2020 წლის 4 თებერვალი
ჩემი წიგნის („მოლოდინში წერილები“) გამოცემის შემდეგ, ოთხი ტიპის ადამიანთან მიწევს ურთიერთობა.
პირველი ტიპი:
ისინი არიან ისინი, ვინც ყველა ახალ იდეას ესხმიან თავს. მათი გონება დაკეტილია და არ სურთ შეცვალონ არცერთი რწმენა, რომლითაც პატარაობიდანვე გაიზარდნენ. ისინი უბრალოდ იმიტომ მიტევენ, რომ მეცნიერთა კონსენსუსის წინააღმდეგ წავედი. ისინი უარს ამბობენ ჩემი წიგნის წაკითხვაზე ან თუნდაც ჩემთან მის განხილვაზე. ზოგიერთმა მათგანმა მეგობრების სიიდან წამშალა. ფრაზა „აი, რას აკეთებდნენ ჩვენი მამები“ მათზეც ვრცელდება.
მეორე ტიპი:
ისინი ინდივიდების მიმდევრები არიან. ის, ვინც შეიხ ასეა-ასეს მიჰყვება, არ მიიღებს ჩემს წიგნს, თუ მისი შეიხი არ დარწმუნდება ჩემი წიგნით. თუ მისი შეიხი დარწმუნდება ჩემი წიგნით, ის დარწმუნდება თავისი შეიხის აზრით და შესაბამისად, ის დარწმუნდება ჩემი წიგნით. მაშინაც კი, თუ ეს ტიპი ათასჯერ წაიკითხავს ჩემს წიგნს, ის არ დარწმუნდება ყურანისა და სუნაჰის მიერ წარდგენილი მტკიცებულებებით. მისი აზრით, მისი შეიხის აზრი აღემატება ყურანსა და სუნაჰში მოცემულს. ეს ტიპი ასევე სასტიკად მესხმება თავს და ჩემთვისაც რთულია მისი დარწმუნება. მისი შეიხის დარწმუნება უფრო ადვილია, ვიდრე პირადად მისი დარწმუნება, რადგან მან თავისი გონება თავის შეიხს დაუთმო.
მესამე ტიპი:
ისინი იმ ადამიანების აბსოლუტური უმრავლესობაა, ვისაც ვხვდები. მათ არ სურთ ჩემი წიგნის წაკითხვა იმის შიშით, რომ ეს მათზე გავლენას მოახდენს და მათ აზრს შეიცვლის. ისინი ქარავანს მიჰყვებიან და თუ აღმოაჩენენ, რომ ადამიანების უმეტესობა, ან მაგალითად ალ-აზჰარი, ეთანხმება ჩემს წიგნს, მათი აზრი მაშინვე შეიცვლება. ეს ხალხი არ მესხმება თავს. ისინი უფრო მატჩის შედეგს მოლოდინში მაყურებლებივით არიან. ესენი არიან ადამიანები, რომლებსაც ყველაზე ხშირად შევხვედრივარ.
მეოთხე ტიპი:
ესენი არიან მცირერიცხოვანნი და ისინი ჩემთვის ყველაზე ახლობელი ადამიანები არიან, მიუხედავად იმისა, საჯაროდ გამოთქვამენ თუ მალავენ მხარდაჭერას. ეს ადამიანები საკუთარი გონებით აზროვნებენ და არ ელოდებიან ვინმეს აზრს, სანამ აზრს შეიცვლიან. მათ არ ეშინიათ, რომ მათი იდეები და შეხედულებები შეიცვლება, როგორც კი წაიკითხავენ წიგნებს, რომლებიც ეწინააღმდეგება მათ შეხედულებებს. ისინიც ჩემნაირები არიან. მაგალითად, მე ვკითხულობ თორას, ბიბლიას და წიგნებს შიიტურ და კომუნისტურ მოძრაობებსა და სხვა მრავალ სექტაზე, მაგრამ არ შემიცვლია ჩემი შეხედულებები და არ შემშინებია ცდუნება, რომელიც ასეთი წიგნების კითხვისას დაგვემართებოდა. მე ჯერ კიდევ სუნიტი მუსლიმი ვარ და ამიტომ ვფიქრობ, რომ მეოთხე ტიპი ჩემთვის ყველაზე ახლობელი ადამიანები არიან, მიუხედავად იმისა, დარწმუნდნენ თუ არა ისინი ჩემს აზრში მათთან თხუთმეტი საათის საუბრის შემდეგ, ჩემი წიგნიდან ამონარიდების წაკითხვით თუ მთელი წიგნის წაკითხვით. მე მათ წინაშე ქუდს ვიხდი და დიდ პატივს ვცემ.
ამ სტატიაზე დართული კომენტარი მესამე ტიპის მაგალითია, რომელიც ჩემს მიერ გამოკითხულთა უმრავლესობას წარმოადგენს.
რომელი ტიპი ხარ?
პირველი ტიპი:
ისინი არიან ისინი, ვინც ყველა ახალ იდეას ესხმიან თავს. მათი გონება დაკეტილია და არ სურთ შეცვალონ არცერთი რწმენა, რომლითაც პატარაობიდანვე გაიზარდნენ. ისინი უბრალოდ იმიტომ მიტევენ, რომ მეცნიერთა კონსენსუსის წინააღმდეგ წავედი. ისინი უარს ამბობენ ჩემი წიგნის წაკითხვაზე ან თუნდაც ჩემთან მის განხილვაზე. ზოგიერთმა მათგანმა მეგობრების სიიდან წამშალა. ფრაზა „აი, რას აკეთებდნენ ჩვენი მამები“ მათზეც ვრცელდება.
მეორე ტიპი:
ისინი ინდივიდების მიმდევრები არიან. ის, ვინც შეიხ ასეა-ასეს მიჰყვება, არ მიიღებს ჩემს წიგნს, თუ მისი შეიხი არ დარწმუნდება ჩემი წიგნით. თუ მისი შეიხი დარწმუნდება ჩემი წიგნით, ის დარწმუნდება თავისი შეიხის აზრით და შესაბამისად, ის დარწმუნდება ჩემი წიგნით. მაშინაც კი, თუ ეს ტიპი ათასჯერ წაიკითხავს ჩემს წიგნს, ის არ დარწმუნდება ყურანისა და სუნაჰის მიერ წარდგენილი მტკიცებულებებით. მისი აზრით, მისი შეიხის აზრი აღემატება ყურანსა და სუნაჰში მოცემულს. ეს ტიპი ასევე სასტიკად მესხმება თავს და ჩემთვისაც რთულია მისი დარწმუნება. მისი შეიხის დარწმუნება უფრო ადვილია, ვიდრე პირადად მისი დარწმუნება, რადგან მან თავისი გონება თავის შეიხს დაუთმო.
მესამე ტიპი:
ისინი იმ ადამიანების აბსოლუტური უმრავლესობაა, ვისაც ვხვდები. მათ არ სურთ ჩემი წიგნის წაკითხვა იმის შიშით, რომ ეს მათზე გავლენას მოახდენს და მათ აზრს შეიცვლის. ისინი ქარავანს მიჰყვებიან და თუ აღმოაჩენენ, რომ ადამიანების უმეტესობა, ან მაგალითად ალ-აზჰარი, ეთანხმება ჩემს წიგნს, მათი აზრი მაშინვე შეიცვლება. ეს ხალხი არ მესხმება თავს. ისინი უფრო მატჩის შედეგს მოლოდინში მაყურებლებივით არიან. ესენი არიან ადამიანები, რომლებსაც ყველაზე ხშირად შევხვედრივარ.
მეოთხე ტიპი:
ესენი არიან მცირერიცხოვანნი და ისინი ჩემთვის ყველაზე ახლობელი ადამიანები არიან, მიუხედავად იმისა, საჯაროდ გამოთქვამენ თუ მალავენ მხარდაჭერას. ეს ადამიანები საკუთარი გონებით აზროვნებენ და არ ელოდებიან ვინმეს აზრს, სანამ აზრს შეიცვლიან. მათ არ ეშინიათ, რომ მათი იდეები და შეხედულებები შეიცვლება, როგორც კი წაიკითხავენ წიგნებს, რომლებიც ეწინააღმდეგება მათ შეხედულებებს. ისინიც ჩემნაირები არიან. მაგალითად, მე ვკითხულობ თორას, ბიბლიას და წიგნებს შიიტურ და კომუნისტურ მოძრაობებსა და სხვა მრავალ სექტაზე, მაგრამ არ შემიცვლია ჩემი შეხედულებები და არ შემშინებია ცდუნება, რომელიც ასეთი წიგნების კითხვისას დაგვემართებოდა. მე ჯერ კიდევ სუნიტი მუსლიმი ვარ და ამიტომ ვფიქრობ, რომ მეოთხე ტიპი ჩემთვის ყველაზე ახლობელი ადამიანები არიან, მიუხედავად იმისა, დარწმუნდნენ თუ არა ისინი ჩემს აზრში მათთან თხუთმეტი საათის საუბრის შემდეგ, ჩემი წიგნიდან ამონარიდების წაკითხვით თუ მთელი წიგნის წაკითხვით. მე მათ წინაშე ქუდს ვიხდი და დიდ პატივს ვცემ.
ამ სტატიაზე დართული კომენტარი მესამე ტიპის მაგალითია, რომელიც ჩემს მიერ გამოკითხულთა უმრავლესობას წარმოადგენს.
რომელი ტიპი ხარ?
KA 
AR 
EN 
FR 
ES 
PT 
DE 
IT 
PL 
SV 
NB 
FI 
NL 
DA 
CS 
SK 
ET 
LV 
LT 
RU 
BE 
UK 
HU 
BG 
RO 
SR 
HR 
BS 
SQ 
EL 
TR 
HE 
ZH 
JA 
KO 
ID 
MS 
VI 
TL 
TH 
MY 
KM 
HI 
UR 
BN 
FA 
PS 
KK 
UZ 
HY 
TA 
NE 
SI 
SW 
AM