რამდენიმე საათში გამოიცემა და გავრცელდება ნანატრი შეტყობინებების ორი წიგნი.
ამ წიგნის დაწერას დაახლოებით ექვსი თვე დასჭირდა და ამ ხნის განმავლობაში ძალიან ვყოყმანობდი და რამდენჯერმე შევწყვიტე მისი წერა მისი არატრადიციული რელიგიური შეხედულებების გამო, რომლებიც ეწინააღმდეგება საუკუნოვან შეხედულებებს. ამიტომ, ვფიქრობ, რომ მათ მხოლოდ ძალიან ცოტა ადამიანი გაიგებს და ამ წიგნის გასაგებად ხალხს დიდი დრო დასჭირდება. ამიტომ, არ მინდოდა მისი წერის გაგრძელება.
ამ წიგნის წერისას რამდენჯერმე ვილოცე ისტიხარა და ვევედრე ალაჰს (ს.ა.ვ.), რათა მეთხოვა, რომ აერჩია გზა: უნდა გავჩუმებულიყავი და ჩემთვის შემენახა მიღებული ცოდნა, თუ გამეგრძელებინა წიგნის წერა და ხალხში გამევრცელებინა მიღებული ცოდნა? მაგრამ ყოველ ჯერზე, როცა ალაჰს (ს.ა.ვ.) ისტიხარას ვლოცულობდი ამ წიგნის გაგრძელების შესახებ, ვხედავდი ხილვას ან ყურანის რადიოში მესმოდა ყურანის ლექსი, რამაც მაიძულა ამ წიგნის წერის გაგრძელება, მიუხედავად იმისა, რომ სრულად ვაცნობიერებდი მისი შინაარსის სერიოზულობას.
ამჟამად, უნებლიეთ, პოლიტიკური ჯიჰადის ეტაპიდან ინტელექტუალური ჯიჰადის ეტაპზე გადავდივარ, მიუხედავად იმისა, რომ წინა ეტაპიდან ჯერ კიდევ ვერ გამოვჯანმრთელებულვარ და რვა წლის განმავლობაში, მოჰამედ მაჰმუდის რევოლუციაში მონაწილეობის გამოცხადებიდან დღემდე, ღალატის ბრალდებებიდან, შეურაცხყოფებიდან და ბრალდებებიდან გამომდინარე, ვერ გამოვჯანმრთელდი.
შემდეგი ეტაპი გარდამტეხი მომენტია მთელ ჩემს ცხოვრებაში, რადგან წარსულში ჩემს მიმართ წაყენებული ბრალდებები ღალატში, თანამშრომლობასა და სხვა ბრალდებებში, რომლებიც, თქვენ იცით, შეიცვლება ეტაპით, რომელშიც სრულიად სხვა ბრალდებებში დამადანაშაულებენ, ხოლო შემდეგ ეტაპზე დამადანაშაულებენ ურწმუნოებაში, შეცდომაში შეყვანასა და სხვა ბრალდებებში, რომლებიც მხოლოდ ყოვლისშემძლე ღმერთისთვისაა ცნობილი.
მუსლიმებში საუკუნეების განმავლობაში გავრცელებული რელიგიური შეხედულების შეცვლა მხოლოდ ჩემნაირი ადამიანის მიერ დაწერილი ერთი წიგნით არ შეიცვლება. ეს ძალიან დიდ დროსა და ძალისხმევას მოითხოვს, რაც შეესაბამება ამ შეხედულების არსებობის ხანგრძლივობას, რომელიც ისლამის მეექვსე სვეტად იქცა და რომლის განხილვა ან ინტერპრეტაცია დაუშვებელია.
საკმარისია ითქვას, რომ ჩემი ეს რწმენა ალ-აზჰარის შეიხთან მარტივად, მხოლოდ 25 წუთის განმავლობაში განვიხილე და მან ურწმუნოდ გამომაცხადა და მითხრა: „ამრიგად, ისლამის რელიგიის ურწმუნოების ეტაპზე შევედი“.
სხვა კაცმა წაიკითხა ჩემი წიგნის, „მოლოდინში მყოფი წერილების“, პირველი ორი თავი და ვერანაირი საპირისპირო პასუხი ვერ იპოვა იმის შესახებ, რასაც დავწერე. თუმცა, მან წიგნის კითხვა შეწყვიტა და მითხრა: „ჩვენს არცერთ მეცნიერს არ უთქვამს ის, რასაც შენ ამბობ და ამ წიგნით მუსლიმებს შორის შუღლს გავაღვივებ“. ალ-აზჰარის კურსდამთავრებულმა, რომელმაც ჩემი წიგნი წაიკითხა, თანამგზავრულ არხებზე ჩემთან დებატები შემომთავაზა.
კიდევ ერთმა ქალმა, როგორც კი ჩემი წიგნის პირველი ორი თავი წაიკითხა, მაშინვე დარწმუნდა ჩემს თვალსაზრისში და თქვა, რომ მართალი ვიყავი.
როდესაც ვცადე ჩემი წიგნის გამომცემლობებისთვის წარდგენა ბეჭდვისა და გავრცელებისთვის, პირველმა გამომცემლობამ უარი თქვა მის დაბეჭდვასა და გავრცელებაზე მისი შინაარსის სერიოზულობის გამო. თუმცა, მეორე გამომცემლობამ დაბეჭდვა და გავრცელება მოიწონა. იგივე მოხდა, როდესაც წიგნის ენობრივად მიმოხილვა ვცადე. პირველმა ლინგვისტურმა რეცენზენტმა უარი თქვა წიგნის მიმოხილვაზე, როგორც კი შინაარსი სწრაფად დაათვალიერა. თუმცა, მეორე ლინგვისტური რეცენზენტი დამთანხმდა მასზე მუშაობაზე და ლინგვისტურად განიხილა იგი.
რაც შეეხება ჩემს ოჯახს, წიგნის შინაარსი მხოლოდ ოჯახის ორ წევრს გავუმჟღავნე. ერთ-ერთი მათგანი ჩემი აზრით დარწმუნდა წიგნის შინაარსის მოკლე ახსნით და წიგნის წაუკითხავად. მეორე ადამიანი ცდუნების ეშინია და არ სურს წიგნის წაკითხვა, რადგან ეშინია, რომ ჩემი აზრით დარწმუნდეს, რადგან არ სურს ეწინააღმდეგოს მუსლიმებში საუკუნეების განმავლობაში გაბატონებულ რწმენას, მიუხედავად იმისა, რომ მე მას ყველა მტკიცებულება და მტკიცებულება წარვუდგინე და ექვსი თვის განმავლობაში ვცდილობდი მის დარწმუნებას.
ეს არის მიკროსამყარო ყველა იმ ადამიანისა, ვინც მოისმენს და წაიკითხავს ჩემს წიგნს („მოლოდინში მყოფი ცნობები“). ზოგიერთი მათგანი არ დამიჯერებს და შეცდომაში შემყვანებაში დამადანაშაულებს ჩემი წიგნის წაკითხვის გარეშე. ზოგი წაიკითხავს ჩემს წიგნს და დამადანაშაულებს კონფლიქტის გამოწვევაში. ზოგი წაიკითხავს ჩემს წიგნს და არ შეიცვლის აზრს, რათა ქარავანთან ერთად სიარული განაგრძოს. ცოტა ადამიანი დარწმუნდება ჩემი წიგნით მას შემდეგ, რაც წაიკითხავს მას ჭეშმარიტების მიღწევის მიზნით.
ეს ჩემი წიგნი შეასრულებს წიგნის ხილვის ნაწილის და ლექსის {მოიცადეთ, რადგან ისინი მელოდებიან} ინტერპრეტაციას იმით, რომ წიგნის წერა ბოლომდე დავასრულე, სანამ არ დაიბეჭდებოდა და ბიბლიოთეკებში არ მიიტანეს, ხოლო რაც დარჩა, არის ხილვის მეორე ნაწილის შესრულება - ამ წიგნის თავების პირველი მესამედის და წმინდა კვამლის ლექსის მოხდენის შესახებ. ეს იმის მიუხედავად, რომ არ მინდოდა ამ წიგნის წერის გაგრძელება და ველოდი, რომ არცერთი გამომცემლობა ან სტამბა არ დათანხმდებოდა ჩემი წიგნის დაბეჭდვასა და გავრცელებას, მაგრამ მოხდა ის, რასაც არ ველოდი და ჩემი წიგნი საბოლოოდ დაიბეჭდა და გავრცელდება.
ღვთისმშობლის ქორწინების ხილვის ინტერპრეტაცია ასევე განხორციელდება ჩემი რელიგიური შეხედულებების მნიშვნელოვანი შეცვლით ჩემი სიცოცხლის განმავლობაში და ამის გამო მე მწვავე და აუტანელ წინააღმდეგობას წავაწყდები. ამ ხილვის ინტერპრეტაცია განხორციელდა და მე ღვთისმგმობლობაში დამიდანაშაულეს. არ ვიცი, რა მოხდება, როდესაც ჩემი წიგნი გავრცელდება.
ჩემს ბაბუას, შეიხ აბდელ მუტალ ალ-საიდს, ალ-აზჰარის ხელში ბევრი უსიამოვნება შეექმნა, რადგან ის ცდილობდა რელიგიური იდეების წარმოჩენას, რომლებიც გაცილებით ნაკლებად შემზღუდველი იყო, ვიდრე ის, რასაც მე ჩემს წიგნში „მოლოდინში წერილები“ განვიხილავ. არ ვიცი, ოჯახური ტრადიციაა თუ არა ის, რაც ჩემს თავს ხდება. ჩემი ბაბუის ოჯახის არცერთ წევრს არ განუცდია ისეთი რამ, რაც მე განვიცადე და რასაც კვლავ განიცდის.
ამიტომ, ჩემს წიგნს, „ნანატრი წერილებს“, ჩემს ბაბუას, შეიხ აბდულ მუტალ ალ-საიდის ვუძღვნი, რომლის გვერდით ყოფნაც ახლა მინდოდა, რათა გვერდში დამიდგეს იმ გასაჭირში, რომელსაც მეც შევხვდები, ისევე როგორც მას ადრე.
ყველაფერი, რასაც თქვენგან ვითხოვ, განსაკუთრებით მათთვის, ვინც კარგად მიცნობს,
ნუ იჩქარებთ ჩემს განსჯას, სანამ ჩემს წიგნს მიუკერძოებლად და წინასწარი წარმოდგენების გარეშე არ წაიკითხავთ. ის, რასაც ჩემს წიგნში განვიხილავ, დადასტურდება იმ მოვლენებით, როდესაც საათის მთავარი ნიშნები მოხდება, იქნება ეს ჩვენს დროში თუ ჩვენი შვილიშვილების დროს.
დაელოდეთ შემდეგ სტატიას, სადაც ახსნილია ზოგიერთი რელიგიური საკითხი, რომლებიც განვიხილე ჩემს წიგნში „მოლოდინში მყოფი წერილები“.
ტამერ ბადრი