Ik zag dat ik 's nachts de berg Tur beklom tot aan de top, en vervolgens afdaalde naar een iets lagere hoogte in wat leek op een vallei iets onder de top. Ik ging op mijn rug liggen, legde een deken over mijn lichaam en sliep. Toen voelde ik een hand mijn lichaam aanraken en twee keer roepen dat ik wakker moest worden: "Temmer, Temmer." Dus ik werd wakker en zag onze meester Gabriël, vrede zij met hem, voor me, die de hele hemel bedekte met een licht waar ik me niet op kon concentreren. Dus opende en sloot ik mijn ogen. Er waren veel vleugels voor hem die ik niet kon tellen. Ik was bang voor de verschrikking van dit tafereel. Toen werd ik wakker en eindigde het visioen.