წიგნში არსებულ უმნიშვნელო საკითხებზე კამათი წიგნის საფუძვლებში დარწმუნების გარეშე

2020 წლის 1 აპრილი

არიან ადამიანები, რომლებიც მათთან საუბრისას ძალისხმევას არ მიშლიან
ბოლო პოსტი, რომელიც დღეს გამოვაქვეყნე, ეხებოდა ადამიანს, რომელმაც სამი საათი გაატარა ჩემთან კამათში იმაზე, არის თუ არა სურათ „ად-დუხანში“ მოხსენიებული მაცნე მაჰდი თუ სხვა მაცნე? და ერთგულების ფიცი ად-დუხანამდე იყო თუ მის შემდეგ?
სამსაათიანი დისკუსიის შემდეგ მან დამარწმუნა, რომ მთელი წიგნი წაიკითხა და მე მჯერა, რომ წიგნის პირველი ორი თავით დარწმუნდა, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი არ იყო მაცნეების ბეჭედი და წიგნის შუაში რამდენიმე პუნქტი იყო დარჩენილი, რომელთა გაგებაც სურდა.
და სამსაათიანი განხილვის შემდეგ, გამიკვირდა, რომ ის არ იყო დარწმუნებული წიგნის პირველი ორი თავით, რომლებიც წიგნის საფუძველს წარმოადგენს და რომ მან ჩემი დრო, ძალისხმევა და ნერვები ამოწურა წიგნის შუაში მეორეხარისხოვან საკითხებზე მასთან კამათში.
გულწრფელად რომ ვთქვა, ამან ისეთი გაკვეთილი მასწავლა, რომელიც არასდროს დამავიწყდება და გადამაწყვეტინა, რომ წიგნის შუაში წვრილმან საკითხებზე არავისთან ვისაუბრებდი, თუ ისინი წიგნის პირველი ორი თავით არ დარწმუნდებოდნენ.
როგორ დავარწმუნო, რომ მაჰდი მაცნეა, როცა ის ჯერ კიდევ სრულად დარწმუნებულია, რომ ჩვენი ბატონი მუჰამედი მაცნეების ბეჭედია?
როგორ დავარწმუნო ის წიგნის შუაში არსებულ უმნიშვნელო საკითხებში, როდესაც ის არ არის დარწმუნებული წიგნის მთავარ პუნქტებში? როგორ ვიკამათო იმაზე, მოწევა ერთგულების ფიცის დადებამდე იყო თუ მის შემდეგ, იმ ადამიანთან, რომელიც არ არის დარწმუნებული, რომ მაჰდი მაცნეა?
სამმა საათმა მასწავლა, რომ არავისთან არ შევალ დისკუსიაში, თუ ისინი მთელ წიგნს არ წაიკითხავენ და წიგნის პირველი ორი თავით არ დარწმუნდებიან. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ვისაც არ სჯერა, ჩემს წიგნში ყურანისა და სუნას მტკიცებულებებით. სხვა მტკიცებულება არ მაქვს. ვისაც სურს ჩემი მოსაზრებით დარწმუნება, შეუძლია ჩემთან განიხილოს წიგნის ნებისმიერი ნაწილი, რომელიც მისთვის გაუგებარია. ვისაც არ სურს წიგნის საფუძვლებით დარწმუნება, მე მასზე არანაირი ძალაუფლება არ მაქვს, სანამ სხვა მტკიცებულებებით არ დავარწმუნებ. ნებისმიერი დიალოგის დასაწყისში, ვინც წიგნს მთლიანად წაკითხვის შემდეგ ჩემთან განიხილავს, ჩემი კითხვა იქნება: „დარწმუნებული ხარ წიგნის პირველი ორი თავით თუ არა?“ რათა შევამცირო დისკუსიის პერიოდი და ზუსტად ვიცოდე, რა სურს მას.
წარმოგიდგენიათ სამი საათიანი დიალოგი კომენტარებში და კლავიატურაზე აკრეფა?
გულწრფელად რომ ვთქვა, ძალიან დავიღალე და ზუსტად არ ვიცი, რა მიმართულებით უნდათ დოლმის მსგავს ადამიანებს ჩემი წაყვანა. 

ka_GEKA