សេចក្តីសង្ខេបនៃអ្វីដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងជំពូកស្តីពីត្រានៃពួកហោរា មិនមែនត្រានៃអ្នកនាំសារទេ

សេចក្តីសង្ខេបនៃអ្វីដែលខ្ញុំបានលើកឡើងទាក់ទងនឹងភាពមិនត្រឹមត្រូវនៃច្បាប់ដ៏ល្បីល្បាញ៖ (អ្នកនាំសារទាំងអស់គឺជាហោរា ប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់ហោរាគឺជាអ្នកនាំសារទេ)

ជាដំបូង ខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា ខ្ញុំមិនចង់សរសេរសៀវភៅ “The Awaited Messages” ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំបោះពុម្ពវា ខ្ញុំមិនចង់ពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលមាននៅក្នុងនោះទេ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ផ្សព្វផ្សាយវាប៉ុណ្ណោះ។ ជាអកុសល ខ្ញុំកំពុងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងសមរភូមិ ការពិភាក្សា និងទឡ្ហីករណ៍ដែលខ្ញុំមិនចង់ចូលទៅក្នុងព្រោះខ្ញុំដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំនឹងចូលទៅក្នុងសមរភូមិចាញ់។ នៅទីបំផុត វាមិនមែនជាសមរភូមិរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែជាសមរភូមិនៃអ្នកនាំសារដែលនឹងមកដល់ ដែលមនុស្សនឹងបដិសេធ ហើយចោទប្រកាន់ពីភាពឆ្កួតៗ ពីព្រោះគាត់នឹងប្រាប់ពួកគេថា គាត់គឺជាអ្នកនាំសារមកពីព្រះ។ ពួកគេនឹងមិនជឿគាត់រហូតដល់វាយឺតពេលហើយបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់មនុស្សរាប់លាននាក់ដែលជាលទ្ធផលនៃការរីករាលដាលនៃផ្សែងច្បាស់។ ម៉្យាងទៀត ការបញ្ជាក់ការពិតនៃអ្វីដែលមាននៅក្នុងសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ នឹងមិនកើតឡើងរហូតដល់បន្ទាប់ពីគ្រោះមហន្តរាយកើតឡើង និងក្នុងកំឡុងសម័យនៃអ្នកនាំសារដែលនឹងមកដល់ ដែលព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិនឹងគាំទ្រដោយមានភស្តុតាងច្បាស់លាស់។
រឿងសំខាន់គឺថាខ្ញុំមិនចង់ចូលទៅក្នុងសមរភូមិជាមួយអ្នកប្រាជ្ញ Al-Azhar Al-Sharif ហើយនិយាយម្តងទៀតនូវអ្វីដែលបានកើតឡើងជាមួយជីតារបស់ខ្ញុំ Sheikh Abdul Muttal Al-Saidi ប៉ុន្តែជាអកុសលខ្ញុំកំពុងត្រូវបានអូសចូលទៅក្នុងសមរភូមិនេះ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមឱ្យអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីចៀសវាងវា ហើយដកខ្លួនចេញពីវា ព្រោះវាមិនមែនជាសមរភូមិរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែជាសមរភូមិនៃអ្នកនាំសារដែលនឹងមកដល់។

យើងចាប់ផ្តើមនៅទីនេះជាមួយនឹងខគម្ពីរដ៏ថ្លៃថ្នូតែមួយគត់ដែលបានពិពណ៌នាអំពីចៅហ្វាយរបស់យើងថាជារ៉សូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាត្រារបស់ព្យាការី មិនមែនជាត្រារបស់អ្នកនាំសារទេ៖ "លោក Muhammad មិនមែនជាឪពុករបស់បុរសណាម្នាក់របស់អ្នកទេ ប៉ុន្តែគាត់គឺជាអ្នកនាំសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាត្រារបស់ពួកហោរា។" តាមរយៈខគម្ពីរនេះ យើងទាំងអស់គ្នាយល់ស្របថា ចៅហ្វាយរបស់យើង មូហាំម៉ាត់ សន្តិភាព និងពរជ័យកើតមានលើគាត់ គឺជាត្រារបស់ព្យាការី ហើយច្បាប់អ៊ីស្លាមគឺជាច្បាប់ចុងក្រោយរហូតដល់ថ្ងៃជំនុំជំរះ ដូច្នេះមិនមានការផ្លាស់ប្តូរ ឬលុបចោលវារហូតដល់ថ្ងៃជំនុំជំរះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការខ្វែងគំនិតគ្នារវាងខ្ញុំ និងអ្នកគឺថា ចៅហ្វាយរបស់យើង មូហាំម៉ាត់ សន្តិភាព និងពរជ័យកើតមានលើគាត់ ក៏ជាត្រារបស់អ្នកនាំសារផងដែរ។
ដើម្បីដោះស្រាយវិវាទនេះ យើងត្រូវដឹងពីភស្តុតាងរបស់អ្នកប្រាជ្ញមូស្លីមដែលថា ចៅហ្វាយមូហាំម៉ាត់ សន្តិភាព និងពរជ័យមានលើគាត់ គឺជាត្រានៃអ្នកនាំសារ ហើយមិនមែនគ្រាន់តែជាត្រារបស់ព្យាការី ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងគម្ពីរ Qur'an និង Sunnah នោះទេ។
Ibn Kathir បានបង្កើតច្បាប់ដ៏ល្បីល្បាញមួយដែលត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងចំណោមអ្នកប្រាជ្ញមូស្លីម ពោលគឺ “អ្នកនាំសារទាំងអស់គឺជាហោរា ប៉ុន្តែមិនមែនហោរាទាំងអស់សុទ្ធតែជាអ្នកនាំសារទេ”។ នេះត្រូវបានផ្អែកលើ hadith ដ៏ថ្លៃថ្នូ "សារ និងទំនាយបានមកដល់ទីបញ្ចប់ ដូច្នេះគ្មានអ្នកនាំសារ ឬហោរាតាមពីក្រោយខ្ញុំទេ"។ ខ្ញុំបានបញ្ជាក់ថា hadith នេះមិនមែនជា mutawatir ក្នុងន័យ និងពាក្យទេ ហើយថាអ្នកនិទានរឿងមួយនៃ hadith នេះត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ដោយអ្នកប្រាជ្ញថាជាពាក្យពិត ប៉ុន្តែមានការភ័ន្តច្រឡំ។ អ្នកផ្សេងទៀតបាននិយាយថាវាស្ថិតក្នុងចំណោម hadiths ដែលមិនអាចប្រកែកបាន ដូច្នេះវាមិនត្រឹមត្រូវទេក្នុងការទទួលយក hadith របស់គាត់ ហើយវាមិនសក្តិសមសម្រាប់ពួកយើងដែលមកពីជំនឿដ៏គ្រោះថ្នាក់ដែលថាព្យាការី សន្តិភាព និងពរជ័យមានលើគាត់ គឺជាត្រានៃអ្នកនាំសារ។
យើងមកទីនេះដើម្បីពន្យល់ពីភស្តុតាងនៃភាពមិនត្រឹមត្រូវនៃច្បាប់ដ៏ល្បីល្បាញដែលអ្នកប្រាជ្ញផ្សព្វផ្សាយ ដែលបានក្លាយជាច្បាប់ដែលមិនអាចពិភាក្សាបាន ពីព្រោះការធ្វើឱ្យច្បាប់នេះមិនត្រឹមត្រូវមានន័យថាធ្វើឱ្យជំនឿដែលថាចៅហ្វាយមូហាំម៉ាត់ សន្តិភាព និងពរជ័យកើតមានលើគាត់ គឺជាត្រានៃអ្នកនាំសារ ដូចដែលច្បាប់នេះចែងថា៖ (អ្នកនាំសារទាំងអស់គឺជាហោរា ប៉ុន្តែមិនមែនហោរាទាំងអស់ទេ)។
ដើម្បីសន្សំពេលវេលាសម្រាប់អ្នកដែលចង់បានសេចក្តីសង្ខេប និងបដិសេធច្បាប់នេះជាមួយនឹងខគម្ពីរតែមួយនៅក្នុងគម្ពីរគម្ពីគូរ៉ា ខ្ញុំរំលឹកអ្នកអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅក្នុង Surat Al-Hajj ថា "ហើយយើងមិនបានបញ្ជូនអ្នកនាំសារ ឬហោរាណាមួយមកមុនអ្នកទេ" ។ ខគម្ពីរនេះគឺជាភស្ដុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា មានតែហោរា និងមានតែអ្នកនាំសារប៉ុណ្ណោះ ហើយវាមិនមែនជាលក្ខខណ្ឌដែលថាអ្នកនាំសារជាហោរានោះទេ។ ដូច្នេះហើយ វាមិនមែនជាលក្ខខណ្ឌដែលត្រានៃពួកហោរាជាត្រានៃអ្នកនាំសារក្នុងពេលតែមួយនោះទេ។
សេចក្តីសង្ខេបនេះគឺសម្រាប់សាធារណជនទូទៅ ឬសម្រាប់អ្នកដែលមិនចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការអានសៀវភៅ ឬអត្ថបទវែងៗ ហើយសម្រាប់អ្នកដែលមិនយល់ និងសញ្ជឹងគិតអំពីខគម្ពីរមុន ហើយសម្រាប់អ្នកប្រាជ្ញដែលជឿលើច្បាប់របស់ Ibn Kathir ពួកគេគួរតែអានអ្វីដែលនៅខាងក្រោម ដើម្បីយល់ពីភាពមិនត្រឹមត្រូវនៃច្បាប់នោះ ជាមួយនឹងភស្តុតាងមួយចំនួនដែលខ្ញុំបានលើកឡើងនៅក្នុងសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែមិនមែនទាំងអស់នោះទេ។ អ្នក​ណា​ចង់​បាន​ភស្តុតាង​ច្រើន​គួរ​តែ​អាន​សៀវភៅ​របស់​ខ្ញុំ ជា​ពិសេស​ជំពូក​ទី ១ និង​ទី ២។
អ្វីដែលសំខាន់បំផុតដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងសៀវភៅរបស់ខ្ញុំគឺ ព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិគ្រាន់តែបញ្ជូនព្យាការីដូចជាព្យាការីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ Adam និង Idris ដែលមានច្បាប់ជាមួយពួកគេ ហើយទ្រង់ក៏ចាត់អ្នកនាំសារដូចអ្នកនាំសារបីនាក់ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុង Surat Yasin ដែលមិនបានមកជាមួយសៀវភៅ ឬច្បាប់ ហើយព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិក៏បញ្ជូនអ្នកនាំសារ និងព្យាការី Momad ធ្វើជាចៅហ្វាយរបស់យើងផងដែរ ។ សូម​ប្រោស​ប្រទាន​ពរ​ឲ្យ​គាត់​បាន​សុខសាន្ត។

នៅក្នុងជំពូកនេះ ខ្ញុំបានរៀបរាប់ថា អ្នកនាំសារ គឺជាអ្នកដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់មនុស្សដែលមានការប្រឆាំង ហើយហោរា គឺជាអ្នកដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់មនុស្សដែលមានការព្រមព្រៀងគ្នា។

ព្យាការី​គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​វិវរណៈ​ជាមួយ​នឹង​ច្បាប់ ឬ​សេចក្តីសម្រេច​ថ្មី ឬ​ដើម្បី​បំពេញបន្ថែម​ច្បាប់​មុន ឬ​លុបចោល​បទប្បញ្ញត្តិ​មួយ​ចំនួន​របស់​ខ្លួន។ ឧទាហរណ៍​នៃ​ការ​នេះ​រួម​មាន​សាឡូម៉ូន និង​ដាវីឌ សន្តិភាព​មាន​លើ​ពួក​គេ។ ពួក​គេ​ជា​ព្យាការី​ដែល​គ្រប់​គ្រង​តាម​គម្ពីរ Torah ហើយ​ច្បាប់​របស់​លោក​ម៉ូសេ​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​ជំនួស​ឡើយ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​របស់​ពួក​គេ។
អល់ឡោះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិបានមានបន្ទូលថាៈ “មនុស្សជាតិគឺជាសហគមន៍តែមួយ ពេលនោះអល់ឡោះបានចាត់ពួកហោរាជាអ្នកនាំដំណឹងល្អ និងការព្រមាន ហើយបានបញ្ជូនគម្ពីរតាមការពិតមកជាមួយពួកគេ ដើម្បីវិនិច្ឆ័យរវាងមនុស្សអំពីអ្វីដែលពួកគេខុសគ្នា”។ នៅទីនេះ តួនាទីរបស់ព្យាការីគឺនាំដំណឹងល្អ និងការដាស់តឿន ហើយក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ច្បាប់មួយត្រូវបានផ្ញើមកពួកគេ ពោលគឺ របៀបអធិស្ឋាន និងតមអាហារ អ្វីដែលត្រូវហាមឃាត់ និងច្បាប់ផ្សេងៗទៀត។
ចំពោះអ្នកនាំសារ ពួកគេខ្លះមានភារកិច្ចបង្រៀនអ្នកជឿអំពីគម្ពីរ និងប្រាជ្ញា ហើយបកស្រាយគម្ពីរស្ថានសួគ៌ ខ្លះព្រមានអំពីទារុណកម្មដែលជិតមកដល់ ហើយខ្លះទៀតរួមបញ្ចូលគ្នានូវកិច្ចការទាំងពីរ។ អ្នកនាំសារមិននាំមកនូវច្បាប់ថ្មីទេ។
អល់ឡោះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមានបន្ទូលថាៈ {ព្រះអម្ចាស់នៃយើង ហើយសូមចាត់អ្នកនាំសារមួយរូបមកក្នុងចំណោមពួកគេ ដែលនឹងសូត្រខគម្ពីររបស់ទ្រង់ដល់ពួកគេ ហើយបង្រៀនពួកគេនូវគម្ពីរ និងប្រាជ្ញា ហើយសម្អាតពួកគេ។ ស្របតាមពាក្យរបស់អល់ឡោះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ៖ {តើពួកគេរង់ចាំអ្វីក្រៅពីការបកស្រាយរបស់វា? ថ្ងៃដែលការបកស្រាយរបស់វាមកដល់។} [គម្ពីគូរ៉ា 13:19], { ពិតប្រាកដណាស់ មកលើពួកយើងគឺជាការពន្យល់របស់វា។}
ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​មាន​បន្ទូល​ថា​៖ ​«​អ្នក​នាំ​សារ​នៃ​ដំណឹង​ល្អ និង​ការ​ព្រមាន ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មនុស្ស​ជាតិ​គ្មាន​ការ​អង្វរ​ទាស់​នឹង​ព្រះ​បន្ទាប់​ពី​អ្នក​នាំ​សារ​នោះ​ឡើយ»។ ហើយ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា​៖ «​ហើយ​យើង​មិន​ដែល​ដាក់​ទោស​ទាល់​តែ​យើង​បាន​ចាត់​អ្នក​នាំ​សារ​មួយ​មក​»។ នៅទីនេះអ្នកនាំសារគឺជាអ្នកនាំដំណឹងល្អ និងអ្នកដាស់តឿន ប៉ុន្តែបេសកកម្មដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ពួកគេគឺការព្រមាន មុនពេលសញ្ញានៃការដាក់ទណ្ឌកម្មកើតឡើងនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ដូចជាបេសកកម្មរបស់ណូអេ សាលី និងម៉ូសេជាដើម។
ព្យាការី Messenger គឺជាអ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់ជ្រើសរើសសម្រាប់រឿងពីរគឺ៖ ដើម្បីបញ្ជូនសារជាក់លាក់មួយទៅកាន់មនុស្សដែលមិនជឿ ឬមិនអើពើ ហើយរឿងមួយទៀតគឺការប្រកាសច្បាប់ដ៏ទេវភាពសម្រាប់អ្នកដែលមានជំនឿលើគាត់ធ្វើតាម។ គំរូមួយនេះគឺលោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើង សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ ដែលជាអ្នកនាំសាររបស់ព្រះអម្ចាស់នៃយើង ជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ទៅកាន់ផារ៉ោន ដើម្បីបញ្ជូនកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទៅជាមួយគាត់ ហើយការចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ នៅទីនេះ លោកម៉ូសេជាចៅហ្វាយរបស់យើង សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ គ្រាន់តែជាអ្នកនាំសារប៉ុណ្ណោះ ហើយទំនាយមិនទាន់មកដល់គាត់នៅឡើយ។ បន្ទាប់មកបានមកដល់ដំណាក់កាលទីពីរដែលតំណាងដោយការព្យាករណ៍។ ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ទ្រង់បានសន្យានឹងលោកម៉ូសេតាមពេលវេលាកំណត់ ហើយបានចាត់លោក Torah ដែលជាច្បាប់របស់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលមករកព្រះអង្គ។ នៅទីនេះ ព្រះអម្ចាស់នៃយើង ដែលជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត បានត្រាស់បង្គាប់គាត់ពីបេសកកម្ម ក្នុងការបញ្ជូនច្បាប់នេះទៅកាន់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល។ ចាប់​ពី​ពេល​នោះ​មក លោក​ម៉ូសេ​ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង សន្តិភាព​បាន​កើត​មាន​លើ​គាត់ បាន​ក្លាយ​ជា​ព្យាការី។ ភស្ដុតាង​សម្រាប់​ការ​នេះ​គឺ​ជា​ការ​និយាយ​របស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​គ្រប់​ព្រះ​ចេស្តា​ថា​៖ «ហើយ​សូម​និយាយ​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​ម៉ូសេ។ ពិត​ណាស់ គាត់​ត្រូវ​បាន​ជ្រើស​រើស ហើយ​គាត់​ជា​អ្នក​នាំ​សារ និង​ជា​ហោរា»។ សូមកត់ចំណាំនៅទីនេះ អ្នកអានជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំថា គាត់គឺជាអ្នកនាំសារទីមួយ នៅពេលដែលគាត់បានទៅឯផារ៉ោន បន្ទាប់មកគាត់បានក្លាយជាហោរាទីពីរនៅពេលគាត់បានចាកចេញពីអេស៊ីប។ នៅពេលដែលព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិបានបង្ហាញ Torah ដល់គាត់។
ដូចគ្នាដែរ ម្ចាស់នៃអ្នកនាំសារត្រូវបានបញ្ជូនដោយព្រះជាមួយនឹងសារ និងច្បាប់ សារមួយសម្រាប់អ្នកមិនជឿ និងច្បាប់សម្រាប់អ្នកដែលដើរតាមគាត់ពីក្នុងចំណោមពិភពលោក។ ដូច្នេះហើយ ចៅហ្វាយរបស់យើង (មូហាំម៉ាត់) គឺជាអ្នកនាំសារ និងជាហោរា។
ខគម្ពីរនៅក្នុងគម្ពីគូរ៉ាដែលពន្យល់យ៉ាងច្បាស់បំផុតពីភាពខុសគ្នារវាងព្យាការី និងអ្នកនាំសារ គឺជាអ្វីដែលព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមានបន្ទូលថា “ហើយ [និយាយ] នៅពេលដែលព្រះបានយកសេចក្តីសញ្ញាពីពួកហោរាថា 'អ្វីដែលខ្ញុំបានផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវបទគម្ពីរ និងប្រាជ្ញា ហើយបន្ទាប់មកមានអ្នកនាំសារមួយរូបដែលបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលនៅជាមួយអ្នក អ្នកត្រូវតែជឿលើគាត់ ហើយគាំទ្រគម្ពីរនេះ ហើយបញ្ជាក់។ ហោរា​បាន​នាំ​មក ហើយ​គាត់​មិន​បាន​យក​ច្បាប់​ថ្មី​មក​ទេ លើក​លែង​តែ​ក្នុង​ករណី​នៃ​អ្នក​នាំ​សារ ឬ​ព្យាការី​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​ក្នុង​ករណី​នោះ​គាត់​នឹង​មាន​ច្បាប់​ជាមួយ​គាត់។
ខ្ញុំបានរៀបរាប់យ៉ាងលម្អិតនៅក្នុងសៀវភៅរបស់ខ្ញុំថា ព្យាការីគឺជាស្ថានីយកិត្តិយសបំផុត និងកម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃសារ ពីព្រោះទំនាយពាក់ព័ន្ធនឹងការបញ្ជូនច្បាប់ថ្មី បន្ថែមលើច្បាប់មុន ឬលុបផ្នែកនៃសេចក្តីសម្រេចនៃច្បាប់ពីមុន។ ឧទាហរណ៍នៃនេះគឺជាព្យាការីនៃព្រះ ព្រះយេស៊ូវ សន្តិភាពកើតមានលើគាត់ ដូចដែលគាត់បានជឿលើ Torah ដែលត្រូវបានបង្ហាញដល់ម៉ូសេ សន្តិភាពនឹងមានលើគាត់ ហើយធ្វើតាមវា ហើយមិនផ្ទុយពីវា លើកលែងតែរឿងមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិបាននិយាយថា៖ «ហើយយើងបានដើរតាមគន្លងរបស់ពួកគេ ជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវ ជាកូនរបស់ម៉ារា ដោយបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលនៅចំពោះមុខគាត់នៃ Torah ហើយយើងបានផ្តល់ឱ្យគាត់នូវដំណឹងល្អ ដែលជាការណែនាំ និងពន្លឺ និងបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលនៅចំពោះមុខគាត់ពី Torah និងការណែនាំ និងការណែនាំសម្រាប់អ្នកសុចរិត។ [Al-Ma'idah] ។ ហើយព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមានបន្ទូលថាៈ {ហើយការបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលបានមកនៅចំពោះមុខខ្ញុំអំពី Torah និងដើម្បីបញ្ជាក់ឱ្យអ្នកនូវអ្វីដែលត្រូវបានហាមឃាត់ចំពោះអ្នក} [Al-Imran] ។ ដូច្នេះ ហោរា​ម្នាក់​នាំ​ច្បាប់​មក​ជាមួយ រីឯ​អ្នក​នាំ​សារ​មិន​នាំ​ច្បាប់​មក​ទេ។
នៅទីនេះយើងមកដល់ក្បួនដ៏ល្បីល្បាញ (ដែលថាអ្នកនាំសារទាំងអស់គឺជាហោរាប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់ហោរាគឺជាអ្នកនាំសារទេ) ដែលជាគំនិតរបស់អ្នកប្រាជ្ញភាគច្រើន។ ច្បាប់នេះមិនមែនមកពីខគម្ពីរនៃគម្ពីគូរ៉ានោះទេ ហើយក៏មិនមែនមកពីពាក្យរបស់ព្យាការី (សន្តិភាព និងពរជ័យកើតមានលើគាត់) ហើយវាមិនត្រូវបានបញ្ជូនមកពីដៃគូណាមួយរបស់ព្យាការី (សន្តិភាព និងពរជ័យកើតមានលើគាត់) ឬអ្នកដើរតាមសុចរិតរបស់ពួកគេណាមួយឡើយ ដូចដែលយើងដឹង។ ច្បាប់នេះក៏តម្រូវឲ្យមានការផ្សាភ្ជាប់នូវសារគ្រប់ប្រភេទដែលអល់ឡោះ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ផ្ញើទៅកាន់ការបង្កើត មិនថាជាទេវតា ខ្យល់ ពពក ជាដើម។ ចៅហ្វាយរបស់យើង ម៉ៃឃើល គឺជាអ្នកនាំសារដែលត្រូវបានចាត់ឱ្យដឹកនាំភ្លៀង ហើយទេវតានៃមរណៈ គឺជាអ្នកនាំសារដែលត្រូវបានចាត់ឱ្យមកទទួលយកព្រលឹងមនុស្ស។ មានអ្នកនាំសារមកពីទេវតា ហៅថា Noble Recorders ដែលការងារគឺរក្សា និងកត់ត្រានូវទង្វើរបស់អ្នកបម្រើ មិនថាល្អ ឬអាក្រក់។ មានទេវតានាំសារជាច្រើនទៀតដូចជា Munkar និង Nakir ដែលត្រូវបានចាត់ឱ្យទៅកាត់ទោសផ្នូរ។ ប្រសិនបើយើងសន្មត់ថាចៅហ្វាយរបស់យើង Muhammad (សន្តិភាព និងពរជ័យមានលើគាត់) គឺជាត្រារបស់ព្យាការី និងអ្នកនាំសារក្នុងពេលតែមួយ នោះគ្មានអ្នកនាំសារណាមួយពីអល់ឡោះ ដែលជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ដើម្បីយកព្រលឹងមនុស្សជាឧទាហរណ៍ ហើយដូច្នេះពីអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។
អ្នកនាំសាររបស់ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិរួមបញ្ចូលសត្វជាច្រើនដូចព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមានបន្ទូលថាៈ "ហើយបង្ហាញដល់ពួកគេនូវឧទាហរណ៍មួយ: ដៃគូនៃទីក្រុងនៅពេលដែលបានមកដល់វាអ្នកនាំសារ (13) នៅពេលដែលយើងបានផ្ញើទៅពួកគេពីរនាក់ប៉ុន្តែពួកគេបានបដិសេធពួកគេដូច្នេះយើងបានពង្រឹងពួកគេដោយទីបីហើយពួកគេបាននិយាយថា "ពិតប្រាកដណាស់យើងជាអ្នកនាំសារទៅកាន់អ្នក" (14) ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់មនុស្សពីទីនេះ។ ពួកគេមិនមែនជាព្យាការីទេ ហើយពួកគេមិនបានមកជាមួយនឹងច្បាប់នោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេគ្រាន់តែជាអ្នកនាំសារដើម្បីបញ្ជូនសារជាក់លាក់មួយទៅកាន់ប្រជាជនរបស់ពួកគេ។ មានអ្នកនាំសារផ្សេងទៀតដែលមិនមែនជាព្យាការី ហើយព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមិនបានរៀបរាប់អំពីពួកគេនៅក្នុងសៀវភៅរបស់ទ្រង់ដូចដែលទ្រង់ជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតមានបន្ទូលថា “ហើយអ្នកនាំសារដែលយើងបាននិយាយទៅកាន់អ្នកពីមុន ហើយអ្នកនាំសារដែលយើងមិនបាននិយាយទៅកាន់អ្នកទេ”។
ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា​៖ ​«​ព្រះ​រើស​អ្នក​នាំ​សារ​ពី​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​ទេវតា និង​ពី​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជាជន​»។ ខគម្ពីរនេះមានភស្តុតាងនៃអត្ថិភាពនៃអ្នកនាំសារមកពីក្នុងចំណោមពួកទេវតា ដូចជាមានអ្នកនាំសារមកពីក្នុងចំណោមប្រជាជន។
ហើយ​ក៏​មាន​បន្ទូល​របស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ថា​៖ ​«​ពួក​ជិន និង​មនុស្ស​លោក​អើយ តើ​មាន​អ្នក​នាំ​សារ​មក​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​សូត្រ​ខគម្ពីរ​របស់​យើង​ប្រាប់​អ្នក ហើយ​ព្រមាន​អ្នក​អំពី​ការ​ប្រជុំ​នៃ​ថ្ងៃ​នៃ​អ្នក​នេះ​ឬ?»។ ពាក្យ "ពីក្នុងចំណោមអ្នក" បង្ហាញពីការបញ្ជូនអ្នកនាំសារពីពួក jinn ដូចជាអ្នកនាំសារមកពីក្នុងចំណោមមនុស្សត្រូវបានបញ្ជូន។
ដោយដឹងថាការជ្រើសរើសសម្រាប់ព្យាការីត្រូវបានកំណត់ចំពោះមនុស្សតែប៉ុណ្ណោះ ហោរាមិនអាចក្លាយជាទេវតាបានទេ មានតែមនុស្សប៉ុណ្ណោះ។ សូម្បីតែពួកជិនក៏មិនមានហោរាដែរ មានតែអ្នកនាំសារប៉ុណ្ណោះ។ នេះគឺដោយសារតែ Shariah ដែលអល់ឡោះ ដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ បង្ហាញដល់មនុស្សជាតិ គឺសម្រាប់ទាំងមនុស្សជាតិ និង jinn ។ ដូច្នេះ អ្នកទាំងពីរត្រូវតែជឿលើវា។ ដូច្នេះហើយ អ្នកនឹងឃើញ jinn ទាំងអ្នកជឿ ឬអ្នកមិនជឿ។ សាសនារបស់ពួកគេគឺដូចគ្នាទៅនឹងសាសនារបស់មនុស្ស; ពួកគេមិនមានសាសនាថ្មីទេ។ ភ័ស្តុតាងសម្រាប់រឿងនេះគឺថាពួកគេបានជឿលើចៅហ្វាយមូហាំម៉ាត់របស់យើងសន្តិភាពនិងពរជ័យកើតមានលើគាត់ហើយធ្វើតាមសាររបស់គាត់បន្ទាប់ពីបានស្តាប់គម្ពីគូរ៉ា។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទំនាយគឺជាបញ្ហាជាក់លាក់សម្រាប់មនុស្សតែប៉ុណ្ណោះ ហើយកើតឡើងតែនៅក្នុងពួកគេមួយប៉ុណ្ណោះ៖ អ្នកដែលអល់ឡោះ ដែលជាព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ប្រទានដល់ Shariah ឬអ្នកដែលមកគាំទ្រ Shariah នៃអ្នកដែលមកមុនគាត់។ នេះ​ជា​ភស្ដុតាង​បន្ថែម​ទៀត​ថា ព្យាការី​គឺ​ជា​ឋានន្តរស័ក្តិ​ដ៏ថ្លៃថ្លា​បំផុត និង​ខ្ពស់បំផុត​នៃ​ព្យាការី ហើយ​មិន​មែន​ជា​វិធី​ផ្សេង​ទៀត​ទេ ដូច​ដែល​មនុស្ស និង​អ្នកប្រាជ្ញ​ភាគច្រើន​ជឿ។
ជំនឿលើសុពលភាពនៃច្បាប់ដ៏ល្បីល្បាញ (ថាអ្នកនាំសារទាំងអស់គឺជាហោរា ប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់ហោរាជាអ្នកនាំសារទេ) ផ្ទុយនឹងអ្វីដែលមានចែងនៅក្នុងគម្ពីរ Qur'an និង Sunnah ។ វាជាច្បាប់មរតក និងមិនត្រឹមត្រូវ។ ច្បាប់នេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីបញ្ជាក់ថា ចៅហ្វាយរបស់យើង Muhammad គឺជាត្រានៃអ្នកនាំសារ ហើយមិនមែនជាត្រារបស់ព្យាការី ដូចដែលមានចែងនៅក្នុង Qur'an និង Sunnah នោះទេ។ វាមិនអនុញ្ញាតទេក្នុងការនិយាយថាច្បាប់នេះគឺជាក់លាក់សម្រាប់មនុស្សតែប៉ុណ្ណោះព្រោះព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិមិនបានបញ្ជាក់ពីពាក្យ Messenger ដល់មនុស្សតែផ្ទុយទៅវិញពាក្យនេះរួមបញ្ចូលអ្នកនាំសារពីមនុស្សដូចជាអ្នកនាំសារមកពីទេវតានិងអ្នកនាំសារមកពី jinn ។
ការបន្តជឿលើគោលការណ៍នេះនឹងនាំយើងឱ្យបដិសេធអ្នកនាំសារដែលនឹងមកដល់ដែលនឹងព្រមានយើងអំពីទារុណកម្មនៃផ្សែង។ អាស្រ័យហេតុនេះ មនុស្សភាគច្រើននឹងចោទប្រកាន់គាត់ពីភាពឆ្កួតលីលា ដោយសារការជឿលើគោលការណ៍មិនពិតនេះ ដែលផ្ទុយនឹងខគម្ពីរនៃគម្ពីគូរ៉ា។ យើងសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងពិចារណានូវអ្វីដែលមានចែងនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ហើយអ្នកណាដែលចង់បានភស្តុតាងបន្ថែមទៀត គួរតែអានសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ The Awaited Messages សម្រាប់អ្នកដែលចង់ឈានដល់ការពិត។

ចំណាំ

អត្ថបទនេះគឺឆ្លើយតបទៅនឹងការអត្ថាធិប្បាយមួយបន្ទាត់ពីមិត្តភក្តិមួយចំនួននៅពេលដែលពួកគេបានសួរខ្ញុំពីអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយអំពី (អ្នកនាំសារទាំងអស់គឺជាហោរា ប៉ុន្តែមិនមែនហោរាទាំងអស់សុទ្ធតែជាអ្នកនាំសារទេ)? ដើម្បីឆ្លើយពួកគេនៅក្នុងមតិយោបល់ ខ្ញុំនឹងមិនអាចសង្ខេបអត្ថបទទាំងមូលនេះនៅក្នុងមតិយោបល់មួយ ដើម្បីពន្យល់ពីទស្សនៈរបស់ខ្ញុំចំពោះពួកគេទេ ហើយនៅទីបញ្ចប់ខ្ញុំរកឃើញនរណាម្នាក់ចោទប្រកាន់ខ្ញុំថាគេចចេញពីចម្លើយ។ នេះ​ជា​ការ​ឆ្លើយ​តប​ចំពោះ​ការ​បញ្ចេញ​មតិ​ខ្លី​បែប​នេះ។ ខ្ញុំបានចំណាយពេលបីម៉ោងដើម្បីសង្ខេបនូវអ្វីដែលបានរួមបញ្ចូលនៅក្នុងផ្នែកតូចមួយនៃសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះហើយខ្ញុំទទួលបានការសាកសួរជាច្រើន ហើយចម្លើយរបស់ខ្ញុំចំពោះពួកគេគឺថា ចម្លើយចំពោះសំណួរគឺវែង ហើយពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការសង្ខេប។
ដូច្នេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងពេញចិត្តចំពោះកាលៈទេសៈរបស់ខ្ញុំ ហើយថាខ្ញុំមិនចង់ចូលទៅក្នុងសមរភូមិដែលមិនមែនជាសមរភូមិរបស់ខ្ញុំទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំមិនអាចសង្ខេបសៀវភៅ ៤០០ទំព័រ សម្រាប់អ្នកសួរម្នាក់ៗបានទេ លុះត្រាតែចម្លើយខ្លី ហើយខ្ញុំអាចឆ្លើយបាន។