2019 წლის 29 დეკემბერი

ხშირად დასმულ კითხვაზე პასუხი: რატომ გააღვივეთ რელიგიური შუღლი მუსლიმებს შორის, რაც ახლა არ გვჭირდებოდა?

ეს კითხვა ექვსი თვით ადრე დავუსვი საკუთარ თავს, სანამ თქვენ დამისვამდით და ამ კითხვაზე პასუხის გაცემას მრავალი თვე დამჭირდა, ვფიქრობდი იმ შედეგებზე, რაც ამ კითხვაზე პასუხის გაცემისას მოჰყვებოდა, რომელსაც დარწმუნებული ვიყავი, თქვენც დამისვამდით.
იმისათვის, რომ გაიგოთ ჩემი თვალსაზრისი იმის შესახებ, თუ რატომ გადავწყვიტე ჩემი წიგნის („ნანატრი გზავნილები“) გამოცემა და ამ აჯანყების გაჩაღება, როგორც თქვენ ამბობთ, ჯერ უნდა დარწმუნდეთ, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, მხოლოდ წინასწარმეტყველთა ბეჭედია და რომ ისლამური კანონი ყურანსა და სუნაში მოხსენიებული საბოლოო კანონია და რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი არ არის მოციქულთა ბეჭედი, როგორც ბევრმა მეცნიერმა დაადგინა, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, არის მოციქულთა ბეჭედი და არა მხოლოდ წინასწარმეტყველთა ბეჭედი.
თუ ამ მოსაზრებაში დარწმუნებული არ ხართ, ჩემს თვალსაზრისს ვერ გაიგებთ. აქ მოცემულია მიზეზები, რომლებმაც მაიძულა გამომექვეყნებინა წიგნი „მოსალოდნელი გზავნილები“ და თავიდან ამეცილებინა მუსლიმებს შორის მომავალში მოსალოდნელი ამბოხი:

1- წარსულში ყველა მოციქულისთვის განმეორებადი პრაქტიკა იყო მოციქულების უარყოფა და ჩვენი ერი მომავალში ამ წესის გამონაკლისი არ იქნება. „როდესაც რომელიმე ერს მოციქული მოდიოდა, ისინი უარყოფდნენ მას“. ეს არის მოციქულების მდგომარეობა, მაშ, რა შეიძლება ითქვას იმ ადამიანის მდგომარეობაზე, რომელიც გეუბნებათ ჩემნაირი ახალი მოციქულის მოახლოებული გამოჩენის შესახებ? თქვენგან რომ არ შემხვედროდა ის თავდასხმები და ეკლესიიდან განკვეთა, რასაც აქამდე ვაწყდებოდი, ეჭვი შემეპარებოდა საკუთარ თავში და წმინდა ყურანის ნათქვამში და ვიტყოდი, რომ რაღაც რიგზე არ არის.
2- წინა ერების რწმენა, რომ მათი წინასწარმეტყველი მოციქულთა ბეჭედია, მუდმივი და განმეორებადი რწმენაა და ისლამური ერი ამ წესიდან გამონაკლისს არ წარმოადგენს. ყოვლისშემძლე ღმერთმა თქვა: „და რომ მათ ვარაუდობდნენ, როგორც თქვენ ვარაუდობდით, რომ ღმერთი არავის აღადგენდა“.
3- ყურანიდან და სუნადან საკმარისი მტკიცებულებები ვიპოვე იმის დასამტკიცებლად, რომ ბევრი მეცნიერის ფატვები და მოსაზრებები არასწორია, რომლებიც ამბობენ, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, არის მოციქულთა ბეჭედი და არა მხოლოდ წინასწარმეტყველთა ბეჭედი, როგორც ეს ყურანსა და სუნაშია ნათქვამი. ეს მტკიცებულება ვახსენე ჩემს წიგნში „მოლოდინი გზავნილები“ მათთვის, ვისაც სურს მისი გადამოწმება.
4- ყურანიდან და სუნადან საკმარისი მტკიცებულება ვიპოვე იმის დასამტკიცებლად, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთი მომავალში ორ ან სამ მაცნეს გამოუგზავნის, რომლებსაც თავის გამოცხადებას გაუმჟღავნებს და ეს მტკიცებულება ჩემს წიგნში „მოლოდინში მყოფი გზავნილები“ ვახსენე მათთვის, ვისაც მისი გადამოწმება სურს.
5- ყურანიდან და სუნადან საკმარისი მტკიცებულება ვიპოვე იმის დასამტკიცებლად, რომ ისლამური შარიათი საბოლოო შარიათია. ყურანში, ლოცვისკენ მოწოდებაში, ლოცვაში ან ყურანის სხვა წესებში არანაირი ცვლილება არ არის. თუმცა, არსებობენ მაცნეები, რომლებსაც ყოვლისშემძლე ალაჰი მომავალში გამოგზავნის კონკრეტული მისიებით, მათ შორის, გვაფრთხილებენ სასჯელის ძირითადი ნიშნების შესახებ, როგორიცაა გამჭვირვალე კვამლის აიათი. მათი მისია ასევე იქნება ყურანის ორაზროვანი აიათების და იმ აიათების ინტერპრეტაცია, რომლებიც მეცნიერებს შორის სადავოა. მათი მისიაა ასევე ჯიჰადი და ისლამის ყველა რელიგიაზე გაბატონება. ეს მტკიცებულება მოცემულია ჩემს წიგნში მათთვის, ვისაც სურს მისი წაკითხვა.
6- მუსლიმი მეცნიერების კონსენსუსი აიათი {მუჰამედი არ არის თქვენი არცერთი კაცის მამა, არამედ ის არის ალაჰის მოციქული და წინასწარმეტყველთა ბეჭედი} ინტერპრეტაციასთან დაკავშირებით, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, არის როგორც წინასწარმეტყველების, ასევე მოციქულების ბეჭედი. არ არსებობს სხვა ყურანი, რომელიც არ იყოს ღია დებატებისა და კამათისთვის. საუკუნეების განმავლობაში მრავალი მაგალითი არსებობს, რომელიც აჩვენებს, რომ მეცნიერების კონსენსუსი წმინდა ყურანის კონკრეტული აიათი ინტერპრეტაციაზე არ არის ამ ინტერპრეტაციის მუდმივობის პირობა. ამის მაგალითია წარსულში მეცნიერთა უმეტესობის ინტერპრეტაცია კეთილშობილური აიათი {და დედამიწაზე, როგორ იყო იგი გაშლილი}, რომ დედამიწა ზედაპირია და არა სფერო. თუმცა, ბოლო დროს ეს ინტერპრეტაცია შეიცვალა და მეცნიერები შეთანხმდნენ დედამიწის სფეროსებრობაზე წმინდა ყურანის სხვა აიათების საფუძველზე.
7- კეთილშობილი აიათი: „როგორ მიიღებენ შეხსენებას, როცა მათ ცხადი მაცნე მოევლინა? (13) შემდეგ ზურგი აქციეს მას და თქვეს: „შეშლილი მასწავლებელი!“ (14)“ [ად-დუხანი] განმარტავს, რომ მომავალი მაცნე, მიუხედავად იმისა, რომ ცხადი იყო, ხალხი შეშლილობაში დაადანაშაულებს და ამ ბრალდების ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი ის არის, რომ ის იტყვის, რომ ის ყოვლისშემძლე ღმერთის მაცნეა. ბუნებრივია, თუ ეს მაცნე ჩვენს ეპოქაში ან ჩვენი შვილების ან შვილიშვილების ეპოქაში გამოჩნდებოდა, მუსლიმები მას სიგიჟეში დაადანაშაულებდნენ, რადგან საუკუნეების განმავლობაში მათ გონებაში მტკიცედ იყო ფესვგადგმული რწმენა, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, არის მაცნეების ბეჭედი და არა მხოლოდ წინასწარმეტყველების ბეჭედი, როგორც ეს ყურანსა და სუნაშია ნათქვამი.
8- წარმოიდგინე, ჩემო მუსლიმ ძმაო, რომ შეიძლება წმინდა ყურანის ერთ-ერთ სტროფში მოგხსენიონ: „შემდეგ ზურგი აქციეს მას და უთხრეს: „შეშლილი მასწავლებელი“. (14)“ და შენ იმავე დონეზე იქნები, როგორც ის ადამიანები, რომლებმაც უარყვეს წინა მაცნეები, რადგან სჯეროდათ, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთმა არ გამოუგზავნა მათ მაცნე, რაც ზუსტად იგივე რწმენაა, რაც ახლა გაქვს. ახლავე უნდა შეიცვალო ეს რწმენა, რათა მომავალში ამ სტროფში არ მოხსენიებული იყო და უბედურება უფრო დიდი იქნებოდა.
9- ვინც ამბობს, რომ უნდა დაველოდოთ მაჰდის გამოჩენას და ყოვლისშემძლე ალაჰისგან დიდი მტკიცებულება გვაქვს იმისა, რომ ის მოციქულია და შემდეგ უნდა მივყვეთ მას, ფარაონის ხალხს ჰგავს. მოსე, მშვიდობა იყოს მასზე, მათთან სასწაულებით მოვიდა, რაც მის გზავნილზე მიუთითებდა, მაგრამ ხალხის უმეტესობამ არ დაუჯერა მას. იყვნენ ისეთებიც, ვინც დაუჯერა მას და შემდეგ ხბოს თაყვანი სცეს, მიუხედავად იმისა, რომ დიდი სასწაულები იხილეს. ასე რომ, ახლა, როდესაც რწმენით, რომ სხვა მოციქული არ გამოგზავნილა, მათ კვალს მიჰყვებით იმის გაცნობიერების გარეშე, თუ რისკენ მიისწრაფვით.
10- დიდი განსხვავებაა ახალი მაცნის გამოჩენას შორის, რომელიც ხალხს უპირისპირდება მაშინ, როდესაც ისინი თვლიან, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთი ახალ მაცნეს არ გამოაგზავნის და ამ მაცნის გამოჩენასა და ხალხს შორის დაპირისპირებას მას შემდეგ, რაც ისინი ჩემნაირი ადამიანისგან გაიგებენ, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთი ახალ მაცნეს გამოაგზავნის.
11- ისინი, ვინც ახლა თავს ესხმიან და მადანაშაულებენ ურწმუნოებასა და სიგიჟეში და იმაში, რომ მყავს თანამგზავრი, რომელიც ჩურჩულით მეუბნება ჩემს ნათქვამს და საქმეს, იგივე ადამიანები დაადანაშაულებენ შემდეგ მაცნეს მსგავს ბრალდებებში და კიდევ ბევრ სხვა რამეში, რადგან სწამთ, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთი სხვა მაცნეს აღარ გამოგზავნის.
12- ყველა, ვინც თავს დამესხმა და სხვადასხვა ბრალდებაში დამადანაშაულა, მომავალში სამ ჯგუფად დაიყოფა: პირველი ჯგუფი დაჟინებით მოითხოვს თავის აზრს და უარყოფს მომავალ მაცნეს, და ისინი მოხსენიებულნი იქნებიან კეთილშობილურ ლექსში: „შემდეგ ზურგი აქციეს მას და თქვეს: „შეშლილი მასწავლებელი (14)““. მეორე ჯგუფი დიდხანს დაფიქრდება მომავალ მაცნეს დადანაშაულებამდე, რადგან ჯერ ჩემგან შოკი მიიღეს და ამგვარად, მომავალ მაცნეს არ დაადანაშაულებენ იმაში, რაშიც მე დამადანაშაულეს და ამ დროს ბოდიშს მოიხდიან თავიანთი ბრალდებებისა და შეურაცხყოფისთვის. მესამე ჯგუფი შეიცვლის თავის რწმენას მომავალი მაცნეს გამოჩენამდე და ისინი მას გაჰყვებიან და ერთ დღეს ბოდიშს მოიხდიან, რადგან მე ვიყავი მათი რწმენის შეცვლის ერთ-ერთი მიზეზი.
13- რაც შემეხება მე, მიუხედავად იმისა, რომ ვაფრთხილებ ხალხს ამ გასაჭირის შესახებ, არ ვარ გარანტი იმისა, რომ მივყვები მომავალ მაცნეს, მაგრამ მივიღე ის საშუალებები, რომლებიც ფსიქოლოგიურად გამამზადებს ამ მაცნეს გამოჩენისთვის, ისევე როგორც სულეიმან ალ-ფარსი, ღმერთმა იყოს კმაყოფილი მისით, აკეთებდა, როდესაც ჭეშმარიტების ძიებას განაგრძობდა მანამ, სანამ მას არ მიაღწევდა.
14- მე არ მივიჩნევ საკუთარ თავს ან კონკრეტულ ადამიანს მაჰდის მაცნედ. მაგალითად, თუ მე თვითონ გავუკვალავდი გზას, მაჰდის მახასიათებლებისთვის არ დავაწესებდი უფრო მკაცრ პირობებს, ვიდრე ამჟამად არსებობს. საყოველთაოდ ცნობილია, რომ მაჰდი ჩვეულებრივი ადამიანია, მაგრამ მე დავამატე, რომ ის არის მაცნე, რომელსაც გამოცხადება ეგზავნება და რომელსაც აქვს დიდი მტკიცებულება, რომ ღმერთი მხარს დაუჭერს მას, რაც ადასტურებს, რომ ის მაცნეა. ეს პირობები არავისთვის, მათ შორის ჩემთვისაც, არ ვრცელდება.
15- მომავალში ორი ან სამი მაცნის გამოჩენის შესახებ ხალხის გაფრთხილებით, მე ვგავარ იმ კაცს, რომელიც ქალაქის ყველაზე შორეული წერტილიდან მოვიდა და თქვა: „ხალხო, მიჰყევით მაცნეებს“. სხვა მიზნები არ მაქვს. ამქვეყნად ბევრი რამ დავკარგე ამ წიგნის გამო და ბევრმა მეგობარმა მიმატოვა. ამის შესახებ წიგნის გამოცემამდეც ვიცოდი. ვერანაირი მიწიერი მოგება ვერ აანაზღაურებს იმას, რაც ამ წიგნის გამო დავკარგე.
16- ყოვლისშემძლე ღმერთის მიერ გამოგზავნილი მაცნე არ არსებობს, გარდა იმა, რომ რამდენიმე ადამიანმა ირწმუნა იგი და გაჰყვა მას, ამიტომ ჩემი წიგნი ამ რიცხვს არ გაზრდის, თუ ყოვლისშემძლე ღმერთი არ ინებებს, რადგან შედეგი ცნობილია წმინდა ყურანიდან: „როგორ მიიღებენ შეხსენებას, როცა მათთან მოვიდა ცხადი მაცნე? (13) შემდეგ ზურგი აქციეს მას და თქვეს: „შეშლილი მასწავლებელი“. (14)“ ასე რომ, ახლა მე არ ვიქნები პასუხისმგებელი ამ ამბოხების სიტყვებით წაქეზებაზე, მაგრამ უფრო დიდი ტვირთი დაეკისრებათ მათ, ვინც ხალხში ჩანერგავს რწმენას, რომელიც არ არსებობს ყურანსა და სუნაში, რომ ჩვენი ბატონი მუჰამედი არის მაცნეების ბეჭედი. შედეგად, მათ, ვინც ამ მაცნეს ადანაშაულებს, ტვირთი მომავალში მისი ცოდვების სასწორზე დადგება, თუნდაც ის საფლავში იყოს დამარხული. ამიტომ, ვიმედოვნებთ, რომ თქვენ გადახედავთ საკუთარ თავს, სანამ ამ რწმენას ჩვენს შვილებს გადასცემთ და სანამ ძალიან გვიან არ არის.
17- ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, წინასწარმეტყველთა ბეჭედია, ხოლო ისლამური შარიათი - საბოლოო შარიათი. ჩვენ გავაგრძელებთ მისი სახელის მოსმენას ყოველ ლოცვაში, ყოველ ლოცვასა და რწმენის ყოველ ჩვენებაში, მაშინაც კი, როდესაც ახალი მაცნე გაიგზავნება. თუმცა, არ უნდა დავუშვათ, რომ მის მიმართ ჩვენმა სიყვარულმა გადაფაროს ჩვენი ცნობიერება ახალი მაცნის გაგზავნის ჭეშმარიტების შესახებ, რომელიც მოუწოდებს იმისკენ, რასაც ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, მოუწოდებს. ჩვენ უნდა ავიცილოთ თავიდან იმ ხაფანგში ჩავარდნა, რომელშიც ჩვენს წინამორბედი ერები ჩავარდნენ, რადგან სჯეროდათ, რომ მათი წინასწარმეტყველი იყო წინასწარმეტყველთა ბეჭედი, მათი წინასწარმეტყველისადმი სიყვარულის ინტენსივობის გამო. ეს იყო მთავარი მიზეზი იმისა, რომ არ მივყვებოდით მაცნეებს და ვცდებოდით მათ გზას.

ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი მიზეზის გამო, მე ვუპასუხე, რომ დიახ, ახლავე უნდა ავაწყო ეს აჯანყება და შენგან სხვადასხვა ბრალდებები მივიღო, რათა შენ არ გადაუხვიო გზას ან ჩვენი შვილები არ გადაუხვიონ გზას და მომავალ მაცნეს სიგიჟეში არ დაადანაშაულონ, რათა ცოდვა გაცილებით დიდი იყოს და განკითხვის დღეს არ შემეხმიანო და არ მკითხო, რატომ არ გვითხარი, რათა შენი ყველა ცოდვა ჩემი ცოდვების სასწორზე იყოს.

ყოვლისშემძლე ალაჰმა გამომცადა ცოდნით, რომელიც აუცილებლად უნდა გაცნობოთ. ჩემთვის დაუშვებელია, რომ ეს თქვენგან დავმალო და ძილში გაგაგრძელოთ იმის რწმენით, რომ ყოვლისშემძლე ალაჰს ახალი მაცნე არ გამოუგზავნია. ალია იზეთბეგოვიჩი მართალი იყო, როდესაც თქვა: „მძინარე ერი მხოლოდ დარტყმების ხმაზე იღვიძებს“. ამიტომ, მე უნდა დაგარტყათ და სიმართლით შეგაძრწუნოთ, რათა ძილისგან გამოფხიზლდეთ, სანამ ძალიან გვიან არ არის. მომავალი მაცნე გამოჩნდება ად-დაჰიმას გასაჭირის ბოლოს. თუ ჩვენ მართლაც ამ გასაჭირში ვართ, მაშინ ველოდებით ამ მაცნეს და კვამლის ნიშანს, რომლის გამოც მილიონობით ადამიანი დაიღუპება. თუ ად-დაჰიმას გასაჭირი ჩვენი შვილების ეპოქაშია, მაშინ უნდა შევცვალოთ ჩვენი რწმენა, რათა ჩვენი შვილები გზას არ აცდნენ. იმედი მაქვს, რომ თითოეული თქვენგანი გაითვალისწინებს თავის შვილს და არ გადასცემს მას ამ რწმენას, რომელიც ეწინააღმდეგება ყურანს და სუნას.

ახლა კი დაგისვამთ კითხვას, რომელიც წიგნის გამოცემამდე დაგისვით და რომელზეც თქვენმა უმეტესობამ დამეთანხმა:

თუ ყურანიდან და სუნადან გექნებოდათ მტკიცებულება, რომ არსებობს ძალიან მნიშვნელოვანი რელიგიური რწმენა, რომელიც საუკუნეების განმავლობაში ღრმად იყო ფესვგადგმული მუსლიმების გონებაში, რომ მომავალში ერთ დღეს ის დიდ დაპირისპირებას გამოიწვევს და დაკავშირებულია აღსასრულის ჟამის მთავარ ნიშნებთან დაკავშირებულ დაპირისპირებასთან და იცით, რომ ბევრი მუსლიმი გზას აცდება ამ რწმენის მემკვიდრეობის გამო, გამოაცხადებდით ამას ხალხს ახლა, მიუხედავად იმისა, რომ ახლა მას არანაირი გავლენა არ აქვს, თუ გადადებდით ამას მომავლისთვის, რადგან შესაძლებელია, რომ ამ დაპირისპირების დრო ჯერ არ დამდგარა?
უპასუხეთ ამ კითხვას ახლავე და წარმოიდგინეთ თქვენი შვილი, რომელიც მომავალში ამ გასაჭირში ჩავარდება. შესაძლებელია, რომ თქვენ ან თქვენი შვილი იმ კეთილშობილური ლექსის მდგომარეობაში აღმოჩნდეთ: „შემდეგ ზურგი აქციეს მას და უთხრეს: „შეშლილი მასწავლებელი“. (14)“. გააკეთებთ იმას, რაც მე გავაკეთე ახლა და წამოჭრით ამ გასაჭირს ჩემი წიგნით („მოლოდინი ცნობები“) თუ დატოვებთ მას მანამ, სანამ ეს მომავალში არ მოხდება, მაგრამ მისი ფასი მაღალი იქნება, რადგან მილიონობით ადამიანი გზას აცდება და მოკვდება ამ დიდი გასაჭირის შედეგად?