingen tijdens mijn leven, en daardoor zal ik te maken krijgen met hevige en ondraaglijke tegenstand. De interpretatie van dat visioen is tot uiting gekomen en ik word al beschuldigd van godslastering. Ik weet niet wat er zal gebeuren als mijn boek verspreid wordt.
Mijn grootvader, sjeik Abdel Muttal Al-Saidi, kreeg te maken met veel problemen door toedoen van Al-Azhar, omdat hij religieuze ideeën probeerde te presenteren die veel minder beperkend waren dan wat ik in mijn boek "De Verwachte Brieven" zal bespreken. Ik weet niet of wat mij overkomt een familietraditie is of niet. Geen enkel familielid van mijn grootvader heeft iets meegemaakt dat vergelijkbaar is met wat ik heb meegemaakt en wat ik nog zal meemaken.
Daarom draag ik mijn boek, De Verwachte Brieven, op aan mijn grootvader, Sjeik Abdul Muttal Al-Saidi, van wie ik hoopte dat hij nu bij mij zou zijn, zodat hij mij kon bijstaan in de problemen die ik zal tegenkomen, net zoals hij dat eerder heeft meegemaakt.
Alles wat ik van jullie vraag, vooral van degenen die mij goed kennen,
Beoordeel mij niet te snel totdat u mijn boek onpartijdig en zonder vooroordelen hebt gelezen. Wat ik in mijn boek bespreek, zal worden bevestigd door gebeurtenissen wanneer de belangrijkste tekenen van het Uur zich voordoen, of dat nu in onze tijd is of in de tijd van onze kleinkinderen.
Blijf op de hoogte van het volgende artikel waarin enkele religieuze kwesties worden uitgelegd die ik in mijn boek The Awaited Letters bespreek.
Tamer Badr