Елшілер мөрі емес, Пайғамбарлар мөрі тарауында айтылғандардың қысқаша мазмұны

Әйгілі ереженің жарамсыздығына қатысты айтқанымның қысқаша мазмұны: (Әрбір елші пайғамбар, бірақ әрбір пайғамбар елші емес)

Біріншіден, «Күтілген хабарлар» кітабын жазғым келмеді, оны шығарған кезде ондағы не бар екенін талқылағым келмеді. Мен оны тек жариялағым келді. Өкінішке орай, мен қатысқым келмеген шайқастарға, пікірталастарға және дауларға түсіп жатырмын, өйткені мен жеңіліске түсетін шайқасқа түсетінімді жақсы білемін. Сайып келгенде, бұл менің шайқасым емес, адамдар өзінің Құдайдан келген елші екенін айтып, жынды деп айыптайтын және теріске шығаратын келе жатқан елшінің шайқасы. Олар тым кеш болғанша және мөлдір түтіннің таралуы нәтижесінде миллиондаған адамдар қайтыс болғанға дейін оған сенбейді. Басқаша айтқанда, менің кітабымдағы нәрселердің растығын дәлелдеу апат болғаннан кейін және Алла Тағала айқын дәлелдермен қолдайтын пайғамбардың дәуірінде ғана болады.
Ең бастысы, мен әл-Азһар әл-Шариф ғалымдарымен шайқасқа түсіп, атам шейх Абдул Муттал әл-Саидимен болған оқиғаны қайталағым келмеді, бірақ өкінішке орай, мені бұл шайқасқа тартып жатыр. Әйтсе де, бұл менің шайқасым емес, келе жатқан хабаршының шайқасы болғандықтан, одан аулақ болуға және одан бас тартуға барынша тырысамын.

Біз бұл жерде Мұхаммед пайғамбарды елшілердің мөрі емес, Алланың елшісі және пайғамбарлардың мөрі деп сипаттаған жалғыз асыл аятпен бастаймыз: «Мұхаммед сенің ер адамдарыңның әкесі емес, бірақ ол Алланың елшісі және пайғамбарлардың мөрі». Осы аят арқылы барлығымыз иеміз Мұхаммедтің (с.ғ.с.) пайғамбарлардың мөрі екендігіне және Ислам құқығының қиямет күніне дейін соңғы заң екендігіне, сондықтан қияметке дейін оның ешбір өзгерісі де, күшін жою да жоқ екеніне келістік. Алайда, менің және сіздердің араларыңыздағы келіспеушіліктер – қожамыз Мұхаммед (с.ғ.с.) да елшілердің мөрі.
Бұл дауды шешу үшін Құран мен Сүннетте айтылған пайғамбарлардың мөрі ғана емес, Пайғамбарымыз Мұхаммед (с.ғ.с.) пайғамбарлардың мөрі екеніне мұсылман ғалымдарының дәлелдерін білуіміз керек.
Ибн Касир мұсылман ғалымдары арасында кеңінен тараған әйгілі ережені бекітті, атап айтқанда: «Әрбір елші – пайғамбар, бірақ әрбір пайғамбар елші емес». Бұл «Хасихат пен пайғамбарлық аяқталды, сондықтан менен кейін елші де, пайғамбар да жоқ» деген асыл хадиске негізделген. Мен бұл хадистің мағынасы мен мағынасы жағынан мутаватир емес екенін және бұл хадисті жеткізушілердің бірін ғалымдар шыншыл деп жіктеп, бірақ адасушылықтары бар екенін растадым. Басқалары бұл хадистерді теріске шығаратын хадистердің қатарына жатады, сондықтан оның хадисін қабылдау дұрыс емес және одан Пайғамбар, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, елшілердің мөрі деген қауіпті сенім тудыруға тұрарлық емес деді.
Біз бұл жерде ғалымдар таратып жүрген, талқыланбайтын ережеге айналған әйгілі ереженің жарамсыздығына дәлелді түсіндіру үшін келіп отырмыз, өйткені бұл ережені жарамсыз деп тану – Пайғамбарымыз Мұхаммедтің (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) елшілердің мөрі деген сенімнің күшін жою дегенді білдіреді, өйткені бұл ережеде былай делінген: (Әрбір елші – пайғамбар емес, бірақ Пайғамбар.
Түйіндеуді қалайтындардың уақытын үнемдеп, бұл ережені Құран Кәрімнің бір ғана аятымен жоққа шығару үшін Алланың «Хаж» сүресінде: «Біз сенен бұрын ешбір елші де, пайғамбар да жіберген жоқпыз» деген сөзін еске саламын. Бұл аят тек пайғамбарлар және елшілер ғана бар екеніне айқын дәлел және елшінің пайғамбар болуы шарт емес. Сондықтан Пайғамбарлар мөрінің бір мезгілде елшілер мөрі болуы шарт емес.
Бұл қысқаша жалпы жұртшылыққа немесе ұзақ кітаптарды немесе мақалаларды оқуды ұнатпайтындарға және алдыңғы аятты түсінбеген және ойланбағандар үшін және Ибн Касирдің үкіміне сенетін ғалымдар үшін бұл ереженің жарамсыздығын мен кітабымда айтқан кейбір дәлелдермен түсіну үшін келесіні оқуы керек, бірақ барлығын емес. Кім көбірек дәлел алғысы келсе, менің кітабымды, әсіресе бірінші және екінші тарауларын оқысын.
Менің кітабымда қысқаша айтып өткен ең маңызды нәрсе, Алла Тағала тек өздерімен бірге заңы бар Адам мен Ыдырыс сияқты пайғамбарларды ғана жібереді, сонымен қатар Ясин сүресінде айтылған үш елші сияқты кітап немесе шариғатпен келмеген елшілерді жібереді және Алла Тағала да ол кісі Мұхаммед, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, ұстазымыз Мұхаммедке, Мұсаға, Мұхаммедке Мұхаммед саллаллаһу аләйһи уә сәлләм сияқты елшілер мен пайғамбарлар жібереді. және оған тыныштық бер.

Бұл тарауда елші – қарсы болған қауымға жіберілген адам, ал пайғамбар – келісімде болған қауымға жіберілген адам екенін айттым.

Пайғамбар - жаңа заңмен немесе үкіммен немесе бұрынғы заңды толықтыру немесе оның кейбір ережелерін жою үшін уахи алған адам. Бұған мысал ретінде Сүлеймен мен Дәуіт, оларға сәлем болсын. Олар Таурат бойынша билік еткен пайғамбарлар болды және олардың кезінде Мұсаның заңы ауыстырылмаған.
Алла Тағала былай деді: «Адамдар бір үммет еді, сосын Алла тағала сүйіншілеуші және ескертуші ретінде пайғамбарларды жіберді және олармен келіспеушіліктер болған нәрселерде адамдардың арасында үкім беру үшін ақиқатпен Кітап түсірді». Бұл жерде пайғамбарлардың рөлі сүйіншілеуші және ескертуші болып табылады және сонымен бірге оларға заң, яғни намаз және ораза қалай ұстау керек, ненің тыйым салынғаны және басқа да заңдар түсірілген.
Елшілерге келетін болсақ, олардың кейбіреулеріне мүміндерге Кітап пен хикметті үйрету және көктегі жазбаларды түсіндіру міндеті жүктелсе, кейбіреулері жақындап келе жатқан азапты ескертеді, ал кейбіреулері екі міндетті біріктіреді. Хабаршылар жаңа заң әкелмейді.
Алла Тағала былай деді: «Раббымыз, олардың ішінен оларға аяттарыңды оқитын, оларға Кітап пен хикмет үйрететін және оларды тазартатын бір елші жібер.} Бұл жерде пайғамбардың міндеті – Кітапты үйрету және бұл туралы мен кітабымның жеке тарауында айтқан болатынмын, оның рөлі Құран және Құран аяттарын тәпсір ететін бір елші бар екенін». Мұсылман ғалымдарының түсіндірмелері Алла Тағаланың мына сөздеріне сәйкес әртүрлі: {Олар оның түсіндірмесін күте ме? Оның түсіндірмесі келетін күні.} [Құран 13:19], {Сосын оны түсіндіру Бізге.} [Құран 13:19] және {Оның хабарын бір уақыттан кейін міндетті түрде білетін боласыңдар.}
Алла Тағала былай деді: «Сүйінші және ескертуші елшілер, сондықтан адамдар үшін елшілерден кейін Аллаға қарсы ешқандай дәлел болмайды». Алла Тағала: «Біз елші жібермейінше, азаптамаймыз», - деді. Мұнда елшілер сүйіншілеуші және ескертуші болып табылады, бірақ олардың ең маңызды міндеті – мысалы, Нұх, Салих және Мұса пайғамбарлардың миссиясы сияқты, бұл дүниеде жазаның белгісі болмай тұрып ескерту.
Пайғамбар – Алла Тағала оны екі нәрсе үшін таңдаған: кәпір немесе ғапил қауымға белгілі бір хабарды жеткізу, екіншісі – оған иман келтіргендердің ұстануы үшін илаһи заң жеткізу. Бұған мысал ретінде Жаратушы Иеміздің перғауынға Исраил ұрпақтарын өзімен бірге жіберу және Мысырдан шығу үшін жіберген елшісі болған Мұса пайғамбарды келтіруге болады. Бұл жерде біздің Мұса пайғамбар (ғ.с.) тек елші болған, оған пайғамбарлық әлі келген жоқ. Содан кейін пайғамбарлықпен бейнеленген екінші кезең келді. Алла Тағала Мұсаға белгіленген уақытта уәде беріп, оған Исраил ұрпақтарының заңы болып табылатын Тауратты түсірді. Міне, Алла Тағала оған осы заңды Исраил ұрпақтарына жеткізу міндетін жүктеді. Сол кезден бастап Мұса пайғамбарымыз (ғ.с.) пайғамбар болды. Бұған дәлел Алла Тағаланың: «Кітапта Мұсаны да еске ал, расында ол таңдалған әрі елші әрі пайғамбар еді» деген сөзі. Осы жерде назар аударыңыз, құрметті оқырман, ол перғауынға барғанда алдымен елші болған, содан кейін Мысырдан шыққанда пайғамбар болды. Алла Тағала оған Тәуратты түсіргенде.
Сол сияқты Пайғамбарлардың ұстазы да Алла тарапынан хабар және заң, кәпірлер үшін хабар және әлемдерден өзіне ергендер үшін заңмен жіберілді. Демек, Пайғамбарымыз (Мұхаммед) елші және пайғамбар болған.
Құран Кәрімде пайғамбар мен елшінің арасындағы айырмашылықты анық түсіндіретін аят Алла Тағала былай дейді: «Алла пайғамбарлардан: «Сендерге кітап пен хикметтен не нәрсе берсем де, сосын сендерге жаныңдағыны растайтын елші келді де, оған иман келтіріп, оған иман келтірулерің керек», – деген аят. пайғамбарлар әкелген кітаптар мен заңдарды ұстанып, ол жаңа заң әкелмеді, тек бір елші немесе пайғамбар болды, бұл жағдайда онымен бірге заң болады.
Мен өз кітабымда пайғамбарлықтың ең мәртебелі орын және хабардың ең жоғары дәрежесі екенін егжей-тегжейлі айтып өттім, өйткені пайғамбарлық жаңа заңның жеткізілуін, бұрынғы заңға толықтырулардың қосылуын немесе алдыңғы заңның үкімдерінің бір бөлігін алып тастауды қамтиды. Бұған мысал ретінде Алланың пайғамбары Иса (ғ.с.) Мұсаға түсірілген Тәуратқа сеніп, оны ұстанып, аз ғана нәрселерде оған қайшы келмеген. Алла Тағала былай деді: «Солардың ізімен Мәриям ұлы Исамен бірге өзінен бұрынғы Тәуратты растаушы және оған Інжілді бердік, онда тура жол және нұр, өзінен бұрынғы Тәуратты растаушы әрі тақуалар үшін тура жол және нұсқау болды». [әл-Маида]. Және Алла Тағала былай деді: {Менен бұрынғы Тәуратты растаушы әрі харам етілген нәрселердің кейбірін сендерге халал ету үшін} [Әли Имран]. Демек, пайғамбар өзімен бірге заң әкеледі, ал елші тек заң әкелмейді.
Бұл жерде ғалымдардың көпшілігінің пікірі болып табылатын әйгілі ережеге (әрбір елші пайғамбар, бірақ әрбір пайғамбар елші емес) келеміз. Бұл ереже Құран Кәрімнің аяттарынан да, Пайғамбардың (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) сөздерінен де емес және біз білуімізше Пайғамбардың (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) ешбір сахабасынан немесе олардың салих ізбасарларынан таралмаған. Бұл ереже сондай-ақ Аллаһ Тағаланың жаратылысқа жіберетін хабарлардың барлық түрлерін, мейлі олар періштелерден, желдерден, бұлттардан және т.б., мейлі ол болса, мөрленуді талап етеді. Біздің қожайынымыз Микаил – жаңбырды бағыттау үшін тағайындалған елші, ал Өлім періштесі – адамдардың рухын алу үшін тағайындалған елші. Періштелерден «Асыл жазушылар» деп аталатын елшілер бар, олардың қызметі құлдардың жақсы немесе жаман амалдарын сақтау және жазу. Қабір сынауына тағайындалған Мункар мен Нәкір сияқты басқа да көптеген елші періштелер бар. Ұстазымыз Мұхаммедті (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) бір мезгілде пайғамбарлар мен елшілердің мөрі деп есептейтін болсақ, онда Алла Тағаладан адамдардың жанын, мысалы, Алла Тағаланың елшілерінен және т.б. алатын ешбір елші жоқ.
Алла Тағаланың елшілеріне бірнеше жаратылыс жатады, Алла Тағала былай деген: «Оларға бір мысал келтіріңдер: қаланың сахабалары, оған елшілер келген кезде (13) Біз оларға екі елші жіберген едік, бірақ олар оларды өтірікке шығарды, сөйтіп, оларды үштен бір бөлігімен нығайттық, олар: «Расында, біз Аллаға елші жібердік» (14). адамдар арасынан шыққан үш елші болды, сондықтан олар пайғамбар емес және олар заңмен келмеген, керісінше олар тек өз халқына белгілі бір хабарды жеткізу үшін жіберілген елшілер болды. Пайғамбар емес басқа да елшілер бар, Алла Тағала оларды Өз кітабында атап өтпеген, өйткені Ол, Алла Тағала: «Саған бұрын да айтқан елшілерді де, сендерге де айтпаған елшілерді де айттық».
Алла Тағала: «Алла періштелерден де, адамдардан да елшілер таңдайды», - деген. Бұл аятта періштелерден елшілер болғаны сияқты адамдардан да елшілер бар екеніне дәлел бар.
Сондай-ақ Алла Тағаланың: «Ей, жындар мен адамзат қауымы, сендерге іштеріңнен аяттарымды оқып беретін және осы күніңнің кездесуі туралы ескертетін елшілер келмеді ме?» деген сөзі. «Сендердің араларыңнан» деген сөз адамдардан жіберілген елшілер сияқты жындардан да елшілер жіберілгенін білдіреді.
Пайғамбарлыққа таңдау тек адамдармен ғана шектелетінін біле отырып, пайғамбар ешқашан періште емес, тек адам бола алмайды. Тіпті жындардың да пайғамбарлары жоқ, тек елшілері бар. Себебі, Алла Тағаланың адамзатқа түсірген шариғаты адамзатқа да, жынға да арналған. Сондықтан оған екеуі де сенуі керек. Сондықтан жындарды не мүмін, не кәпір деп табасың. Олардың діндері адамдардікімен бірдей; оларда жаңа діндер жоқ. Оған дәлел, олар Құран Кәрімді естігеннен кейін Мұхаммед Мұхаммедке (с.ғ.с.) иман келтіріп, оның жолдауын орындады. Демек, пайғамбарлық тек адамдарға ғана тән және олардың біреуінде ғана кездеседі: Алла Тағала өзіне шариғат берген немесе өзінен бұрынғылардың шариғатын қолдауға келген. Бұл адамдардың көпшілігі мен ғалымдардың пікірінше, пайғамбарлықтың пайғамбарлықтың ең асылы және ең жоғары дәрежесі екеніне тағы бір дәлел.
Атақты ереженің (әрбір елші пайғамбар, бірақ әрбір пайғамбар елші емес) дұрыстығына сену Құран мен Сүннетте айтылғанға қайшы келеді. Бұл тұқым қуалайтын және дұрыс емес ереже. Бұл ереже тек Мұхаммедтің Құран мен Сүннетте айтылғандай пайғамбарлардың мөрі емес, елшілер мөрі екенін дәлелдеу үшін ғана бекітілген. Бұл ереже тек адамдарға ғана тән деп айтуға болмайды, өйткені Алла Тағала елші сөзін тек адамдарға ғана белгілемеген, керісінше бұл сөзге періштелерден келген елші, жындардан келген елші сияқты адамдардан келген елші кіреді.
Осы қағидаға сенуді жалғастыру бізді түтін азабынан ескертетін келе жатқан елшіні жоққа шығаруға әкеледі. Демек, Құран Кәрім аяттарына қайшы келетін осы жалған қағидаға сену нәтижесінде адамдардың көпшілігі оны жынды деп айыптайды. Сіз осы мақалада не айтылғанын ой елегінен өткізесіз деп үміттенеміз және кім көбірек дәлел алғысы келсе, шындыққа жетуді қалайтындар үшін менің «Күтілген хабарлар» кітабымды оқып шығуы керек.

Ескерту

Бұл мақала бірнеше достардың менің не туралы айтқанымды сұраған бір жолды пікіріне жауап болып табылады (әрбір елші пайғамбар, бірақ әрбір пайғамбар елші емес)? Оларға түсініктемеде жауап беру үшін, мен оларға өз көзқарасымды түсіндіру үшін осы мақаланы бір түсініктемеде қорытындылай алмаймын және соңында мені жауаптан жалтарды деп айыптайтын біреуді таптым. Міне, осындай қысқа пікірге берілген жауап. Менің кітабымның шағын бөлігіне енген нәрселерді қорытындылау үшін маған үш сағат қажет болды, сондықтан мен көптеген сауалдар аламын және оларға менің жауабым: сұрақтың жауабы мен үшін ұзақ және қорытындылау қиын.
Сондықтан сіз менің жағдайымды бағалайсыз деп үміттенемін және менің шайқасым емес шайқасқа қатысқым келмейді. Сондай-ақ, жауап қысқа және мен оған жауап бере алмайынша, әрбір сұрақ қоюшы үшін 400 беттік кітапты қорытындылай алмаймын.