ទិដ្ឋភាពនៃពេលវេលានៃការផ្ទុះភ្នំភ្លើងដ៏ធំ និងផ្សែងដែលអាចមើលឃើញនៅថ្ងៃទី 26 ខែមេសា ឆ្នាំ 2020។

ខ្ញុំបានឃើញថាខ្ញុំនៅក្នុងទីក្រុងមួយរបស់អាមេរិក ក្បែរកន្លែងភ្នំភ្លើង Yolston ដ៏ធំ មុនពេលការផ្ទុះរបស់វា ហើយនោះគឺនៅពេលព្រឹកព្រលឹមបន្ទាប់ពីថ្ងៃរះ និងមុនពេលថ្ងៃរះ ហើយមនុស្សកំពុងដេកលក់។ ភ្នំភ្លើង Yolston ដ៏ធំបានផ្ទុះឡើង ហើយឈុតដែលមើលឃើញជាច្រើននៃពេលដែលភ្នំភ្លើងផ្ទុះបានឆ្លងកាត់ពីមុខខ្ញុំ។ ទិដ្ឋភាព​នៃ​ការ​ផ្ទុះ​នេះ​គួរ​ឱ្យ​ភ័យ​ខ្លាច​ជា​ខ្លាំង ហើយ​មិន​អាច​ពណ៌នា​បាន ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​បង្គោល​ភ្លើង​ឆេះ​ពី​ដី​ទៅ​លើ​មេឃ​ចម្ងាយ​ឆ្ងាយ។ ខ្ញុំមិនបានឃើញទីបញ្ចប់របស់វាទេ ហើយផ្សែងដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង Surat Ad-Dukhan បានចាប់ផ្តើមរីករាលដាល។ ខ្ញុំបានឈរនៅលើដំបូលអគារដែលខ្ញុំរស់នៅ ហើយហៅអាដាន់នៅពេលផ្សេងក្រៅពីម៉ោងអាដាន់នៅពេលព្រឹកព្រលឹម ដើម្បីឲ្យមនុស្សក្រោកឡើង ហើយប្រញាប់ចាកចេញពីទីក្រុង មុនពេលមានផ្សែងហុយទៅដល់ពួកគេ ប៉ុន្តែសំឡេងរបស់ខ្ញុំទាប សំឡេងរបស់ខ្ញុំមិនបានទៅដល់មនុស្សទេ ហើយខ្ញុំលឺសំឡេងមនុស្សមួយចំនួនតូចដែលហៅអាដាន់ដូចខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សភ្ញាក់។ ពេល​នោះ មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​មក​ពី​ក្រោយ​ខ្ញុំ ហើយ​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា “គ្មាន​ពេល​ទេ ហើយ​មនុស្ស​នឹង​មិន​ភ្ញាក់​ឡើយ ដូច្នេះ ចូរ​យើង​ចេញ​ទៅ​មុន​ផ្សែង​ហុយ​មក​ដល់​យើង”។
អ្នក​ដែល​នៅ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ក្នុង​អគារ​មួយ​ចំនួន​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​រៀបចំ​ខ្លួន​ដើម្បី​ចាកចេញ។ ខ្ញុំ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ទឹក​ដើម្បី​សម្រាល​ខ្លួន​ឯង ហើយ​ធ្វើ​ការ​បញ្ចុះ​បញ្ចូល។ ពេល​ចេញ​ពី​បន្ទប់​ទឹក ខ្ញុំ​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ពិធី​ជប់​លៀង​ឬ​អត់? ខ្ញុំ​មើល​ជើង​ខ្ញុំ ហើយ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​សើម​ដោយ​ទឹក។ ខ្ញុំ​ប្រាកដ​ថា​ខ្ញុំ​បាន​បញ្ចប់​ការ​បូជា​រួចរាល់​ក្នុង​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ។ ខ្ញុំ​ទៅ​ឡាន​ដែល​ពេញ​ទៅ​ដោយ​មនុស្ស។ មាន​ឡាន​មួយ​ទៀត​ពេញ​ផង​ដែរ ហើយ​គេ​ចាំ​ខ្ញុំ​ចេញ​មុន​ពេល​ផ្សែង​ហុយ​មក​ដល់​យើង។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយដែលមានតែរថយន្តពីរគ្រឿងដែលត្រៀមចេញដំណើរ ហើយមានមនុស្សពេញទំហឹង ខណៈដែលមនុស្សដែលនៅសល់កំពុងដេកលក់ ព្រោះខ្ញុំរំពឹងថារថយន្ត និងមនុស្សនឹងកកកុញនៅតាមដងផ្លូវដើម្បីគេចពីផ្សែង។

kmKM