„არ არსებობს არანაირი სახის უფსკრული ისლამსა და სამოქალაქო სახელმწიფოზე საუბარს შორის, არც ისლამსა და მოქალაქეობაზე, არც ისლამსა და აზრისა და რწმენის თავისუფლებაზე. ისინი, ვინც ვარაუდობენ უფსკრულს ისლამსა და ყველა ამ თანამედროვე იდეას შორის, თავად ვერ ხვდებიან ისლამის ჭეშმარიტებას და ვერც კითხულობენ წინასწარმეტყველის, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, და მისი კეთილშობილი თანამგზავრების, ღმერთი იყოს კმაყოფილი მათით, ისტორიას სწორად ან სამართლიანად. სწორედ ამიტომ აქვს ისლამში სახელმწიფოს თავისი გამორჩეული მახასიათებლები, ისევე როგორც ისლამში მმართველობის სისტემას აქვს საკუთარი საფუძვლები: ღმერთისადმი მონობა, სამართლიანობა, კონსულტაცია და მისი ვალდებულება, თანასწორობა, ხელისუფლების მფლობელთა მორჩილება, ხელისუფლების მფლობელთა კონსულტაციის ვალდებულება, მმართველის ან მწყემსის პასუხისმგებლობა და მისი დაქვემდებარება სასამართლო სისტემისა და ერის ზედამხედველობისადმი, ერის პოლიტიკური ერთიანობა, უფლებებისა და მოვალეობების გარანტია და თავისუფლება. ეს საფუძვლები წარმოადგენს ისლამური სისტემის ბირთვს და საფუძვლებს, რომლებიც ყველაზე მეტად გამოხატავს მის უნიკალურობას.“

თამერ ბადრის წიგნიდან „მწყემსისა და ფარის მახასიათებლები“