Мен Омар Адибтің кітабымның мұқабасының суретін көрсетіп жатқан бағдарламасындағы бейнеклипке тоқтағанша ұялы телефонымда Facebook парақшаларын парақтағанымды көрдім. Соны сынап, көрерменге кітап жазғанның бәрі оқуға болмайтынын айтып жатты. Бұл оның бағдарламасында көрсеткен өте қысқа жаңалық болды, сондықтан мен осы клипті көру үшін қыздарым Джуди мен Мәриямның бөлмесіндегі әйелім Нахалға бардым. Оқиға мені «Әл-Азһар» ұйымына қарасты Ислам ғылыми-зерттеу кешеніне апарды, онда қызметкер «Әл-Азһар» менің кітабымды («Күтілген хабарлар») қабылдамағанын және оның басып шығаруды тоқтататынын хабарлады. Ол маған ақпарат алу үшін қол қою үшін қағаз берді, сондықтан мен ренжідім және осы қағазға жаздым (Мәһдиді жоққа шығарған адамның ауыртпалығы сенің мойныңда болады). Бұл көрініс мені кітапты оқыған достарымның бірі Хани Саидпен бірге отырған жерге апарды және ол болған оқиға үшін мені жұбатуға кірісті. Менің қасымда бұршақ арбасы бар еді, мен одан мөлдір пластик пакетке салынған фри картоптарын сатып алдым. Мен картоппен бір полиэтилен пакетке салынған картоптың бірінші дорбасын жеп отырғанымда, мен картопты жеуді доғарып, бірінші пакеттің жартысын жеп болғанша тойғанша картопты ғана жедім. Қалғанын үйге апаруды шештім.
Ескерту:Бұл аян сол аяннан кейін көп ұзамай орындалды және Әл-Азһар менің кітабымды қабылдамады, мен кітабымды қайырымдылық ретінде электронды түрде басып шығардым.