Mijn tweede visioen met de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) was toen ik jong was, op de middelbare school, en ik was destijds vrijgezel. Enkele maanden na mijn eerste visioen met de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem), zag ik een visioen waarin ik me op een donkere plek bevond met een ladder. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) beklom de ladder ongeveer twee of drie treden, en ik stond onderaan de ladder en ging niet met hem mee naar boven. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) keek me aan en glimlachte. Toen bracht het tafereel me naar de straat waar ik met mijn vader en moeder woonde. Ik zag een verkoper op straat staan die kleine gele appels verkocht. Toen ging ik naar mijn huis en stond op het balkon. Naast me stonden mijn twee vrouwen, van wie er één Egyptisch en de ander Russisch was, en mijn moeder was bij hen. Toen ging ik naar de straten rondom mijn huis in de wijk Manial al-Rawda en riep "Allahu Akbar" (God is Groot). Sommige mensen riepen "Allahu Akbar" na mij. Toen riep ik opnieuw "Allahu Akbar", en de mensen achter mij herhaalden de kreet "Allahu Akbar". Met elke kreet die ik uitsprak, nam het aantal mensen dat "Allahu Akbar" na mij riep toe, totdat het visioen eindigde.