ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យអ្នកសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរមួយ៖ តើមនុស្សដូចខ្ញុំអាចប្រថុយកេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងអនាគតរបស់គាត់បានដោយរបៀបណា ហើយត្រូវប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដោយការផ្សព្វផ្សាយទស្សនៈដែលទីបំផុតមិនអាចទៅមុខ ឬពន្យារអ្វីបាន?
ខ្ញុំចង់មានន័យថា មនុស្សដូចខ្ញុំ បន្ទាប់ពីគាត់ជាទាហាន និងបានសរសេរសៀវភៅចំនួនប្រាំពីរដែលមានយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងបណ្ណាល័យ និងបានចូលរួមក្នុងបដិវត្តជាងប្រាំពីរឆ្នាំមុន ហើយត្រូវបានគេស្គាល់ចំពោះបដិវត្តន៍ និងអ្នកសារព័ត៌មានជាច្រើន ហើយមានជំហរនយោបាយជាច្រើនដែលនាំឱ្យគាត់ជាប់គុក និងមានប្រពន្ធកូន និងមានការងារមានស្ថេរភាព។
តើខ្ញុំហ៊ានប្រថុយការនិយាយទាំងអស់នេះ ហើយបង្ហោះទស្សនៈរបស់ខ្ញុំជាសាធារណៈទេ លុះត្រាតែខ្ញុំត្រូវបង្ហោះវា????
តើមនុស្សធម្មតាក្នុងស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំនឹងធ្វើរឿងបែបនេះទេ លុះត្រាតែគាត់ពិតជាបានឃើញចក្ខុវិស័យទាំងនេះ ហើយត្រូវការការបកស្រាយសម្រាប់ពួកគេ ហើយត្រូវបានបង្ខំឱ្យផ្សាយជាសាធារណៈដើម្បីឱ្យអ្នកតាមដានរាប់ពាន់នាក់បានឃើញពួកគេ ហើយគាត់នឹងត្រូវប្រឈមមុខនឹងការប្រមាថ និងការចោទប្រកាន់រាប់សិបនាក់ពីបទក្បត់ជាតិ?
ប្រាកដ​ណាស់ ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​បែប​នេះ ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​មាន​អារម្មណ៍​អី​ទេ។
ប្រាកដ​ណាស់​មាន​មនុស្ស​ដូច​ខ្ញុំ​ដែល​ស្គាល់ និង​ជឿ​លើ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​យើង ហើយ​បាន​លះបង់​អ្វីៗ​ជា​ច្រើន​ដើម្បី​ផ្គាប់​ចិត្ត​ទ្រង់។ វាមិនមែនជាហេតុផលទេដែលថាបន្ទាប់ពីប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ខ្ញុំនឹងប្រព្រឹត្តអំពើបាបនៃការប្រឌិតការនិមិត្តដោយដឹងថាពួកគេនឹងនាំខ្ញុំទៅកាន់ឋាននរក ជាពិសេសចាប់តាំងពីខ្ញុំដឹងពីអ្វីដែលព្យាការី សន្តិភាព និងពរជ័យកើតមានលើគាត់ បាននិយាយថា៖ «អ្នកណាយល់សប្តិដែលគាត់មិនបានឃើញ នឹងត្រូវបង្គាប់ឱ្យចងគ្រាប់ធញ្ញជាតិពីរជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែគាត់នឹងមិនធ្វើវាទេ»។
ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យមនុស្សដែលយល់ខុសចំពោះការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ខ្ញុំអំពីចក្ខុវិស័យនឹងសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរទាំងនេះមុនពេលសរសេរមតិយោបល់ដែលមិនចាំបាច់។
ចំពោះបញ្ហានៃចក្ខុនិមិត្តកាន់តែមានជាទូទៅសព្វថ្ងៃនេះ នេះដឹងតែចំពោះព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិប៉ុណ្ណោះ មិនមែនតាមឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំទេ។