Het Boek van het Visioen en het Vers: “Wacht dus, want zij wachten.” 17 september 2019, overeenkomend met Muharram 18, 1441.

Ik begon met het schrijven van De Verwachte Berichten, een boek over de belangrijkste tekenen van het Uur. Ik had het gevoel dat dit boek problemen zou kunnen opleveren voor sommige mensen, omdat het standpunten bevatte die afweken van de heersende opvattingen over de belangrijkste tekenen van het Uur. Dus vroeg ik God de Almachtige om mij een visioen te schenken dat mijn vraag zou beantwoorden: moest ik doorgaan met het schrijven en publiceren van het boek, of ermee stoppen? Die dag kreeg ik dit visioen.

Ik zag dat ik klaar was met het schrijven van mijn nieuwe boek over de tekenen van het Uur. Het was gedrukt en een aantal exemplaren waren bij de uitgeverij afgeleverd. De overige exemplaren van mijn nieuwe boek waren in mijn auto achtergelaten om aan de overige uitgeverijen te worden uitgedeeld. Ik nam een van de exemplaren van het boek mee om te kijken hoe lang de drukkwaliteit was en ik vond de omslag uitstekend, maar nadat ik het boek had geopend, was ik verrast dat de afmetingen kleiner waren dan ik had bedacht. Het resultaat was dat de tekst kleiner werd en de lezer zijn ogen dichter bij de pagina's moest houden of een bril moest gebruiken om mijn boek te kunnen lezen. Er waren echter een klein aantal pagina's in het eerste derde deel van mijn boek met de normale afmetingen van elk boek, en de tekst erop was normaal en iedereen kon het lezen, maar het zat niet goed vast aan het boek.
Toen verscheen de eigenaar van de drukpers die mijn vorige boek (De beschrijving van de herder en de kudde) had gedrukt, aan mij. Hij had een boek bij zich dat hij voor een andere auteur had gedrukt, en dit boek gaat over rook, een van de belangrijkste tekenen van het Uur. Ik vertelde hem dat mijn boek alle tekenen van het Uur bevat, inclusief rook. De eigenaar van deze drukpers bekeek zijn boek dat hij had gedrukt en vond het in uitstekende staat, behalve dat er een fout in de paginanummering zat, aangezien de eerste en de laatste pagina niet doorlopend waren genummerd met het boek. Ik zag echter op de laatste pagina van zijn boek het laatste vers van Soera Ad-Dukhan, namelijk (Wacht dus, want ze wachten).
Leg deze visie eens uit en beantwoord de vraag: Moet ik doorgaan met het schrijven en drukken van het boek, of moet ik ermee stoppen?

Interpretatie van het visioen in deze video

nl_NLNL