ករណីចម្លែកបំផុតដែលខ្ញុំបានជួបជាមួយមិត្តភក្តិក្នុងហ្វេសប៊ុកគឺករណីដូចខាងក្រោម៖
នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ 2018 បន្ទាប់ពីចំនួនចក្ខុវិស័យដែលខ្ញុំឃើញកើនឡើង ហើយនៅពេលនោះ ខ្ញុំមិនបានរកឃើញនរណាម្នាក់បកស្រាយចក្ខុវិស័យទាំងនោះទេ ដោយសារមនុស្សភាគច្រើននៅក្នុងបញ្ជីមិត្តរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកបដិវត្ត ហើយនៅពេលនោះខ្ញុំមានការខកចិត្ត និងពោរពេញដោយការសង្ស័យអំពីភាពជឿជាក់នៃចក្ខុវិស័យទាំងនោះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចូលរួមជាមួយក្រុមមួយចំនួនដែលមានឯកទេសក្នុងការបកស្រាយចក្ខុវិស័យនៃសញ្ញា និងសំណើរបស់ទ្រង់។ ក្រុមទាំងនេះ។
ក្នុងចំណោមអ្នកដែលខ្ញុំបានផ្ញើសំណើសុំមិត្តម្នាក់ទៅគឺបងស្រីម្នាក់ក្នុងក្រុមមួយនេះ។ ខ្ញុំបានអានមតិរបស់នាង ដែលនាងបកស្រាយសុបិន។
មួយសន្ទុះក្រោយមក ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលនាងផ្ញើសារឯកជនមកខ្ញុំ ហើយសួរសំណួរជាច្រើនអំពីខ្ញុំ។ នាងបាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា "ខ្ញុំបានឃើញអ្នកនៅក្នុងការនិមិត្តពីរកាលពីមួយខែមុន" ហើយនាងបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីការនិមិត្តទាំងពីរ។
ដំបូងខ្ញុំមិនជឿនាងទេ ហើយគិតថានាងមកពីសេវាស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ ប៉ុន្តែខ្ញុំជឿនាងបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានឃើញការនិមិត្តទាំងពីរនៅក្នុងក្រុមនិមិត្តមួយតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ មុនពេលដែលខ្ញុំបានផ្ញើសំណើសុំមិត្តរបស់នាងនៅថ្ងៃទី 1 ខែធ្នូ ឆ្នាំ 2018។ លើសពីនេះ ខ្ញុំបានដឹងថា បងប្រុសរបស់នាងគឺជាអ្នកទុក្ករបុគ្គលម្នាក់នៃបដិវត្តន៍។
ចក្ខុវិស័យទាំងពីរបានបង្ហាញខ្ញុំនៅក្នុងការពិពណ៌នាដែលខ្ញុំមានក្នុងអំឡុងបដិវត្តន៍ក្នុងឆ្នាំ 2011 នៅពេលដែលខ្ញុំមានអាយុ 37 ឆ្នាំ ហើយខ្ញុំគឺជាទាហានដ៏សំខាន់ដែលត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យនៅក្នុងកងទ័ពអាកាស។ ឯកសណ្ឋានផ្លូវការរបស់ខ្ញុំនៅពេលនោះមានពណ៌ខៀវ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលបងស្រីបានផ្សព្វផ្សាយទិដ្ឋភាពទាំងពីរនេះ នាងគិតថាឯកសណ្ឋាននេះគឺសម្រាប់មន្រ្តីប៉ូលីស រហូតដល់នាងបានស្គាល់ខ្ញុំ ហើយភ្ញាក់ផ្អើលដែលចក្ខុវិស័យរបស់នាងបានក្លាយជាការពិតមួយផ្នែកនៅពេលដែលនាងបានស្គាល់ខ្ញុំ។ យើងសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងបកស្រាយផ្នែកដែលនៅសល់របស់វា។
បងស្រីនិយាយនៅក្នុងការបង្ហោះដែលនាងបានបង្ហោះនៅលើហ្វេសប៊ុកក្នុងក្រុមមួយសម្រាប់ការបកស្រាយចក្ខុវិស័យនៃសញ្ញានៃម៉ោងមួយខែមុនពេលនាងបានជួបខ្ញុំថា:
នៅថ្ងៃទី 11 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2018 ខ្ញុំបានអធិស្ឋានពេលព្រឹកព្រលឹម ហើយបន្ទាប់មកខ្ញុំបានឃើញនិមិត្តមួយថា ខ្ញុំកំពុងអង្គុយលើកៅអី ហើយខ្ញុំកំពុងអង្គុយដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ ហើយខ្ញុំកំពុងអានសៀវភៅដែលមានទំព័រពណ៌លឿង និងគម្របពណ៌ត្នោត ហើយខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការអានវា នៅពេលដែលបុរសម្នាក់ឈរនៅខាងស្តាំខ្ញុំ ហើយដាក់ម្រាមដៃរបស់គាត់លើកន្លែងដែលខ្ញុំកំពុងអាន រារាំងបន្ទាត់ ដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចអានឱ្យចប់បានទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំព្យាយាមអានមិនចប់។ អក្សរដាច់ៗ ឬភ្លេចអានហើយ វិលមុខ ខ្ញុំក៏ក្រឡេកមើលទៅបុរសនោះ ឃើញយុវជនអាយុជាងសាមសិបឆ្នាំ ស្លៀកឈុតយោធា មានឋានន្តរស័ក្តិជាមេប៉ូលីស ពណ៌សម្បុរប្រផេះ ឆ្ពោះទៅពណ៌ខៀវ រាងកាយល្អឥតខ្ចោះ ហើយខ្នងរបស់គាត់ត្រង់ សក់របស់គាត់ខ្មៅ បន្ទាប់មកវាប្រែជាពណ៌បឺហ្គូឌី ភ្នែករបស់គាត់ខ្មៅ ហើយមុខរបស់គាត់មិនភ្លឺពេញថ្ពាល់ទេ ព្រោះគាត់មានពន្លឺតិចៗ។ មាត់គាត់ញញឹមដាក់ខ្ញុំដោយចេតនា ធ្វើឲ្យធ្មេញរបស់គាត់លេចចេញជារូបរាងឡើងដោយសុខដុមរមនា ដោយមិនមានការកកកុញ ភ្លុកពណ៌ស៊ីជម្ពូ ដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ថាវាកខ្វក់ ហាក់បីដូចជាជក់មិនបានប៉ះវាអស់ជាច្រើនថ្ងៃ ហើយមាន tartar កកកុញនៅលើវា មើលឃើញធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អ ហើយខ្ញុំនិយាយខ្លួនឯងថាខ្ញុំចង់សម្អាតវាព្រោះវាធ្វើឱ្យខូចរូបរាង ហើយគាត់ចាប់ផ្តើមនិយាយ។ គាត់អង្គុយលើដីនៅពីមុខខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនយល់ព្រមទេ ដូច្នេះខ្ញុំក៏ចង្អុលទៅកន្លែងខ្ពស់មួយសម្រាប់គាត់អង្គុយលើ។ គាត់បាននិយាយថា "គ្មានបញ្ហាទេ" ។ ខ្ញុំបែរទៅខាងឆ្វេងឃើញម្ដាយគាត់អង្គុយក្បែរខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្បថនឹងព្រះអង្គដែលបានលើកស្ថានសួគ៌ដោយគ្មានសសរ ខ្ញុំមិនដែលឃើញមុខស្អាតជាងនេះទេក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ នាងជាស្ត្រីដែលមានសម្រស់ស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ ទោះនាងមានអាយុជាងហុកសិបឆ្នាំក៏ដោយ។ មុខរបស់នាងដូចជាព្រះច័ន្ទរាងមូល នាងមានថ្ពាល់ដែលក្រហមបានផ្ទុះឡើង។ ភ្នែករបស់នាងមានពណ៌ខៀវខ្ចី បែរទៅរកពណ៌បៃតង។ នាងមានបបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូក និងធ្មេញភ្លឺចាំងដែលញញឹមដាក់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ញញឹមដាក់នាង។ ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់នាងថា "សម្រស់នេះជាអ្វី? ខ្ញុំស្បថថាខ្ញុំមិនលាក់ពុតទេ អ្នកពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់" ។ ខ្ញុំបាននិយាយថា “អ្វីដែលព្រះសព្វព្រះហឫទ័យ ព្រះប្រទានពរ”។ ខ្ញុំបានបន្តធ្វើបែបនេះរហូតដល់ខ្ញុំភ្ញាក់ពីដំណេក ហើយមានអារម្មណ៍ស្រណុកស្រួលប្លែក ហើយចិត្តខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្ត។
អ្វីដែលចម្លែកនៃចក្ខុវិស័យនោះគឺថា លក្ខណៈពិសេសរបស់យុវជន និងម្តាយរបស់គាត់នៅតែជាប់គាំងក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ ដូចជារូបភាពរបស់ពួកគេបានដក់ជាប់មកលើខ្ញុំ។ ខ្ញុំចងចាំរាល់ព័ត៌មានលម្អិត ហើយប្រសិនបើខ្ញុំពូកែគូរ ខ្ញុំនឹងគូរវាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។
ការនិមិត្តទីពីរបានកើតឡើងពីរសប្តាហ៍ក្រោយមកនៅពាក់កណ្តាលខែវិច្ឆិកា ពីរសប្តាហ៍មុនពេលអ្នកបានជួបខ្ញុំ។ នាងនិយាយថា “ខ្ញុំនៅក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ហើយបានឮបុរសម្នាក់ស្រែកដាក់មនុស្ស បង្រៀនពួកគេអំពីគុណធម៌ សីលធម៌ និងការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលការណ៍ និងគុណតម្លៃ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីបានជាគាត់ស្រែកបែបនោះ ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យគាត់បន្ទាបសំឡេង។ ខ្ញុំបានដឹងថាគាត់ជាមេ។ ពេលមេបញ្ជារបស់គាត់ដឹងអំពីគាត់ ពួកគេបានបណ្តេញគាត់ចេញ។ ខ្ញុំប្រញាប់ចុះទៅមើលគាត់។ ប៉ុន្តែព្រះបានការពារខ្ញុំពីការមើលឃើញផ្នែកឯកជនរបស់គាត់ ដូច្នេះខ្ញុំប្រញាប់យកវាំងននដែលនៅជាប់គាត់មកបាំងគាត់ ហើយវាមានពណ៌ត្នោតជាមួយឆ្នូតពណ៌សយ៉ាងស្រស់ស្អាត រាល់ពេលវាធ្លាក់ពីស្មាគាត់ ខ្ញុំប្រាកដថាត្រូវគ្របវាម្ដងទៀត។ ចក្ខុវិស័យបានបញ្ចប់។
បងស្រីរបស់ខ្ញុំបានសុំឱ្យខ្ញុំផ្សព្វផ្សាយការនិមិត្តទាំងពីរ។