ცაში დავინახე ჩემი თავი და უცებ დავინახე ჩვენი ბატონი სოლომონი, მშვიდობა იყოს მასზე, რომელიც ყურანიდან სხვადასხვა აიათებს კითხულობდა, რომლებიც ყოვლისშემძლე ღმერთს აღწერდა და ისინი იყო: {ალაჰი არის ცათა და დედამიწის ნათელი. მისი ნათელი ჰგავს ნიშას, რომელშიც ლამპარია, ლამპარი მინაშია, მინა თითქოს მარგალიტისფერი ვარსკვლავი იყოს, რომელიც კურთხეული ზეთისხილის ხიდან ანთებულია, არც აღმოსავლეთის და არც დასავლეთის, რომლის ზეთიც თითქმის ანათებდა ცეცხლის გარეშეც კი. ნათელი ნათელზე.} შემდეგ ის ცოტა ხნით შეჩერდა და შემდეგ წარმოთქვა კეთილშობილური აიათი: {შემდეგ მიუახლოვდა და ჩამოვიდა} მხოლოდ, დასვენების გარეშე. სურა ან-ნაჯმის აიათები, შემდეგ სცენამ ჰიტლერის სურათის დანახვამდე მიმიყვანა და ხილვაში გამიელვა აზრმა, რომ ის ამჟამად ჯოჯოხეთში იტანჯება, შემდეგ სცენამ მიმიყვანა (სანამ ჯერ კიდევ სამოთხეში ვიყავი) და შევხვდი ჩვენს უფალ მუჰამედს, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, ამიტომ ვუთხარი მას: მინდა ვნახო შენი მთელი ცხოვრება, მათ შორის შენი სიტყვები და ქმედებები, როდესაც ამქვეყნად იყავი (და მე ვგულისხმობდი სიტყვებსა და ქმედებებს, რომლებიც წინასწარმეტყველმა, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, თქვა ან გააკეთა და რომლებიც ჩვენამდე თანამედროვე ეპოქაში არ მოაღწია), შემდეგ ხილვა დასრულდა.